Αθηναΐσμός

Του Κώστα Καραΐσκου

Ζώντας σήμερα τόν ἐπιθανάτιο ρόγχο τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους, ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας γύρω ἀπό τήν γέννηση, τήν φυσιογνωμία καί τήν ἀναπηρία του μᾶς ὁδηγεῖ στίς ἀπαρχές του. Στήν κατεύθυνση αὐτή ὁ Δημήτρης Μάρτος μᾶς προσφέρει ἕνα πρωτότυπο, ἐπεξεργασμένο καί ὁλοκληρωμένο μοντέλο ἑρμηνείας, τόν ἀθηναϊσμό.

Πρόκειται γιά μιά εἰσαγόμενη – κατεψυγμένη κουλτούρα, ἕνα πακέτο ἰδεῶν πού ἐθνικοποιεῖ ἕναν λαό ἐξεγερμένο, τοῦ ὁποίου ὅμως ἡ Ἐπανάσταση ἀπέτυχε καί βρίσκει σανίδα σωτηρίας τό μοντέλο πού τοῦ ἑτοίμασαν οἱ ἰμπεριαλιστικές δυνάμεις τῆς Εὐρώπης (Βαυαροί, Ἄγγλοι, Γάλλοι).
Μέ τήν ἐπιβολή τῆς Ἀθήνας ὡς πρωτεύουσας τοῦ νέου κράτους, ὁ ἑλληνικός λαός σιγά σιγά ἀποκόπτεται ἀπό τήν ἀληθινή του πρωτεύουσα, τήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπό τήν φυσική του σύμμαχο, τή Ρωσία. Ταυτόχρονα ἡ ἰδεολογική γέφυρα πρός τό “κλασικό”, τό ἀνώδυνο γιά τή Δύση, ἀπώτερο παρελθόν πού ἐκπροσωπεῖ ἡ Ἀθήνα, διαγράφει τό βυζαντινό, πρόσφατο καί ζωντανό, παρελθόν τῶν Ἑλλήνων καί τούς δημιουργεῖ μεῖζον πρόβλημα ταυτότητας πού ἐκδηλώνεται στήν πολιτική, στήν κοινωνία, στήν οἰκονομία, στήν αἰσθητική. Προάγονται ἀκόμη τρόποι κατοίκησης, δομές αἰσθήσεων καί ἀντανακλαστικῶν, μέ τούς ὅρους πού θέτει ἡ ἰμπεριαλιστική σχέση, σέ μία μακρόχρονη ἀποδόμηση καί ἀπώθηση τῶν ἐγχώριων στοιχείων πού δομοῦν διαφορετικά τίς ἐθνικές αἰσθήσεις καί τά ἀντανακλαστικά ἑνός ἱστορικοῦ λαοῦ.

Ὁ Δημήτρης Μάρτος μέ τό ἐξαιρετικό αὐτό βιβλίο ἀπαντάει μεθοδικά καί πειστικά στά πιό κρίσιμα – καίἀναπάντητα – ἐρωτήματα πού τίθενται γιά τή νεότερη Ἑλλάδα: Γιατί ἡ ἐξουσία, οἱ ἄνθρωποι καί ὁ πλοῦτος μαζεύτηκαν στήν Ἀθήνα; Γιατί αὐτό τό ἑλληνώνυμο κράτος στάθηκε τόσο ἀναίσθητο ἀπέναντι στούς δίκαιους πόθους τοῦ ἑλληνισμοῦ (τοῦ ὑπόδουλου ἀλλά καί ὄχι μόνο); Καί ἀπαντᾶ καί στό ἐρώτημα τοῦἘλύτη γιά τόν λαό μας πού ἀκόμη καί ἐπί Τουρκοκρατίας “τό παραμικρό κεντητό πουκάμισο, τό πιό φτηνό βαρκάκι, τό πιό ταπεινό ἐκκλησάκι, τό τέμπλο, τό κιούπι, τό χράμι, ὅλα τους ἀποπνέανε μιάν ἀρχοντιά κατά τι ἀνώτερη τῶν Λουδοβίκων. Τί σταμάτησε αὐτά τά κινήματα ψυχῆς πού ἀξιώθηκαν κι ἔφτασαν ὥς τίς κοινότητες; Ποιός καπάκωσε μιά τέτοιου εἴδους ἀρετή, πού μποροῦσε μιά μέρα νά μᾶς ὁδηγήσει σ’ ἕναἰδιότυπο, κομμένο στά μέτρα τῆς χώρας πολίτευμα, ὅπου τό κοινόν αἴσθημα νά συμπίπτει μέ κεῖνο τῶνἀρίστων;”

Στίς 400 σελίδες τοῦ μοναδικά ὀξυδερκοῦς βιβλίου (ἀπό τίς ἐκδόσεις ΓΟΡΔΙΟΣ) ὁ Δημήτρης Μάρτος, ἕνας ἀπό τούς τελευταίους ἐκτός Ἀθηνῶν ἐγχώριους διανοούμενους (ζεῖ στή Βέρροια), δείχνει ἀκριβῶς πῶς παραγκωνίστηκε ὁ ὑπαρκτός ἑλληνισμός καί στήθηκε στή θέση του, μέ ἕδρα μιά παρασιτική πρωτεύουσα, ἕνα τοτέμ ἐμπνευσμένο ἀπό τόν γερμανικό φιλελληλισμό. Νομοτελειακά λοιπόν τίθεται τό ἐρώτημα: πῶς μπορεῖ τώρα νά ἀνατραπεῖ ἡ κατάσταση αὐτή, πρίν μᾶς ὁδηγήσει στό συλλογικό μοιραῖο, τώρα πού στά ἀρχικά συμβολικά πλεονεκτήματα τῆς Ἀθήνας προστέθηκαν καί πραγματικά; Ἡ ἀπάντηση, πού τήν ἐπιχειρεῖ ὁ συγγραφέας καί τήν εἶχε διατυπώσει παλιότερα ὁ Μιχάλης Χαραλαμπίδης, δέν εἶναι εὔκολη, ἴσως νά μήν εἶναι καί ἐφικτή. Πάντως χωρίς τήν διατύπωση τοῦ πολιτικοῦ αἰτήματος γιά ἀπαλλαγή τῆς χώρας ἀπό τόν βραχνά τοῦ ἀθηναϊσμοῦ, καμμία ἐλπίδα διαφυγῆς δέν διαθέτουμε.

Ανάρτηση από: http://antifonitis.gr

http://blogvirona.blogspot.gr/2016/03/blog-post_287.html#more