 |
φωτ. Οδοφρ. |
Του Άγγελου Μανταδάκη
Σε τι κόμμα θέλουμε και γιατί, να μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο; Κατ' αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι μια συμμαχία και μάλιστα εκλογικού χαρακτήρα που ο λαός την τίμησε με ένα υψηλό ποσοστό ψήφων (27%) και 71 βουλευτές (αντί για 81 που θα ήταν το πιο δίκαιο με την απλή αναλογική). Αυτή η συμμαχία επομένως με τα χαρακτηριστικά της (αντιμνημονιακή, αντινεοφιλελεύθερη), με τη συνεπή παρουσία της (μαζί με τον λαό στις πλατείες) και την εμβέλεια των δυνάμεων που συσπείρωσε (από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία μέχρι τη ριζοσπαστική Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία), παρά τη σκληρή επίθεση που δέχτηκε από εγχώρια και ξένα κέντρα, αναδείχτηκε σε πόλο σωτηρίας της χώρας.M
Γέννησε μια μεγάλη ελπίδα, που ενέπνευσε ένα εκατ. εφτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους αριθμό ρεκόρ για τη μετά το 1958 περίοδο.
Η εκλογική συμμαχία έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή εν δυνάμει κυβέρνηση, άρα η εντολή που έλαβε από τις κάλπες υπερβαίνει τη σημερινή της οντότητα. Οι πολίτες ζήτησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ -και ζητούν- κάτι περισσότερο: να μετεξελιχθεί σε ενιαίο φορέα της Αριστεράς, ισχυρό, πολυτασικό και δημοκρατικό, ώστε να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία στις επόμενες εκλογές.
Να λοιπόν τι κόμμα θέλουμε: κόμμα αριστερό πάνω απ' όλα, που να υπηρετεί τις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς, με αναφορά του στον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη.
Κόμμα μαζικό αφού οι πύλες του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ άνοιξαν ήδη πάνω στη «βράση», δηλαδή στην αναμέτρηση των διπλών εκλογών, όταν ένας ολόκληρος κόσμος που δεν ταυτοποιήθηκε στο παρελθόν ως «αριστερός», προσέγγισε το σχήμα, έγινε ουσιαστικά μέρος του οργανωτικού του ιστού και συνεισέφερε καθοριστικά στο αποτέλεσμα. Αυτός ο κόσμος έχει πλέον θέση μέσα στον νέο φορέα και αποτελεί τον δυναμικό του παράγοντα.
Κόμμα επίσης που να αναγνωρίζει τον εαυτό του τόσο ως δύναμη κινηματική, διεκδικητική αλλά και δύναμη που μπορεί να αλλάξει την κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση να εξασφαλίσει ότι η κοινωνία θα βγει όρθια από την κρίση και να εγγυηθεί μια πορεία ανασυγκρότησης της χώρας. Άρα θέλουμε κόμμα της πλειοψηφίας, μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα σταματήσει τον κατήφορο και θα αναχαιτίσει τις δύο μεγάλες εθνικές απειλές, την ύφεση και την ανεργία.
Ένα κόμμα ανατροπέα, του υπάρχοντος ξεφτισμένου πολιτικού συστήματος, του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου, της εξουσίας των τραπεζιτών και της υποτέλειας της χώρας στην τρόικα.
Κλειδί για τη μετεξέλιξη αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ο ρόλος των μελών τού υπό δημιουργία κόμματος. Το εγχείρημα θα επιτύχει από τη στιγμή που ο νέος ενιαίος φορέας θα λειτουργήσει όχι αναπαράγοντας τις παθογένειες και τους αναχρονισμούς των κομμάτων και των φορέων της Αριστεράς, αλλά θα στηριχθεί στην ουσιαστική συμμετοχή των μελών του στη λήψη των αποφάσεων και τη διαμόρφωση τη γραμμής πλεύσης του. Δηλαδή κόμμα - παράταξη της Αριστεράς, που στο εσωτερικό του συγκροτεί δείγμα της κοινωνίας και της Πολιτείας που οραματίζεται.
Τι δεν θα θέλαμε: προφανώς ένα κόμμα που να ρέπει προς τον αρχηγισμό ή να είναι αρχηγικό. Όπως και ένα στην ουσία συγκεντρωτικό κόμμα ως προς τις δομές του με επίφαση δημοκρατίας, με τάσεις κ.λπ. που ωστόσο δεν ακυρώνουν την ουσία.
Ένα κόμμα ασπόνδυλο με διάσπαρτα μέλη ή τοπικά δίκτυα μελών, που θυμίζει κόμματα αμερικανικού τύπου, στα οποία κανένας δεν γνωρίζει κανέναν, παρά μόνο τις ηγεσίες και μάλιστα τις πιο προβεβλημένες, που τελικά και αποφασίζουν.
Ούτε φυσικά ένα κόμμα - μεσολαβητή ανάμεσα σε συμφέροντα επί μέρους ομάδων με την εξουσία ή μέρη της. Θα ήταν η πλήρης χρεωκοπία της πολιτικής ..
Μπορούμε; Ναι γιατί το επιτρέπει και το επιβάλλει η συγκυρία. Αρκεί όμως να πείσουμε τους πολυάριθμους πολίτες από τις παραγωγικές και τις νεότερες ηλικίες που μας ψηφίζουν, αλλά δεν εντάσσονται. Να υπερβούμε την αντίφαση: εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή, ταυτόχρονα υπάρχει και ο πιο έντονος σκεπτικισμός απέναντι στο κομματικό φαινόμενο.
Η προσπάθεια να πειστούν χρειάζεται και παράδειγμα. Ήδη ο τρόπος που επιλέξαμε να οδηγηθούμε στον νέο φορέα, μέσα από τις μαζικές εντάξεις μελών που θα συνδιαμορφώσουν -πάνω φυσικά σε ό,τι έχουμε κτίσει- το προφίλ του, αποτελεί μια καινοτομία.
Σε τι κόμμα θέλουμε και γιατί, να μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο; Κατ' αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι μια συμμαχία και μάλιστα εκλογικού χαρακτήρα που ο λαός την τίμησε με ένα υψηλό ποσοστό ψήφων (27%) και 71 βουλευτές (αντί για 81 που θα ήταν το πιο δίκαιο με την απλή αναλογική). Αυτή η συμμαχία επομένως με τα χαρακτηριστικά της (αντιμνημονιακή, αντινεοφιλελεύθερη), με τη συνεπή παρουσία της (μαζί με τον λαό στις πλατείες) και την εμβέλεια των δυνάμεων που συσπείρωσε (από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία μέχρι τη ριζοσπαστική Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία), παρά τη σκληρή επίθεση που δέχτηκε από εγχώρια και ξένα κέντρα, αναδείχτηκε σε πόλο σωτηρίας της χώρας.M
Γέννησε μια μεγάλη ελπίδα, που ενέπνευσε ένα εκατ. εφτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους αριθμό ρεκόρ για τη μετά το 1958 περίοδο.
Η εκλογική συμμαχία έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή εν δυνάμει κυβέρνηση, άρα η εντολή που έλαβε από τις κάλπες υπερβαίνει τη σημερινή της οντότητα. Οι πολίτες ζήτησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ -και ζητούν- κάτι περισσότερο: να μετεξελιχθεί σε ενιαίο φορέα της Αριστεράς, ισχυρό, πολυτασικό και δημοκρατικό, ώστε να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία στις επόμενες εκλογές.
Να λοιπόν τι κόμμα θέλουμε: κόμμα αριστερό πάνω απ' όλα, που να υπηρετεί τις ιδέες και τις αξίες της Αριστεράς, με αναφορά του στον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη.
Κόμμα μαζικό αφού οι πύλες του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ άνοιξαν ήδη πάνω στη «βράση», δηλαδή στην αναμέτρηση των διπλών εκλογών, όταν ένας ολόκληρος κόσμος που δεν ταυτοποιήθηκε στο παρελθόν ως «αριστερός», προσέγγισε το σχήμα, έγινε ουσιαστικά μέρος του οργανωτικού του ιστού και συνεισέφερε καθοριστικά στο αποτέλεσμα. Αυτός ο κόσμος έχει πλέον θέση μέσα στον νέο φορέα και αποτελεί τον δυναμικό του παράγοντα.
Κόμμα επίσης που να αναγνωρίζει τον εαυτό του τόσο ως δύναμη κινηματική, διεκδικητική αλλά και δύναμη που μπορεί να αλλάξει την κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση να εξασφαλίσει ότι η κοινωνία θα βγει όρθια από την κρίση και να εγγυηθεί μια πορεία ανασυγκρότησης της χώρας. Άρα θέλουμε κόμμα της πλειοψηφίας, μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα σταματήσει τον κατήφορο και θα αναχαιτίσει τις δύο μεγάλες εθνικές απειλές, την ύφεση και την ανεργία.
Ένα κόμμα ανατροπέα, του υπάρχοντος ξεφτισμένου πολιτικού συστήματος, του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου, της εξουσίας των τραπεζιτών και της υποτέλειας της χώρας στην τρόικα.
Κλειδί για τη μετεξέλιξη αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ο ρόλος των μελών τού υπό δημιουργία κόμματος. Το εγχείρημα θα επιτύχει από τη στιγμή που ο νέος ενιαίος φορέας θα λειτουργήσει όχι αναπαράγοντας τις παθογένειες και τους αναχρονισμούς των κομμάτων και των φορέων της Αριστεράς, αλλά θα στηριχθεί στην ουσιαστική συμμετοχή των μελών του στη λήψη των αποφάσεων και τη διαμόρφωση τη γραμμής πλεύσης του. Δηλαδή κόμμα - παράταξη της Αριστεράς, που στο εσωτερικό του συγκροτεί δείγμα της κοινωνίας και της Πολιτείας που οραματίζεται.
Τι δεν θα θέλαμε: προφανώς ένα κόμμα που να ρέπει προς τον αρχηγισμό ή να είναι αρχηγικό. Όπως και ένα στην ουσία συγκεντρωτικό κόμμα ως προς τις δομές του με επίφαση δημοκρατίας, με τάσεις κ.λπ. που ωστόσο δεν ακυρώνουν την ουσία.
Ένα κόμμα ασπόνδυλο με διάσπαρτα μέλη ή τοπικά δίκτυα μελών, που θυμίζει κόμματα αμερικανικού τύπου, στα οποία κανένας δεν γνωρίζει κανέναν, παρά μόνο τις ηγεσίες και μάλιστα τις πιο προβεβλημένες, που τελικά και αποφασίζουν.
Ούτε φυσικά ένα κόμμα - μεσολαβητή ανάμεσα σε συμφέροντα επί μέρους ομάδων με την εξουσία ή μέρη της. Θα ήταν η πλήρης χρεωκοπία της πολιτικής ..
Μπορούμε; Ναι γιατί το επιτρέπει και το επιβάλλει η συγκυρία. Αρκεί όμως να πείσουμε τους πολυάριθμους πολίτες από τις παραγωγικές και τις νεότερες ηλικίες που μας ψηφίζουν, αλλά δεν εντάσσονται. Να υπερβούμε την αντίφαση: εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή, ταυτόχρονα υπάρχει και ο πιο έντονος σκεπτικισμός απέναντι στο κομματικό φαινόμενο.
Η προσπάθεια να πειστούν χρειάζεται και παράδειγμα. Ήδη ο τρόπος που επιλέξαμε να οδηγηθούμε στον νέο φορέα, μέσα από τις μαζικές εντάξεις μελών που θα συνδιαμορφώσουν -πάνω φυσικά σε ό,τι έχουμε κτίσει- το προφίλ του, αποτελεί μια καινοτομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου