Ο Πάνος, ο γαλάζιος… Ινδιάνος, το «σκοτεινό αντικείμενο» του συριζαίικου πόθου και η ΕΑΜίτικη σκέψη…

«Τα λερωμένα τ’ άπλυτα, τα παραπεταμένα μάσ’ τα και φύγε φίλε μου, δεν κάνεις πια για μένα»
Συθέμελα ταρακούνησε το πολιτικό σκηνικό πέρα ως πέρα ο γίγαντας, ο μοσχαναθρεμμένος, το ολάκερο θεριό, η πρώην υπουργάντζα του Σύριζα, το φόβητρο του παπαδαριού, ο μέγας και τρανός Κωνσταντίνος Φίλης.

Τι είπε ο στόμας του; Είπε και εδήλωσε ότι είναι καλύτερη η συγκυβέρνηση με το Πασοκ «και ας είναι βρώμικο» παρά με το κόμμα του Πάνου του Καμμένου του στρατηλάτη των επτά θαλασσών, του φόβητρου των τουρκοαλβανών και λοιπών τρισκατάρατων εχθρών, που επιβουλεύονται το συριζαίικο κράτος.

Δεν του κάνει πια ο Πάνος, του πέφτει λίγος και μικρός, δεξιός και θεοβαρεμένος και θέλει να ξαναγίνει ο Φίλης αυθεντικός κομμουνιστής, να έχει το κόκκινό του κούτελο καθαρό. Και σήκωσε το φλάμπουρο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και κάλεσε σε συστράτευση καμμιά δεκαριά αγανακτισμένους συριζαίους, που ξάφνου «επαναστάτησαν» και κατηγορούν όλοι μαζί τον Πάνο ότι είναι έτοιμος να ξοδέψει πολλά για εξοπλισμούς και «κανόνια» και ετοιμάστηκαν να κάνουν και επερώτηση στην βουλή. Η ύστερη αυτή ιδεολογική επαγρύπνηση του Φίλη και η έκτακτη συγκρότηση σωματοφυλακής για την προστασία των κομμουνιστικών ιδεωδών του Συριζα, που μολύνθηκαν από την συγκυβέρνηση με τον Πάνο τον Καμμένο τον δεξιό, όπως είπαμε, έκανε βαθιά εντύπωση σε όλους. Μόνο και μόνο η λέξη «βρώμικο» Πασοκ θύμισε πολλά. Βρώμικο ’89, βρώμικο Πασοκ, βρώμικες κομμουνιστικές συμμαχίες. Πολλή βρωμιά ρε αδερφέ. Αλλά λίγο «καθυστερημένα» όλα αυτά ή μήπως μας θεωρεί όλους καθυστερημένους ο κομισάριος πρώην υπουργός και μας ταΐζει κουτόχορτο;

«Κοντά σε μένα έβγαλες τα μπατιρήματά σου, θα φύγεις τώρα και θα ιδώ τ’ αποτελέσματά σου.

Κάθε Σαββάτο έβρισκες τα ρούχα σου στην τρίχα και την αχαριστία σου, για πληρωμή μου είχα»

Προτού απαντήσει ο αρχηγός Πάνος, προλόγισε τα καθέκαστα ο βουλευτής Δημήτριος Καμμένος, που άλλωστε τα είχε μαζεμένα στον Φίλη από τότε, που του είχε θίξει τα ιερά και τα όσια, όταν υπονόησε ότι η εκκλησία είχε συνεργαστεί με την χούντα. «Η δήλωση του κ. Φίλη ρατσιστική. Ήταν ομιλία μίσους. Δεν μπορείς να λες τι έκανε η θρησκεία στην κατοχή και στη χούντα». Ρατσισμός, αντιρατσισμός και πάει λέγοντας σε μια συσκευασία, ένα προϊόν, θα το βρείτε στο κατάστημα Συριζανέλ σε αντιμνημονιακή συσκευασία. Άντε ρε κινηματίες, να μαθαίνετε, στραβάδια…

Ο Δημήτριος Καμμένος (τι κόμμα είναι και αυτό με τόσους «καμένους») επανήλθε, λοιπόν, και προκάλεσε την δημόσια συγκίνηση, όταν δήλωσε με παράπονο πικρό ότι η «η δήλωση Φίλη με προσβάλλει ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα, καθώς και όλη την κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝΕΛ, που υποστηρίξαμε και βάλαμε πλάτη για αυτή την κυβέρνηση. Δεν καταλαβαίνω αυτήν τη σιγή και δεν ξέρω βέβαια αν κατάλαβε και ο ίδιος (ο Νίκος Φίλης) τι είπε».

Με πρόδηλη περηφάνεια ο βουλευτής των ΑΝΕΛ ζήτησε μάλιστα από τους σταυραδελφούς τού Συριζα να δώσουν εξηγήσεις «για να ξεκαθαριστεί το τοπίο και να παύσουν τα υπονοούμενα» και σε περίπτωση, που ο ΣΥΡΙΖΑ ταχθεί υπέρ της άποψης Φίλη, τότε «να μας κάνουν μια επίσημη πρόταση, να βγούμε από την κυβέρνηση και να συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ».

Να τους δώσουν δηλαδή τα παπούτσια στο χέρι και να πάνε με τους «βρώμικους», τους «λερούς» του Πασοκ. Ε, αυτό δεν θα το έκανε ούτε ο Αλέξης ο Αληθινός.

«Τα λερωμένα τ’ άπλυτα δεν θα τα ξαναπλύνω και μη σε νοιάζει στο εξής εγώ τι θ’ απογίνω»

Ούτε όμως ο Πάνος ο Καμμένος, που δεν είναι και κανένας πιτσιπίρδουλας, αυτός ο γύπας της λαϊκής δεξιάς, λιποψύχησε. Ούτε έκανε την κότα, αλλά σήκωσε το γάντι και το πέταξε στα μούτρα του φαντασμένου και αχάριστου Φίλη και των συνοδοιπόρων του, που βρήκαν την ευκαιρία τώρα στα δύσκολα της αξιολόγησης να βάλουν φυτιλιές στο ρομάντζο με τον αδελφό Αλέξη.

«Με πλήγωσες και δεν ξεχνώ, που τόσο έχω κλάψει, να γίνει η κατάρα μου, φωτιάκαι να σε κάψει»

«Τώρα αν θέλει συνεργασία με τα «βρώμικα», και να πάει –που λέει– να δει τον κ. Παπανδρέου, Βενιζέλο και Λοβέρδο, τότε να πάει και να βγάλει τον Τσοχατζόπουλο από την φυλακή για να κάνουν μια ωραία παρέα».

Λόγια ντόμπρα και σταράτα, που έβαλαν σε σκέψεις το κομμουνιστικό ιερατείο της Αυγής, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθούν οι κατάλληλοι κοντυλόφοροι και να πάψει η διχόνοια.

«Κι αν τώρα κάνω μια ζωή, που πάντα τη μισούσα, για όλα εσύ ευθύνεσαι που τόσο αγαπούσα»

Έτσι, ευαισθητοποιήθηκε (από μόνος του) και ο κ. Θανάσης Καρτερός και τα έψαλε ένα χεράκι, αλλά πάντα στο χαλαρό, στον Φίλη και στην φράξια του μέσα από τις στήλες του επίσημου κομματικού οργάνου της Κουμουνδούρου (Αυγή, 21 Φλεβάρη). Και είπε για κόκκινους ινδιάνους, για μπλε ινδιάνους, για τις εμπνεύσεις και τις λιτανεύσεις του Πάνου του Καμμένου, για οικουμενικές παπάρες, για την σκληρή αριθμητική, που έφερε, η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση και άλλα απολαυστικά και πάντα κομμουνιστικά. Μας άρεσε γι’ αυτό και σαν προσφέρουμε στο πιάτο τα γραφόμενά του δίχως να λογοκρίνουμε ούτε λέξη…

«Παιδιά, έλεος. Μην κομίζετε αριστερές γλαύκες στην Κουμουνδούρου και στο καταπατημένο από αριστερούς Μαξίμου. Διότι, μολονότι, και καθότι ο Καμμένος είναι σκληρός δεξιός, ή κεντροδεξιός –διαλέγετε και παίρνετε–, καραμανλικός, υπουργός κυβερνήσεων της Ν.Δ., το ξέρουν και οι πρωτοετείς της πολιτικής αντινομίας. Ότι έχει απόψεις, εμπνεύσεις και λιτανεύσεις, που κάποιες στιγμές μας προξενούν τριγμούς πολιτικούς και οδυρμούς ιδεολογικούς, είναι κοινό μυστικό. Κι ότι θα θέλαμε, αντί για τον γαλάζιο Πάνο, να έχουμε σύμμαχο έναν κόκκινο ινδιάνο, είναι φανερός πόθος.

Φευ, όμως, στην πολιτική άλλο θέλεις κι άλλο σου προκύπτει. Και Μαξίμου θα έβλεπε ο Τσίπρας με το κυάλι χωρίς τον Καμμένο. Και χωρίς τον Καμμένο θα είχε η Ευρώπη των σκληρών δανειστών την ησυχία της με τον Σταύρο, τη Φώφη και τις οικουμενικές τους παπάρες. Και χωρίς τον Καμμένο, επίσης, η πρώτη αριστερή κυβέρνηση θα ήταν ακόμα στόχος, επιδίωξη και όνειρο. Υπό τον τίτλο «Αναμένοντας τον κόκκινο Ινδιάνο». Και μην σπεύσετε, παρακαλώ, να τα βάλετε μαζί μου. Διότι δεν τα λέω εγώ αυτά. Η σκληρή αριθμητική τα λέει: ΣΥΡΙΖΑ συν ΑΝ.ΕΛΛ., ίσον πλειοψηφία, ίσον κυβέρνηση.

Θυμάστε τον Ιανουάριο του 2015; Την Καισαριανή, την πρώτη αριστερή κυβέρνηση, με τα γλυκά και τα πικρά της; Ε, χωρίς τον Καμμένο, δεν θα υπήρχαν. Θυμάστε τον Σεπτέμβρη του 2015, την εκλογική νίκη που ακολούθησε τον συμβιβασμό με τους δανειστές, τη δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα; Αν ναι, άθεοι ή πιστοί, ανάψτε μια λαμπάδα στον Καμμένο. Διότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση, χωρίς τσιριμόνιες, κόνξες και σου ‘πα – μου ‘πες, το έκανε το χουνέρι σε κείνους που περίμεναν να εγκαταλείψει τον «παρά φύσιν» γάμο. Για να ανοίξει ο δρόμος στην παλινόρθωση, διά της ανωμαλίας. Να ανατραπεί η πλειοψηφία με δοτούς και παρένθετους.

Πάταξον, μεν, άκουσον δε. Αν πουλούσε τον Τσίπρα, δεν τον περίμενε δα και καμιά τιμωρία. Δόξες και άλλα πιο υλικά αγαθά τον περίμεναν. Εν χορδαίς και οργάνοις θα το υποδέχονταν το απολωλός. Αυτός όμως επέμεινε. Και ως τώρα οι απόψεις του δεν τον εμπόδισαν να στηρίξει εν μέσω θυέλλης τις βασικές επιλογές Τσίπρα. Συμπέρασμα: Διαφωνούμε σε πολλά μαζί του – φυσικό και επόμενο. Αλλά, πριν τον πυροβολήσουμε επαναστατικά, δεν είναι κακό να σκεφτούμε και λίγο εαμίτικα....».

Της ανωμαλίας, δηλαδή, γίνεται σ’ αυτήν την χώρα. Αριστεροί και δεξιοί σε «παρά φύσιν» πολιτικές περιπτύξεις, Χωρίς κόνξες και τσιριμόνιες, ο Πάνος έγινε κολλητάρι, και όχι το πουλητάρι που γύρισε στο μαντρί για να βελάξει «ζήτω η πατρίδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία». Και άφησε δόξες και τιμές και υλικά αγαθά, που τον περιμένανε. Και είπε όχι, ο Πάνος, ο μπλε Ινδιάνος. Και έτσι γλυτώσαμε την παλινόρθωση δια της ανωμαλίας και οι Συριζαίαιοι πιστοί και άθεοι πρέπει να του ανάψουν λαμπάδα ίσαμε το μπόι του και όχι να κάνουν κομμουνιστικά σήματα καπνού και να ψάχνουν κόκκινο Ινδιάνο, αλλά να σκεφτούν και λίγο …εαμίτικα…

Λ.

https://anarchypress.wordpress.com/2017/02/28/%CE%BF-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84/