Το Μεγάλο Παιχνίδι_Μέρος 2

(Συνέχεια από Μέρος 1 που δημοσιεύθηκε την 8η Απριλίου 2016)

...Έτσι, επανερχόμαστε στην αρχή του Άρθρου όπου εξαιτίας της απόπειρας προσεταιρισμού της Ουκρανίας από την Ε.Ε., υπήρξε οξεία αντίδραση της Ρωσίας και υπονομεύτηκε η θέση της Γερμανίας ως Φίλη Χώρα της Ρωσίας και κατά συνέπεια η ανάδυση της Ευρασίας.

Ακριβώς αυτό επιδιώκουν οι Η.Π.Α., ήτοι ότι μια τέτοια συμμαχία δεν θα επισυμβεί ποτέ και ει δυνατόν, οι χώρες που απαρτίζουν την Ευρασία να είναι όσες περισσότερες σε αριθμό και όσο πιο εχθρικές μεταξύ τους. Το επιτυγχάνουν με δύο (2) τρόπους. Ο πρώτος είναι να προσφέρουν οφέλη στις χώρες που δεν συμμετέχουν σε συμμαχία που εναντιώνεται στα συμφέροντα των Η.Π.Α. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμμετοχή των Ιαπωνίας και Ν. Κορέας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (Π.Ο.Ε.). Ο δεύτερος τρόπος είναι να συνάπτουν 2-μερείς στρατιωτικές σχέσεις με χώρες που αισθάνονται απειλή από τους γείτονές τους. Τα παραδείγματα πολλά: Τσεχία και Πολωνία (Ρωσία), Ισραήλ (Μουσουλμανικός Κόσμος), Ιαπωνία και Ταϊβάν (Κίνα), Ν. Κορέα (Β. Κορέα), Γεωργία (Ρωσία), Η.Α.Ε. και Κατάρ (Ιράν), Κουβέιτ (Ιράν και Ιράκ).

Οι Η.Π.Α. συμμετείχαν στους Α' και Β΄ Παγκοσμίους Πολέμους για να προλάβουν τη γερμανική κυριαρχία και υποστήριξαν τη Δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να αποτρέψουν την ρωσική κυριαρχία.

Προφανώς το αντίθετο επιδιώκει η Ρωσία. Δεν αποτελεί μυστικό ότι η εξωτερική πολιτική της τους 2 τελευταίους αιώνες είναι η κυριαρχία ή συμμαχία με την Κίνα ή μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις ώστε να αναδυθεί ως Υπερδύναμη. Τον Σεπτέμβριο 2014 Ρωσία και Κίνα συμφωνούν στην κατασκευή αγωγού συνολικού μήκους 4.000 χλμ. που θα μεταφέρει Φυσικό Αέριο (Φ.Α.) 61 δισ. κυβικών μέτρων από την πρώτη στη δεύτερη. Το κόστος της κατασκευής του ανέρχεται στα $ 55 δις και εκτιμάται ότι θα αποφέρει στη Ρωσία $ 400 δισ. σε ένα διάστημα τριάντα (30) ετών. Ενώ ήδη από τον Ιούλιο 2014 οι μεγαλύτερες Αναδυόμενες Οικονομίες γνωστές ως BRICS εκ των αρχικών τους γραμμάτων (Brazil - Russia - India - China - South Africa), σύστησαν τη δική τους Αναπτυξιακή Τράπεζα με αρχικό κεφάλαιο $ 50 δισ. και επιπλέον συναλλαγματικά διαθέσιμα $ 100 δισ. με έδρα τη Σαγκάη της Κίνας. Στόχος η αντιμετώπιση κρίσεων ρευστότητας και η χρηματοδότηση έργων υποδομής χωρίς την ανάγκη προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Παγκόσμια Τράπεζα αντιστοίχως.

Γιατί το τελευταίο είναι τόσο σημαντικό; Διότι μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όπου οι Η.Π.Α. καθιερώθηκαν ως Στρατιωτική Υπερδύναμη, φρόντισαν να αναδειχθούν και σε Οικονομική Υπερδύναμη μέσω της Συμφωνίας του Bretton Woods στην οποία υπεισήλθαν οι Νικήτριες Δυνάμεις του Β' Π.Π.. Η Συμφωνία, εκτός τον προσδιορισμό σταθερής ισοτιμίας μεταξύ του δολαρίου και του χρυσού που καθιέρωσε το δολάριο ως το μοναδικό παγκόσμιο συναλλαγματικό νόμισμα, όρισε και σταθερές ισοτιμίες μεταξύ των Νομισμάτων των Χωρών που συμμετείχαν σε αυτή και έθεσε τις βάσεις για την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας που θα συνέβαλαν στην χρηματοδότηση και ανοικοδόμηση του τραυματισμένου από τον Β' Π.Π. Κόσμου.

Η σύσταση δηλαδή της Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS ουσιαστικά αποτελεί μια απόσχιση από το χρηματοοικονομικό σύστημα της Δύσης και μια απευθείας αμφισβήτηση του Ηγεμονικού ρόλου των Η.Π.Α. ως Παγκόσμια Οικονομική Υπερδύναμη που διακρατεί από το πέρας του Β' Π.Π. όπου δεν ήταν απλά η μόνη πλήρως λειτουργική Χώρα αλλά και η απόλυτη θριαμβεύτρια. Συνάμα διέθεταν το μοναδικό Ναυτικό που δεν είχε καταστραφεί - μαζί φυσικά με εκείνο της Μ. Βρετανίας.

Στα επόμενα χρόνια η αδιαμφισβήτητη υπεροχή του Ναυτικού της, επέτρεψε στις Η.Π.Α. να επιβάλουν μια σειρά αλλαγών στο παγκόσμιο στερέωμα οι σημαντικότερες εκ των οποίων ακολουθούν παρακάτω:

 Ο σχηματισμός του ΝΑΤΟ το 1949 που συγκέντρωσε όλες τις ναυτικές δυνάμεις υπό την ομπρέλα των Η.Π.Α.

 Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας, Ισλανδίας και Νορβηγίας που επέτρεψε στις Η.Π.Α. να αποκτήσουν βάσεις στον Βόρειο Ατλαντικό και τη Μεσόγειο Θάλασσα.

 Η κατάληψη της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας επέτρεψε στις Η.Π.Α. την απόκτηση βάσεων στον Ειρηνικό Ωκεανό.

 Η συμμαχία που εγκαθίδρυσε με Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία επέκτεινε την ηγεμονία των Η.Π.Α. στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό το 1951.

Επιπλέον, οι Η.Π.Α. αποτελούσαν την μόνη αγορά μετά το πέρας του Β' Π.Π. και εφόσον όλες οι εισαγωγές από τις χώρες του Bretton Woods κατέφθαναν δια θαλάσσης, ο μόνος φορέας που μπορούσε να εξασφαλίσει την ασφάλειά τους ήταν το Ναυτικό των Η.Π.Α.. Κατ' αυτόν τον τρόπο, εδραιώθηκε το παγκόσμιο δίκτυο εμπορίου, πρώτα γνωστό ως GATT (Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου) που μετά εξελίχθηκε σε Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (Π.Ο.Ε.).

Και έρχεται η Κίνα να αμφισβητήσει το υπάρχον status quo με τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού» . Θα διασχίζει την Ευρασία - από Κίνα έως Γερμανία - για περισσότερα από 13.000 χιλιόμετρα δημιουργώντας μια ζώνη οικονομικής συνεργασίας (Silk Road Economic Belt) από τον Δυτικό Ειρηνικό έως τη Βαλτική. Η χερσαία εκδοχή του εκκινεί από την επαρχία Σινγιάνγκ της Κεντρικής Κίνας, διασχίζει όλες τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, φθάνει στο Ιράν, περνά δυτικά προς Ιράκ, Συρία και Τουρκία, μέσω του Βοσπόρου βορειοδυτικά προς Μόσχα και καταλήγει στη Γερμανία (Ντούισμπουργκ). Θα αποτελείται από οδικούς άξονες και σιδηροδρομικά δίκτυα υψηλών ταχυτήτων αλλά και δίκτυα μεταφοράς ενέργειας, οπτικών ινών και διανομής προϊόντων. Τα εμπορεύματα θα μεταφέρονται στον μισό χρόνο σε σχέση με τη θαλάσσια οδό.

Αποτελεί τον κύριο στόχο του 13ου Πενταετούς Σχεδίου της Κίνας για την Περίοδο 2016 - 2020 υπό την ονομασία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» και την δια της ήπιας ισχύος (soft power) προώθηση των γεωπολιτικών και γεωοικονομικών στόχων της.

Το 1992 ο διεθνούς φήμης Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Francis Fukuyama εξέδωσε το Βιβλίο του "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ". Ήταν η εποχή που η Ε.Σ.Σ.Δ. είχε καταρρεύσει, ο φιλελευθερισμός εγκαθιδρυόταν σε Μ. Βρετανία (Μάργκαρετ Θάτσερ) και Η.Π.Α. (Ρόναλντ Ρέιγκαν), θέτονταν οι βάσεις της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τίποτε δεν φαινόταν να απειλεί την ολοκληρωτική κυριαρχία της Δύσης.

Η Μήπως Όχι;

1 European Union, http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-1146_en.htm
2 STRATFOR, War gaming Ukraine, Military Simulations for a Flashpoint Region
3 Bertelsmann Foundation, 
4 STRATFOR, The Geopolitics of the United States

http://www.huffingtonpost.gr/ilias-koromplis/-_-2_b_9749646.html?utm_hp_ref=greece&utm_source=News247&utm_medium=huffpost_homebig&utm_campaign=24MediaWidget