Μια συνέντευξη, όπου χωρίς περιστροφές αναφέρεται στις ευθύνες και στις μεγάλες προκλήσεις της Αριστεράς, θέτει εν αμφιβόλω τα δημοσκοπικά ευρήματα, στηλιτεύει «τα κυρίαρχα ΜΜΕ», εμμένει στην αντιμνημονιακή επιλογή, μιλάει για «ένα Νέο Συνασπισμό Εξουσίας» και δηλώνει ευθέως: «Δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο συνεργασίας με τα κόμματα του Μνημονίου».
1. Οι σημερινές δύσκολες συνθήκες δεν είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία να ξεπεράσει τον κατακερματισμό της η Αριστερά και να αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες της, με στόχο την ουσιαστική παρέμβασή της στις πολιτικές εξελίξεις;
Αντί για τον όρο «ευκαιρία» θα προτιμούσα να μιλήσουμε για υποχρέωση και αναγκαιότητα. Όταν οι τράπεζες και οι αγορές έχουν πέσει να κατασπαράξουν την κοινωνία, η κοινωνία οφείλει να αμυνθεί. Σε αυτή την προοπτική ο ρόλος της Aριστεράς είναι τεράστιος, και είναι προφανές ότι σημαντικό ρόλο παίζει η ενότητα και η κοινή δράση όλων των αριστερών δυνάμεων. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Οφείλουμε να ανοίξουμε εναλλακτικούς δρόμους, και ακριβώς γι αυτό απαιτείται η συνεννόηση όλων των δυνάμεων που αντιτίθενται στο Μνημόνιο, πάνω σε μια κοινή προγραμματική βάση. Όλα αυτά, που για την πλειοψηφία της κοινωνίας φαίνονται αυτονόητα, όταν σκαλώνουν μπροστά στους απομονωτισμούς, τους παραγοντισμούς και τις περιχαρακώσεις κάποιων ηγεσιών της Αριστεράς, δείχνουν εξαιρετικά δύσκολα και περίπλοκα. Οφείλουμε να υπερβούμε τις αγκυλώσεις και να προχωρήσουμε όλοι μαζί, όχι για να εισπράξουμε την λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά για να δρομολογήσουμε την έξοδο από την κρίση, μέσα από ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο.
2. Αν ναι, ποιες είναι οι δικές σας ενέργειες εν όψει των επερχόμενων εκλογών, στις οποίες –εφόσον επαληθευθούν οι δημοσκοπήσεις- θα αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα από τα λεγόμενα «κόμματα εξουσίας»;
Η μνήμη -δυστυχώς- έχει κοντά ποδάρια. Αλλά αν πάρουμε υπόψη το θετικό σενάριο, αυτό δηλαδή που λέει ότι το εκλογικό σώμα θα λάβει υπόψη το άδειο πορτοφόλι του, το φαγητό που δεν έχει στο τραπέζι του, το μέλλον που δεν έχει μπροστά του, την σύνταξη που δεν έχει, τα φάρμακα που εν έχει και δεν θα λάβει υπόψη τα δελτία των οκτώ και τις εφημερίδες των κυρίαρχων ΜΜΕ, τότε όντως το παραδοσιακό πολιτικό κατεστημένο θα καταρρεύσει, μαζί με την πολιτικής των Μνημονίων. Θα πρέπει στη θέση τους να αναδυθεί ένας Νέος Συνασπισμός Εξουσίας που θα έχει ως προτεραιότητα την ευμάρεια της κοινωνίας. Και σε αυτόν τον Νέο Συνασπισμό Εξουσίας πρέπει να συναντηθούν όλες οι δυνάμεις που από διαφορετικές αφετηρίες βρέθηκαν στην ίδια πλευρά, παλεύοντας ενάντια στο Μνημόνιο. Ολόκληρη η Αριστερά, αλλά και δυνάμεις που διαφοροποιήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, δυνάμεις από τον χώρο της Οικολογίας, αλλά προπαντός οι δυνάμεις που βρίσκονται παντού μέσα στην κοινωνία.
Πάντως ένα είναι το σίγουρο. Αν εμείς βρεθούμε σε θέση εξουσίας, την πολιτική επιλογή που υπέγραψαν φαρδιά πλατιά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν θα την αποδεχτούμε και θα κάνουμε κάθε τι που περνά από το χέρι μας προκειμένου να καταργήσουμε αυτές τις συμφωνίες και σε θεσμικό, αλλά κυρίως σε πολιτικό επίπεδο. Θα πάψει να ισχύει η αρχή πρώτα οι πιστωτές και οι τοκογλύφοι και μετά οι κοινωνικές ανάγκες. Όπως έχω πει κατ΄ επανάληψη αυτά τα μέτρα που μας έχουν οδηγήσει στην κόλαση εμείς θα τα ξηλώσουμε ένα-ένα! Αυτή την ξεκάθαρη δήλωση θα πρέπει οι ψηφοφόροι να την αναζητήσουν έτσι ξεκάθαρα διατυπωμένη και στον προεκλογικό πρόγραμμα όσων άρχισαν να ισχυρίζονται ότι είναι κατά του Μνημονίου Και θα πρέπει επιμελώς να ψάξουν τι δεσμεύονται να κάνουν, τις λύσεις προτείνουν, τι πρόγραμμα διακυβέρνησης τάζουν. Όποιοι πάνε αυτή τη φορά να ψηφίσουν χωρίς να το έχουν ψάξει πολύ καλά, χωρίς να έχουν διαβάσει και τα ψιλά γράμματα, τότε βάζουν το κεφάλι τους πάνω στον πάγκο του χασάπη…
3. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το minimum των προδιαγραφών για τη συμπόρευση στην εξουσία; Και κατ’ αρχήν, τη θέλετε αυτή την εξουσία; Επιδιώκετε τη συνολική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού;
Το έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητά ψήφο διαμαρτυρίας αλλά ψήφο εξουσίας προκειμένου να προχωρήσουμε σε μια ριζική στροφή από τις βασικές επιλογές που ακολουθούνται σήμερα. Διότι το θέμα δεν είναι να αλλάξει απλά οδηγό η αμαξοστοιχία. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τις ράγες της αμαξοστοιχίας, θέλουμε να αλλάξει κατεύθυνση ο τόπος, η πολιτική ζωή και η κοινωνία. Η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει μια συνολική αναδιαπραγμάτευση του χρέους και ένα μορατόριουμ στις πληρωμές τουλάχιστον για τρία χρόνια. Να ασκήσει δημόσιο έλεγχο στις τράπεζες, βάσει της δυνατότητας που της δίνουν οι ενισχύσεις σε δημόσιο χρήμα προς τον τραπεζικό τομέα. Να προχωρήσει σε φορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου και των κερδών του κεφαλαίου, και να εξοικονομήσει τεράστια ποσά από τομείς όπως οι αμυντικές δαπάνες. Με τον τρόπο αυτό αποκτούμε την βάση για μια πολιτική ανάπτυξης που θα μας βγάλει από την κρίση. Αλλά δεν εννοούμε προφανώς ανάπτυξη σαν αυτή που είχαμε ως το 2007, δηλαδή χρήμα για τους εργολάβους, τους τραπεζίτες και τους κυβερνώντες. Μιλάμε σαφέστατα για μια ανάπτυξη που θα έχει στο επίκεντρό της όχι τα κέρδη κάποιων παρασιτικών οικονομικών ολιγαρχιών, αλλά τις πραγματικές κοινωνικές και ανθρώπινες ανάγκες. Για να το διατυπώσω πιο απλά: μιλάμε για μια ανάπτυξη που θα αναδιανέμει τον πλούτο, θα στηρίζει τα εισοδήματα των ασθενέστερων, θα παράγει σταθερές θέσεις αξιοπρεπούς εργασίας, θα διαχέει το παραγόμενο όφελος στην κοινωνία.
4. Η σταθερά αντιμνημονιακή στάση σας, θεωρείτε ότι πρέπει να διατηρηθεί και μετά τις εκλογές και να αποτελέσει το διακριτό ανάχωμα απέναντι στην όποια συνεργασία και στην όποια προσπάθεια σχηματισμού Κυβέρνησης, στην οποία ενδέχεται να κληθείτε να συμμετέχετε;
Είμαστε απόλυτα κατηγορηματικοί σε αυτό. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο συνεργασίας με τα κόμματα του Μνημονίου. Η διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι ανάμεσα στα κόμματα του Μνημονίου και στις δυνάμεις ενός Νέου Συνασπισμούς Εξουσίας. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ έχουν ως κοινό πρόγραμμά τους το Μνημόνιο. Αμέσως μετά τις εκλογές έρχονται ακόμα χειρότερα μέτρα για τα οποία τα δύο κόμματα έχουν προ καιρού δεσμευτεί. Και το πιο σημαντικό είναι ότι η πολιτική αυτή μας οδηγεί κατ ευθείαν σε μία κοινωνική κόλαση. Πως θα ήταν δυνατόν να συνεργαστούμε μαζί τους; Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω κάτι ακόμα. Εμείς αντιπαλεύουμε το Μνημόνιο από τη σκοπιά της αντίθεσής μας στον καπιταλισμό, και όχι από αυτήν της αναζήτησης μιας κάποιας όποιας εύρυθμης λειτουργίας του. Με αυτή την έννοια πρέπει άμεσα να ξεσκεπάσουμε την πολιτική υποκρισία όσων απορρίπτουν μεν το Μνημόνιο αλλά προτίθενται να το εφαρμόσουν στην πράξη.
5. Αυτή η αντιμνημονιακή στάση αποτελεί κατά την άποψή σας ένα από τα γνωρίσματα της σημερινής Αριστερής πολιτικής; Τι είναι αυτό που κατατάσσει σήμερα ένα κόμμα στην Αριστερά; Μήπως οι εποχές και οι συνθήκες έχουν κατά τι αναθεωρήσει το κλασικό ιδεολογικό στίγμα της Αριστεράς;
Η αντιμνημονιακή στάση ξεκινάει από μια ανάλυση των όσων συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Υπήρξε το 2008 μια παγκόσμια κρίση των αγορών. ΟΙ αγορές πέρασαν τα σπασμένα στα κράτη. Και τα κράτη περνάνε τα σπασμένα στους εργαζόμενους και τους φτωχούς. Η Ελλάδα βρέθηκε να είναι αδύναμος κρίκος σε αυτή την υπόθεση λόγω των προβλημάτων που είχε η ανάπτυξή της. Τις προηγούμενες δεκαετίες υπήρξε τεράστια ανάπτυξη στην Ελλάδα. Αλλά εξανεμίστηκε σε αφορολόγητα υπερκέρδη, σε καταναλωτικό υπερδανεισμό, σε διαφθορά και μίζες, σε μαύρο πολιτικό χρήμα, σε έναν αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα. Για τον κόσμο υπήρχε μόνο τεράστια ανεργία, εργασιακή ανασφάλεια και ακρίβεια στα όρια της αισχροκέρδειας. Τώρα λοιπόν, από αυτόν ακριβώς τον κόσμο ζητάνε να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης. Και την ίδια στιγμή τροφοδοτούν τις ιδιωτικές τράπεζες με δισεκατομμύρια, και δεσμεύουν τα έσοδα του κράτους, ώστε η στάση πληρωμών να γίνει στο εσωτερικό της χώρας. Όλα αυτά ανάγονται σε μια μεγάλη συζήτηση για το μέχρι που μπορούν οι αγορές, οι αεριτζήδες του χρηματιστηρίου, οι οίκοι αξιολόγησης, οι τραπεζίτες, να χειραγωγούν την κοινωνία και να επιβάλλουν μια τέτοιας έκτασης κοινωνική οπισθοδρόμηση. Αυτή είναι η οπτική της Αριστεράς. Και θεωρούμε ότι το πιο σημαντικό βήμα για να αλλάξει αυτό, είναι να αντιδράσει η ίδια η κοινωνία, να υπερασπιστούν οι άνθρωποι αποφασιστικά το μέλλον και την αξιοπρέπεια τους.
6. Γνωρίζουμε ότι συχνά βρισκόσαστε στην Αίγινα, την οποία επισκεπτόσαστε οικογενειακώς. Να ελπίζουμε ότι η αυξημένης ευθύνης θέση, που ως φαίνεται θα κατέχετε μετά τις ερχόμενες εκλογές, θα επιφυλάσσει για το Σαρωνικό περισσότερες ευκαιρίες ανάπτυξης, προστασίας και προβολής;
Ας μείνουμε στο ότι η ανάπτυξη ενός τόπου δεν πρέπει να εξαρτάται από την καλή θέληση του οποιουδήποτε. Πρέπει να είναι υπόθεση της ίδιας της τοπικής κοινωνίας και να βασίζεται στην πρωτοβουλία, την διάθεση αλλά και τους αγώνες των ίδιων των ανθρώπων να περιφρουρήσουν το περιβάλλον τους αλλά και να αναπτύξουν την τοπική οικονομία. Γιατί μόνο έτσι θα είναι μια ανάπτυξη που θα αποδίδει κοινωνικό όφελος, που θα προστατεύει και θα αναδεικνύει το καλό αντί να το απαλλοτριώνει, να το αλλοιώνει και να το καταστρέφει. Μία ανάπτυξη που θα έχει πολλές εναλλακτικές μορφές αντί να βασίζεται σε «μονοκαλλιέργειες» όπως ο τουρισμός, η οικοδομή ή η… «σπορά» φωτοβολταϊκών. Αν θέλουμε να αντιστρέψουμε τα σημερινά φαινόμενα, προς τα εκεί είναι η ελπίδα. Στην αλλαγή νοοτροπίας και σε μία άλλα αναπτυξιακή κατεύθυνση. Και προφανώς σε μια τέτοια προοπτική, όλοι όσοι αγαπάμε κάποιο μέρος στην Ελλάδα, οφείλουμε να προσφέρουμε κάθε δυνατή βοήθεια.
Σας ευχαριστούμε για την τιμή, που κάνετε στη ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ.
Και δική μου η τιμή. Μετά την φιλόξενη γη της Αίγινας, η φιλόξενη εφημερίδα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου