Της Κατερίνας Καραβία
Μάταια προσπάθησα να βρω κάποιο δημοσίευμα στα ελληνικά που αναφέρεται στην ιστορία του Άντζελο Πελλεγκρίνο Σμπαρντελότο. Να ανέφερε η ιστορία έναν αναρχικό ήρωα; Αδύνατο.
Παρόλα αυτά, κάποιοι –αν και ελάχιστοι- δεν ξεχνούν τον ήρωα που έχασε την ζωή του επειδή προσπάθησε να σκοτώσει το τέρας του φασισμού. Τον Μουσολίνι.
Η ιστορία του τραγική, όπως και άλλων πολλών αναρχικών που προσπάθησαν κι αυτοί να δολοφονήσουν τον ιταλό δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι και να αντισταθούν στον εκφασισμό της Ιταλίας.
Ο Άντζελο γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1907 στην πόλη Μελ της Ιταλίας. Ήταν το πέμπτο από τα 11 παιδιά της πολυμελούς πάμπτωχης οικογένειάς του. Όπως οι περισσότεροι φτωχοί αγρότες για να επιβιώσουν μετανάστευαν, έτσι και ο Άντζελο και ο πατέρας του μετανάστευσαν και δούλεψαν ως εργάτες στη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο.
Παρά το νεαρό της ηλικίας τους και ότι είχε μεγαλώσει με τις συντηρητικές Καθολικές ιδέες, ο Άντζελο άρχισε να ενστερνίζεται τις σοσιαλιστικές ιδέες. Η δολοφονία του ιταλού σοσιαλιστή Edoardo Mattia την Πρωτομαγιά του 1922 από φασίστες, τον σημαδεύει. Ερχόμενος σε επαφή με αναρχικούς, αλλά και διαβάζοντας βιβλία και εφημερίδες ασπάστηκε τον αναρχισμό.
Το 1928 η μητέρα του του γράφει να γυρίσει πίσω στο σπίτι. Ο ίδιος της γράφει τους λόγους που δεν μπορεί να επιστρέψει στη φασιστική Ιταλία, εκφράζοντάς της τις αντιμιλιταριστικές, αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές του ιδέες. Η ίδια ζητά τη συμβουλή του ιερέας της, ο οποίος τον αναφέρει στο φασιστικό καθεστώς. Έτσι ο Άντζελο μπαίνει στην λίστα ως ένας από τους 270 πιο επικίνδυνους ιταλούς αντιφασίστες.
Όσο βρίσκεται στο Βέλγιο, συμμετέχει ενεργά στην αναρχική επιτροπή της Λιέγης, αλλά και διοργανώνει γενικές απεργίες σε ένδειξη αλληλεγγύης στους αναρχικούς Σακο και Βαντσετι.
Στις 4 Ιουνίου του 1932 συλλαμβάνεται τυχαία στη Ρώμη από αστυνομικούς. Πάνω του βρίσκουν ένα ελβετικό διαβατήριο, ένα πιστόλι και εκρηκτικά. Βασανίστηκε και ανακρίθηκε με βάναυσο τρόπο για να αποκαλύψει το σχέδιό του, το οποίο δεν ήταν άλλο από το να σκοτώσει τον τύραννο Μουσολίνι.
Περίμενε καιρό τώρα την κατάλληλη στιγμή, αλλά δεν έβαλέ το σχέδιό του σε εφαρμογή καθώς θα σκότωνε και αθώους πολίτες.
Ο φασιστικός μηχανισμός αμέσως επιδόθηκε σε αγώνα για την σπίλωσή του. Ο Τύπος τον χαρακτήρισε εγκληματία και μισθωτό δολοφόνο, πράκτορα των έξω.
Η δίκη που ακολούθησε ήταν φυσικά μια παρωδία. Μέσα σε δυο ώρες το δικαστήριο τον είχε καταδικάσει σε θάνατο παρόλο που ο Άντζελο δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα. Και μόνο η πρόθεσή του να σκοτώσει τον Μουσολίνι ήταν αρκετή.
Αρνήθηκε να δηλώσει μετάνοια, παρά τις εκκλήσεις τους δικηγόρου του και την αυγή της 17ης Ιουνίου εκτελέστηκε από στρατιωτικό απόσπασμα στην Forte Bravetta εκεί που εκτελούνταν από το φασιστικό καθεστώς όλοι οι αναρχικοί και οι παρτιζάνοι. Λίγο πριν τα φασιστικά πυρά τον σκοτώσουν, ο ίδιος φώναξε: Ζήτω η Αναρχία.
Σε επιστολή του (που μάλλον ήταν σημείωμα πριν διαπράξει τη δολοφονία του δικτάτορα) έγραφε: « Δεν έχω άλλη επιλογή η τυραννία πρέπει να χτυπηθεί. Να χτίσουμε μια άλλη τάξη πραγμάτων όπου όλοι θα μπορούν να απολαύσουν τους καρπούς της εργασίας τους και να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Πρέπει να καταστέψουμε όλες τι αδικίες που καθιστούν τα παραπάνω αδύνατα».
Πηγή: 3pointmagazine.gr
https://tvxs.gr/news/blogarontas/o-anarxikos-poy-prospathise-na-dolofonisei-ton-moysolini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου