Πολλά ειπώθηκαν και άλλα τόσα παραλείφθηκαν για το περίφημο νέο σποτάκι που έδωσε στην δημοσιότητα το προπαγανδιστικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Επειδή, όμως, ένα τόσο σοβαρό γεγονός, (δεν αστειευόμαστε), όπως και κάθε παρόμοιο σοβαρό γεγονός, αναμφισβήτητης εμβέλειας γεννάει, σαν τις κότες, συνεχώς νέα ερωτήματα, φιλοσοφικού και άλλου περιεχομένου, είμαστε αναγκασμένοι ή μάλλον (γιατί να μασάμε τα λόγια μας;) έχουμε το καθήκον να εμβαθύνουμε ολοένα και περισσότερο στις αιτίες, τα αποτελέσματα, τα επιγενόμενα, αλλά και τα επιφαινόμενα, που συγκρούονται και αλληλοδιαδέχονται μεταξύ τους χωρίς καν να το γνωρίζουν!!!
Πρώτα απ’ όλα, ας περιγράψουμε ειδικά για εκείνους τους ασεβείς, αλλά και αγνώμονες, που δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν, που αγνοούν μ’ άλλα λόγια την πραγματικότητα, το περιεχόμενό του. Τους καλούμε να συνέλθουν πριν να είναι αργά. Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι αυτοί. Ρωτήσαμε, μάθαμε, απορήσαμε, και τελικά απογοητευτήκαμε από την τόση αδιαφορία… Μια αδιαφορία, που δίχως άλλο καλλιεργείται από τους γνωστούς μαύρους κύκλους, της κατάμαυρης νεοφιλελεύθερης αντίδρασης των πιο σκοτεινών κύκλων της συντηρητικής ντόπιας και ξένης νομενκλατούρας (go home, κυρά Μέρκελ…), που φθονούν την πρώτα φορά αριστερά κυβέρνηση.
Ας μπούμε όμως στο ψητό… Το σποτάκι διαρκεί μόλις δύο λεπτά και πέντε δευτερόλεπτα, όμως, η λαμπρότητα, οι ικανότητες, το ανάστημα του ηγέτη αναδεικνύονται σε τέτοιο βαθμό, που ο Κυριάκος μοιάζει με κουραμπιέ, που ξέμεινε από τα Χριστούγεννα. Στο πρώτο πλάνο ο λαοπρόβλητος κομμουνιστής ηγέτης μοχθεί μπροστά στο φορητό υπολογιστή του με ύφος Μεγάλου Ναπολέοντα. Στο δεύτερο πλάνο o fakos, που με μαεστρία καθοδηγεί ο σκηνοθέτης, συγκρατεί πλέον το προφίλ του Prime Minister GR για να το αποδώσει στην αιωνιότητα… Ο Αλέξιος περιεργάζεται την οθόνη βλοσυρός, αποφασιστικός, αλλά ταυτόχρονα εκπέμποντας το μήνυμα, που περιμένουν από αυτόν οι υπήκοοί του: όλα είναι υπό έλεγχο, τα ηνία της χώρας βρίσκονται στα κατάλληλα χέρια. Ταυτόχρονα οι υπότιτλοι συγκλονίζουν: «Ελλάδα από την άδεια θέση, στην δυνατή παρουσία», «από τα χρόνια της μικρής ευθύνης στην δύναμη της πράξης». Το πλάνο αλλάζει και πάλι και ένας άνθρωπος με κομμένο το κεφάλι κλωτσάει το έρμο το κόκκινο χαλί, το οποίο κουτρουβαλιάζεται στα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου. Κατόπιν μια καθαρίστρια ντυμένη με μπλε φορεσιά, που μοιάζει συγγενής του Πάνου του Καμμένου, καθαρίζει το κόκκινο χαλί: «Με σαφήνεια… καθαρότητα και εξορθολογισμό». Στην συνέχεια αντικρύζουμε για μια στιγμή το επταμελές συνεργείο της ΕΡΤ το οποίο βρίσκεται σε μια κινητικότητα (άλλο υπονονούμενο) και αμέσως μετά ο Αλέξιος, βιαστικός, προφανώς σε ένα ακόμη ραντεβού με την ιστορία, κατεβαίνει τα σκαλιά πατώντας επιτέλους στο κόκκινο χαλί στο οποίο κινείται, προσέξτε παρακαλώ, περίπου κατά την διάρκεια του ενός τρίτου του συνολικού χρόνου, που διαρκεί το σποτάκι. Το πιάσατε το υπονοούμενο χαϊβάνια ή πρέπει να τα εξηγούμε όλα; Και πρώτος απ’ όλους, εσύ γουρλομάτη Κυριάκο, άντε τώρα να μην έρθουμε και τα πούμε από κοντά, που θέλεις να πατήσεις και σύντομα το κόκκινο χαλί, που μέχρι και οι πρίζες του γραφείου σου είναι διαπλεκόμενες… Να φέρεις δικό σου μπλε χαλί, όταν θα πάρεις την εξουσία, δηλαδή του αγίου… ανήμερα. Ο Αλέξιος ο Κομμουνιστής, λοιπόν, κατεβαίνει τα σκαλιά από τα Χειμερινά Ανάκτορα, που άλωσε με την Επανάσταση του Δημοψηφίσματος του ΟΧΙ-ΝΑΙ, και στέκεται στητός και καμαρωτός σαν το παγώνι λίγο πριν την έξοδο. (Το πιάσατε το υπονοούμενο καθυστερημένα ή θα τα εξηγούμε όλα;) Οι υπότιτλοι βοηθούν, πάντως, καλού κακού: «Η χώρα μας και πάλι ισότιμος συνομιλητής στην Ευρώπη, μας αναγνωρίζουν, μας ακούν μας σέβονται». Ο Αλέξιος περιμένει ξένους ηγέτες στο γραφείο του, («η Ελλάδα διεθνής συνομιλητής») γράφει στον φορητό υπολογιστή του, μιλάει στο τηλέφωνο, σκέφτεται, χαμογελάει, κουνάει τα χεράκιά του, συνομιλεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν, τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, τον τέως πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, τον επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων Μοσκοβισί και τον πρόεδρο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης Άνχελ Γκουρία. «Από τον φόβο περνάμε στην κανονικότητα, από την αμφισβήτηση στον σεβασμό». Ο Αλέξιος ο Κομμουνιστής, εκφωνεί τον προσωπικό του διθύραμβο, έκπληκτος και ο ίδιος με το αριστερό μεγαλείο της υπάρξεώς του. Ο αυτοθαυμασμός του ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, η αυτοαποθέωσή του δεν έχει όρια: «Από τις θυσίες των πολλών, περνάμε στις ανάγκες, στο δίκιο των πολλών και στα δικαιώματα για όλους. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη». Πράξε ή σκάσε, Κυριάκο. (Το πιάσατε το υπονοούμενο βλαμμένα, ή θα πρέπει να τα λέμε όλα;…).
Πως εθίστηκε, όμως, ο λαοπρόβλητος κομμουνιστής ηγέτης και πλέον απαιτεί να του στρώνουν συνεχώς κόκκινα χαλιά, γιατί δεν μπορεί πλέον να κάνει αλλιώς, γιατί πέταξε κυριολεκτικά από το παράθυρο την κόκκινη μοκέτα, που του έκανε δώρο η Μπέτυ Μπαζιάνα, που προφανώς σκέφτηκε να λαϊκίσει μ’ αυτόν τον τρόπο;
Πως άρχισαν όλα. O μεγάλος κομμουνιστής ηγέτης πάτησε σε κόκκινο χαλί στη Σύνοδο Κορυφής στη Ρίγα στις 21-5-2015. Από ό,τι μπορείτε να αντιληφθείτε, αν και δεν είναι βέβαιο ότι μπορείτε και εύκολα να τον καταλάβετε –γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και κουραζόμαστε λίγο παραπάνω–, κοιτάζει με νόημα, και ευχαρίστηση το κόκκινο χαλί που ετοιμάζεται να πατήσει. Εδώ έγινε η μεγάλη ζημιά… Η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη.
Στις 11-2-2016 η γαλλική εφημερίδα Φιγκαρώ με τον τίτλο «Το Ιράν ξεδιπλώνει κόκκινο χαλί για τον Αλέξη Τσίπρα», αναφέρθηκε στην επίσημη επίσκεψη τού Έλληνα πρωθυπουργού υπογραμμίζοντας ότι «η Τεχεράνη, ως ιστορικός προμηθευτής πετρελαίου της Αθήνας, επιθυμεί να καταστήσει την Ελλάδα σημείο εισόδου της στην Ευρώπη». ‘Ετσι, «με ανοιχτές αγκάλες» υποδέχθηκαν τον Αλέξη Τσίπρα, που ήταν και ο πρώτος αρχηγός «ευρωπαϊκής χώρας στρατηγικής σημασίας», που επισκέφθηκε το Ιράν. Από το Ισπαχάν έως την Τεχεράνη, έστρωσαν το κόκκινο χαλί για τον Έλληνα πρωθυπουργό, τονίζει το άρθρο. Εδώ κάπου ο αριστερός ηγέτης άρχισε να τρελαίνεται με τα κόκκινα χαλιά.
Στις 25-11-2016, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά κατά την διάρκεια επίσκεψής του στην Αλεξανδρούπολη, καθώς οι οικοδεσπότες δεν έβρισκαν αρκετά μακρύ χαλί και βολεύτηκαν με ό,τι είχαν, δημιουργώντας αυτή την εξαιρετικά «λάθος» εικόνα, αναγκάζοντας τον Αλέξιο να περπατά και να κινδυνεύει να πατήσει σκατά, ναι σκατά! Ιδού και το ντοκουμέντο.
Κλείνοντας, όμως, θα κάνουμε και μια μεγάλη αποκάλυψη σχετικά με τα κόκκινα χαλιά. Πρόκειται για μια κορυφαία αντιμπεριαλιστική ενέργεια, που ακόμη δεν μπορεί να χωνέψουν οι φονιάδες των λαών αμερικάνοι. Μια κίνηση, που όφειλε στην ιστορία, η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση, που αδίκως κατηγορείται ότι είναι η πλέον αμερικανόδουλη που έχει περάσει, κ.λπ., κ.λπ. Κατά την άφιξη του αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, το Air Force One προσγειώθηκε λίγο παραπέρα από εκεί που ξεκινούσε το κόκκινο χαλί και παρ’ ότι οι υπάλληλοι του αεροδρομίου προσπάθησαν να το μετακινήσουν, δεν τα κατάφεραν. Στην συνέχεια πέτυχαν να μετακινήσουν προς τη σκάλα του αεροσκάφους μόνο ένα μικρό κομμάτι, γεγονός, όμως, που ανάγκασε τον Μπαράκ Ομπάμα να κάνει ένα μικρό σλάλομ. Εν τω μεταξύ είχε προηγηθεί και η μετατόπιση του αγήματος, αφού το χαλί άλλαξε θέση, με την όλη κατάσταση να θυμίζει ταινία με τον Λουί ντε Φυνές. Ένα σαμποτάζ στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό που δίδαξε και θα διδάσκει τις επόμενες γενιές…
Δημοσιεύθηκε από Λ.
https://anarchypress.wordpress.com/2018/06/04/%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου