ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

(Ονόματα και καταστάσεις είναι τελείως φανταστικές. Τυχόν ομοιότηται, τυχαίαι.)
Παίρνομεν κατ αρχάς έναν Μήτσον και τον τοποθετώμεν στο κέντρο της πίστας. Εντελώς τυχαία κι αποσπασματικά , λαμβάνουμε έναν κρατικοδίαιτο μεγαλοεπιχειρηματία ονόματι, Ρόμπολα, ας πούμε ,δυο πρώην πρωθυπουργούς (Έναν χοντρούλη με αδυναμία στις γαρδούμπες
και στην κοπάνα ονόματι φερ ειπείν Τάκης κι έναν αδυνατούλη Fitness και καλά , με αδυναμία στο τζόκινγκ και το ψέμα, ονόματι Γάκης.Kαμιά ` κοσαριά δημοσιογράφους(μεγάλους η μικρούς αριστερούς δεξιούς δεν έχει σημασία αρκεί να παπαγαλίζουν ,να ψεύδονται ,να διαβάλουν, να λοιδορούν ,να συνωμοτούν και συναλλάσσονται ,να υποκρύπτουν , να συκοφαντούν και βέβαια να χρηματίζονται .Έναν τραπεζίτη με την επωνυμία κατεστήματος ας πούμε Euroclan , που η μόνη λέξη που χρειάζεται να ξέρει , σ όλες τις γλώσσες του κόσμου, είναι κέρδος ,κέρδος, κέρδος, ολίγους (2_3) διαπλεκομένους εκδοτοκαναλάρχες , μετά της εκάστοτε εξουσίας(λέγε με όπως θες ) , κάποιους γόνους πολιτικών τζακιών ανεπάγγελτους κατά προτίμηση(δεν θα κουραστείτε να τους βρείτε. Είναι γεμάτος ο τόπος. ολίγα τηλετσόλια , τηλεποτάνες , κανά δυο κιλά ξέκωλα παντός καιρού και γένους , μια δωδεκάδα και σε ποικιλία χρωμάτων τραγουδιάρες, πρωινατζούδες, παρουσιαστές ρεάλιτι, ατάκτως ειρημένους, κάποιους πάλε ποτέ επαναστάτες(που να εξαργύρωσαν όμως την δραστηριότητα τους αύτη ,τις ιδέες τους και πιθανόν την ψυχή τους) έναν δικαστή βαρβάτο και μερακλή ονόματι ας πούμε, Καυλούση ( ει δυνατόν του παραδικαστικού) έναν ευσεβή μοναχό του Μαμωνά με αδυναμία και ταλέντο στο real estate , έναν πλούσιο καλλιτέχνη τραγουδιού ή της σάτιρας (λαϊκό ,βασανισμένο με κατανόηση για τα προβλήματα του λαού). έναν συνδικαλιστή της ΟΛΜΕ η της ΔΕΗ ή τον Αρχιταρίφα(κάνουν όλοι, δεν έχουν διαφορές) .Επίσης έναν φίλο μας εξ Εσπέριας που θα χαϊδεύει τον κώλον του Μήτσου κατά βούλησιν(σε τυχόν αντιδράσεις του, θα τον γαμοσταυρίζει ο Παν-καλος, ώσπου να συνηθίσει ή και να του αρέσει) ) και στο τέλος έναν χωνδροκώλη υπουργό οικονομικών ο οποίος θα του ρουφά το αίμα με το μπουρί . Τοποθετούμεν όλους αυτούς εις τον σβέρκο του Μήτσου και αρχίζομεν να χτυπώμεν ρυθμικώς τον νταϊρέν (εις ρυθμόν 2/4 τσιφτετελιού )και τον καλούμε να χορέψει. Αν δεν θέλει ή αντιδρά, του το επιβάλουμε κλοτσηδόν. Αφήνουμε τον χρόνο να επιδράσει κι επαναλαμβάνουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Καταγράφουμε τα πρώτα συμπεράσματα και αξιολογούμε τις τυχόν αποκλίσεις. Αν δούμε ότι αντέχει, καλούμε συγγενείς φίλους και παρατρεχάμενους να καθίσουν κι αυτοί μαζί μας στο σβέρκο του(μη νιώθουμε και μοναξιά, καταλαβαίνετε)αν αγριέψει ,βάζουμε τον σύντροφο Βυρσοδέψη , να τον δείρει τρις ,ημερησίως. Αν γονατίσει του γεμίζουμε το κεφάλι με ενέσεις σκατών , τηλεοπτικού τύπου(σε επιμέλεια Πανέλη) ή του δείχνουμε την κυλόττα της Ελενάρας να πούμε. Αν πέσει τον κλωτσάμε όλοι μαζί και του λέμε εντόνως πόσο άχρηστος και αχάριστος είναι .Αν ψοφήσει,(ούτε να σκεπτόμαστε δεν θέλουμε τοιαύτην εκδοχήν, διότι που νάβρεις αντικαταστάτην τοιούτας εποχάς) ψάχνουμε εναγωνίως για κανάν Επαμεινόντα ,Μαρικάκι, Ζαφείρη, δεν έχει σημασία, απλά νάχει σβέρκο δια να συνεχιστεί το πείραμα μας , εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν. Αλλά προσοχή!!! ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ και επ ουδενί λόγω, δεν κατεβαίνουμε απ το σβέρκο του(δηλαδή τι θα απογίνωμεν ημείς. Να χαθώμεν?)Τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους( Μήτσους). Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις
Το πειραματόζωον
Μήτσος ο Τούφας

http://www.zougla.gr/blog/article/487339