ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ,ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΕΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΠΡΩΤΟΝ: Η έκβαση της επερχόμενης εκλογικής μάχης, μιας από τις πιο κρίσιμες στην ιστορική διαδρομή αυτής της χώρας, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό υπέρ της αλλαγής πορείας της χώρας, αν οι εκλογές δεν περιοριστούν σε εκλογές του«καναπέ» και της «τηλεόρασης» αλλά εξελιχθούν σε εκλογές μεγάλης λαϊκής συμμετοχής, κινητοποίησης και ενωτικής δράσης των ίδιων των πολιτών.
Η μεγάλη πρόκληση για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι να συμβάλλουν ώστε η πορεία προς τις εκλογές να μετατραπεί όσο είναι δυνατόν σε μια αυθεντικά ενωτική εργατική και λαϊκή εξέγερση που θα απολήξει στην εκλογική συντριβή των πολιτικών εκφραστών της τρόϊκας και των μνημονίων, για μια νέα προοδευτική διέξοδο στη χώρα σοσιαλιστικής προοπτικής.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς οφείλουν να στοχεύουν ώστε οι εκλογές να αναδειχθούν σεκοινωνικό κίνημα και τελικά σε δημοψήφισμα ενάντια στην τρόϊκα και τα μνημόνια και σε όσους τα αντιπροσωπεύουν ή περιορίζονται σε μια άνευ ουσίας αντιμνημονιακή δημαγωγία χωρίς εναλλακτικήπροοπτική.
Ειδικότερα ο κόσμος της εργασίας και οι πιο πλατιές πληττόμενες κοινωνικές δυνάμεις έχουν στις εκλογές τη δυνατότητα να διατρανώσουν έμπρακτα και αγωνιστικά τη θέλησή τους υπέρ μιας μεγάλης συμπαραταγμένης και ανασυγκροτημένης Αριστεράς, ικανής στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, να ηγηθεί μιας νέας ανορθωτικής και αναγεννητικής πορείας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας την μέγιστη δυνατή εκλογική ενίσχυσή του, οφείλει να πρωταγωνιστήσει σε αυτούς τους προσανατολισμούς.
Για ένα νέο μετεκλογικό κοινωνικό, κινηματικό και πολιτικό τοπίο αφετηρία νέων ανακατατάξεων και ορμής για σύγχρονες προοδευτικές και σοσιαλιστικές εξελίξεις.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της εκλογικής μάχης οφείλει να αποσαφηνίσει όσο το δυνατόν την εναλλακτική του πρόταση και να την καταστήσει πιο πειστική, ριζοσπαστική και αποτελεσματική αλλά και διακριτή έναντι μιας «αντιμνημονιακής» ρητορίας χωρίς εναλλακτικό περιεχόμενο, που υιοθετούν όψιμα νεοπαγείς δυνάμεις και συσπειρώσεις προερχόμενες από τους χώρους του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Στερούνται ουσιαστικής βάσης απόψεις που θεωρούν ότι η χώρα μπορεί εύκολα να απαγκιστρωθεί απότρόϊκα και μνημόνια μέσα από ένα «παιχνίδι» σκληρών διαπραγματεύσεων, χωρίς να αμφισβητήσει την αποπληρωμή του χρέους και την παραμονή στην ευρωζώνη.
Η Αριστερά που θέλει να δώσει με πολιτική επιτυχία την εκλογική μάχη και με όρους νέας προοπτικής, οφείλει να απαντήσει ευθέως στην τρομοκρατία της πτώχευσης και της εξόδου από την ευρωζώνη, που επικαλείται με καταστροφικούς όρους το κατεστημένο για να καλύψει και δικαιολογήσει ωςμικρότερο, δήθεν, το «κακό» των μνημονιακών επιπτώσεων.
Το «Αριστερό Ρεύμα» τονίζει για άλλη μια φορά ότι η διακοπή αποπληρωμής του χρέους ( «πτώχευση» με πρωτοβουλία του δανειζόμενου) και η αριστερή έξοδος από την ευρωζώνη, στο πλαίσιο μιας γενικότερης σύγκρουσης με την ΕΕ, δεν συνιστούν καταστροφή αλλά αναντικατάστατα αφετηριακά σημεία θετικής διεξόδου και μια μεγάλης σύγκρουσης για την απαγκίστρωση της Ελλάδας από τη θηλιά της τρόϊκας και των μνημονίων και την προώθηση ενός σύγχρονου, βιώσιμου προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης και σοσιαλιστικής προοπτικής. Μια τέτοια σύγκρουση και προοδευτική προοπτική όχι μόνο δεν θα απομονώσει τη χώρα αλλά και θα επιφέρει ένα «ντόμινο» προοδευτικών ανακατατάξεων και ανατροπών σε όλη την Ευρώπη και ειδικότερα στην ευρωπεριφέρεια.
Η διακοπή αποπληρωμής του χρέους και ή έξοδος από την ευρωζώνη, μαζί με τη ρύθμιση τωνιδιωτικών χρεών έως τη διαγραφή τους για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες, την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών, την εφαρμογή μιας νέας προοδευτικής νομισματικής πολιτικής για την αναζωογόνηση της οικονομίας, την εθνικοποίηση κοινωνικοποίηση στρατηγικών κλάδων της οικονομίας, μέσα από την ανασυγκρότηση-αναδιοργάνωση του δημοσίου και την ριζική αναδιανομή του πλούτου, χωρίς να συνιστούν πλήρες πρόγραμμα, αποτελούν ένα πρώτο αναντικατάστατο πακέτο αλλαγών, που θα μετατοπίσουν προοδευτικά τον άξονα της πορείας της χώρας.
ΤΡΙΤΟΝ: Το Αριστερό Ρεύμα διατυπώνει ξανά την ουσιώδη διαφωνία του με την άρον-άρον, προεκλογικού χαρακτήρα σύμπραξη με ορισμένες δυνάμεις και πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ.
Στη δική μας θεώρηση δεν αποκλείουμε εν γένει τη σύγκλιση και τη συνεργασία με διαφοροποιημένες δυνάμεις προερχόμενες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Μια τέτοια σύγκλιση και συνεργασία όμως, για να είναι γόνιμη και αποτελεσματική οφείλει:
- Να έχει στοιχειωδώς δοκιμαστεί σε κοινές διαδρομές αγώνων και πρωτοβουλιών.
- Να διαθέτει αξιοπιστία και φερεγγυότητα στους όρους και στα πλαίσιά της για τη δυνατότητα έμπρακτης εφαρμογής τους και όχι απλώς λεκτικών εκφωνήσεων
- Να βασίζεται σε ελάχιστες κοινές πολιτικές προγραμματικές θέσεις που θα εγγυώνται μια προοδευτική στροφή στη ζωή της χώρας με κατεύθυνση την υπέρβαση του καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική προοπτική.
Προϋποθέσεις όμως, συνεργασίας σαν τις παραπάνω δεν υπάρχουν σήμερα, πράγμα που μπορεί να εκφυλίσει μια ενδεχόμενη σύμπραξη σε συνεργασία για διανομή εδρών και την αρνητική μετατόπιση του άξονα της μετεκλογικής πορείας του εγχειρήματος.
Αυτήν την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια προγραμματική ριζοσπαστικοποίηση και όχι την προσέγγισή του με λιγότερο ή περισσότερο «προωθημένες» σοσιαλδημοκρατικές απόψεις, που έχουν συχνά την αναφορά τους στο αποτυχημένο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, πολύ περισσότερο από ποτέ, η απάντηση στην τρόικα και τα μνημόνια δεν μπορεί να δοθεί μέσα από χωρίς ιδεολογικοπολιτικά «σύνορα» «αντιμνημονιακές» συγκλίσεις ούτε με διάφορες εκδοχές τηςσοσιαλδημοκρατίας, η οποία, τάχα, μπορεί να ξαναυποσχεθεί ένα, δήθεν, «κοινωνικό» καπιταλισμό.
Αυτά τα πειράματα του «κοινωνικού καπιταλισμού», ανεξαρτήτως ψευδώνυμων, απέτυχαν στο παρελθόν, συνιστούν αυταπάτη στο σήμερα και ακυρώνουν μια εναλλακτική προοπτική για το αύριο.
Σήμερα όσο ποτέ μια εναλλακτική λύση στην τρόϊκα, τα μνημόνια και τη νέα δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου ή θα έχει ανατρεπτικό προοδευτικό πρόσημο και αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική προοπτική ή δεν μπορεί να υπάρξει παρά ως μορφή βαθύτατου αποπροσανατολισμού και οικτρής αποτυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου