Οι σχέσεις της ιερής «Χρυσοπηγής» με ευσεβείς Δικαστές - [Ολίγα για την ομοφυλοφιλία στη «Χρυσοπηγή» και στις αυλές των Καλλίνικου-Χριστόδουλου-Αμβρόσιου]

η γελοιογραφία του ©John Antono που έγινε viral στο διαδίκτυο

του Αναγνώστη ΛασκαράτουΟ εκκλησιαστικός συντάκτης φίλοςτου Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και άνθρωπος της Εκκλησίας κ.Β.Α.Λαμπρόπουλος, ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1980), της Αρχιεπισκοπής Αθηνών (1995) μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1974), μέλος και πρόεδρος του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ (1986-1992), βαθύς γνώστης του εκκλησιαστικού παρασκηνίου, έχει γράψει στην ελληνοαμερικανική ομογενειακή ιστοσελίδα «Καλάμι», με αφορμή τις αποκαλύψεις Θεολόγου-Ιεροψάλτη για σεξουαλικές παρενοχλήσεις του εν Χρυσοπηγή αδελφού του Αμβρόσιου, μητροπολίτη Καλλίνικου, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση κάτω από τον καταιγισμό των σε βάρος του αποκαλύψεων το 2005 για επιθετική ομοφυλοφιλία. Πριν πάμε εκεί, από τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής παραπέμπω επιπλέον στο Έθνος και στο ΒΗΜΑ:

(ΕΘΝΟΣ, 4/2/2006, Πέτρος Παπαβασιλείου): «Αποχώρηση Καλλίνικου με… σκιές σκανδάλων». «Ως δικαιολογία παρουσιάστηκε η επιδείνωση της υγείας του αλλά την απομάκρυνσή του συνοδεύουν καταγγελίες για ηθικά παραπτώματα…υπήρξαν και άλλες τέσσερις επιστολές ανάλογου περιεχομένου. Oι επιστολές αυτές για τις οποίες ποτέ δεν έγινε γραφολογική εξέταση γνησιότητας φέρονται να τις απέστειλαν στην εκκλησιαστική διοίκηση, σύμφωνα με το ανακριτικό υλικό, ο μακαριστός καθηγούμενος της Mονής Πετράκη αρχιμανδρίτης Xριστόφορος Παπαδόπουλος, ο αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Nικολάκης, ο Iωάννης Nικολίτσης ο οποίος στη συνέχεια ακολούθησε τον ιερατικό δρόμο και πήρε το σχήμα του αρχιμανδρίτη με το όνομα Nικόδημος και ο λαϊκός Σπυρίδων Mικελάτος.».

«Εργα και ημέρες του κ. Καλλίνικου» (Το Βήμα 13 Μαρ 2005): «Τον επεσκέφθην κάποιο πρωινό στο Επισκοπείο και δεν δίστασε να κατεβάσει μπροστά στα μάτια μου το παντελόνι του και να μου ζητεί, πράττοντας το ίδιο και εγώ, να επιδοθούμε σε ανήκουστες πράξεις». Αυτός, κατά τον θεολόγο και ιεροψάλτη κ. Ηλία Ρεδιάδη – Τούμπα, είναι ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος. Κατά τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο ο Μητροπολίτης Πειραιώς «υπήρξε φάρος και δείκτης πορείας πνευματικής, πρότυπον ιεραποστολικού ζήλου, αυστηρός τηρητής του ηθικού νόμου του Ευαγγελίου,πρότυπο ζωής και πολιτείας»… Ο Καλλίνικος Καρούσος γεννήθηκε το 1927 στο Βαρθολομιό της Ηλείας, εκεί, δηλαδή, απ’ όπου, σύμφωνα με κάποιες σημερινές καταγγελίες, έφυγε άρον άρον έπειτα από ψιθύρους περί ομοφυλοφιλίας που εκείνα τα χρόνια των αυστηρών ηθών ήταν ολέθριοι και καταστρεπτικοί για τους νέους που ζούσαν ιδιαίτερα στις κλειστές κοινωνίες….Ο κ. Τούμπας περιγράφει τις δύο από τις τέσσερις σκηνές ως εξής: «Στα μέσα Σεπτεμβρίου εκλήθην στο Επισκοπείον πρωινήν ώρα, όπου μου επρότεινε ιεροψαλτικήν θέσιν εις τον Πειραιά και μου εζήτησε να του προτείνω το ποσόν (…). Κατόπιν (…) μου εξεδήλωσε τον θαυμασμόν του για τις πνευματικές μου ικανότητες και εκ νέου προέβη σε θωπείες. Με εφίλησε εις την περιοχήν των χειλέων και μου επρότεινε να κανονίσουμε ραντεβού το απόγευμα της Πέμπτης για να κουβεντιάσουμε καλύτερα. (…) Προφασιζόμενος εργασίαν αρνήθηκα εκ νέου, υποσχόμενος τηλεφωνικήν επικοινωνίαν περί καθορισμού απογευματινού «ραντεβού». Πράγματι, επήγα, όπου αντιμετώπισα ένα απροκάλυπτο ερωτικό μένος, εκ μέρους του σεβασμιωτάτου, ο οποίος μου επρότεινε να με οδηγήσει στο ιδιαίτερο δωμάτιο,όπου εγκαταβιούσε εντός του Επισκοπείου. Αντέτεινα τη φυσιολογική σεξουαλική μου ταυτότητα και το γεγονός της αναζητήσεως στο πρόσωπό του πνευματικού πατρός και ουχί προσώπου προς τέρψιν σεξουαλικήν»… Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος αποδίδει αυτή την υπόθεση στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, σε έναν ανώτερο κληρικό και στη μάχη που έδινε εκείνη την περίοδο ο ίδιος υπέρ της αποκαταστάσεως των ιερωνυμικών μητροπολιτών. «Δεν θα πεθάνω αν δεν φάω τον Πειραιώς» δηλώνει ότι είχε πει τότε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ..». Χωρίς να αμφιβάλλω πως ο Σεραφείμ ενεθάρρυνε (δεν κατασκεύασε) τις αποκαλύψεις, όχι επειδή τον είχε πάρει ο πόνος, αλλά επειδή η ‘Χρυσοπηγή’ ήταν αντίπαλός του, αναρωτιέμαι αν ο Σεραφείμ ήταν τόσο αισχρός ιεροκατήγορος, μηχανορράφος και συκοφάντης γιατί η Εκκλησία τον κήδεψε με τέτοιες τιμές;

Ανάλογες καταγγελίες  έχουν γίνει και σε βάρος του μέλους της ίδιας οργάνωσης Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου («Ας μιλήσουμε για το “κουσούρι” του Χουντόδουλου»).

Επιστρέφω στον Βασίλη Α. Λαμπρόπουλο. Στο άρθρο του λοιπόν ο μακαρίτης δημοσιογράφος αποκάλυπτε, μεταξύ πολλών συναφών: Tο ΚAΛAMI–«Εκκλησία: Συγκλονιστικά στοιχεία γιά την «Χρυσοπηγή». «…Τέλος, όσον αφορά την απομάκρυνση της τρόικας από τη μονή Βαρλαάμ Μετεώρων από το μακαρίτη μητροπολίτη Τρίκκης Διονύσιο, πολλά είχανε ακουστεί τότε, όχι και τόσο κολακευτικά για την αδελφότητα της Χρυσοπηγής, που εγκαταστάθηκε στην οδό Στέντορος 4 στο Παγκράτι και εκεί ανδρώθηκε. Κυνήγησαν το χρήμα και γνωριμίες με δικαστικούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους, οικονομικούς παράγοντες και άλλους σημαντικούς του δημόσιου βίου. Παράλληλα καταλάβανε ισχυρές εκκλησιαστικές θέσεις και κατασταθήκανε μητροπολίτες σε τρεις χρυσοφόρες μητροπόλεις Πειραιά, Δημητριάδα, Αιγιαλεία-Καλάβρυτα. Αυτό συνεχίζεται ως σήμερα, όπου οι επικεφαλής της Χρυσοπηγής και τα παιδιά τους μαζεύουν χρήματα και γνωριμίες (ο Θεόκλητος Κουμαριανός λ.χ. δεν εξοφλούσε ξυλογλύπτη, στον οποίο η μητρόπολη οφείλει 80 εκ. δρχ. Οι επίτροποι της εκκλησίας λέγανε στον ενδιαφερόμενο ότι όλα τα χρήματα τα μάζευε ο μητροπολίτης και δεν άφηνε στο ναό δεκάρα).
Όσο για τα ηθικά θέματα, αυτά σκεπάζονται επιτηδείως και όπως είναι γνωστό το 1982 είχα κάνει σχετικές αποκαλύψεις, οι οποίες επαληθεύονται τώρα με άλλα παρόμοια ηθικής τάξεως ζητήματα αρσενοκοιτίας! Τότε είχα καταδικαστεί πρωτόδικα, γιατί είχε κατασκευαστεί η σύνθεση του δικαστηρίου, όπως ανακάλυψα αργότερα. Ο ένας από τους δικαστές, που είχε υπηρετήσει στα Καλάβρυτα, είναι ψάλτης στο μητροπολιτικό ναό Αθηνών! Στο Εφετείο αναγκάστηκα να  ανακαλέσω, μετά από πίεση δικηγόρων, πολιτικών και άλλων προσώπων, που ενδιαφερόντουσαν για τον Καλλίνικο, επειδή «ήταν δικός τους άνθρωπος», δηλαδή δεξιός. Σήμερα με τις αποκαλύψεις που γίνονται και βγαίνουν στη δημοσιότητα ως χιονοστιβάδα, στα μέλη της  Χρυσοπηγής δεν υπάρχει αιδώς, για να παραιτηθούν οι επικεφαλής της, να πάνε στο μοναστήρι τους, που κακώς λειτουργεί, και να προσευχηθούνε. Υπάρχει τόση διαστροφή, που νομίζουνε ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι της χριστιανικής ηθικής και του ελληνικού πατριωτισμού. Κουβαλάνε μέσα τους τη νοοτροπία της λεγόμενης εθνικοφροσύνης του 1949, δεν καταλάβανε όμως ότι οι καιροί αλλάξανε και μείνανε μόνοι τους και γραφικοί, σκορπίζοντας μίσος στο περιβάλλον τους».

Χρηστά Ήθη: Ο υμνητής του φονιά Ντερτιλή εν μέσω στιβαρών ανδρών της «σποράς των νικημένων του ‘45»: «Γιάννης Λαγός: Ο βουλευτής – «νονός» της νύχτας». «Εκβιασμοί, προστασία σε μαγαζιά της νύχτας, διακίνηση γυναικών με σκοπό την πορνεία. Παράνομη οπλοφορία και μάλιστα με «βρώμικο» όπλο και ακόμη αναρίθμητες προσαγωγές σε αστυνομικά τμήματα, τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Θεσσαλονίκη, για συμμετοχή σε επεισόδια με πρωταγωνιστές ομοϊδεάτες του, χρυσαυγίτες. Τέλος, διαστροφικές τάσεις για ανήλικα κορίτσια και σεξουαλικές παρενοχλήσεις» (Πρ. Θέμα, 1.10.2013). Παναγιωταρος υπερασπιζόμενος τον θιγέντα ανδρισμό του Θεού, στο Χυτήριο: «Μαλάκες ηθοποιοί του κώλου-πουτανάκι έρχεται η ώρα σου-γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες».

Ο ίδιος έχει γράψει ξανά: Tο ΚAΛAMI «Σκάνδαλα, Εκκλησία της Ελλάδος»: «Συγκλονίζεται καθημερινά η κοινή γνώμη με αποκαλύψεις για ιεράρχες, δικαστικούς και άλλους παράγοντες της δημόσιας ζωής. Φυσικά τα σκάνδαλα στην Εκκλησία, ηθικής τάξεως και οικονομικά, ενοχλούν το λαό και τους πιστούς. Σκέφτονται πάρα πολύ τώρα οι εκκλησιαζόμενοι να αφήνουν χρήματα στα κουτιά των ναών. Γιατί διαπίστωσαν ότι τα χρήματα του λαού γίνονται βίλες, επενδύσεις στην Καραϊβική και σε τραπεζικά ομόλογα. Όσο για τα λεγόμενα ροζ σκάνδαλα από τις εκκλησιαστικές σχολές τα παιδιά «εκπαιδεύονται» στην αρσενοκοιτία! Πηγαίνετε σε μία εκκλησιαστική σχολή και δείτε μαζεμένα τα παιδιά. Είναι εύκολο να διαπιστώσετε πόσα απ΄ αυτά είναι κουνιστοί. Τα παιδιά αυτά οδηγούνται στην ιεροσύνη και στις κρεβατοκάμαρες υψηλόβαθμων στελεχών της Εκκλησίας, είτε για παθητική είτε για ενεργητική ομοφυλοφιλία. Ως παλαιός, και  επί 28 χρόνια, εκκλησιαστικός συντάκτης, που παρακολουθεί και τα τωρινά τεκταινόμενα έχουμε  να πούμε ότι: Τίποτε απ΄ αυτά δεν ήταν άγνωστα στο εσωτερικό της Εκκλησίας. Όλα είναι γνωστά και τα συζητούσανε μεταξύ τους οι μητροπολίτες. Όλοι ξέρανε για την Μπέμπα Μπλάνς, την Κάλας, τη Σούλα, τη Λέλα, τη Ρίτα, το Χωροφύλακα κ.λπ.

Ομολογώ πως ενώ για τα υπόλοιπα παρατσούκλια, με κορυφαίο αυτό της Μπέμπας Μπλανς μπορώ να κάνω υποθέσεις, αδυνατώ να εντοπίσω ποιος κληρικός κρύβεται πίσω από το ροζ ψευδώνυμο του «Χωροφύλακα».

***

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ

1. «Ο Αμβρόσιος και το κουσούρι» (by sarant 26 Φεβρουαρίου, 2011). «Για τον μητροπολίτη Καλαβρύτων, που είναι και μπλόγκερ, τον Αμβρόσιο, έχουμε ξαναγράψει, με αφορμή την άθλια συκοφαντία για τους δήθεν ομαδικούς γάμους με ανήλικα κορίτσια που οργάνωσε η Χαμάς. Θυμίζω ότι ο μητροπολίτης προτίμησε να αναμεταδώσει αυτή τη συκοφαντία και αρνήθηκε να αποσύρει το άρθρο του όταν επισκέπτες του ιστολογίου του τού επισήμαναν ότι η «είδηση» είχε διαψευσθεί, οπότε δεν έχει πια δικαιολογία ότι δεν ήξερε».
2. «Ταγματάρχης Χωροφυλακής Αμβρόσιος Λενής». «Μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη» (by Κλέων Ι. 2016/04/21).
3. «Ο κ. Θεόκλητος Κουμαριανός φιλοξενούμενος του Καλαβρύτων» (aigio.org-11 Απρ 2011). «Εκτός όλων των άλλων είναι νωπές οι μνήμες από την εμπλοκή του Θεόκλητου στο παραδικαστικό, στις κατηγορίες για κιναιδισμό, εμπλοκή σε υποθέσεις ναρκωτικών αλλά και στον ξεσηκωμό τοπικών κοινωνιών όταν ο Χριστόδουλος αποπειράθηκε να τον αποκαταστήσει τοποθετώντας τον στην μητρόπολη Μεσσηνίας».

https://roides.wordpress.com/2018/03/17/17mar18/