Τα στοιχεία για το πρόβλημα των ναρκωτικών και την εξάπλωσή του είναι για άλλη μια χρονιά αμείλικτα.
Από τους 400.000 χρήστες ναρκωτικών στην Ευρώπη που προσέφυγαν για απεξάρτηση το 2009, το 1/4 (24% - 98.000 άνθρωποι) δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης την κάνναβη, το 51% δηλώνουν τα οπιοειδή (κυρίως ηρωίνη), το 18% την κοκαΐνη. Στη Φινλανδία το 58% των χρηστών που ξεκινούν θεραπεία αναφέρουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη βουπρενορφίνη (ένα από τα δύο υποκατάστατα που χορηγούνται και στη χώρα μας από τα δημόσια νοσοκομεία ως... «φαρμακευτική θεραπεία»), στην Τσέχικη Δημοκρατία οι χρήστες βουπρενορφίνης είναι 40%. Σημαντικό ποσοστό των χρηστών δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη μεθαδόνη και τη μορφίνη στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Σλοβακία και τη Σουηδία. (Ετήσια Εκθεση «για την κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών στην Ευρώπη», όπως παρουσιάζονται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας - ΕΚΠΝΤ).
Στην Ελλάδα η χρήση κάνναβης κατέγραψε αύξηση κατά 139% από το 2002 μέχρι το 2010. Στην πλειονότητά τους οι χρήστες (80,9%) ανέφεραν την κάνναβη ως ουσία πρώτης χρήσης με μέσο όρο ηλικίας τα 15,9 έτη. Μεταξύ 2002 και 2010, η κάνναβη παραμένει η ουσία με την οποία τα άτομα κατά κανόνα ξεκινούν την παράνομη χρήση. Μάλιστα, το ποσοστό της αυξάνεται από 76,6% το 2002 σε 80,9% το 2010 (Ετήσια Εκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά - ΕΚΤΕΠΝ).
Η ανάγκη για πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη στις γειτονιές, στους δήμους, στα σχολεία, στο δρόμο, στις φυλακές, σε προγράμματα απεξάρτησης είναι επιτακτική. Αντ' αυτού, σκόπιμα κι απ' τα πάνω δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μεγάλης επικινδυνότητας για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και επομένως τη ζωή χιλιάδων τοξικοεξαρτημένων. Ενώ οι εργαζόμενοι - που αποτελούν την ψυχική και κινητήρια δύναμη κάθε κρίκου που αφορά την τοξικοεξάρτηση - σέρνονται όπως κι όλος ο λαός στην εξαθλίωση.
Από τον επόμενο μήνα οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ) θα μένουν απλήρωτοι. 6 - 7 εργαζόμενοι σε κάθε ΚΠ αναλογούν σε δεκάδες χιλιάδες κατοίκους. Το υπουργείο Εσωτερικών δεν καταβάλλει ευρώ για τη χρηματοδότησή τους και ουσιαστικά ωθεί τους δήμους να κλείσουν τα ΚΠ χρησιμοποιώντας τις «καλλικρατικές» διαδικασίες.
Οι εργαζόμενοι σε ΚΕΘΕΑ και «18 ΑΝΩ» έχουν υποστεί φρικτές περικοπές στους μισθούς τους και την ίδια στιγμή καλούνται να καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες για να ανταποκριθούν σε όλο και περισσότερη, όλο και πιο δύσκολη και σύνθετη δουλειά, δίπλα στον πληθυσμό που απευθύνονται.
Δίπλα σε νεκροτομεία, πίσω από σκουπίδια, σε υπόγεια, λειτουργούν οι περιφραγμένες νέες μονάδες του ΟΚΑΝΑ μέσα στα νοσοκομεία. Οι μονάδες λειτουργούν στην ουσία με προσωπικό ασφαλείας, με έναν ψυχίατρο ανά δομή, υπάρχουν μονάδες στις οποίες δεν υπάρχει γιατρός παρά μόνο μια ή δυο φορές τη βδομάδα, με έναν παθολόγο μία ή καμία φορά τη βδομάδα (την ώρα που το Εϊτζ έχει αυξηθεί κατά 1240%), με νοσηλευτές και θεραπευτές που δεν αρκούν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις ελάχιστες ανάγκες των προγραμμάτων.
