Αναμφισβήτητα η περίπτωση του μεγαλο-μπαταχτσή της διαφημιστικής αγοράς Γιάννη Κακουλίδη, προσφέρεται για μια πολιτική και κοινωνική προσέγγιση των όσων περνά σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Παιδί λαϊκής καταγωγής, ο διαφημιστής που άφησε φέσια εκατομμυρίων λόγω της πτώσης της εταιρείας του UpSET!, στα νεανικά του χρόνια πέρασε από την Αριστερά, συγκινούμενος από τους μεγάλους αντιδικτατορικούς αγώνες και το κλίμα που διαμόρφωσε ο Μάης του ‘68. «Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο» όπως έλεγε και ο Ελύτης, πορεύτηκε με τη διανόηση της εποχής και τελικά έγινε μέρος της.
Έγραψε σε εφημερίδες, πέρασε με επιτυχία στη στιχουργική τέχνη και κατόπιν για να βγάλει τον επιούσιο έγινε επιχειρηματίας. Ό,τι δηλαδή έκανε κάθε καλός κι εναλλακτικός Αριστερός, που δεν είχε την επιθυμία (ή τύχη κατ’ άλλους) να διοριστεί στο Δημόσιο. Κατόπιν σεβόμενος την αριστερή ηθική, ο κ. Κακουλίδης έγινε κι όλα τα άλλα που ζήσαμε...
τα τελευταία 30 χρόνια. Υπήρξε ένας «προοδευτικός» εργοδότης, ο οποίος φυσικά απέλυε με μεγάλη άνεση, έπαιρνε κρατικές δουλειές με μεγαλύτερη επίσης ευκολία, συνομιλούσε με πολιτικούς της αντίπερα, νεοφιλελεύθερης όχθης, φέσωνε φίλους και εχθρούς. Όλα αυτά βέβαια Αριστερά και προοδευτικά. Όχι όπως οι κακοί Δεξιοί τα έκαναν. Α πα πα! Μακριά από τον Αριστερούλη Κακουλίδη όλα αυτά. Η κάθε απόλυσή του είχε κι ένα χρώμα ιδεολογικής πάλης. Η κάθε κρατική δουλειά που έπαιρνε ήταν προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του σοσιαλισμού.
Γιατί είπαμε: οι αριστεροί, κατέληξαν να είναι οι καλύτεροι διαχειριστές εξουσίας.
Δια την σωτηρίαν όμως της ψυχής του, έπρεπε να ανεχόμαστε τον κ. Κακουλίδη στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ, να αναλύει μεγαλοστόμως τα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα. Να μας μιλά για όλα αυτά που φταίνε. Για το πώς η κοινωνία μας έχει διαφθαρεί. Για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής. Για την τελική ΚΑΘΑΡΣΗ!
Κι άντε ανεχθήκαμε τις δουλειές του. Άντε ανεχθήκαμε τα χρέη που άφησε και τα οποία αποτελούν βρόγχο σε δεκάδες επιχειρήσεις του Τύπου και της διαφημιστικής αγοράς. Άντε να του δώσουμε άφεση αμαρτιών για τους απολυμένους υπαλλήλους του που δεν ξέρουμε καν εάν έχουν αποζημιωθεί.
Αυτό που η κοινωνία δεν ανέχεται από αριστερούληδες σαν τον κ. Κακουλίδη είναι με το υφάκι του ξερόλα, να έρχονται να απαιτήσουν, ούτε λίγο, ούτε πολύ, μια δεύτερη ευκαιρία. Μια ευκαιρία μέσω της εκλογής τους στη Βουλή. Ως Πειραιώτης που ζει μάλιστα στην περιφέρεια που θέλει να πολιτευτεί ο κ. Κακουλίδης, δράττομαι της ευκαιρίας να πω ένα μεγάλο ΟΧΙ. Λέω ΟΧΙ στον κάτοικο των βορείων προαστίων που ως νέος σωτήρας θέλει να με διοικήσει δίχως να γνωρίζει πρόσωπα, καταστάσεις και προβλήματα. Λέω ΟΧΙ σε έναν άνθρωπο που ενώ δεν κατάφερε να σώσει την εταιρεία του, θέλει τώρα να μας σώσει ως πολίτες. Αλήθεια κύριε Κακουλίδη, μήπως θα ασκήσετε στη Νίκαια, τον Κορυδαλλό, το Κερατσίνι ή τη Σαλαμίνα την ίδια μαγική συνταγή με την UpSET!;
Γιατί από όσο είδαμε στο βούλιαγμα εταιρειών είστε πρώτος. Στο βούλιαγμα Δήμων δεν σας έχουμε δοκιμάσει.
Αν λοιπόν μιλάμε για την επιτομή της κυριαρχίας της δήθεν αριστερής κουλτούρας που έφερε τόσα δεινά μεταπολιτευτικά στη χώρα, αν θα έπρεπε να προσωποποιήσουμε την τραγωδία του εγχώριου σοσιαλιστικού κινήματος το οποίο ταλανίζεται από αεριτζήδες – καιροσκόπους - κωλοτούμπες που αλλού τρώνε, αλλού πίνουν και …αλλού (πολιτικά) πάνε και το δίνουν, τότε θα έπρεπε να σταθούμε στον κ. Κακουλίδη. Κι ενδεχομένως (αν δεν δράσει κατά του συμβούλου του σε θέματα επικοινωνίας και μελλοντικού του υποψηφίου) και στον κ. Φώτη Κουβέλη.
Γιατί κ. πρόεδρε της ΔΗΜ.ΑΡ ανανέωση με φθαρμένα υλικά δεν γίνεται.
Του Δημ. Μαρκόπουλου από το Πρώτο Θέμ
α
Παιδί λαϊκής καταγωγής, ο διαφημιστής που άφησε φέσια εκατομμυρίων λόγω της πτώσης της εταιρείας του UpSET!, στα νεανικά του χρόνια πέρασε από την Αριστερά, συγκινούμενος από τους μεγάλους αντιδικτατορικούς αγώνες και το κλίμα που διαμόρφωσε ο Μάης του ‘68. «Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο» όπως έλεγε και ο Ελύτης, πορεύτηκε με τη διανόηση της εποχής και τελικά έγινε μέρος της.
Έγραψε σε εφημερίδες, πέρασε με επιτυχία στη στιχουργική τέχνη και κατόπιν για να βγάλει τον επιούσιο έγινε επιχειρηματίας. Ό,τι δηλαδή έκανε κάθε καλός κι εναλλακτικός Αριστερός, που δεν είχε την επιθυμία (ή τύχη κατ’ άλλους) να διοριστεί στο Δημόσιο. Κατόπιν σεβόμενος την αριστερή ηθική, ο κ. Κακουλίδης έγινε κι όλα τα άλλα που ζήσαμε...
τα τελευταία 30 χρόνια. Υπήρξε ένας «προοδευτικός» εργοδότης, ο οποίος φυσικά απέλυε με μεγάλη άνεση, έπαιρνε κρατικές δουλειές με μεγαλύτερη επίσης ευκολία, συνομιλούσε με πολιτικούς της αντίπερα, νεοφιλελεύθερης όχθης, φέσωνε φίλους και εχθρούς. Όλα αυτά βέβαια Αριστερά και προοδευτικά. Όχι όπως οι κακοί Δεξιοί τα έκαναν. Α πα πα! Μακριά από τον Αριστερούλη Κακουλίδη όλα αυτά. Η κάθε απόλυσή του είχε κι ένα χρώμα ιδεολογικής πάλης. Η κάθε κρατική δουλειά που έπαιρνε ήταν προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του σοσιαλισμού.
Γιατί είπαμε: οι αριστεροί, κατέληξαν να είναι οι καλύτεροι διαχειριστές εξουσίας.
Δια την σωτηρίαν όμως της ψυχής του, έπρεπε να ανεχόμαστε τον κ. Κακουλίδη στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ, να αναλύει μεγαλοστόμως τα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα. Να μας μιλά για όλα αυτά που φταίνε. Για το πώς η κοινωνία μας έχει διαφθαρεί. Για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής. Για την τελική ΚΑΘΑΡΣΗ!
Κι άντε ανεχθήκαμε τις δουλειές του. Άντε ανεχθήκαμε τα χρέη που άφησε και τα οποία αποτελούν βρόγχο σε δεκάδες επιχειρήσεις του Τύπου και της διαφημιστικής αγοράς. Άντε να του δώσουμε άφεση αμαρτιών για τους απολυμένους υπαλλήλους του που δεν ξέρουμε καν εάν έχουν αποζημιωθεί.
Αυτό που η κοινωνία δεν ανέχεται από αριστερούληδες σαν τον κ. Κακουλίδη είναι με το υφάκι του ξερόλα, να έρχονται να απαιτήσουν, ούτε λίγο, ούτε πολύ, μια δεύτερη ευκαιρία. Μια ευκαιρία μέσω της εκλογής τους στη Βουλή. Ως Πειραιώτης που ζει μάλιστα στην περιφέρεια που θέλει να πολιτευτεί ο κ. Κακουλίδης, δράττομαι της ευκαιρίας να πω ένα μεγάλο ΟΧΙ. Λέω ΟΧΙ στον κάτοικο των βορείων προαστίων που ως νέος σωτήρας θέλει να με διοικήσει δίχως να γνωρίζει πρόσωπα, καταστάσεις και προβλήματα. Λέω ΟΧΙ σε έναν άνθρωπο που ενώ δεν κατάφερε να σώσει την εταιρεία του, θέλει τώρα να μας σώσει ως πολίτες. Αλήθεια κύριε Κακουλίδη, μήπως θα ασκήσετε στη Νίκαια, τον Κορυδαλλό, το Κερατσίνι ή τη Σαλαμίνα την ίδια μαγική συνταγή με την UpSET!;
Γιατί από όσο είδαμε στο βούλιαγμα εταιρειών είστε πρώτος. Στο βούλιαγμα Δήμων δεν σας έχουμε δοκιμάσει.
Αν λοιπόν μιλάμε για την επιτομή της κυριαρχίας της δήθεν αριστερής κουλτούρας που έφερε τόσα δεινά μεταπολιτευτικά στη χώρα, αν θα έπρεπε να προσωποποιήσουμε την τραγωδία του εγχώριου σοσιαλιστικού κινήματος το οποίο ταλανίζεται από αεριτζήδες – καιροσκόπους - κωλοτούμπες που αλλού τρώνε, αλλού πίνουν και …αλλού (πολιτικά) πάνε και το δίνουν, τότε θα έπρεπε να σταθούμε στον κ. Κακουλίδη. Κι ενδεχομένως (αν δεν δράσει κατά του συμβούλου του σε θέματα επικοινωνίας και μελλοντικού του υποψηφίου) και στον κ. Φώτη Κουβέλη.
Γιατί κ. πρόεδρε της ΔΗΜ.ΑΡ ανανέωση με φθαρμένα υλικά δεν γίνεται.
Του Δημ. Μαρκόπουλου από το Πρώτο Θέμ
α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου