Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Kραυγή απόγνωσης από έναν Ολυμπιονίκη


Ο θρύλος της ιστιοπλοΐας Τάσος Μπουντούρης γνώρισε δόξες που ελάχιστοι αθλητές στον κόσμο έχουν ζήσει, ωστόσο σήμερα, κοντά στα εξήντα του χρόνια, δίνει τη μεγαλύτερη μάχη στη ζωή του.

«Τα έχασα όλα» λέει, αλλά δεν δείχνει να ταράζεται. Σηκώνει αργά με τα ροζιασμένα χέρια του το ψηλό ποτήρι που μοιάζει να χάνεται μέσα στη χούφτα του και πίνει με ευχαρίστηση μια γουλιά ούζο, ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο της πιο παθιασμένης ερωμένης του, της θάλασσας...



Στέκι του, μια υπερυψωμένη καφετέρια δίπλα στα βράχια κάτω από τον ίσκιο της Καστέλας, όπου όταν έχει καιρό -όπως λένε οι ναυτικοί- σκάνε τα κύματα πάνω τους και η αρμύρα μπερδεύεται με τη μυρωδιά του αχνιστού καφέ πλημμυρίζοντας τις αισθήσεις των θαμώνων. «Δεν ζω χωρίς να τη μυρίζω. Γυρίζω μέσα στα σπλάχνα της από τριών χρόνων» εξηγεί και τα μάτια του ξεχειλίζουν από θυμό για όσα σήμερα στερείται.

Ο Τάσος Μπουντούρης υπήρξε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, αρκετές φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ενώ κέρδισε μια θέση μέσα στην εξάδα σε πολλούς Ολυμπιακούς, με αποκορύφωμα τους θρυλικούς Αγώνες της Μόσχας όπου τρέχοντας με σκάφος τύπου Soling κρέμασε στο στήθος του το χάλκινο μετάλλιο. Αθλητής με διεθνή αναγνώριση, έχει συμμετάσχει σε περισσότερους Ολυμπιακούς Αγώνες από κάθε άλλον Έλληνα αθλητή. Τελευταία του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν το 2000, όταν και αποχαιρέτησε ως αθλητής τις θάλασσες: «Εκτοτε δεν μου πρότεινε κανείς να ασχοληθώ με την προπονητική. Να βοηθήσω νέα παιδιά με τις γνώσεις μου. Αλλά όταν μιλάς τους χαλάς τη συνταγή και εγώ δεν μπορώ να βλέπω το άδικο ή το παράλογο και να κάνω τα στραβά μάτια. Μια φορά μπλέχτηκα με τα δημοτικά συμβούλια και όταν κατάλαβα πως ο νους τους ήταν στο φαγοπότι, έφυγα... νύχτα. Έκτοτε ξεκίνησαν και τα προβλήματά μου στα μαγαζιά που είχα εδώ στο Μικρολίμανο - και όχι τυχαία. Ο πόλεμος ήταν ανηλεής».

Ο Τάσος Μπουντούρης όχι μόνο ισχυρίζεται πως η πολιτεία δεν του πρότεινε ποτέ κάποια τιμητική θέση, αλλά καταγγέλλει πως στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας θέλησε να δει τις εγκαταστάσεις της ιστιοπλοΐας και δεν τον άφηναν να μπει. 

Πηγή:espresso

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου