«Ο πρωθυπουργός εισηγήθηκε ότι πρέπει να γίνει δεκτή, ως αναγκαία προϋπόθεση για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και τη δυνατότητα περαιτέρω διαπραγμάτευσης, η περικοπή των δημοσίων δαπανών κατά 11,5 δισ. ευρώ. Η εισήγηση αυτή έγινε αποδεκτή». Μ’ αυτή τη δήλωση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, μετά την τελευταία σύσκεψη της συγκυβερνώσας τρόικας στο Μαξίμου, έπεσε η αυλαία της πρώτης πράξης της όπερας μπούφα που παίζεται από τα μέσα του Ιούλη, με τίτλο «όχι νέα οριζόντια μέτρα».
Βγαίνοντας από το Μαξίμου οι δυο πρωταγωνιστές (ο πρώτος δεν υποκλίνεται ποτέ στο κοινό προσέφεραν ένα ακόμη κωμικό «ανκόρ» στο κοινό. «Ολες αυτές τις ημέρες έκανα μεγάλη προσπάθεια να πείσω ότι η στρατηγική που πρέπει ν' ακολουθήσει η χώρα είναι να τεθεί τώρα στους εταίρους μας, σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, το ζήτημα της παράτασης του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής μέχρι το τέλος του 2016» άρχισε να λέει ο Βενιζέλος. Σε μια ακόμη δήλωση-ποταμό που κανένας δεν παρακολουθεί μετά τα πρώτα τριάντα δευτερόλεπτα. Αφού φλυάρησε για λίγο και κλάφτηκε όπως ακριβώς κλαιγόταν ο Σαμαράς παλαιότερα, λέγοντας ότι τα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου τον συκοφαντούν στην Ευρώπη (Βενιζέλος: «Ηδη, στάλθηκε εκ των πραγμάτων στους εταίρους μας το μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει μέτρα περικοπής δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ αμέσως, εν πολλοίς από μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, αλλά αντιδρούν οι δύο μικρότεροι κυβερνητικοί εταίροι»), ο Μπένι πέρασε επιτέλους στο ζουμί: «Θέση μας είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει τον τετραετή κύκλο της γιατί δεν υπάρχει πραγματικά άλλη καλύτερη λύση για τη χώρα». Τα σκούρα γράμματα τοποθετήθηκαν από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ που διένειμε τη δήλωση Βενιζέλου και ασφαλώς η έμφαση δεν είναι τυχαία. Υποδηλώνει το γεγονός πως ύψιστος στόχος για το ΠΑΣΟΚ είναι η μακροημέρευση της σημερινής συγκυβέρνησης. Ολα τα υπόλοιπα είναι φλυαρίες για εξαπάτηση όσω αφελών απέμειναν να «αμφιβάλλουν» για το ΠΑΣΟΚ και ν’ αναζητούν «φιλολαϊκή γραμμή» από τον Μπένι και την παρέα του.
Ακολούθησε μια πραγματικά μπουφόνικη προσπάθεια να παίξει ο Βενιζέλος το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου: «Εφόσον ο Πρωθυπουργός θεωρεί ότι η άμεση λήψη όλων των μέτρων των 11,5 δισ. ευρώ είναι αυτό που θα του επιτρέψει στη συνέχεια να συζητήσει διεθνώς και ότι μόνο αυτό διασφαλίζει την καταβολή των επομένων δόσεων και τη θέση της χώρας στο ευρώ, είμαι αναγκασμένος να δεχτώ την εκτίμησή του γιατί αυτός έχει την ευθύνη των χειρισμών και περιμένουμε τα αποτελέσματα».
Το φανφαρόνικο σόλο του χοντρού πρωταγωνιστή ολοκληρώθηκε με μια ακόμη επίδειξη λεξιπλασίας. Εως τώρα γνωρίζαμε τα «οριζόντια μέτρα», εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι μάχεται ο Μπένι, τώρα στη θέση τους έχουμε τα «προδήλως οριζόντια μέτρα», τα οποία –κατά τον Μπένι- πρέπει να αποφευχθούν! Μόνο που το παιχνίδι με τις λέξεις κανέναν δεν μπορεί να εξαπατήσει πλέον.
Ο έτερος πρωταγωνιστής, αυτός με τον ξύλινο λόγο και την πολύ κακή θεατρικότητα, προσπάθησε και πάλι να πείσει πως αυτός κι αν δίνει μάχη υπέρ των συμφερόντων του λαού. «Σε κάθε περίπτωση εκείνο το οποίο αποτελεί κοινή επιλογή μας είναι να υπάρξει η ελάχιστη δυνατή επιβάρυνση των κοινωνικά αδύναμων στρωμάτων. Δεν θα προχωρήσουμε σε μέτρα τα οποία θα επιβαρύνουν την κοινωνία», δήλωσε ο Κουβέλης. Και ποιον θα επιβαρύνουν τα 11,5 (και όχι μόνο) δισ. ευρώ, αν όχι την εργαζόμενη κοινωνία; Τους εξωγήινους μήπως; Δεν έχει όρια το θράσος του Κουβέλη.
Την επομένη (2 Αυγούστου), ο Κουβέλης συγκάλεσε και την ΚΟ της ΔΗΜΑΡ (ο φόβος των διαρροών είναι πάντοτε παρών) και μεταξύ άλλων είπε τα εξής εκπληκτικά: « Η χώρα μας έχει αυτή τη στιγμή μπροστά της ως υποχρέωση το πακέτο των 11,5 δις, μια υποχρέωση που δεν τη δημιουργήσαμε εμείς, μια υποχρέωση που δεν τη δημιούργησε η παρούσα κυβέρνηση την οποία στηρίζουμε, αλλά μια υποχρέωση στη βάση του συγκεκριμένου πακέτου μέτρων των 11,5 δις που ήρθε ως αποτέλεσμα του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου που άλλες κυβερνήσεις είχαν αποφασίσει και είχαν επιλέξει με τις τότε πλειοψηφίες μέσα στη Βουλή των Ελλήνων και είναι γνωστό ότι η ΔΗΜΑΡ δεν ψήφισε ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο μνημόνιο, ούτε το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, ούτε τους εφαρμοστικούς , εκτελεστικούς νόμους. Αυτά τα δεδομένα θέλουμε να ανακαθορίσουμε, αυτά τα οποία αρνητικά δέσμευσαν τη χώρα στη βάση των αποφάσεων των προηγουμένων κυβερνήσεων, των προηγουμένων πλειοψηφιών που είχαν δημιουργηθεί μέσα στη Βουλή των Ελλήνων. Και αυτό κάνουμε και η διαπραγμάτευση ουσιαστικά έχει ξεκινήσει»! Μόλις είχε συμφωνήσει στην πλήρη εφαρμογή του Μνημόνιου-2 και με θράσος δήλωσε ότι ξεκίνησε την… αναδιαπραγμάτευση!
Παρά τη γελοιότητα του πράγματος, η όπερα μπούφα των τριών της συγκυβέρνησης, που παίχτηκε μες στο κατακαλόκαιρο, ήταν από μια άποψη διδακτική. Επεισε και τους όσους ενδεχομένως αμφέβαλαν, πως μοναδικός σκοπός των τριών της συγκυβέρνησης είναι η διαχείριση της αστικής εξουσίας. Θα εφαρμόσουν με θρησκευτική ευλάβεια το Μνημόνιο-2, θα βάλουν στον πάγκο του Προκρούστη ό,τι απέμεινε από εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, θα βαθύνουν με νέα βάρβαρα μέτρα την «κινεζοποίηση» του ελληνικού λαού και θα προσπαθήσουν να παραμείνουν όσο περισσότερο μπορέσουν στην εξουσία. Αυτό είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου