Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ένας κρατικός προϋπολογισμός της Ελληνικής Δημοκρατίας εκτελέστηκε έστω και κατά προσέγγιση. Οι διαφορές ανάμεσα στις εκτιμήσεις και τις πραγματοποιήσεις είναι τεράστιες, καθώς οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τα σχέδια κρατικών προϋπολογισμών περισσότερο ως εργαλεία προπαγάνδας και λιγότερο ως αυστηρό μπούσουλα για τη δημοσιονομική πολιτική.
Στα μνημονιακά χρόνια αυτή η τακτική οδήγησε σε εξωφρενικές αποκλίσεις. Τόσο εξωφρενικές που κάποιες χρονιές οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να ψηφίσουν συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς μέσα στη χρονιά.
Σ' αυτά τα χρόνια, ο κρατικός προϋπολογισμός έχασε ουσιαστικά και τη νομική του ισχύ. Νομικά ισχυρές είναι οι συμφωνίες που καταγράφονται στα Μνημόνια και αποτυπώνονται στα κυλιόμενα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα Δημοσιονομικής Στρατηγικής και στις αξιολογήσεις της τρόικας, οι οποίες παίρνουν αμέσως το δρόμο της ψήφισης στη Βουλή. Ετσι, οι αριθμοί που καταγράφονται στο σώμα του προϋπολογισμού είτε είναι εκ των προτέρων γνωστοί (γιατί έχουν αποτυπωθεί σε κάποια συμφωνία με τους δανειστές) είτε δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη σημασία (γιατί είναι τυχάρπαστοι και στην πράξη θα αναθεωρηθούν). Για παράδειγμα, τα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού για το 2016 έχουν ήδη αποτυπωθεί στο Μνημόνιο-3 του περασμένου Αυγούστου. Ξέρουμε ότι έρχεται φοροκαταιγίδα, ξέρουμε ότι θα υπάρξει πετσόκομμα κοινωνικών δαπανών (των συντάξεων πρωτίστως), ξέρουμε από πού θα προέλθουν οι νέοι φόροι (κυρίως από τις αλλαγές στον ΦΠΑ). Αυτό που έκανε η κυβέρνηση ήταν να μεταφέρει τις προβλέψεις του Μνημόνιου στο σώμα του κρατικού προϋπολογισμού.
Μεγαλύτερη σημασία από τα ήδη γνωστά βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού έχουν κάποιες επισημάνσεις της Εισηγητικής του Εκθεσης, που δείχνουν την πλήρη προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στη λογική του Μνημονίου. Αυτές οι επισημάνσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόζει ένα Μνημόνιο που δεν το πιστεύει και που αναγκάστηκε να υπογράψει «με το πιστόλι στον κρόταφο», αλλά εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο έχει «ενστερνιστεί» (ο όρος αναφέρτεται στο Μνημόνιο).
Αναπτυξιακά τα αντιλαϊκά μέτρα!
Για παράδειγμα, στη σελίδα 18 της Εισηγητικής Εκθεσης διαβάζουμε ότι «στο νέο πρόγραμμα περιλαμβάνονται συγκεκριμένες πολιτικές με αναπτυξιακό χαρακτήρα». Και ποιες είναι αυτές οι αναπτυξιακές πολιτικές; «Η υιοθέτηση μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών κανόνων και μεταρρυθμίσεων για το ασφαλιστικό σύστημα» και «η εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών» είναι οι πρώτες απ' αυτές τις πολιτικές. Συνδέουν ευθέως την καπιταλιστική ανάπτυξη με το χτύπημα των συντάξεων και των υπόλοιπων ασφαλιστικών παροχών των εργαζόμενων, καθώς και με τις περιβόητες «Εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, που θα πλήξουν βάναυσα και καταστροφικά ευρέα τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
Οι διατυπώσεις αυτές αποκαλύπτουν μια κυνική νεοφιλελεύθερη λογική που βρίσκεται στον αντίποδα της προπαγάνδας που χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να αναρριχηθεί στην εξουσία, όταν μιλούσε για «άλλου τύπου ανάπτυξη», «κοινωνική δικαιοσύνη» και άλλα τέτοια ηχηρά.
Τον ίδιο κυνισμό εκφράζει και η επίκληση της Κομισιόν για την… ορθότητα του νέου Μνημονίου (σελίδα 19): «Θετικά αποτιμά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε έγγραφό της το νέο πρόγραμμα ως προς τις επιπτώσεις που θα έχει σε κοινωνικό επίπεδο και συμπεραίνει ότι “αν τα μέτρα εφαρμοστούν πλήρως και εγκαίρως θα βοηθήσουν την Ελλάδα να επιστρέψει στη σταθερότητα και την ανάπτυξη τόσο με οικονομικά όσο και με κοινωνικά βιώσιμο τρόπο και θα συμβάλουν στην ικανοποίηση των πιο πιεστικών κοινωνικών αναγκών και προκλήσεων στην Ελλάδα''»! Αφού το λέει η Κομισιόν και το επικαλούνται οι Τσακαλώτος και σία, οφείλουμε να το πιστέψουμε. Οφείλουμε να πιστέψουμε πως το Μνημόνιο-3 (που προστίθεται στα δύο προηγούμενα - να μην το ξεχνάμε αυτό) θα φέρει την κοινωνική ευτυχία! Και μόνο το ότι επικαλούνται την Κομισιόν ως δικαίωσή τους δείχνει το πόσο αποφασισμένοι είναι να εφαρμόσουν το Μνημόνιο.
Ποια ανάπτυξη;
«Ως προς την αναπτυξιακή στρατηγική, σημειώνεται ότι οι προσδοκώμενες αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλη αύξηση του ρυθμού μεγέθυνσης σε βραχυχρόνιο διάστημα. Συνήθως η καταγραφή της επίπτωσής τους απαιτεί μακροχρόνιες περιόδους» (σελ. 19). Αρα, να μην περιμένουμε καμιά ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια. Αυτή θα έρθει σε μακροχρόνιο ορίζοντα, φτάνει ο ελληνικός λαός να ενστερνιστεί με θεολογική πίστη το Μνημόνιο.
Βέβαια, ο Τσίπρας είπε στη Βουλή ότι η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από το πρώτο τρίμηνο του 2016. Ο Κρατικός Προϋπολογισμός τον διαψεύδει (σελίδα 26): «Το 2016 αναμένεται ύφεση στην ελληνική οικονομία (-0,7%) λόγω της αναμενόμενης αρνητικής μεταφερόμενης επίδρασης (carry over effect) του 2ου εξαμήνου 2015 στον επόμενο χρόνο. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και η άρση των περιορισμών αναμένεται να επιτρέψει την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης από το 2ο εξάμηνο του 2016. Η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να συρρικνωθεί το 2016 κατά 0,7%. Η δημόσια κατανάλωση εκτιμάται ότι θα παρουσιάσει μείωση 1,0%, δεδομένης της ανάγκης για περαιτέρω εξοικονόμηση δημοσίων δαπανών».
Από πού θα προέλθει, τότε, αυτή η ρημάδα η (μικρή έστω) ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2016; Από τις ιδιωτικές επενδύσεις, προφανώς. Αυτός, όμως, είναι ευσεβής πόθος. Σε μια ΕΕ που χαρακτηρίζεται από επιβράδυνση της αναιμικής ανάπτυξης που είχε (το αναφέρει η Εισηγητική Εκθεση στο κεφάλαιο για τις διεθνείς εξελίξεις και προοπτικές), γιατί να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, όπου και η ιδιωτική και η δημόσια κατανάλωση εκτιμάται ότι θα μειωθούν; Με σκοπό εξαγωγικό, θα έλεγε κάποιος. Μια τέτοια τάση, όμως, δεν προκύπτει από πουθενά, γιατί σε συνθήκες διεθνούς επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας, οι οποίες εγκυμονούν πέρασμα σε μια νέα ύφεση, κανένας καπιταλιστικός όμιλος δεν παίρνει το ρίσκο να κάνει επενδύσεις. Γι' αυτό μιλάμε για ευσεβή πόθο με προπαγανδιστική και μόνο χρησιμότητα.
Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, με το θράσος που τους χαρακτηρίζει οι συριζαίοι γράφουν (σελ. 87) ότι «το ΠΔΕ για το έτος 2016 θα αποτελέσει σημαντικό μέσο για την προώθηση της αναπτυξιακής προσπάθειας της ελληνικής οικονομίας». Στην αμέσως επόμενη σελίδα δημοσιεύεται ένας πίνακας (Πίνακας 3.14, σελ. 88) από τον οποίο φαίνεται ότι το ΠΔΕ του 2016 θα είναι στα μνημονιακά στάνταρ (6,75 δισ. ευρώ), όταν το 2004 ήταν 9,5 δισ., το 2006 8,2 δισ., το 2008 9,6 δισ. Δηλαδή, έχουν μειώσει το ΠΔΕ κατά 30% σε σχέση με τις προ κρίσης και προ Μνημονίων χρονιές και έχουν το θράσος να το βαφτίζουν σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο!
Θα μπορούσε, βέβαια, να ρωτήσει κάποιος: εκείνο το περιβόητο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ πού είναι; Σε ποιους τομείς αναπτύσσεται; Γιατί δεν έχει καταγραφεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό; Εκείνο το περιβόητο παράλληλο τραπεζικό σύστημα του Δραγασάκη πότε αναμένεται να λειτουργήσει για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη;
Πάντως, ακολουθώντας το δρόμο της υποταγής έναντι των ιμπεριαλιστών δανειστών, επαναλαμβάνουν με άψογο δουλοπρεπές ύφος την… αυτοκριτική τους, παραδεχόμενοι ότι αυτοί έριξαν έξω τον ελληνικό καπιταλισμό, βυθίζοντάς τον και πάλι στην ύφεση, μετά την ασθενική ανάπτυξη του 2014 (σελίδα 20):«Κατά τους πρώτους μήνες του 2015, η αναζήτηση ενός νέου πλαισίου συμφωνίας με τους διεθνείς εταίρους και πιστωτές της χώρας, και η συνακόλουθη επιδείνωση των ταμειακών ροών του ελληνικού δημοσίου και των συνθηκών ρευστότητος της οικονομίας, προκάλεσε όξυνση της οικονομικής αβεβαιότητας. Το επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα αντανακλάται στη σημαντική υποχώρηση των δεικτών επιχειρηματικών προσδοκιών στις κατασκευές και τη βιομηχανία κατά το πρώτο 10μηνο του 2015».
Ανεργία στα ύψη
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, αν υπάρξει μια ανάπτυξη (μετά από τόσα χρόνια ύφεσης) αυτή θα μετριέται με κλάσμα της μονάδας και δε θα μπορέσει να προσφέρει ούτε μια μικρή μείωση της ανεργίας.
Οι συριζαίοι, βέβαια, ισχυρίζονται ότι η ανεργία θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο με το 2015 (25,4%). Την ίδια στιγμή, προβλέπουν ότι η απασχόληση θα μειωθεί κατά 0,4% (Πίνακας 1.3, σελ. 27). Θα έχουμε ύφεση, θα μειωθεί η απασχόληση, αλλά δε θα αυξηθεί η ανεργία! Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε και καινούργια οικονομικά μαθηματικά!
Για να έχουμε μια συνοπτική γενική εικόνα του Κρατικού Προϋπολογισμού 2016, ας έχουμε υπόψη μας ότι αυτός έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
♦ Θα υπάρξει φοροκυκλώνας με αύξηση της άμεσης φορολογίας κατά 4,5% (ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων θα αυξηθεί κατά 2,7% και των επιχειρήσεων κατά 1,2%) και αύξηση της έμμεσης φορολογίας κατά 4,8% (η μερίδα του λέοντος από τον ΦΠΑ, που υπολογίζεται να αυξηθεί κατά 6,3%).
♦ Οι συνολικές δαπάνες του προϋπολογισμού θα μειωθούν κατά 263 εκατ. ευρώ έναντι του 2015. Αυτός ο αριθμός όμως είναι απατηλός, γιατί μόνο οι δαπάνες αποδοχών και συντάξεων προβλέπεται να μειωθούν κατά 357 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2015.
♦ Αντίθετα, οι δαπάνες για τόκους προβλέπεται να αυξηθούν κατά 100 εκατ. ευρώ.
♦ Το χρέος θα αυξηθεί κι άλλο, παρά τις διακηρύξεις των συριζαίων ότι το Μνημόνιό τους οδηγούσε σε μείωση του χρέους. Ετσι, από 317,117 δισ. ευρώ ή 178,6% του ΑΕΠ το 2014, θα πέσει ελάχιστα φτάνοντας τα 316,500 δισ. ή 180,2% το 2015 και θα εκτιναχτεί στα 327,600 δισ. ή 187,8% το 2016 (Πίνακας 4.2, σελ. 128). Πρόκειται ασφαλώς για κατόρθωμα, για το οποίο οι συριζαίοι αποζητούν το λαϊκό έπαινο. Χρεώνουν μέχρι τα μπούνια και τις επόμενες γενιές, ξεπούλησαν τζάμπα τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δάνεια που ξεπληρώνει ο ελληνικός λαός και θεωρούν ότι… έσωσαν τη χώρα.
Το κεφάλαιο 3 της Εισηγητικής Εκθεσης, που παρουσιάζει τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016, αρχίζει ως εξής (σελ. 74): «Η δημοσιονομική στρατηγική και για το έτος 2016 είναι προσανατολισμένη στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης με την εδραίωση πρωτογενών πλεονασμάτων». Αυτό είναι το Σύμβολο της Πίστεως του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ
Στα μνημονιακά χρόνια αυτή η τακτική οδήγησε σε εξωφρενικές αποκλίσεις. Τόσο εξωφρενικές που κάποιες χρονιές οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να ψηφίσουν συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς μέσα στη χρονιά.
Σ' αυτά τα χρόνια, ο κρατικός προϋπολογισμός έχασε ουσιαστικά και τη νομική του ισχύ. Νομικά ισχυρές είναι οι συμφωνίες που καταγράφονται στα Μνημόνια και αποτυπώνονται στα κυλιόμενα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα Δημοσιονομικής Στρατηγικής και στις αξιολογήσεις της τρόικας, οι οποίες παίρνουν αμέσως το δρόμο της ψήφισης στη Βουλή. Ετσι, οι αριθμοί που καταγράφονται στο σώμα του προϋπολογισμού είτε είναι εκ των προτέρων γνωστοί (γιατί έχουν αποτυπωθεί σε κάποια συμφωνία με τους δανειστές) είτε δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη σημασία (γιατί είναι τυχάρπαστοι και στην πράξη θα αναθεωρηθούν). Για παράδειγμα, τα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού για το 2016 έχουν ήδη αποτυπωθεί στο Μνημόνιο-3 του περασμένου Αυγούστου. Ξέρουμε ότι έρχεται φοροκαταιγίδα, ξέρουμε ότι θα υπάρξει πετσόκομμα κοινωνικών δαπανών (των συντάξεων πρωτίστως), ξέρουμε από πού θα προέλθουν οι νέοι φόροι (κυρίως από τις αλλαγές στον ΦΠΑ). Αυτό που έκανε η κυβέρνηση ήταν να μεταφέρει τις προβλέψεις του Μνημόνιου στο σώμα του κρατικού προϋπολογισμού.
Μεγαλύτερη σημασία από τα ήδη γνωστά βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού έχουν κάποιες επισημάνσεις της Εισηγητικής του Εκθεσης, που δείχνουν την πλήρη προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στη λογική του Μνημονίου. Αυτές οι επισημάνσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόζει ένα Μνημόνιο που δεν το πιστεύει και που αναγκάστηκε να υπογράψει «με το πιστόλι στον κρόταφο», αλλά εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο έχει «ενστερνιστεί» (ο όρος αναφέρτεται στο Μνημόνιο).
Αναπτυξιακά τα αντιλαϊκά μέτρα!
Για παράδειγμα, στη σελίδα 18 της Εισηγητικής Εκθεσης διαβάζουμε ότι «στο νέο πρόγραμμα περιλαμβάνονται συγκεκριμένες πολιτικές με αναπτυξιακό χαρακτήρα». Και ποιες είναι αυτές οι αναπτυξιακές πολιτικές; «Η υιοθέτηση μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών κανόνων και μεταρρυθμίσεων για το ασφαλιστικό σύστημα» και «η εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών» είναι οι πρώτες απ' αυτές τις πολιτικές. Συνδέουν ευθέως την καπιταλιστική ανάπτυξη με το χτύπημα των συντάξεων και των υπόλοιπων ασφαλιστικών παροχών των εργαζόμενων, καθώς και με τις περιβόητες «Εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, που θα πλήξουν βάναυσα και καταστροφικά ευρέα τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
Οι διατυπώσεις αυτές αποκαλύπτουν μια κυνική νεοφιλελεύθερη λογική που βρίσκεται στον αντίποδα της προπαγάνδας που χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να αναρριχηθεί στην εξουσία, όταν μιλούσε για «άλλου τύπου ανάπτυξη», «κοινωνική δικαιοσύνη» και άλλα τέτοια ηχηρά.
Τον ίδιο κυνισμό εκφράζει και η επίκληση της Κομισιόν για την… ορθότητα του νέου Μνημονίου (σελίδα 19): «Θετικά αποτιμά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε έγγραφό της το νέο πρόγραμμα ως προς τις επιπτώσεις που θα έχει σε κοινωνικό επίπεδο και συμπεραίνει ότι “αν τα μέτρα εφαρμοστούν πλήρως και εγκαίρως θα βοηθήσουν την Ελλάδα να επιστρέψει στη σταθερότητα και την ανάπτυξη τόσο με οικονομικά όσο και με κοινωνικά βιώσιμο τρόπο και θα συμβάλουν στην ικανοποίηση των πιο πιεστικών κοινωνικών αναγκών και προκλήσεων στην Ελλάδα''»! Αφού το λέει η Κομισιόν και το επικαλούνται οι Τσακαλώτος και σία, οφείλουμε να το πιστέψουμε. Οφείλουμε να πιστέψουμε πως το Μνημόνιο-3 (που προστίθεται στα δύο προηγούμενα - να μην το ξεχνάμε αυτό) θα φέρει την κοινωνική ευτυχία! Και μόνο το ότι επικαλούνται την Κομισιόν ως δικαίωσή τους δείχνει το πόσο αποφασισμένοι είναι να εφαρμόσουν το Μνημόνιο.
Ποια ανάπτυξη;
«Ως προς την αναπτυξιακή στρατηγική, σημειώνεται ότι οι προσδοκώμενες αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλη αύξηση του ρυθμού μεγέθυνσης σε βραχυχρόνιο διάστημα. Συνήθως η καταγραφή της επίπτωσής τους απαιτεί μακροχρόνιες περιόδους» (σελ. 19). Αρα, να μην περιμένουμε καμιά ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια. Αυτή θα έρθει σε μακροχρόνιο ορίζοντα, φτάνει ο ελληνικός λαός να ενστερνιστεί με θεολογική πίστη το Μνημόνιο.
Βέβαια, ο Τσίπρας είπε στη Βουλή ότι η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από το πρώτο τρίμηνο του 2016. Ο Κρατικός Προϋπολογισμός τον διαψεύδει (σελίδα 26): «Το 2016 αναμένεται ύφεση στην ελληνική οικονομία (-0,7%) λόγω της αναμενόμενης αρνητικής μεταφερόμενης επίδρασης (carry over effect) του 2ου εξαμήνου 2015 στον επόμενο χρόνο. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και η άρση των περιορισμών αναμένεται να επιτρέψει την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης από το 2ο εξάμηνο του 2016. Η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να συρρικνωθεί το 2016 κατά 0,7%. Η δημόσια κατανάλωση εκτιμάται ότι θα παρουσιάσει μείωση 1,0%, δεδομένης της ανάγκης για περαιτέρω εξοικονόμηση δημοσίων δαπανών».
Από πού θα προέλθει, τότε, αυτή η ρημάδα η (μικρή έστω) ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2016; Από τις ιδιωτικές επενδύσεις, προφανώς. Αυτός, όμως, είναι ευσεβής πόθος. Σε μια ΕΕ που χαρακτηρίζεται από επιβράδυνση της αναιμικής ανάπτυξης που είχε (το αναφέρει η Εισηγητική Εκθεση στο κεφάλαιο για τις διεθνείς εξελίξεις και προοπτικές), γιατί να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, όπου και η ιδιωτική και η δημόσια κατανάλωση εκτιμάται ότι θα μειωθούν; Με σκοπό εξαγωγικό, θα έλεγε κάποιος. Μια τέτοια τάση, όμως, δεν προκύπτει από πουθενά, γιατί σε συνθήκες διεθνούς επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας, οι οποίες εγκυμονούν πέρασμα σε μια νέα ύφεση, κανένας καπιταλιστικός όμιλος δεν παίρνει το ρίσκο να κάνει επενδύσεις. Γι' αυτό μιλάμε για ευσεβή πόθο με προπαγανδιστική και μόνο χρησιμότητα.
Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, με το θράσος που τους χαρακτηρίζει οι συριζαίοι γράφουν (σελ. 87) ότι «το ΠΔΕ για το έτος 2016 θα αποτελέσει σημαντικό μέσο για την προώθηση της αναπτυξιακής προσπάθειας της ελληνικής οικονομίας». Στην αμέσως επόμενη σελίδα δημοσιεύεται ένας πίνακας (Πίνακας 3.14, σελ. 88) από τον οποίο φαίνεται ότι το ΠΔΕ του 2016 θα είναι στα μνημονιακά στάνταρ (6,75 δισ. ευρώ), όταν το 2004 ήταν 9,5 δισ., το 2006 8,2 δισ., το 2008 9,6 δισ. Δηλαδή, έχουν μειώσει το ΠΔΕ κατά 30% σε σχέση με τις προ κρίσης και προ Μνημονίων χρονιές και έχουν το θράσος να το βαφτίζουν σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο!
Θα μπορούσε, βέβαια, να ρωτήσει κάποιος: εκείνο το περιβόητο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ πού είναι; Σε ποιους τομείς αναπτύσσεται; Γιατί δεν έχει καταγραφεί στον Κρατικό Προϋπολογισμό; Εκείνο το περιβόητο παράλληλο τραπεζικό σύστημα του Δραγασάκη πότε αναμένεται να λειτουργήσει για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη;
Πάντως, ακολουθώντας το δρόμο της υποταγής έναντι των ιμπεριαλιστών δανειστών, επαναλαμβάνουν με άψογο δουλοπρεπές ύφος την… αυτοκριτική τους, παραδεχόμενοι ότι αυτοί έριξαν έξω τον ελληνικό καπιταλισμό, βυθίζοντάς τον και πάλι στην ύφεση, μετά την ασθενική ανάπτυξη του 2014 (σελίδα 20):«Κατά τους πρώτους μήνες του 2015, η αναζήτηση ενός νέου πλαισίου συμφωνίας με τους διεθνείς εταίρους και πιστωτές της χώρας, και η συνακόλουθη επιδείνωση των ταμειακών ροών του ελληνικού δημοσίου και των συνθηκών ρευστότητος της οικονομίας, προκάλεσε όξυνση της οικονομικής αβεβαιότητας. Το επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα αντανακλάται στη σημαντική υποχώρηση των δεικτών επιχειρηματικών προσδοκιών στις κατασκευές και τη βιομηχανία κατά το πρώτο 10μηνο του 2015».
Ανεργία στα ύψη
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, αν υπάρξει μια ανάπτυξη (μετά από τόσα χρόνια ύφεσης) αυτή θα μετριέται με κλάσμα της μονάδας και δε θα μπορέσει να προσφέρει ούτε μια μικρή μείωση της ανεργίας.
Οι συριζαίοι, βέβαια, ισχυρίζονται ότι η ανεργία θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο με το 2015 (25,4%). Την ίδια στιγμή, προβλέπουν ότι η απασχόληση θα μειωθεί κατά 0,4% (Πίνακας 1.3, σελ. 27). Θα έχουμε ύφεση, θα μειωθεί η απασχόληση, αλλά δε θα αυξηθεί η ανεργία! Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε και καινούργια οικονομικά μαθηματικά!
Για να έχουμε μια συνοπτική γενική εικόνα του Κρατικού Προϋπολογισμού 2016, ας έχουμε υπόψη μας ότι αυτός έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
♦ Θα υπάρξει φοροκυκλώνας με αύξηση της άμεσης φορολογίας κατά 4,5% (ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων θα αυξηθεί κατά 2,7% και των επιχειρήσεων κατά 1,2%) και αύξηση της έμμεσης φορολογίας κατά 4,8% (η μερίδα του λέοντος από τον ΦΠΑ, που υπολογίζεται να αυξηθεί κατά 6,3%).
♦ Οι συνολικές δαπάνες του προϋπολογισμού θα μειωθούν κατά 263 εκατ. ευρώ έναντι του 2015. Αυτός ο αριθμός όμως είναι απατηλός, γιατί μόνο οι δαπάνες αποδοχών και συντάξεων προβλέπεται να μειωθούν κατά 357 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2015.
♦ Αντίθετα, οι δαπάνες για τόκους προβλέπεται να αυξηθούν κατά 100 εκατ. ευρώ.
♦ Το χρέος θα αυξηθεί κι άλλο, παρά τις διακηρύξεις των συριζαίων ότι το Μνημόνιό τους οδηγούσε σε μείωση του χρέους. Ετσι, από 317,117 δισ. ευρώ ή 178,6% του ΑΕΠ το 2014, θα πέσει ελάχιστα φτάνοντας τα 316,500 δισ. ή 180,2% το 2015 και θα εκτιναχτεί στα 327,600 δισ. ή 187,8% το 2016 (Πίνακας 4.2, σελ. 128). Πρόκειται ασφαλώς για κατόρθωμα, για το οποίο οι συριζαίοι αποζητούν το λαϊκό έπαινο. Χρεώνουν μέχρι τα μπούνια και τις επόμενες γενιές, ξεπούλησαν τζάμπα τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δάνεια που ξεπληρώνει ο ελληνικός λαός και θεωρούν ότι… έσωσαν τη χώρα.
Το κεφάλαιο 3 της Εισηγητικής Εκθεσης, που παρουσιάζει τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016, αρχίζει ως εξής (σελ. 74): «Η δημοσιονομική στρατηγική και για το έτος 2016 είναι προσανατολισμένη στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης με την εδραίωση πρωτογενών πλεονασμάτων». Αυτό είναι το Σύμβολο της Πίστεως του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015
http://www.eksegersi.gr/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/25117.%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%AB%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3-2016-%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CF%85%CE%BD%CF%83%CE%B7%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου