Σε μία εποχή που η κυκλοφορία των εφημερίδων πέφτει συνεχώς, το «Μακελειό» πουλάει καθημερινά χιλιάδες φύλλα, προσβάλλοντας, παραβιάζοντας τον νόμο και προκαλώντας. Αναζητούμε το γιατί.
mar 20 2018, 12:40pm
Στις 5 Μαρτίου 2018, το Μακελειό κυκλοφορεί με τον εξής τίτλο, σε τεράστια γραμματοσειρά: «Ο Νόθος Γιος του Πόρνου Αγίου Πρεβέζης Ήταν Δημοσιογράφος». Η εφημερίδα παρουσιάζει ως «αποκλειστικό» τις σχέσεις ενός «σεξομανούς αυλικού μητροπολίτη» με τις «διεστραμμένες ερωμένες του» και ένα «κύκλωμα με μπαρόβιες». Μάλιστα, δημοσιεύει για «πρώτη φορά» τους ροζ διαλόγους του δεσπότη με μία ερωμένη του: «Θα είσαι η γλυκιά και φλογερή πουτάνα μου. Πες μου, τι θα είσαι;», φέρεται να λέει ο δεσπότης, ενώ η ερωμένη φέρεται να απαντά: «Θα είμαι η πουτάνα σας, δέσποτα». Στο ίδιο πρωτοσέλιδο, το Μακελειό φιλοξενεί υποτιθέμενη δήλωση του Φαήλου Κρανιδιώτη, σύμφωνα με την οποία, «Οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί έχουν χτυπηθεί πολύ από τους ισλαμοφασίστες εισβολείς.
Το Γουδί θα είναι πολύ επιεικής λύση». Πέρα από το γεγονός ότι η δήλωση δεν επαληθεύεται από κανένα άλλο δημοσίευμα -και μάλλον πρόκειται για hoax-, κάνει άμεση αναφορά στις εκτελέσεις των έξι πολιτικών και στρατιωτικών προσώπων που τουφεκίστηκαν στο Γουδί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, προωθώντας τη βία. Πλάι σε όλα αυτά, το Μακελειό, που αυτοπροσδιορίζεται ως η «ακηδεμόνευτη πατριωτική εφημερίδα όλων των Ελλήνων», λέει σε μότο: «Το Μακελειό δεν φυλακίζεται, η αλήθεια κυκλοφορεί ελεύθερη». Η εικόνα του πρωτοσέλιδου μιλάει από μόνη της:
Πρωτοσέλιδο Μακελειού, 5/3/2018.
Στην Ελλάδα του 2018, σχεδόν κάθε Σάββατο, το Μακελειό απολαμβάνει την τρίτη θέση ανάμεσα στις απογευματινές εφημερίδες, ενώ έρχεται τέταρτο στο σύνολο των πρωινών και απογευματινών εφημερίδων εκείνης της ημέρας. Για παράδειγμα, το Σάββατο 10 Μαρτίου 2018, το Μακελειό ήταν πίσω μόνο από τα ΝΕΑ (29.310), την Καθημερινή (14.810) και την Εφημερίδα των Συντακτών (15.460). Έχοντας πουλήσει 10.230 φύλλα, ξεπέρασε σε κυκλοφορία τη Δημοκρατία (9.530), τον Ελεύθερο Τύπο(6.770), τον Ριζοσπάστη (5.410), το Έθνος (3.080) και την Αυγή (1.010). Την ίδια ώρα, το makeleio.gr, με περιεχόμενο παρόμοιο με εκείνο της εφημερίδας, βρίσκεται στις δέκα δημοφιλέστερες ιστοσελίδες της χώρας, σύμφωνα με το Alexa.
«Καταφανής παραβίαση ποινικών διατάξεων»
«Διατηρώντας μια επιφύλαξη ως προς το αν οι αριθμοί για την κυκλοφορία των εφημερίδων ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, μπορούμε να πούμε ότι η υψηλή κυκλοφορία του Μακελειού είναι ένα εντυπωσιακό στοιχείο, που παράλληλα αποτελεί ένα δείγμα γενικότερης παρακμής της κοινωνίας μας», λέει στο VICE ο πρώην Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κωστής Παπαϊωάννου, που δίνει τη δική του ερμηνεία για την αυξημένη κυκλοφορία του Μακελειού: «Την ώρα που ένα μεγάλο μέρος του παραδοσιακού αναγνωστικού κοινού έχει απομακρυνθεί από τις εφημερίδες, στρεφόμενο προς τις ιστοσελίδες, οι αναγνώστες της κλειδαρότρυπας φαίνεται ότι παραμένουν αφοσιωμένοι στις εφημερίδες. Είναι το κοινό του Μακελειού, το οποίο αποτελεί μία εφημερίδα κίτρινης δημοσιογραφίας που εξειδικεύεται στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με κάθε τρόπο. Τα έντυπα αυτού του είδους επιχειρούν να κολακεύσουν τα πιο ταπεινά ένστικτα της κοινής γνώμης. Γι’ αυτόν τον λόγο βλέπουμε ότι το Μακελειό αφενός στοχοποιεί το αλλοδαπό στοιχείο, την εθνική, θρησκευτική και σεξουαλική ετερότητα, αφετέρου επιτίθεται σε προβεβλημένα πρόσωπα της πολιτικής, της καλλιτεχνικής και της μιντιακής επικαιρότητας. Κεντρικό ρόλο σε αυτήν τη στοχοποίηση παίζει η χρήση μιας λαϊκιστικής γλώσσας, που είναι επιτηδευμένα οξεία και προσβλητική, ώστε να σοκάρει, να ξαφνιάσει και να τραβήξει την προσοχή. Αν και τα παραπάνω αποτελούν μια κλασική λειτουργία του κίτρινου Τύπου παγκοσμίως, αυτό που μπορούμε να πούμε ειδικά για το Μακελειό είναι ότι φτάνει τη ρητορική του μίσους στα απώτατα όριά της. Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με τον αρνητικό σχολιασμό της διαφορετικότητας, αλλά τη στοχοποίησή της, συνοδευόμενη από μια ευθεία προτροπή για βία εναντίον προσφύγων, πολιτικών αντιπάλων και ανθρώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Εκεί υπάρχει μια καταφανής παραβίαση ποινικών διατάξεων», συνεχίζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Πετάξτε τους στη θάλασσα»
Η ευθεία υποκίνηση βίας και μίσους στις σελίδες του Μακελειού δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα είναι το πρωτοσέλιδο της 15ης Απριλίου 2015, όταν η εφημερίδα έγραφε στο εξώφυλλό της για τους πρόσφυγες που έφταναν στην Ελλάδα από τη γειτονική Τουρκία: «Πετάξτε τους στη θάλασσα γιατί θα μας φάνε ζωντανούς».
Πρωτοσέλιδο Μακελειού, 15/4/2015.
«Είναι προφανές ότι το παραπάνω πρωτοσέλιδο προτρέπει σε βία και ως εκ τούτου παραβιάζει την αντιρατσιστική νομοθεσία», λέει ο Κωστής Παπαϊωάννου. «Γι’ αυτόν τον λόγο, στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται καν ζήτημα ελευθερίας της έκφρασης. Η φράση “πετάξτε τους στη θάλασσα, γιατί θα μας φάνε ζωντανούς” δεν είναι μία, έστω οριακή ή αιρετική, άποψη για ζητήματα άσκησης της πολιτικής στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας. Έχουμε να κάνουμε με άμεση προτροπή σε βία. Ακριβώς το ίδιο ισχύει, όταν έχουμε μπροστά μας μια συκοφαντική δυσφήμιση ή ευθεία προσβολή της προσωπικότητας κάποιου προσώπου, κάτι που βλέπουμε σε αρκετές περιπτώσεις από το Μακελειό».
«Έχουμε να κάνουμε με άμεση προτροπή σε βία. Έχουμε μπροστά μας μια συκοφαντική δυσφήμιση ή ευθεία προσβολή της προσωπικότητας προσώπου» -Κωστής Παπαϊωάννου, Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Από την πλευρά του, ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), λέει στο VICE σχετικά με την παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου και άλλων ποινικών διατάξεων από το Μακελειό: «Με μια δόση υπερβολής, μπορεί να ειπωθεί πως σχεδόν κάθε πρωτοσέλιδο του Μακελειού παραβιάζει κάποιο άρθρο του ποινικού κώδικα, καθώς και του αντιρατσιστικού νόμου. Μιλάμε κυρίως για τα άρθρα 184 ΠΚ (“Πρόκληση ή διέγερση πολιτών σε διάπραξη εγκλημάτων”), 191 ΠΚ (“Διασπορά ψευδών ειδήσεων ή φημών”), 192 ΠΚ (“Πρόκληση ή διέγερση πολιτών σε βιαιοπραγίες μεταξύ τους ή αμοιβαία διχόνοια με διατάραξη κοινής ειρήνης”), καθώς και τα 361 ΠΚ, 362 ΠΚ και 363 ΠΚ, που αφορούν την εξύβριση, τη δυσφήμιση και τη συκοφαντική δυσφήμιση αντίστοιχα. Συχνά έχουμε παραβίαση του άρθρου 1 του αντιρατσιστικού νόμου 927/79 για δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους, καθώς και διακρίσεων κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το ζήτημα της δικαιοσύνης
Εδώ εγείρεται το ερώτημα: Πού είναι οι εισαγγελικές Αρχές μπροστά σε τόσες παραβιάσεις της νομοθεσίας; «Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση από την πλευρά της ελληνικής δικαιοσύνης, ενώ στη χειρότερη περίπτωση μπορούμε να μιλήσουμε για προφανή αβελτηρία των εισαγγελικών Αρχών, ως προς την αντιμετώπιση τέτοιου είδους περιστατικών», λέει ο Κωστής Παπαϊωάννου, ο οποίος ωστόσο λέει ότι η λύση του προβλήματος δεν θα πρέπει να αναζητηθεί στην απαγόρευση της κυκλοφορίας του Μακελειού: «Οφείλουμε να είμαστε φειδωλοί με τις διώξεις κατά του Τύπου, καθώς το κριτήριό μας θα πρέπει καταρχήν να είναι υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της διακίνησης των ιδεών. Είναι ένα ζήτημα το να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του νόμου δημοσιεύματα και πρακτικές που προσβάλλουν δικαιώματα του ανθρώπου και εντελώς διαφορετικό ζήτημα να απαγορευτεί εν γένει η κυκλοφορία μιας εφημερίδας. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο προσεγγίσεων».
Από την πλευρά του, ο Παναγιώτης Δημητράς αναφέρει για τη στάση της δικαιοσύνης απέναντι στο Μακελειό: «Πλην των αδικημάτων περί εξύβρισης, δυσφήμισης ή συκοφαντικής δυσφήμισης, που απαιτούν μήνυση από τα θιγόμενα άτομα, όλα τα άλλα αδικήματα διώκονται αυτεπάγγελτα με πρωτοβουλία οποιασδήποτε εισαγγελικής Αρχής στην Ελλάδα. Σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε παρόμοια αυτεπάγγελτη δίωξη, όπως και για άλλα παρόμοια δημοσιεύματα άλλων εντύπων. Αλλά ούτε οι εκάστοτε κυβερνήσεις ζητούσαν/ζητούν από τις εισαγγελίες να προχωρήσουν σε διώξεις. Άρα, υπάρχει συνευθύνη κυβερνήσεων και εισαγγελικών Αρχών για την ατιμωρησία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Δεν μπορεί να υπάρχει σοβαρό Μακελειό, όπως δεν μπορεί να υπάρχει σοβαρή Χρυσή Αυγή»
Παρότι θα ήταν λάθος να απαγορευτεί η κυκλοφορία ενός εντύπου, ακόμη και όταν μιλάμε για το Μακελειό, το δικαίωμα μιας εφημερίδας να κυκλοφορεί «προϋποθέτει και μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό στην άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης την ίδια και στους δημοσιογράφους της», συμπληρώνει ο Κωστής Παπαϊωάννου. «Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με το Μακελειό, το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι ένα έντυπο που ασκεί δημοσιογραφία. Στο Μακελειό δεν έχουμε δημοσιογράφους που ασκούν δημοσιογραφία και κάποιες φορές, κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους, εκτρέπονται ή υποπίπτουν σε λάθη. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα έντυπο του οποίου ο σκοπός και το μήνυμα ταυτίζονται στην εκτόξευση προσβολών. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, επειδή μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το Μακελειό δεν υπάρχει, αν δεν κάνει αυτού του είδους τη δημοσιογραφία. Δεν μπορεί να υπάρχει σοβαρό Μακελειό, όπως δεν μπορεί να υπάρχει και σοβαρή Χρυσή Αυγή, κάτι που είναι άξιο αναφοράς, μιας και είναι προφανής η ιδεολογική συγγένεια της εφημερίδας με τη ναζιστική ακροδεξιά στην Ελλάδα. Το Μακελειό μπορεί να υπάρξει μόνο ως ρυπαρό έντυπο».
Πρωτοσέλιδο του Μακελειού με ημερομηνία έκδοσης 17/3/2017, όπου ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, αποκαλείται «αδερφή». Στο ίδιο εξώφυλλο, αναφέρεται ότι η «σχιζοφρενής Αντζελίνα Τζολί πίνει ανθρώπινο αίμα», άλλη ένα hoax της εφημερίδας. Γι' αυτό το πρωτοσέλιδο, ο Στέφανος Χίος οδηγήθηκε στα πειθαρχικά όργανα της ΕΣΗΕΑ.
Γιατί ο κόσμος αγοράζει το Μακελειό;
Την ώρα που το Μακελειό εκτοξεύει προσβολές και προτρέπει σε άσκηση βίας, εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι αγοράζουν αυτή την εφημερίδα. «Το μείζον πρόβλημα είναι ότι στην κοινωνία μας υπάρχει μια ευρύτατη διάχυση ακραίων ιδεών, πάνω στις οποίες το Μακελειό μπορεί να κάνει παιχνίδι», λέει ο Κωστής Παπαϊωάννου. «Το ζήτημα δεν είναι απλώς ότι ένας άνθρωπος δημοσιεύει μέσα από ένα έντυπο προσβολές και συκοφαντίες, ενδεχομένως εξυπηρετώντας και άλλες σκοπιμότητες. Το ζήτημα έγκειται κυρίως στο ότι αυτές οι ιδέες δεν ακούγονται ξένες σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που είναι εξοικειωμένο και έχει αγκαλιάσει ένα χυλό, που είναι εθνικιστικός, μισαλλόδοξος και ρατσιστικός. Πρόκειται για μια κοινωνική μερίδα που είναι ευεπίφορη στο να υιοθετεί θεωρίες συνωμοσίας και να πιστεύει ότι για τα δεινά της φταίει ένας φαύλος υπουργός, ένα ροζ σκάνδαλο, κάποιος μετανάστης ή οι ομοφυλόφιλοι. Δυστυχώς, δεν έχουμε αναπτύξει επαρκή αντισώματα απέναντι σε αυτού του είδους τη δημοσιογραφία, με αποτέλεσμα αφενός το Μακελειό να δοκιμάζει τις αντοχές της νομοθεσίας και της δημοκρατίας, αφετέρου οι ιδέες της ακροδεξιάς να έχουν στην ελληνική κοινωνία διάχυση μεγαλύτερη από το πραγματικό πολιτικό τους στίγμα».
Χλιαρή στάση απέναντι στο Μακελειό φαίνεται πως έχουν κρατήσει και μία σειρά από συλλογικότητες της κοινωνίας πολιτών, οι οποίες «δεν έχουν δείξει τα αναγκαία αντανακλαστικά απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα», λέει ο Κωστής Παπαϊωάννου. «Πιστεύω ότι μία οργανωμένη κοινωνία πολιτών, που με βάση το κράτος δικαίου και τη νομιμότητα απομονώνει τέτοιου είδους έντυπα, είναι εξίσου σημαντική με τη δικαιοσύνη. Αυτό, επειδή όταν δεν υπάρχει έντονη κοινωνική αποδοκιμασία απέναντι σε ένα δημοσίευμα σαν αυτά του Μακελειού, είναι προβληματικό το να αναζητούμε τη λύση του προβλήματος μόνο στη λήψη δράσεων της δικαιοσύνης».
Το πρωτοσέλιδο του Μακελειού με ημερομηνία έκδοσης 2/32016, που παρουσιάζει έντονο εχθρική ρητορική κατά των προσφύγων, αποκαλώντας τους «σατανάδες», «πολεμιστές του Τζιχάντ» και «λαθραίους».
Ο Στέφανος Χίος ενώπιον των πειθαρχικών οργάνων της ΕΣΗΕΑ
Παρά τη γενικότερη αδράνεια απέναντι στο Μακελειό, το 2017 ο δημοσιογράφος της Στέφανος Χίος παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για πέντε συνολικά παραπτώματα που αφορούσαν στη διαδικτυακή εκπομπή και την εφημερίδα Μακελειό. Συγκεκριμένα, το πρώτο παράπτωμα αφορούσε σε υβριστικά σχόλια εναντίον του Νίκου Μαρκάτου, πρώην πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στη διαδικτυακή εκπομπή Μακελειό, με ημερομηνία μετάδοσης την 3η Μαρτίου του 2016, το δεύτερο αφορούσε σε ύβρεις και προσβολές στη διαδικτυακή εκπομπή Μακελειό, με ημερομηνία μετάδοσης την 16η Μαρτίου του 2016, ενώ το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο αφορούσαν τα εξώφυλλα της εφημερίδας με ημερομηνίες έκδοσης 17, 25 και 30-31 Μαρτίου 2016.
Στιγμιότυπο από την εκπομπή «Μακελειό», στην οποία ο Στέφανος Χίος προχώρησε σε ύβρεις κατά του Πρύτανη του ΕΜΠ, Νίκου Μαρκάτου. Για τα υβριστικά σχόλιά του, ο Στέφανος Χίος βρέθηκε ενώπιον των πειθαρχικών οργάνων της ΕΣΗΕΑ.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2017, το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συνήλθε, για να εξετάσει την έφεση που άσκησε ο Στέφανος Χίος στην ομόφωνη πρωτόδικη απόφαση, η οποία προέβλεπε την οριστική διαγραφή του δημοσιογράφου του Μακελειού από την ΕΣΗΕΑ. Μάλιστα, η εν λόγω απόφαση ομόφωνα είχε αποφασίσει την άσκηση αυτεπάγγελτης δίωξης κατά του Στέφανου Χίου, με βάση τις παραπάνω καταγγελίες, θεωρώντας ότι όσα καταγγέλθηκαν στην ΕΣΗΕΑ για τη διαδικτυακή εκπομπή και την εφημερίδα Μακελειό συνιστούν κατά σύστημα και κατ’ εξακολούθηση παραβιάσεις του Καταστατικού και του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κατά την άσκηση της έφεσής του, ο Στέφανος Χίος υποστήριξε με υπόμνημα:
«Ακόμα και σε καταζητούμενο για αδίκημα περί οργανωμένου εγκλήματος, δεν θα επέβαλε το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Όργανο μια τέτοια ποινή σαν αυτή που μου ανακοινώθηκε. Οριστική διαγραφή… Το πρωτοβάθμιο όργανο με… διαρροές φρόντισε να με διαπομπεύσει αφού μέλη του διέρρευσαν την απόφαση περί διαγραφής, σε site και blog. Και οι άξιοι συνάδερφοι, αντί να σεβαστούν το γεγονός ότι δεν δημοσιεύονται πρωτοβάθμιες αποφάσεις, προχώρησαν στην αυτούσια δημοσίευση ακόμα και του εγγράφου της απόφασης, προχωρώντας σε σοβαρά αδικήματα παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Ως προς όλες σχεδόν τις κατηγορίες που μου προσάφθηκαν αποφάσισε και έκρινε -χωρίς ούτε μια ένδειξη, όχι απόδειξη… Η κρίση του πρωτοβάθμιου οργάνου βασίστηκε σε ψευδείς και στημένες κατηγορίες. Χαλκευμένες, ανώνυμες και προβοκατόρικες μομφές που έχουν έναν και μόνο στόχο: Τη διαπόμπευσή μου […]».
Το πρωτοσέλιδο του Μακελειού με ημερομηνία έκδοσης 23/3/2016, για το οποίο ο Στέφανος Χίος κατέληξε στα πειθαρχικά όργανα της ΕΣΗΕΑ.
Όταν κλήθηκε σε απολογία, ο Στέφανος Χίος είπε μεταξύ άλλων:
«…Τόσο η εφημερίδα στην οποία εργάζομαι όσο και εγώ ο ίδιος ατομικά, έχουμε στοχοποιηθεί ήδη από τον πρώτο χρόνο της κυκλοφορίας της εφημερίδας […] Η συλλογιστική του σκεπτικού των ανωτέρω κατηγοριών καταλήγει ότι δήθεν είμαι ο υπεύθυνος της εφημερίδας, χωρίς όμως να στηρίζεται σε κανένα νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο. Τέτοια όμως ήταν η σπουδή του Π.Π.Σ ώστε να προκύψει με κάθε τρόπο η ευθύνη μου, που επικαλέστηκε όλως παρανόμως και καταχρηστικώς έτερες εις βάρος μου καταγγελίες- εγκλήσεις, οι οποίες και δεν αποτελούσαν μέρος της εν λόγω πειθαρχικής διαδικασίας και παρανόμως ελήφθησαν υπ’ όψιν προς υποστήριξη των κατηγοριών. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι στην εκκαλουμένη απόφαση, οι εγκαλούντες αναφέρονται μόνο με τα αρχικά των ονομάτων τους […] Κατά την πρωτοβάθμια πειθαρχική διαδικασία κατέθεσε ο εκδότης της εφημερίδας κ. Γκασιάμης, αλλά και έτερος συνεργάτης δημοσιογράφος η κα. Γιάννα, οι οποίοι επιβεβαίωσαν περίτρανα ότι δεν είμαι ούτε εκδότης, ούτε αρχισυντάκτης της εφημερίδας “Μακελειό”, καθώς και ουδεμία διευθυντική θέση ευθύνης κατέχω. Αρθρογραφώ και επιμελούμαι τη σελίδα τρία της εφημερίδας, ενώ υπογράφω πάντοτε τα άρθρα μου και αναλαμβάνω την ευθύνη αυτών».
Παρότι ο Στέφανος Χίος επιχείρησε να αποποιηθεί οποιαδήποτε ευθύνη αποφάσεων για τα τρία εξώφυλλα του Μακελειού και χαρακτήρισε τις ύβρεις του προς τον κ. Μαρκάτο «οπωσδήποτε δικαιολογημένη συμπεριφορά», η ΕΣΗΕΑ τον έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο τόσο για τα πρωτοσέλιδα, όσο και για τις προσβολές που εξαπέλυσε κατά του πρώην πρύτανη του ΕΜΠ, επιβάλλοντάς του προσωρινή εξάμηνη διαγραφή από τα μητρώα της Ένωσης. Παρόλα αυτά, πέρα από την εξάμηνη διαγραφή, οι ποινές για τα πρωτοσέλιδα περιορίστηκαν σε απλή επίπληξη, με μόνο μία μειοψηφία του πειθαρχικού οργάνου να υποστηρίζει την πρωτοβάθμια απόφαση της οριστικής διαγραφής του Στέφανου Χίου από την ΕΣΗΕΑ.
VICE Video: Μέσα στο Σύμπαν του Αρτέμη Σώρρα: Τα Δισ.€ και οι Κατηγορίες
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Το γεγονός ότι σε δεύτερο βαθμό η ΕΣΗΕΑ έκρινε τον Στέφανο Χίο πειθαρχικά ελεγκτέο και του επέβαλε εξάμηνη διαγραφή και μια σειρά από απλές επιπλήξεις είναι ένα σημαντικό βήμα που δείχνει ότι η θεσμικά υπεύθυνη ένωση των δημοσιογράφων διακρίνει ότι υπάρχει ζήτημα ως προς τον τρόπο που λειτουργεί το Μακελειό -τόσο η εκπομπή, όσο και η εφημερίδα-, από την άποψη της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ωστόσο, οι ποινές φαίνονται εξαιρετικά ελαφρές για μια εφημερίδα που μας καλεί να πετάξουμε πρόσφυγες στη θάλασσα.
Γιατί κανείς δεν θέλει να μπλέξει με το Μακελειό
Σχετικά με τη χαλαρή αντίδραση της κοινής γνώμης και των θεσμών απέναντι στο Μακελειό, ο Κωστής Παπαϊωάννου σημειώνει: «Φοβάμαι ότι ένα κομμάτι προβεβλημένων προσώπων -όπως πνευματικοί άνθρωποι ή πολιτικά πρόσωπα- δεν αντιδρά, επειδή βλέπει στο Μακελειό ένα δημοσιογραφικό μόρφωμα, με το οποίο πιστεύει ότι καλό είναι να μην μπλέκει κανείς. Υπάρχει και ένας υπόρρητος φόβος που λέει, “εν πάση περιπτώσει, ας κρέμεται στα περίπτερα αυτό το πράγμα, αρκεί να μην στοχοποιήσει εμένα”. Άλλωστε, δεν γνωρίζω συγκεκριμένα για το Μακελειό, ωστόσο νομίζω πως είναι κοινός τόπος ότι τέτοιου είδους ακραίες εκφάνσεις του κίτρινου Τύπου αποδείχθηκε σε αρκετές περιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία ότι ήταν έντυπα, μέσα από τα οποία εκπέμπονταν μηνύματα και υπήρχαν άλλου είδους σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν. Υπήρχαν και άλλου είδους συμφωνίες προβολής, στοχοποίησης ή και “εξόντωσης” κάποιων προσώπων. Πρόκειται για ένα είδος δημοσιογραφίας που πολύ συχνά βασίζεται σε υπόγειες διαδρομές και συμφωνίες, αυτό που χαρακτηρίζουμε “δημοσιογραφικά συμβόλαια”».
https://www.vice.com/gr/article/3kjzyv/hr8e-h-wra-na-milhsoyme-sobara-gia-to-makeleio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου