Ανοιχτή επιστολή στον Γιώργο Μαυρίκο
Σύντροφε,
Πληροφορούμαι από τον ιστότοπο της ΠΣΟ ότι στις 8 του Ιούνη του 2012, πριν λίγο πάνω από δυο μήνες δηλαδή, βρέθηκες στην Νότιο Αφρική και μίλησες στην Εθνική Ένωση Μεταλλεργατών εκεί (την NUMSA). Φυσικά, είναι ένα από τα καθήκοντά σου αυτό, εφόσον η NUMSA συνδέεται οργανωτικά με την ΠΣΟ.
Στην ανακοίνωσή του, που δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη σήμερα, το ΠΑΜΕ καταδίκασε τη δολοφονική επίθεση κατά των μεταλλωρύχων στη χώρα, όπως είναι αυτονόητο ότι οφείλει να κάνει. Πρόσθεσε όμως και το εξής: "Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στους απεργούς και την αλληλεγγύη μας στην Ομοσπονδία των εργαζομένων στα Ορυχεία (NUMSA) και απαιτούμε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι."
Το να εκφράζεται συμπαράσταση προς τους απεργούς, που εκτελέστηκαν κυριολεκτικά σε ένα τεράστιων διαστάσεων αντεργατικό έγκλημα, είναι αυτονόητο και επιβεβλημένο για τους κομμουνιστές. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Το ίδιο ισχύει για την δίκαιη απαίτηση να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Υπάρχει όμως και δήλωση, την ίδια στιγμή, "αλληλεγγύης" για την NUMSA. Αυτή όμως η δήλωση είναι βιαστική εφόσον δεν έχετε διερευνήσει συγκεκριμένα τις ευθύνες της NUMSA για ό,τι έγινε. Υποχρέωση του ΠΑΜΕ, όσο και της ΠΣΟ (και όχι βέβαια μέριμνα της ίδιας της εμπλεκόμενης νοτιοαφρικανικής κυβέρνησης, που είναι βέβαιο ότι δεν θα τιμωρήσει τον εαυτό της!) είναι η διερεύνηση αυτών των ευθυνών. Γιατί "τιμωρία υπευθύνων" χωρίς διερεύνηση ευθυνών δεν νοείται. Το ΚΚΕ, στην δική του ανακοίνωση, έκανε λόγο για "τεράστιες πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα." Εξ ορισμού, οι ευθύνες αυτές περιλαμβάνουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Νοτίου Αφρικής (ΚΚΝΑ), το οποίο συμμετέχει στην συγκυβέρνηση της χώρας. Και είναι η ελπίδα όλων των κομμουνιστών παγκόσμια, πιστεύω, πως το ΚΚΝΑ θα υποστεί, από τα υπόλοιπα κομμουνιστικά κόμματα παγκόσμια, τουλάχιστο τις πολιτικές συνέπειες που απορρέουν από τις ευθύνες του για ένα τόσο κτηνώδες και αποτρόπαιο έγκλημα.
Σε ό,τι όμως αφορά την NUMSA, της οποίας η εμπλοκή είναι αρμοδιότητα τόσο του ΠΑΜΕ όσο και της ΠΣΟ, έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους συγκεκριμένες καταγγελίες διαφθοράς του Σωματείου. Συγκεκριμένα, καταγγέλεται ότιο ηγέτης της NUMSA, Cyril Ramaphosa, βρίσκεται στο Δ.Σ της εταιρίας Lonmin, στο εργοτάξιο της οποίας έγιναν οι εκτελέσεις. Καταγγέλεται επίσης πως οι σχέσεις της NUMSA με τους "ιδιοκτήτες ορυχείων" και με το Επιμελητήριο Ορυχείων έχουν γίνει "υπερβολικά στενές." Καταγγέλεται ακόμα πως ο γραμματέας της NUMSA,Baleni, έχει λάβει αύξηση περισσότερο από 40% την περασμένη χρονιά, έχοντας πλέον μισθό 105.000 rand το μήνα, τη στιγμή που οι απεργοί που σκάβουν στα ορυχεία βγάζουν 4.000 rand μηνιαία.
Αναφέρεται επίσης πως η NUMSA έχει αποδυθεί σε αγώνα στήριξης του τωρινού προέδρου της χώρας και μέλους του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, Jacob Zuma. Και προστίθεται πως --πιθανώς ως συνέπεια της διαφθοράς και συστημικής ενσωμάτωσης της NUMSA-- ο αριθμός μελών της στα ορυχεία Lonmin έπεσε από το 66% των εργατών στο 49%.
Όπως είναι άμεσα κατανοητό, αυτές οι καταγγελίες, που μπορείς να εντοπίσεις στο άρθρο του Justice Malala στηνGuardian, είναι πάρα πολύ σοβαρές. Αν είναι βάσιμες, εκθέτουν όχι μόνο την ίδια την NUMSA, αλλά και τις οργανώσεις με τις οποίες συνδέεται διεθνώς, όπως το ΠΑΜΕ και η ΠΣΟ. Πρέπει λοιπόν να διερευνηθούν σοβαρά και άμεσα, και εν όψει έμπρακτων κυρώσεων όπου ανακύψουν ευθύνες.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τις ευθύνες του AMCU, που πιθανά εκμεταλλεύτηκε με λαϊκίστικο τρόπο την πτώση δημοτικότητας της NUMSA --για την οποία όμως φέρει την ευθύνη, αν ισχύουν οι καταγγελίες, ακέραια η ίδια-- και ανεξάρτητα από την βίαιη κατάσταση που είχε ήδη δημιουργηθεί στα ορυχεία, τίθενται βασικά ζητήματα συνδικαλιστικής δεοντολογίας, τα οποία τόσο το ΠΑΜΕ όσο και η ΠΣΟ έχουν την υποχρέωση αλλά και το έλλογο συμφέρον να διερευνήσουν, και να καταλήξουν σε ανάλογες κυρωτικές αποφάσεις εάν κριθεί ότι οι καταγγελίες είναι βάσιμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου