Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

TERRA INCOGNITA: Οσμή 1984 με κουλτούρα βραχιολιού …all inclusive





Του Μλάκη Γεωργιάδη

Λοιπόν, ναι, κατά ένα παράδοξο τρόπο τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.  Οφείλουμε σεβασμό στην άποψη του Ουμπέρτο Έκο. Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις…. Δεν ξέρω τι ακριβώς υπάρχει, αλλά ειδήσεις όχι… Υπάρχει ωστόσο και η πιθανότητα να έχουμε χάσει πλέον το νόημα για το τι ακριβώς είναι είδηση. Ψιλά γράμματα. Ίσχως η ουσία να είναι στα ψιλά. Εν πάση περιπτώσει. Ας πούμε ότι σε λιγότερο από ένα μήνα ανοίγουν τα σχολεία.
Κάνοντας μια μικρή προβολή στο χρόνο βλέπω αυτήν την πρώτη μέρα που ανοίγουν οι σχολικές πόρτες. Ξανά και ξανά, πότε ως μια θαμπή και κάπως ξεθωριασμένη  παιδική ανάμνηση και πότε σαν σκηνή από τοο υπαρκτό μέλλον. Μόνο  που τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.  Πρώτη μέρα στο σχολείο, αλλά οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν μοιράζουν βιβλία. Αυτή η μυρωδιά του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού είναι απούσα.
Οι δάσκαλοι μερίζουν σε όλα τα παιδάκια τα νέα τους αποκτήματα. Βραχιολάκια, κολάρα ή διακοσμητικές καρφίτσες.  Αγόρια και κορίτσια έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε σχέδια και χρώματα. Μπορεί και να τα λέω λάθος. Οι δάσκαλοι δεν μοιάζουν και τόσο με τους δασκάλους που είχα. Ούτε εγώ ούτε και πολλοί άλλοι… Μοιάζουν περισσότερο με κάτι γερασμένους ακραίους συντηρητικούς τύπους σε κολέγια της Βικτωριανής εποχής. Σαν κάτι τύπους που υποδύονταν τους καθηγητές σε εκείνο το αριστούργημα με τον τίτλο «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών». Αλλά ακόμη και οι γονείς δεν είναι οι  ίδιοι.  Κοιτάζουν κι αυτοί με απαθεία και κάπως απορημένοι, αλλά πάντως  ήσυχοι με τις μορφές τους να είναι βέβαια λίγο απόκοσμες. Να μοιάζουν κι αυτοί περισσότερο με   βίδες όπου το κεφάλι τους είναι πραγματικά μοιρασμένο στα δύο από μια τεράστια  χαρακιά. Μια τεράστια χωρίστρα που δεν είναι άλλο παρά η εγκοπή - υποδοχή για το εργαλείο που θα τους βιδώσει… Κατσαβίδι χειροκίνητο ή ηλεκτρικό η ακόμη και ένα ειδικό μηχάνημα…

Σίγουρα κάτι τέτοιες εικόνες δεν μπορούν να είναι πραγματικές. Μάλλον θα ήταν κάποιο από αυτά τα όνειρα , όχι της καλοκαιρινής νύχτας αλλά της μεσημεριανής οκνηρίας που μεταφράζεται σε ελληνική σιέστα. Δεν μπορώ όμως να πω και με σιγουριά ότι δεν είναι αλήθεια όλα αυτά αφου δεν είδα κανένα όνειρο το μεσημέρι. Πόσο μάλλον να το θυμάμαι και ωνα το περιγράφω κιόλας με οργουελιανή φαντασία.  Δεν έχει ωστόσο και πολλή σημασία όλο αυτό. Άλλωστε μέχρι πριν από λίγα χρόνια, και ίσως ακόμη και τώρα, πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν το 1984  μια ενδιαφέρουσα, αλλά ακραία φαντασία. Ο «Μεγάλος Αδελφός»  έτσι καταλήγει να είναι απλώς ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα. Αποσυνδεμένο μάλιστα σε μεγάλο βαθμό από την κουλτούρα που αυτό το πρόγραμμα παρήγαγε.  Έχει ενδιαφέρον ωστόσο πως μάλλον ούτε οι σκέψεις ούτε οι παραλληλισμοί ήταν τυχαίοι, καθώς έγιναν μόλις ακούστηκε μια είδηση αό τα κρατικά ραδιόφωνα.  Αν δεν υπήρχε δε αυτή η είδηση, το πιθανότερο, για να μην πω σίγουρο, είναι ότι δεν υα υπήρχαν και αυτές οι σκέψεις. Όχι ότι δεν υπάρχει πάντα λόγος να αναστοχαστεί κανείς επάνω στα ζητήματα του πραγματικού «Μεγάλου Αδελφού» κΙ όχι απλώς του λογοτεχνικού ή του τηλεοπτικού. Να σκεφτεί ακόμη και για έναν «γενναίο νέο κόσμο» ή μία «σωφρονιστική αποικία.  Το ραδιοφωνάκι έπαιζε και το δελτίο ενός από τους κρατικούς σταθμούς έφτανε προς το τέλος. «Υπό όρους και προϋποθέσεις, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, έδωσε το «πράσινο φως» για τη χρήση συσκευών γεωεντοπισμού, μέσω συνδρομής, σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και σε ανήλικους»., είπε ο εκφωνητής λίγο πριν κλείσει το δελτίο με την πρόγνωση του καιρού. Δηλαδή; Μα, τι είδους είδηση είναι αυτή αυγουστιάτικα άρχισα να σκέφτομαι. Αντιλήφθηκα βεβαίως τη σοβαρότητα του θέματος και δεν ήθελα να το πιστέψω. Ανοίγει λοιπόν ο ασκός του Αιόλου; Γίνεται το πρώτο βήμα για να μετατραπούν οι άνθρωποι σε ένα είδος κατοικίδιου; Την τελευταία φορά που θυμάμαι να επιτράπηκε η μαζική χρήση μικροτσίπ σε ζωντανά πλάσματα στην Ελλάδα ήταν με τα κατοικίδια την εποχή των Ολυμπιακών Ασγώνων. Είχα ωστόσο τις αμφιβολίες μου. Μπορεί να καταλαβαίνω λάθος, αλλά ταυτόχρονα σκέφτηκα να ρωτήσω και τη γερόντισσα θεία μου που το είχε ακούσει να μου πει τι κατάλαβε. Αγράμματη καθώς είναι εισέπραξα τη φυσιολογικότατη απάντηση ότι δεν κατάλαβε τίποτα. Ήρθε στο μυαλό μου μια φράση ΄την οποία ακόμη μισώ αλλά δυστυχώς έχει την αλήθεια της. «Αυτό – το κείμενο, το βίντεο ή το οτιδήποτε – που έφτιαξες το καταλαβαίνει η γιαγία μου»; Ήταν μια από τις ερωτήσεις των αρχισυντακτών  και θεωρητικά ήταν από τις τόσο ηλίθιες όσο και οι γιαγιάδες  τους, αλλά τέλος πάντων. Υπάρχει νόημα στο να καταλαβαίνει ακόμη κι ο πιο αδαής. Ειδικά όταν πρόκειται για τη ζωή και την προσωπική του αξιοπρέπεια. Έψαξα λοιπόν να βρώ την είδηση ολόκληρη, με περισσότερα στοιχεία και όλα τα αποσπάσματα που παραθέτω είναι αυτούσια από την πύλη ΤΑ ΝΕΑ online. Ας δούμε λοιπόν πως έχει η υπόθεση :  «Την άδεια της Αρχής ζήτησαν δύο εταιρείες παροχής τέτοιων υπηρεσιών 24ωρης παρακολούθησης μέσω ειδικού κέντρου, με την καταβολή συνδρομής», πληροφορούμαστε και έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι το ζήτημα δεν προέκυψε ξαφνικά. Λίγο παρακάτω και η ουσία : ¨». Οι συσκευές αυτές απευθύνονται σε άτομα με προβλήματα υγείας, άτομα επιφορτισμένα με το καθήκον της φροντίδας εκείνων που έχουν προβλήματα υγείας, καθώς και τους γονείς ανηλίκων.

Συνοπτικά, οι υπηρεσίες επιτρέπουν στον «συνδρομητή» να λαμβάνει γνώση της γεωγραφικής θέσης αυτού που φοράει την εν λόγω συσκευή, η οποία είναι μικρού μεγέθους, μπορεί να έχει μορφή κουτιού ή ρολογιού, περιλαμβάνει κύκλωμα κινητής τηλεφωνίας (GSM), σύστημα γεωγραφικού προσδιορισμού θέσης (GPS) και κουμπί πανικού».

Φυσικά το ρεπορτάζ συνεχίζεται και παρατίθεται απόσπασμα από το σκεπτικό της Αρχής : «Όπως επισημαίνει η Αρχή στο σκεπτικό της, στην περίπτωση των συσκευών γεωεντοπισμού «σκοπός της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των φερόντων, είναι η ατομική τους ασφάλεια και η παροχή υπηρεσιών σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης. Η επεξεργασία δεδομένων περιλαμβάνει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα του φέροντα, όπως δεδομένα γεωεντοπισμού, «δημογραφικά» δεδομένα αλλά και ευαίσθητα δεδομένα».

Ιδιώτες λοιπόν θα χειρίζονται όλων των ειδών τα δεδομένα. Καλούνται δε να εγγυηθούν την ασφάλεια τους. Εκπληκτικό αλλά και τρομακτικό ταυτοχρόνως… Η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει λύσεις για όλα! Τα σύγχρονα μικροτσίπ δεν εμφυτεύονται αλλά φοριούνται σαν …κόσμημα! Σαν αξεσουάρ παρακολούθησης ενός ανήμπορου γέροντα πάσχοντα ίσως από Αλτσχάιμερ ή ενός άτακτου πιτσιρικά! Για όλα έχει λύσεις η ιδιωτική πρωτοβουλία, αρκεί να την εμπιστευτείς. Εσύ όπως και μια αρμξόδια κρατική αρχή και όλοι οι «λογικοί». Βεβαίως. Οι λογικοί, καθώς χρειάζεται η άδεια :¨  «Ωστόσο, η Αρχή τονίζει στην (υπ'αριθμόν 112/2012) απόφασή της ότι στην περίπτωση που ο φέρων τη συσκευή γεωεντοπισμού και ο συνδρομητής, είναι διαφορετικά πρόσωπα, «τότε θα πρέπει ο φέρων να έχει προηγουμένως ενημερωθεί και συγκατατεθεί ως προς την επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων». . Για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα θα πρέπει να υπάρχει η έγγραφη συγκατάθεση του φέροντα». Όσον αφορά τους ανήλικους : «Συγκεκριμένα, όπως σημειώνεται στην απόφαση, εφόσον, το επίπεδο ωριμότητας του παιδιού είναι επαρκώς υψηλό (άνω των 14 ετών) ενδείκνυται, πέραν της συγκατάθεσης των γονέων, να ληφθεί και να εκτιμηθεί η γνώμη του ανηλίκου, ως προς τη χρησιμοποίηση ή μη της συσκευής». Έτσι απλά… με όλα αυτά, κυρίως για τα παιδιά, διαφώνησε ένα μόνο μέλος της Αρχής. Ίσως είναι ενδεικτικό κι αυτό το σημάδι των πραγματικών κοινωνικών συσχετισμών…

Λοιπόν κ. Καθηγητά, υα έλεγα στον Ουμπέρτο Έκο πράγματι το καλοκαίρι δεν υπάρχουν ειδήσεις. Δεν υπάρχουν ούτε όπως τις εννοούσαμε κάποτε ούτε κεκαλυμμένες κάτω από το μανδύα της προπαγάνδας. Τον Αύγουστο εκτός από τις όποιες ειδήσεις η αλήθεια είναι ο ζόφος. Ασφαλώς θα  το έχετε αντιληφθεί. Ο ζόφος δεν είναι σε αυτή καθαυτή την απόφαση μιας δημόσιας Αρχής. Ίσως ούτε καν στις ιδιωτικές εταιρείες που με συνδρομή αναλαμβάνουν την παρακολούθηση με σύγχρονες μεθόδους των «ευπαθών ομάδων». Εφόσον τι κέρδος είναι το άπαν στον καπιταλισμό ακόμη κι αυτό είναι αποδεκτό στο πλαίσιο του συστήματος. Ο ζόφος βρίσκεται στην κουλτούρα που έχει δημιουργηθεί. Σε μια κοινωνία που έχει συνηθίσει και έχει συμβιβαστεί με ανάλογες εικόνες ενός σχολείου όπου αντί βιβλίων μοιράζονται μαγνητικά βραχιολάκια και περιλαίμια. Όπου όλα τα δεδομένα από το τι εφημερίδες διαβάζεις μέχρι τι ιστοσελίδες επισκέπτεσαι στι ίνερνετ και από την ομάδα αίματος μέχρι την ποδοσφαιρική σου ομάδα, όλα είναι δυνατόν να καταγραφούν και να αποθηκευτούν σε ένα μικροτσίπ. Σε μια μαγνητική κάρτα άμεσα συνδεδεμένη με τεράστιες βάσεις δεδομένων που ξέρουν τα πάντα για σένα. Ήδη αυτό είναι μια πραγματικότητα και δεν χρειάστηκε καμία Αρχή για να το επιτρέψει να γίνει παρά μόνο η αρχή του κέρδους και φυσικά της «ασφάλειας». Όπως μπορεί να την εννοεί ο καθένας αλλά με ένα και μόνο συγκεκριμένο περιεχόμενο που υποτάσσεται σττην  επιχείρηση «ηλεκτρονική  λοβοτομή» που προωθούν οι απανταχού κυρίαρχοι. Μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε γύρω σας, καλοκαίρι είναι, την κουλτούρα του all inclusive. Βραχιολάκια για διακοπές. Βραχιολάκια για διασκέδαση. Βραχιολάκια σε γέροντες και παιδιά. Ότι σήμερα φαίνεται  μακρινό και υπερβολικό, αύριο θα είναι η μοντέρνα πραγματικότητα. Κοινωνία που αποδέχεται ότι τα πιο ευαίσθητα και ευάλωτα  μέλη της πρέπει να υππόκεινται στο όνομα της ασφάλειας τους τις «υπηρσίες» ενός μεγάλου «Μεγάλου Αδελφού», είναι καταδικασμένη. Η λοβοτομή έχει επέλθει. Όταν επί χρόνια έχει υππάρξει η διαπαιδαγώγηση σε νέους και μεγαλύτερους ότι δεν είναι και κακό να είσαι παίκτης του «Big Brother” ή όλων των άλλων ανάλογης φύσης προγραμμάτων, αλλά αντιθέτως πιστεύει κανείς ότι είναι «μαγκιά»   ή και επιτυχία η συμμετοχή και «αθώα» η θέαση, τότε  το παιχνίδι είναι χαμένο. Όπως έγινε κάποτε με τα δάνεια κάθε είδους και τις κάρτες που μοίραζαν αφειδώς οι τράπεζες, πάντοτε «αθώα». Πολιτισμένα. Τα ψιλά γράμμαρτα δεν τα κοίταζε σχεδόν κανείς και τώρα έφτασε για πολλούς ,δυστυχώς αδαείς ή απρόσεκτους, η ώρα της αποπληρωμής με το μαχαίρι στο λαιμό. Παράδοξο αλλά αληθινό στην αργκό των τραπεζιτών τα «ναυάγια», τότε και πάντα, ήταν όσοι δεν χρωστούσαν σε δάνεια και κάρτες! Φυσικά κανένα γκόλντεν μπόυ δεν νοιάζεται ακόμη και σήμερα για τα πραγματικά ανθρώπινα ναυάγια της οικονομικής κρίσης και της ληστρικής επέλασης των τραπεζών στον πλούτο των απλών ανθρώπων. Η πολιτισμική υστέρηση και η οικονομική βαρβαρότητα οδηγούν στην εξαθλίωση και δυστυχώς μπορούν να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη, δραματική και ζοφερή εν τέλει, υποταγή στα κελέυσματα των ισχυρ΄΄ων αυτού του κόσμου. Πρόβα αυτής της υποταγής είναι οι συσκευές γεωεντοπισμοού. Κερκόπορτα της πολιτισμικής άλωσης είναι η αποδοχή παράδοσης  των ελευθεριών των ανήμπορων και των ευάλωτων στο  όνομα της ασφάλειας. Της ασφάλειας ναι, που πρέπει να παρέχει και να διασφαλίζει η οργανωμένη πολιτεία και οι θεσμοί της. Αλλά βλέπεις και αυτά έχουν γίνει έννοιες κενές περιεχομένου, όταν η ίδια η πολιτεία λεηλατεί τους φτωχότερους και υιοθετεί το ρατσισμό ως επίσημη πολιτική όχι μόνο απέναντι σε σκουρόχρωμους μετανάστες αλλά εναντίον κάθε αδύναμου, ανέστιου, ευπαθή. Οι ευάλωτοι και οι γέροντες τότε θα  καταλήξουν με τα βραχιόλια ή τα περιλαίμια τους, να είναι το πρώτο σκαλοπάτι προς μια άβυσσοο μηδενικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Οι ανέμελοι ή και οργισμένοι σήμερα γονείς  και παιδιά των γερόντων ταυτόχρονα , που μέσα από  τις Συμπληγάδες της βαρβαρότητας και της αλλοτρίωσης με κεφάλια και σώματα που ολοένα και περισσότερο θα θυμίζουν βίδες, θα είναι έτοιμοι να παραδώσουν  τα παιδιά τους σε παιδαγωγούς που θα τους φορούν βραχιόλια, τους ανήμπορους γέροντες σε ανθρώπινες αποθήκες και τους εαυτούς τους σε εργασιακά κρεματόρια.  Στις διπλανές αίθουσες οι ππίνακες ελέγχου και τα πάντα άγρυπνα μάτια  πολλών και ισχυρών «Μεγάλων αδελφών». Αλλά είπαμε… Αυτά είναι στα όρια ενός θερινού μεσημεριανού εφιάλτη. Όχι ονείρου. Δεν πρόκειται να συμβούν. Δεν θα τα αφήσουμε εμείς να γίνουν…




Μάκης Γεωργιάδης




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου