«Να σε κυβερνούν σημαίνει…»….

Αναρχικός δεν είμαι, αλλά ένας από τους «πατριάρχες» του αναρχισμού, ο Προυντόν περιγράφει παρακάτω «τι σημαίνει να σε κυβερνούν» ωσάν να είχε στο νου του τη σημερινή Ελλάδα των «συνταγματαρχών της επιστράτευσης»:

«Να σε κυβερνούν σημαίνει πως σε κάθε διαπραγμάτευση σου, σε κάθε σου κίνηση, είσαι σημειωμένος, εγγεγραμμένος, απογραμμένος, φορολογημένος, διατιμημένος, σφραγισμένος, μετρημένος, αριθμημένος, αξιολογημένος, αδειοδοτημένος, εξουσιοδοτημένος, προειδοποιημένος, περιορισμένος, αναμορφωμένος, διορθωμένος, τιμωρημένος.

Σημαίνει πως υπό το πρόσχημα της…κοινής ωφέλειας και στο όνομα του κοινού συμφέροντος υποχρεώνεσαι να εκπαιδεύεσαι, να εκμεταλλεύεσαι, να εξαγοράζεσαι, να μονοπωλείσαι, να κομματιάζεσαι, να τσακίζεσαι, να ληστεύεσαι· και τότε, με την παραμικρή αντίσταση, με την ελάχιστη διαμαρτυρία, σε περιορίζουν, σε περιφρονούν, σου βάζουν πρόστιμο, σε στριμώχνουν, σε καταγράφουν, σε καταχρώνται, σε ξυλοφορτώνουν, σε αφοπλίζουν, σε πνίγουν, σε φυλακίζουν, σε δικάζουν, σε καταδικάζουν, σε πυροβολούν, σε απελαύνουν, σε θυσιάζουν, σε πουλάνε, σε προδίδουν και, σα να μην έφταναν όλα αυτά, στο τέλος σε βγάζουν τρελό, σε χλευάζουν, σε περιγελούν και σε εξευτελίζουν.

Αυτό σημαίνει να σε κυβερνούν, αυτή είναι η δικαιοσύνη και η ηθική της διακυβέρνησης.»

(P.J. Proudhon, 1851)

(Βιογραφικό: Ο Πιερ Ζοζέφ Προυντόν (Pierre Josef Prοudhon) (Μπεζανσόν, 15 Ιανουαρίου 1809- Παρίσι, 19 Ιανουαρίου 1865) ήταν Γάλλος πολιτικός, μουτουαλιστής φιλόσοφος και σοσιαλιστής. Ήταν μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου, και ήταν ο πρώτος που αυτοχαρακτηρίστηκε αναρχικός. Θεωρείται από τους σημαντικότερους αναρχικούς συγγραφείς και οργανωτές.)

 

-Νίκος Καρούζος, «Κιθάρισμα για την αναρχία»:

“Τρυφερότητα ή όχι τα τόσο ανυπεράσπιστα οράματα της ανεξουσίαστης

μήπω- τοπίας (ενδεχομένως και ξάστερης ουτοπίας) που μοιάζουν

με πληγωμένα χαράματα, θεραπεύουν την αναφυλαξία της ατομικότητας,

διδάσκουν το βλέμμα, τινάζουν στον αέρα την πλήξη των τριών διαστάσεων

εντοπίζοντας τη θέληση στο σύνολο που κομματιάζεται και συναρμολογιέται

σαν ένα ποδήλατο, ελικόπτερο ή αεροπλάνο (θα εξαιρέσουμε μονάχα

την απεγνωσμένη  οπτασία του Μαξ Στίρνερ). Το γεγονός πως ανάφερα

μηχανήματα τρεχούμενα δεν είναι τυχαίο. Η αναρχία τρέχει, δοξάζει την κίνηση, κατορθώνει την  ακινησία του σύμπαντος που διαπιστώνεται με αρίφνητες κινήσεις.

Πρόκειται για μαγική εικόνα. Η αναρχία θέλει να κάνει και το ανθρώπινο σύνολο

μια τέτοια μαγική εικόνα. Η κυτταρική αντίληψη της ατομικότητας συνδυασμένη στ’ αδιάκοπα κινητικά της πεπρωμένα με ένα σώμα που κάθεται στην καρέκλα δίχως

καθόλου να κινείται. Στύση αρμονίας του μερικού με το γενικό. Κάθαρση από κάθε αντιδικία του μέρους και του όλου. Θέωση (απ’ το ρήμα θέω) του φυσικού μέσα στον άνθρωπο.”

(Ν. Καρούζος, Τα ποιήματα, τ. Β’, Ίκαρος)

itzikas

http://paganeli.wordpress.com/2013/05/26/%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9/#more-23612