Η υποκρισία της ...«Παγκόσμιας Ημέρας»
Σε αυτές τις συνθήκες την Τρίτη 26 Ιούνη, με υποκριτικές κορώνες και τυμπανοκρουσίες θα γιορταστεί η λεγόμενη «Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών». Μια «γιορτή» που φέτος βρίσκει τη χώρα μας με την πολιτική πραγματικότητα ήδη να κυριαρχείται από την προσαρμογή της αντιναρκωτικής, και όχι μόνο, πολιτικής στις επιταγές της ΕΕ. Μια πολιτική που όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατακόρυφη αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, αλλά έρχεται να σπρώξει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού στα γρανάζια της εξάρτησης. Την ίδια στιγμή στον τομέα της Υγείας, αυτή η πολιτική εκφράζεται με την κατακρεούργηση ακόμη και αυτού του αστικού κράτους πρόνοιας, με τις τεράστιες περικοπές των κονδυλίων για την Υγεία και την Πρόνοια, με την προωθούμενη, σε κάθε δημόσια και δωρεάν υπηρεσία και κρατική αρμοδιότητα, εισβολή των ιδιωτών - επιχειρηματιών - ΜΚΟ.
Υπενθυμίζεται ότι ήδη εκκρεμεί νομοσχέδιο για την «αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και των ΝΠΙΔ» όπου αναφέρεται καθαρά ότι θα δημιουργηθεί «επιτροπή εξάρτησης», η οποία θα δίνει άδεια σε ιδιώτες, ΜΚΟ και αυτοί θα καθορίζουν ποιος δικαιούται δωρεάν υπηρεσίες... Ενώ στο νομοσχέδιο «Κώδικας Ναρκωτικών» επισημαίνεται (άρθρο 53) η πρόθεση του κράτους να μεταβιβάσει στους ιδιώτες τη δική του αποκλειστικά ευθύνη για πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, με το πρόσχημα ότι θα τους εποπτεύει. Στην πραγματικότητα δίνεται κι επίσημα πλέον η δυνατότητα όποιος θέλει να ανοίξει τη δική του «επιχείρηση - πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης» και να νομιμοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα παράνομα «κέντρα απεξάρτησης» που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα, πουλώντας ακριβά επικίνδυνες και μη ενδεδειγμένες μεθόδους.
Δεν είναι δυνατόν ο λαός αυτής της χώρας να μείνει απαθής στο λιντσάρισμα της ζωής του, δεν πρέπει να γείρει στα δύσκολα. Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι το κοινωνικό περιθώριο και η μιζέρια, η ήττα και η βαρβαρότητα. Η επίθεση είναι ενιαία, το ίδιο ενιαία πρέπει να είναι και η αντεπίθεση, με την ενεργό συμμετοχή του καθένα στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων του λαού για το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία, στην ασφάλιση, στην παιδεία, στις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στην οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, κόντρα σε όλα τα ναρκωτικά.
Αμεσες και ρεαλιστικές λύσεις
Αν και η τοξικοεξάρτηση είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, υπάρχουν άμεσες ρεαλιστικές λύσεις που μπορούν να την περιορίσουν. Με πλήρη χρηματοδότηση και επαρκές επιστημονικό, μόνιμο προσωπικό, δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε:
Πρόληψη. Το κυριότερο όπλο στη μάχη κατά των ναρκωτικών. Πρόληψη είναι συγκεκριμένα μέτρα Κοινωνικής Πρόνοιας που έχουν να κάνουν με όλους τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή του ανθρώπου (εργασία, σχολείο κ.ά.). Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, στελέχωση των σχολικών βαθμίδων με εκπαιδευμένους κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, δημιουργία σχολών που θα εκπαιδεύουν τους γονείς στους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
Απεξάρτηση. Δηλαδή να υπάρχουν τόσα «στεγνά» προγράμματα όσα χρειάζεται η χώρα, τουλάχιστον ένα για εφήβους και ένα για ενήλικες σε κάθε νομό. Ανάπτυξη των προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης για νέους που πειραματίζονται με ναρκωτικά αλλά δεν έχουν εξαρτηθεί ακόμη από αυτά. Προαγωγή της επιστημονικής έρευνας που σχετίζεται με τις κοινωνικές αιτίες του προβλήματος των ναρκωτικών.
Επανένταξη. Να θεσπιστούν ειδικά προγράμματα κατάρτισης που θα βοηθούν τους πρώην χρήστες να βρουν δουλειά, συνεργασία επιστημονικών, συνδικαλιστικών και άλλων φορέων για την καταπολέμηση του ρατσισμού.
πηγη jazz_http://www2.rizospastis.gr/page.do?id=14090&publDate=24%2F6%2F2012&directio n=&pageNo=16
Ο αγώνας για μια ζωή χωρίς ναρκωτικά είναι αγώνας για την ελευθερία. «Τι είναι η ελευθερία; Μπορείτε να πείτε; Τι είναι η σκλαβιά - το γνωρίζετε πολύ καλά - γιατί το όνομά της έχει γίνει η ηχώ του δικού σας ονόματος. Είναι να δουλεύετε για τόση πληρωμή, που μόλις σας κρατά, από μέρα σε μέρα όρθιους στα πόδια σας, σαν να ζείτε σε κελιά, για χάρη των τυράννων(...) Με τη θέλησή σας ή χωρίς αυτήν, να 'στε αναγκασμένοι να τους υπερασπίζετε και να τους τρέφετε(...)»
Τα ναρκωτικά είναι στέρηση ελευθερίας, ακραία μορφή υποκρισίας. Είναι μια μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται απωθημένος, ο πραγματικός εαυτός. Ας μετρήσουμε πόσες μάσκες έπεσαν τους τελευταίους μήνες και ποιοι τις φορούσαν...
...είναι αυτοί που εφηύραν και γνωμάτευσαν την «ανίατη ασθένεια» στοχοποιώντας χιλιάδες παιδιά. Εκείνοι που φρόντισαν να τους εξασφαλίσουν τις διά βίου δόσεις κρατικής πρέζας και τώρα δημιουργούν κρατικές πιάτσες, στήνοντας φυλακές χωρίς κάγκελα, εγκλωβίζοντας νέους ανθρώπους σε προδιαγεγραμμένη μοίρα
Από τους 400.000 χρήστες ναρκωτικών στην Ευρώπη που προσέφυγαν για απεξάρτηση το 2009, το 1/4 (24% - 98.000 άνθρωποι) δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης την κάνναβη, το 51% δηλώνουν τα οπιοειδή (κυρίως ηρωίνη), το 18% την κοκαΐνη. Στη Φινλανδία το 58% των χρηστών που ξεκινούν θεραπεία αναφέρουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη βουπρενορφίνη (ένα από τα δύο υποκατάστατα που χορηγούνται και στη χώρα μας από τα δημόσια νοσοκομεία ως... «φαρμακευτική θεραπεία»), στην Τσέχικη Δημοκρατία οι χρήστες βουπρενορφίνης είναι 40%. Σημαντικό ποσοστό των χρηστών δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη μεθαδόνη και τη μορφίνη στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Σλοβακία και τη Σουηδία. (Ετήσια Εκθεση «για την κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών στην Ευρώπη», όπως παρουσιάζονται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας - ΕΚΠΝΤ).
Στην Ελλάδα η χρήση κάνναβης κατέγραψε αύξηση κατά 139% από το 2002 μέχρι το 2010. Στην πλειονότητά τους οι χρήστες (80,9%) ανέφεραν την κάνναβη ως ουσία πρώτης χρήσης με μέσο όρο ηλικίας τα 15,9 έτη. Μεταξύ 2002 και 2010, η κάνναβη παραμένει η ουσία με την οποία τα άτομα κατά κανόνα ξεκινούν την παράνομη χρήση. Μάλιστα, το ποσοστό της αυξάνεται από 76,6% το 2002 σε 80,9% το 2010 (Ετήσια Εκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά - ΕΚΤΕΠΝ).
Η ανάγκη για πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη στις γειτονιές, στους δήμους, στα σχολεία, στο δρόμο, στις φυλακές, σε προγράμματα απεξάρτησης είναι επιτακτική. Αντ' αυτού, σκόπιμα κι απ' τα πάνω δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μεγάλης επικινδυνότητας για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και επομένως τη ζωή χιλιάδων τοξικοεξαρτημένων. Ενώ οι εργαζόμενοι - που αποτελούν την ψυχική και κινητήρια δύναμη κάθε κρίκου που αφορά την τοξικοεξάρτηση - σέρνονται όπως κι όλος ο λαός στην εξαθλίωση.
Από τον επόμενο μήνα οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ) θα μένουν απλήρωτοι. 6 - 7 εργαζόμενοι σε κάθε ΚΠ αναλογούν σε δεκάδες χιλιάδες κατοίκους. Το υπουργείο Εσωτερικών δεν καταβάλλει ευρώ για τη χρηματοδότησή τους και ουσιαστικά ωθεί τους δήμους να κλείσουν τα ΚΠ χρησιμοποιώντας τις «καλλικρατικές» διαδικασίες.
Οι εργαζόμενοι σε ΚΕΘΕΑ και «18 ΑΝΩ» έχουν υποστεί φρικτές περικοπές στους μισθούς τους και την ίδια στιγμή καλούνται να καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες για να ανταποκριθούν σε όλο και περισσότερη, όλο και πιο δύσκολη και σύνθετη δουλειά, δίπλα στον πληθυσμό που απευθύνονται.
Δίπλα σε νεκροτομεία, πίσω από σκουπίδια, σε υπόγεια, λειτουργούν οι περιφραγμένες νέες μονάδες του ΟΚΑΝΑ μέσα στα νοσοκομεία. Οι μονάδες λειτουργούν στην ουσία με προσωπικό ασφαλείας, με έναν ψυχίατρο ανά δομή, υπάρχουν μονάδες στις οποίες δεν υπάρχει γιατρός παρά μόνο μια ή δυο φορές τη βδομάδα, με έναν παθολόγο μία ή καμία φορά τη βδομάδα (την ώρα που το Εϊτζ έχει αυξηθεί κατά 1240%), με νοσηλευτές και θεραπευτές που δεν αρκούν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις ελάχιστες ανάγκες των προγραμμάτων.
Η υποκρισία της ...«Παγκόσμιας Ημέρας»
Σε αυτές τις συνθήκες την Τρίτη 26 Ιούνη, με υποκριτικές κορώνες και τυμπανοκρουσίες θα γιορταστεί η λεγόμενη «Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών». Μια «γιορτή» που φέτος βρίσκει τη χώρα μας με την πολιτική πραγματικότητα ήδη να κυριαρχείται από την προσαρμογή της αντιναρκωτικής, και όχι μόνο, πολιτικής στις επιταγές της ΕΕ. Μια πολιτική που όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατακόρυφη αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, αλλά έρχεται να σπρώξει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού στα γρανάζια της εξάρτησης. Την ίδια στιγμή στον τομέα της Υγείας, αυτή η πολιτική εκφράζεται με την κατακρεούργηση ακόμη και αυτού του αστικού κράτους πρόνοιας, με τις τεράστιες περικοπές των κονδυλίων για την Υγεία και την Πρόνοια, με την προωθούμενη, σε κάθε δημόσια και δωρεάν υπηρεσία και κρατική αρμοδιότητα, εισβολή των ιδιωτών - επιχειρηματιών - ΜΚΟ.
Υπενθυμίζεται ότι ήδη εκκρεμεί νομοσχέδιο για την «αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και των ΝΠΙΔ» όπου αναφέρεται καθαρά ότι θα δημιουργηθεί «επιτροπή εξάρτησης», η οποία θα δίνει άδεια σε ιδιώτες, ΜΚΟ και αυτοί θα καθορίζουν ποιος δικαιούται δωρεάν υπηρεσίες... Ενώ στο νομοσχέδιο «Κώδικας Ναρκωτικών» επισημαίνεται (άρθρο 53) η πρόθεση του κράτους να μεταβιβάσει στους ιδιώτες τη δική του αποκλειστικά ευθύνη για πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, με το πρόσχημα ότι θα τους εποπτεύει. Στην πραγματικότητα δίνεται κι επίσημα πλέον η δυνατότητα όποιος θέλει να ανοίξει τη δική του «επιχείρηση - πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης» και να νομιμοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα παράνομα «κέντρα απεξάρτησης» που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα, πουλώντας ακριβά επικίνδυνες και μη ενδεδειγμένες μεθόδους.
Δεν είναι δυνατόν ο λαός αυτής της χώρας να μείνει απαθής στο λιντσάρισμα της ζωής του, δεν πρέπει να γείρει στα δύσκολα. Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι το κοινωνικό περιθώριο και η μιζέρια, η ήττα και η βαρβαρότητα. Η επίθεση είναι ενιαία, το ίδιο ενιαία πρέπει να είναι και η αντεπίθεση, με την ενεργό συμμετοχή του καθένα στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων του λαού για το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία, στην ασφάλιση, στην παιδεία, στις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στην οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, κόντρα σε όλα τα ναρκωτικά.
Αμεσες και ρεαλιστικές λύσεις
Αν και η τοξικοεξάρτηση είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, υπάρχουν άμεσες ρεαλιστικές λύσεις που μπορούν να την περιορίσουν. Με πλήρη χρηματοδότηση και επαρκές επιστημονικό, μόνιμο προσωπικό, δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε:
Πρόληψη. Το κυριότερο όπλο στη μάχη κατά των ναρκωτικών. Πρόληψη είναι συγκεκριμένα μέτρα Κοινωνικής Πρόνοιας που έχουν να κάνουν με όλους τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή του ανθρώπου (εργασία, σχολείο κ.ά.). Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, στελέχωση των σχολικών βαθμίδων με εκπαιδευμένους κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, δημιουργία σχολών που θα εκπαιδεύουν τους γονείς στους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
Απεξάρτηση. Δηλαδή να υπάρχουν τόσα «στεγνά» προγράμματα όσα χρειάζεται η χώρα, τουλάχιστον ένα για εφήβους και ένα για ενήλικες σε κάθε νομό. Ανάπτυξη των προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης για νέους που πειραματίζονται με ναρκωτικά αλλά δεν έχουν εξαρτηθεί ακόμη από αυτά. Προαγωγή της επιστημονικής έρευνας που σχετίζεται με τις κοινωνικές αιτίες του προβλήματος των ναρκωτικών.
Επανένταξη. Να θεσπιστούν ειδικά προγράμματα κατάρτισης που θα βοηθούν τους πρώην χρήστες να βρουν δουλειά, συνεργασία επιστημονικών, συνδικαλιστικών και άλλων φορέων για την καταπολέμηση του ρατσισμού.
πηγη jazz_http://www2.rizospastis.gr/page.do?id=14090&publDate=24%2F6%2F2012&directio n=&pageNo=16
Ο αγώνας για μια ζωή χωρίς ναρκωτικά είναι αγώνας για την ελευθερία. «Τι είναι η ελευθερία; Μπορείτε να πείτε; Τι είναι η σκλαβιά - το γνωρίζετε πολύ καλά - γιατί το όνομά της έχει γίνει η ηχώ του δικού σας ονόματος. Είναι να δουλεύετε για τόση πληρωμή, που μόλις σας κρατά, από μέρα σε μέρα όρθιους στα πόδια σας, σαν να ζείτε σε κελιά, για χάρη των τυράννων(...) Με τη θέλησή σας ή χωρίς αυτήν, να 'στε αναγκασμένοι να τους υπερασπίζετε και να τους τρέφετε(...)»
Τα ναρκωτικά είναι στέρηση ελευθερίας, ακραία μορφή υποκρισίας. Είναι μια μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται απωθημένος, ο πραγματικός εαυτός. Ας μετρήσουμε πόσες μάσκες έπεσαν τους τελευταίους μήνες και ποιοι τις φορούσαν...
...είναι αυτοί που εφηύραν και γνωμάτευσαν την «ανίατη ασθένεια» στοχοποιώντας χιλιάδες παιδιά. Εκείνοι που φρόντισαν να τους εξασφαλίσουν τις διά βίου δόσεις κρατικής πρέζας και τώρα δημιουργούν κρατικές πιάτσες, στήνοντας φυλακές χωρίς κάγκελα, εγκλωβίζοντας νέους ανθρώπους σε προδιαγεγραμμένη μοίρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου