Αίμα - Τιμή - Εκβιασμοί!

Μία από τις ειδήσεις που βρίσκονται στο επίκεντρο του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος είναι βέβαια ησύλληψη του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Ακρόπολη»,Παναγιώτη Μαυρίκου, και των συγκατηγορουμένων του για την υπόθεση του κυκλώματος εκβιαστών που αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ημέρες. Των Γιάννη Μπασκάκη και Δημήτρη Ψαρρά. 

Διαβάστε επίσης: Το έγγραφο που δείχνει τον Μαυρίκο στο payroll της ΝΔ

Κι ενώ όλα τα μέσα ενημέρωσης δικαίως αφιερώνουν σελίδες και τηλεοπτικό χρόνο για το θέμα, η Χρυσή Αυγή μέσα από τα επίσημα έντυπα και τον ιστότοπό της δεν έχει πει λέξη. Ο λόγος είναι προφανής. Η ναζιστική οργάνωση προσπαθεί να συγκαλύψει την αμφίδρομη σχέση της με τον Π. Μαυρίκο και την εφημερίδα του. Γιατί είναι γεγονός ότι η «Ακρόπολη» έφτασε προ μηνών να λειτουργεί ως ημιεπίσημο όργανο της Χρυσής Αυγής.

Το φλερτ έγινε ιδιαίτερα ορατό ήδη από την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, όταν όλες οι μεγάλες εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδα για τη Χρυσή Αυγή και τη φασιστική βία. Την ίδια μέρα (19.9.2013) η «Ακρόπολη» επιχειρεί να ρίξει όλη την ευθύνη για το έγκλημα στον φυσικό αυτουργό. Με λίγα λόγια, υιοθετεί ήδη από την πρώτη μέρα την υπερασπιστική γραμμή της Χρυσής Αυγής.
Παρ’ όλα αυτά ο Μαυρίκος δεν έχει ακόμα μπει στα... άρβυλα της Χρυσής Αυγής. Παρ’ ότι βάλλει κατά της «πολιτικής του Βερολίνου», εξακολουθεί να φορά το «γαλάζιο» κοστούμι, στηρίζοντας Σαμαρά, για τη νίκη του οποίου έχει άλλωστε πανηγυρίσει στις εκλογές του Ιουνίου 2012. Στις 18.10.2013 όμως φροντίζει να θερμάνει για τα καλά τη σχέση του με τον Μιχαλολιάκο, δημοσιεύοντας πρωτοσέλιδη συνέντευξή του μέσα από τη φυλακή.

Η εφημερίδα κρατά μεν ακόμα αποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή, συνιστώντας στη Δικαιοσύνη να πράξει το καθήκον της, όμως δεν παραλείπει να βαφτίσει την προφυλάκιση του Μιχαλολιάκου «συνταγματικά δυσνόητη». Κι έπειτα, μετά το αρχικό μούδιασμα, οι αποστάσεις αρχίζουν να μειώνονται με τον διευθυντή της «Ακρόπολης» Aρη Σπίνο να ισχυρίζεται από τη στήλη του (26-27.10.2013) ότι δεν βλέπει «καινούργια στοιχεία» για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, ενώ αντίθετα βλέπει τη βεβαιότητα των χρυσαυγιτών «πως όλα θα καταρρεύσουν στο δικαστήριο».

^{_{5/12/2014. «Υστερα από Βαθύ Σκοτάδι έρχεται μια Χρυσή Αυγή». Είναι η περίοδος που η «Ακρόπολη» πλέον έχει ταυτιστεί απολύτως με τη ναζιστική οργάνωση |}} 
 

Στους επόμενους μήνες τα πρωτοσέλιδα προβάλλουν σταθερά τα στελέχη και τις συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής, μιλούν για δημοσκοπική άνοδο της οργάνωσης και υιοθετούν τη ρατσιστική ατζέντα της. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα στις 2.4.2014 που προβάλλει χρυσαυγίτικη συγκέντρωση στον Αγ. Παντελεήμονα, λέγοντας ότι οι συγκεντρωμένοι «ανακατέλαβαν την αλβανοκρατούμενη πλατεία».

Το βίντεο Μπαλτάκου

Κι έπειτα έρχεται το περίφημο βίντεο Μπαλτάκου. Το πρωτοσέλιδο της «Ακρόπολης» (3.4.2014) έχει τίτλο «Πολιτική Δίωξη με ήχο και εικόνα». Η ταύτιση με τη Χρυσή Αυγή είναι απόλυτη. Μάλιστα στη συνέχεια ο Σπίνος αναγγέλλει (7.4.2014) ότι οι χρυσαυγίτες έχουν και «νέες συνομιλίες», οι οποίες ανήκουν «σε ένα ευρύτερο οπλοστάσιο», διαβεβαιώνοντας ότι δεν πρόκειται για «πολιτική μπλόφα». Εδώ η «Ακρόπολη» μπαίνει στο παιχνίδι των απειλών που χρησιμοποίησε τότε η Χρυσή Αυγή και οι οποίες, ως τακτική, δεν μπορεί παρά να φέρνουν στον νου τις σημερινές απειλές για τις οποίες κατηγορούνται το κύκλωμα εκβιαστών και ο ιδιοκτήτης της «Ακρόπολης».

Από εκεί και πέρα τα πρωτοσέλιδα δίνουν και παίρνουν,αναπαράγοντας πιστά την υπερασπιστική γραμμή της οργάνωσης, περί «σκευωρίας και πολιτικών διώξεων ενός νόμιμου πολιτικού κόμματος», και υιοθετώντας εξίσου πιστά τη φρασεολογία της.

Και βέβαια ο Αρχηγός αρθρογραφεί πλέον συστηματικά, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει και στα επίσημα έντυπα της Χρυσής Αυγής, ενώ και τα στελέχη της οργάνωσης πρωταγωνιστούν στην πρώτη σελίδα. Ξεχωρίζουν και δύο δημοσιεύματα τα οποία βάζουν στο στόχαστρο τη δημοσιογραφική μας έρευνα στην «Εφ.Συν.» και προσπαθούν να υπονομεύσουν το κύρος των δημοσιογραφικών αποκαλύψεων σχετικά με την εγκληματική δράση της οργάνωσης.

Και βέβαια πλέον η ταύτιση με τη Χρυσή Αυγή έχει εξοβελίσει και την παλιά στήριξη στην κυβέρνηση Σαμαρά, ο οποίος τώρα αποκαλείται από την εφημερίδα «προδότης». Απολύτως ενδεικτικό είναι το πρωτοσέλιδο (1.9.2014) με τίτλο «Αφού πεινάς γιατί τους προσκυνάς;», αναφερόμενο στους Αντ. Σαμαρά και Ευάγγ. Βενιζέλο.

Από πάνω η εφημερίδα μιλά για «χαμόγελα» και για «γροθιές αγώνα» από τους Κασιδιάρη, Ηλιόπουλο και Κούζηλο, ενώ από κάτω φιλοξενείται, τι άλλο; Αρθρο Μιχαλολιάκου. Μάλιστα η «Ακρόπολη» φτάνει σε σημείο, τις παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου 2015, να ονειρεύεται τη Χρυσή Αυγή «δεύτερο κόμμα» με εκλογικό ποσοστό πάνω από 20%, επικαλούμενη υποτιθέμενες «κρυφές δημοσκοπήσεις».

Αμφίδρομη σχέση

Αλλά η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη. Η Χρυσή Αυγή στον επίσημο ιστότοπό της δεν χάνει ευκαιρία να εξυμνήσει την «ιστορική “Ακρόπολη”»και ιδιαίτερα τον Σπίνο παινεύοντας τα άρθρα του, που είναι πότε «αποκαλυπτικά», πότε «καυστικά» και πότε «εμπνευσμένα», ενώ αναπαράγονται από την οργάνωση και όταν «κατακεραυνώνουν τον αποστάτη» Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, ή τον Μπούκουρα. Ο Σπίνος, άλλωστε, έδωσε διαπιστευτήρια χρυσαυγιτισμού και ανταμείφθηκε με μια θέση στα ψηφοδέλτια της οργάνωσης στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Χαρακτηριστικό αυτής της σχέσης όμως είναι και το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 2014 ο Παναγιώταρος καταθέτει στα πρακτικά της Βουλής την εφημερίδα «Ακρόπολη» με το πρωτοσέλιδο του περίφημου ηχητικού, όπου φέρεται να μιλά ο Αντ. Σαμαράς, και το οποίο στην πραγματικότητα είχε, όπως αναφέραμε παραπάνω, προαναγγελθεί από τους ίδιους τους χρυσαυγίτες εν είδει απειλών. Αλλά τη σχέση αυτή καρφώνει και η φιλοχουντική εφημερίδα «Στόχος» μετά τις αποκαλύψεις για το κύκλωμα εκβιαστών, γράφοντας στην ιστοσελίδα της: «Να τα βλέπουν εκείνοι που έστελναν στον Μαυρίκο τους Ελληνες πατριώτες», εννοώντας ξεκάθαρα τη Χρυσή Αυγή.

Ο «Στόχος» εγκατέλειψε την πρόσδεση στο άρμα της Χρυσής Αυγής αμέσως μετά την ανάληψη της «πολιτικής ευθύνης» της δολοφονίας Φύσσα από τον Μιχαλολιάκο. Ο Μαυρίκος πάλι το έκανε νωρίτερα, ουσιαστικά λίγο πριν από την έναρξη της δίκης. Τον Φεβρουάριο του 2015 ανακοίνωσε ότι κάνει δικό του κόμμα (τη «Δεξιά») κι έπειτα οι ειδήσεις για τη Χρυσή Αυγή άρχισαν να χάνουν τη θέση τους ως βασικό θέμα της πρώτης σελίδας και να μετατοπίζονται χαμηλότερα, ενώ στη συνέχεια εξαφανίστηκε και η στήλη του Σπίνου απ’ το πρωτοσέλιδο.

Λίγο πριν από τη σύλληψή του ο Μαυρίκος φορούσε και πάλι το «γαλάζιο κουστούμι», φανερώνοντας την ευκολία με την οποία αλλάζει «πολιτικά κοστούμια». Είναι η ίδια ευκολία με την οποία ανασταίνει «ιστορικούς τίτλους» εφημερίδων και εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης πολλών διαφορετικών εντύπων πέραν της «Ακρόπολης» («24 Ωρες», «Ελληνικός Βορράς», «Αθλητική Ημέρα»), τα οποία βέβαια αναζητούν διαφήμιση. Και συμπτωματικά είναι η ίδια ευκολία με την οποία, όπως διαρρέεται από τη σχετική δικογραφία, το κύκλωμα εκβιαστών θα δημιουργούσε «πέντε και έξι» διαφορετικές ιστοσελίδες, ως οχήματα για τους εγκληματικούς σκοπούς του.

Ο μεγάλος δάσκαλος

Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις.Ο πολυπράγμων και δαιμόνιος Γιώργος Καρατζαφέρης, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, έχει δείξει με κάθε δυνατό τρόπο πόσο ισχυρό είναι ένα μέσο ενημέρωσης. Η ειδικότητά του ήταν οι αναφορές στην ιδιωτική ζωή πολιτικών προσώπων ή επιχειρηματιών με υπονοούμενα ή και σκληρές καταγγελίες. Οι δυο στενοί συνεργάτες Μαυρίκος και Σπίνος δεν συνέπεσαν μόνο τώρα τελευταία στην «Ακρόπολη». Υπήρξαν πριν από χρόνια μαθητές του ίδιου δάσκαλου, ο οποίος διαθέτει σχολή δημοσιογραφίας, από την οποία ξεπήδησαν πολλοί σημερινοί τηλεοπτικοί αστέρες, του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Και εκείνος ήταν που πρώτος εισήγαγε τη Χρυσή Αυγή στην κεντρική πολιτική σκηνή, όταν την επαινούσε ακόμα και την περίοδο που ήταν ακόμα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ενώ δεν δίστασε να συμπεριλάβει τέσσερα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης στον συνδυασμό του στις περιφερειακές εκλογές του 2002.

Ασφαλώς το πρότυπο αυτού του εκδότη-ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης αλλά και ιδρυτή του κόμματος θα είχε στο μυαλό του ο κ. Μαυρίκος όταν επιχείρησε τη δημιουργία της «Δεξιάς», με τη φιλοδοξία να κληρονομήσει την επιρροή του ΛΑΟΣ. Αυτοδίδακτος ο ίδιος, αλλά πολυπράγμων και δαιμόνιος, ο Καρατζαφέρης έχει δείξει με κάθε δυνατό τρόπο πόσο ισχυρό είναι ένα μέσο ενημέρωσης, ακόμα και την εποχή που διέθετε μόνο τις ενοικιαζόμενες κασέτες της «TV-Press».

Η ειδικότητά του ήταν οι αναφορές στην ιδιωτική ζωή πολιτικών προσώπων ή επιχειρηματιών με υπονοούμενα ή και σκληρές καταγγελίες. Αλλωστε και η αποπομπή του Καρατζαφέρη από τη Νέα Δημοκρατία συνδυάστηκε με καταγγελίες για τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματός του, ενώ συνήθιζε να επιτίθεται σε πολιτικούς και εκδότες με «ροζ» υπονοούμενα.

Για τον τρόπο που λειτουργούσε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ προτού αρχίσει να παρακμάζει το κόμμα του ενδεικτικός είναι ο τρόπος που επιτέθηκε στο συγκρότημα Αλαφούζου την περίοδο που διεκδικούσε μεγαλύτερη προβολή από τα μέσα ενημέρωσης. Στη μεσημεριανή του εκπομπή από το ιδιόκτητο κανάλι του την 1η 2.2011 είχε ξεσπαθώσει, κατηγορώντας το συγκρότημα του Νέου Φαλήρου για προδοσία: «Το κανάλι Σκάι είναι το πιο επικίνδυνο για την Ελλάδα. Εξαιρετικά επικίνδυνο. Επικίνδυνο όσο το indymedia και ακόμα περισσότερο. Είναι προϊόν πονηράς αγοραπωλησίας. Ας καταλάβουν λοιπόν οι Αλαφουζαίοι ότι έχουν αφήσει πολλά ίχνη. Και πατέρας και γιος. Η ιστορική “Καθημερινή” έπεσε στα τάνκερ που έχουν τη δική τους θλιβερή ιστορία. Και να θυμίσω, καράβια από τη Ρουμανία και πώς ήρθαν εδώ και γίναν ελληνικά. Ο πόλεμος ξεκίνησε».

Τα υπονοούμενα

^{_{Ο Καρατζαφέρης επιτίθεται στο συγκρότημα Αλαφούζου από την εκπομπή του (1.2.2011). Ολα άλλαξαν σε λίγες μέρες, μόλις απείλησε με αποκαλύψεις από τη... Ρουμανία |}} 
 

Το υπονοούμενο για τα καράβια από τη Ρουμανία αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο ήρθαν στην κατοχή της οικογένειας Αλαφούζου εμπορικά πλοία της χώρας αυτής μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Παρόμοια υπονοούμενα άφηνε τις ίδιες μέρες από το δικό του κανάλι και ο Γιώργος Κουρής: «Ο Γιαννάκης [Αλαφούζος] βούτηξε το στόλο από τη Ρουμανία και οι συνεργάτες του εκεί είναι ακόμα στη φυλακή». Το ενδιαφέρον της ιστορίας βρίσκεται στη συνέχεια. Ο κ. Καρατζαφέρης ταξίδεψε στη Ρουμανία, από όπου υποτίθεται ότι έφερε κάποια σημαντικά «στοιχεία». Η είδηση έγινε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα «Αυριανή»:

 

«Καυτά DVD στα χέρια του Γ. Καρατζαφέρη. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ταξίδεψε στο Βουκουρέστι για να παραλάβει ο ίδιος τα ντοκουμέντα. Αφορούν γιγαντιαία απάτη από γνωστό Ελληνα επιχειρηματία που διαθέτει και ισχυρή δύναμη κρούσης στα Μέσα Ενημέρωσης. Ο Γ. Καρατζαφέρης προθερμαίνεται [sic] για την πιο εκρηκτική παρέμβασή του στα δημόσια πράγματα του τόπου, έτοιμος για αποκαλύψεις από τις οποίες προεξοφλούνται τεκτονικές ανατροπές στο πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό κατεστημένο» (9.2.2011).

Μια μέρα νωρίτερα, η ίδια «είδηση» είχε περάσει και στα παραπολιτικά της εφημερίδας «Εθνος», με τίτλο «Αποστολή στο Βουκουρέστι». Το ανυπόγραφο κείμενο σημειώνει: «Σαν “πράκτωρ 007”, με μαύρο πανωφόρι και δερμάτινη τραγιάσκα, ο Γ. Καρατζαφέρης ταξίδεψε το πρωί του Σαββάτου για τη Ρουμανία.Στο αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου τον περίμενε ένας κουστουμαρισμένος εξηντάρης, με χλωμό πρόσωπο και μαύρα γυαλιά, που αυτός κι αν έμοιαζε με πραγματικό πράκτορα! Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κατέλυσε στο ξενοδοχείο Marriott, όπου στην πριβέ τραπεζαρία γευμάτισε με τον “σκοτεινό” εξηντάρη και δύο άλλους κύριους με παραφουσκωμένα σακάκια, δείγμα ότι οπλοφορούσαν. Βγαίνοντας, ο Γ. Καρατζαφέρης κρατούσε δύο DVD. Προφανώς ετοιμάζεται για... πόλεμο ο αρχηγός του ΛΑΟΣ. Με ποιον άραγε;» (8.2.2011).

Τα εμφανώς διοχετευμένα αυτά δημοσιεύματα δεν είχαν τη συνέχεια που θα περίμενε κανείς. Ούτε ανατροπές, ούτε πόλεμοι, ούτε κιχ για τα περίφημα DVD. Ομωςξαφνικά οι σχέσεις του συγκροτήματος Αλαφούζου με τον ΛΑΟΣ και τον κ. Καρατζαφέρη έγιναν σχέσεις αγάπης. Προηγήθηκε δημοσκόπηση στο συγκρότημα Αλαφούζου που έφερνε τον ΛΑΟΣ σε ραγδαία άνοδο που έφτανε το 9% (10.3.2011) και την επομένη ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς ανέλαβε να μας εξηγήσει «Γιατί ανεβαίνει ο ΛΑΟΣ» (11.3.2011).

Ο κ. Παπαχελάς μιλά για το «φαινόμενο ΛΑΟΣ» και εξηγεί ότι η δημοσκοπική του άνοδος οφείλεται στην «υπεύθυνη στάση του», στο ότι «ο κ. Καρατζαφέρης έχει επενδύσει στη συναίνεση», ότι «μιλά απλά», και ότι «έπιασε όμως και τον σφυγμό της κοινής γνώμης σε ένα κρίσιμο θέμα, αυτό του νόμου και της τάξης». Ο κ. Παπαχελάς συνοψίζει για τον κ. Καρατζαφέρη: «Συναίνεση, υπεύθυνη στάση όταν κρίνονται καίρια θέματα, κοινός νους και όχι ξύλινος κομματικός λόγος και νέα επαρκή πρόσωπα. Μήπως είναι αυτά τα συστατικά που περιμένει κάποιος από ένα αστικό κόμμα αντιπολίτευσης και τα οποία προφανώς δεν έχει η Νέα Δημοκρατία;». 

Ο Γ. Καρατζαφέρης έγινε, λοιπόν, μέσα σε μια μέρα το αγαπημένο παιδί του «Σκάι» και της «Καθημερινής». Πέντε μέρες αργότερα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θα ανταπέδιδε τα αισθήματα αγάπης προς το συγκρότημα Αλαφούζου, και μάλιστα από το βήμα της Βουλής. Απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, θα του υποδείξει να συμμαζέψει τον σύμβουλό του Φαήλο Κρανιδιώτη: «Λέει [ο Κρανιδιώτης] φυλλάδα την “Καθημερινή”, λέει παπαγαλάκι τον “Σκάι”. Επειδή βγήκε μια δημοσκόπηση που δεν ήταν τόσο δημοφιλής σ’ εσάς; Φτάσατε σ’ αυτό το ακραίο σημείο να βρίζετε φυλλάδα μια ιστορική εφημερίδα; Τοποθετηθείτε αν ο συνεργάτης σας μπορεί να βρίζει μεγάλες εφημερίδες όπως η “Καθημερινή” και μεγάλα κανάλια όπως ο “Σκάι”» (16.3.2011).

Ο πρώτος διδάξας

Αλλά και ο Γ. Καρατζαφέρης δεν μπορεί να καυχηθεί ότι υπήρξε ο πρώτος που «εξάντλησε» τη δύναμη που του παρείχε το κανάλι και η εφημερίδα του. Η τιμή αυτή ανήκει στον μακαρίτη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο, εκδότη και ιδιοκτήτη τηλεοπτικών σταθμών, ο οποίος ανακάλυπτε συνέχεια ποικίλες μεθόδους προσέγγισης των πολύ ισχυρών επιχειρηματιών του τόπου. Στο τέλος φυσικά και τα μεγάλα ψάρια πιάνονται. Στις 13.4.2005καταδικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη για απόπειρα εκβίασης εις βάρος της οικογένειας του Γ. Λάτση και του Θ. Αγγελόπουλου.

^{_{Ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος στην Ευελπίδων, συνοδευόμενος από τον συνήγορό του Τάκη Μιχαλόλια. |}} 
 

^{_{Την ίδια περίοδο είχε προσφέρει εκπομπή στο κανάλι του στον Ν. Μιχαλολιάκο |}} 
 

Ο Μιχαλόπουλος είχε σκαρφιστεί ποικίλες μεθόδους προσέγγισης των πολύ ισχυρών επιχειρηματιών του τόπου. Στη δίκη κατατέθηκε σημείωμα του επιχειρηματία Δ. Αγγελόπουλου, στο οποίο αναφερόταν: «Ο κ. Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, δημοσιογράφος της “Ελεύθερης Ωρας” με επεσκέφθη σήμερα 3.4.1985 και μου είπε εμπιστευτικά ότι η 17 Νοέμβρη με είχε ως προσεχές της θύμα και ότι αυτός, που τον οδήγησαν σε άγνωστο μέρος με κλειστά τα μάτια, επληροφορήθη ότι από τους οικονομικούς παράγοντες στον κατάλογο είναι ο Β. Βαρδινογιάννης και ο Δ. Αγγελόπουλος. Οτι αυτός επενέβη, ότι είναι συγγενής μου και διεγράφην απ’ τον κατάλογο των εκτελέσεων. Στις 8.4.1985 ο κ. Μιχαλόπουλος μου έφερε το σημείωμα περί διαγραφής από τον κατάλογο». Το τραγικό είναι ότι ένα χρόνο αργότερα, στις 8.4.1986, ο Δ. Αγγελόπουλος δολοφονήθηκε από τη 17Ν.

Εισαγγελική έρευνα

Η υπόθεση ήρθε στο φως πολύ αργότερα. Μόνο μετά τη σύλληψη των μελών της 17Ν, το καλοκαίρι του 2002, αποφάσισε ο Θ. Αγγελόπουλος να αποκαλύψει το θέμα στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, με αποτέλεσμα να διενεργηθεί εισαγγελική έρευνα από τον Δημ. Παπαγγελόπουλο. Τότε ήταν που και άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής αποκάλυψαν τη δική τους εμπειρία από τη δημοσιογραφία του Μιχαλόπουλου.

Η Μαριάνα Λάτση κατέθεσε ότι με εργαλείο την εφημερίδα και τα βιβλία του εκβίαζε συστηματικά τον πατέρα της, ενώ ο μητροπολίτης Ζακύνθου υποστήριξε ότι ενώ στην αρχή έγραφε εναντίον του, μόλις του έδωσε 30.000 δρχ. «άρχισε να γράφει ύμνους» γι’ αυτόν. Η ποινή του Μιχαλόπουλου μειώθηκε σε 9 χρόνια στο εφετείο στις 14.7.2006. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ο Μιχαλόπουλος αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας. Πέθανε το 2013, ενώ ήδη από το 1998 είχε τιμηθεί από το Ιδρυμα Μπότση με «ηθική τιμητική διάκριση για την έντονη παρουσία του στο χώρο του Τύπου».

Ο Γρ. Μιχαλόπουλος, όπως και ο Καρατζαφέρης και βέβαια ο μαθητής τους Μαυρίκος, φρόντισε κάποια στιγμή να δημιουργήσει το δικό του πολιτικό κόμμα, την «Εθνική Συμμαχία», προσπαθώντας να συσπειρώσει νοσταλγούς της δικτατορίας και της μοναρχίας, αλλά είχε και την τηλεοπτική του συχνότητα ανοιχτή στη Χρυσή Αυγή, παρέχοντας εκπομπή στον Νίκο Μιχαλολιάκο.

Αλλωστε ο συνήγορός του δεν ήταν άλλος από τον Τάκη Μιχαλόλια, μεγάλο αδελφό και διαχρονικό προστάτη του «Φίρερ» της Χρυσής Αυγής. Ο Μιχαλολιάκος θυμάται με ευγνωμοσύνη την προσφορά του Μιχαλόπουλου και η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» είναι γεμάτη επαινετικά σχόλια για τον εκδότη-συγγραφέα. Απ’ την πλευρά του ο Μιχαλόπουλος παρουσιάζει στην εκπομπή του τον Μιχαλολιάκο ως «οικογενειακό φίλο» και έναν «πραγματικό μύθο»!

Ενδιαφέρον έχει ότι το καλοκαίρι του 2002 η Χρυσή Αυγή υιοθετεί όλες τις απόψεις του Μιχαλόπουλου για τη 17Ν, αφήνοντας περίεργα υπονοούμενα για μεγάλους επιχειρηματίες που αναμειγνύονται στην υπόθεση. Και όταν προφυλακίστηκε ο Μιχαλόπουλος, ήταν η Χρυσή Αυγή που διαμαρτυρήθηκε για «πλήγμα στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών» (3.7.2003) και κατήγγειλε τις αρχές που δεν τον αποφυλακίζουν για λόγους υγείας (11.9.2003), ενώ υποστήριζε ότι η δίωξη για εκβιασμό έγινε μόνο στη βάση της θέσης ενός εισαγγελέα (5.2.2004).

Η μέθοδος των κουίζ

Τα μεγάλα συγκροτήματα δεν έχουν ανάγκη να καταφεύγουν σε «κρυφά ραντεβού» ή τηλεφωνήματα, προκειμένου να εξασφαλίσουν κρατική χρηματοδότηση ή το κλείσιμο μιας συμφέρουσας μεγάλης σύμβασης. Εχουν τον δικό τους τρόπο: Κάνουν «επίθεση» σε μεμονωμένους «στόχους», κυρίως μη κατονομαζόμενους και όποιος «ψαρώνει»... πληρώνει.

^{_{Θέμος και Μάκης, την περίοδο που έμπαιναν ακόμα και στην μπανιέρα μαζί. Τα απόνερα της πλύσης δημοσιεύονταν τακτικά στην εφημερίδα τους |}} 
 

Τη μέθοδο Μαυρίκου, με την έκδοση πολλών εντύπων και ιστοσελίδων από τον ίδιο άνθρωπο χωρίς καμιά προοπτική μεγάλης κυκλοφορίας, έχουν ακολουθήσει πολλοί άλλοι. Και ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Γιώργος Τράγκας, ο οποίος διέθετε ολόκληρο εκδοτικό συγκρότημα με έντυπα πολύ μικρής κυκλοφορίας,τα οποία όμως διεκδικούσαν και πετύχαιναν για πολλά χρόνια τη στήριξη σε «διαφημιστικά έσοδα», τα οποία κατά παράδοξο τρόπο υπερέβαιναν την αναμενόμενη «ποσόστωση».

Η αυτοκρατορία Τράγκα κατέρρευσε, αλλά από τις τέφρες της ξεπήδησαν πριν από λίγες βδομάδες νέα έντυπα. Η συνταγή είναι πολύ πετυχημένη για να μένει ανενεργή. Ας προσθέσουμε την παράδοξη σύμπτωση, ότι ο Γ. Τράγκας σε έντυπα και τηλεοπτικές εκπομπές είχε αναλάβει εργολαβικά την υποστήριξη των στελεχών της Χρυσής Αυγής που κατηγορούνται για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.

Οι μεμονωμένοι «στόχοι»

Ολα αυτά μοιάζουν με καρικατούρα σε μικρογραφία της λεγόμενης «διαπλοκής». Θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε «διαπλοκή του φτωχού». Τα μεγάλα συγκροτήματα δεν έχουν βέβαια ανάγκη να καταφεύγουν σε «κρυφά ραντεβού» και δεκάδες τηλεφωνήματα τη μέρα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια της κρατικής χρηματοδότησης ή το κλείσιμο μιας συμφέρουσας μεγάλης σύμβασης.

Το παράδοξο όμως είναι ότι ακόμα και σ’ αυτά τα μέσα ενημέρωσης δεν λείπουν οι περίεργες επιθέσεις σε μεμονωμένους «στόχους», κυρίως μη κατονομαζόμενους. Τη μέθοδο περιγράφει η πρόσφατη δικογραφία για τον Μαυρίκο και τους συνεργάτες του. Ο φερόμενος ως εκβιαστής δημοσιογράφος εμφανίζεται να λέει στην εκβιαζόμενη υπάλληλο ότι «θα μπορούσε εύκολα να αναρτηθεί κάποιο συκοφαντικό άρθρο σε βάρος της με “φωτογραφικό” τίτλο: “Ποια υπεύθυνη γραφείου Τύπου την έχουν γράψει την ώρα που έδινε χρήματα για το διαφημιστικό πακέτο που έδωσε;”».

Αλλά αυτή τη μέθοδο την έχει κάνει «μόνιμη στήλη» με το όνομα «Κουίζ» η πρώτη σε κυκλοφορία κυριακάτικη εφημερίδα, το «Πρώτο Θέμα». Δεκάδες παρόμοια δημοσιεύματα με άγνωστους αποδέκτες δημοσιεύονται κάθε βδομάδα, χωρίς κανείς να μαθαίνει την κατάληξή τους. «Ποιοι είναι αυτοί που κλείνουν την προεδρική σουίτα του King George με λεφτά του Δημοσίου για να τρώνε με φίλους, γνωστούς και... γκόμενες (πρώην και επόμενες);» (10.9.2006).

«Με ποιον παράγοντα του υπουργείου Μεταφορών προτιμά τη συνεργασία η διοίκηση των Ολυμπιακών Αερογραμμών; Μονίμως στη Λούτσα; Υπάρχουν και αλλού αστακοί και ψάρια» (21.8.2005). «Ποιος υφυπουργός τοποθετήθηκε κατά παραγγελία γνωστού επιχειρηματία, που παλαιότερα είχε ως έδρα των επιχειρήσεών του την περιφέρεια στην οποία εκλέγεται; Ασε που συχνά-πυκνά ο υφυπουργός φιλοξενείται και στο κότερο του πρώτου» (12.3.2006).

Την περίοδο που τα έσπασαν οι δύο συνεκδότες της εφημερίδας (Αναστασιάδης, Τριανταφυλλόπουλος), ο δεύτερος είχε ομολογήσει ότι «τα πιο ακριβοπληρωμένα ρεπορτάζ είναι αυτά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Δηλαδή πληρώθηκαν [οι δημοσιογράφοι] γι’ αυτά που δεν έβγαλαν. Οχι γι’ αυτά που έβγαλαν».

Διαβολική σύμπτωση. Το «Πρώτο Θέμα» και ειδικά ο σημερινός εκδότης της εφημερίδας είναι φανατικός υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής και ευθύνεται ακόμα και για στημένα ρεπορτάζ που βοήθησαν τη ναζιστική οργάνωση την περίοδο που ήταν ακόμα σχετικά άγνωστη.

ΠΗΓΕΣ
■ Ιός, «Τα χρυσοφόρα υπονοούμενα. Παραδημοσιογραφία και εκβιασμοί», 24.2.2008.
■ Ιός, «Εκβιασμοί ή μάρκετινγκ;» 18.1.2003 (www.iospress.gr).
■ Jungle Report, «ΛΑΟΣ & ΣΚΑΪ - Ενας έρωτας ρουμάνικης προελεύσεως», 19.11.20011(http://jungle-report.blogspot.gr).
■ Νίκος Βαφειάδης, «Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, Η καρδιά μιας αποφυλάκισης», περ. «Κ», 14.1.2007 (https://nikosvafiadis.wordpress.com).
■ Αρης Παπάνθιμος, «Αυριανισμός. Το σημερινό πρόσωπο του φασισμού», Θεμέλιο, Αθήνα 1989.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

http://tvxs.gr/news/ellada/aima-timi-ekbiasmoi