
Γιατί τελικά ο πολίτης έχει εξαφανιστεί, έχει μετατραπεί σε υπήκοο υπάκουο και πρόθυμο, σε υποτακτικό μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης που σέρνει έναν ολόκληρο λαό στον πόνο, την καταναγκαστική απληρωτί εργασία σε ιδιώτες με στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις με το αντισυνταγματικό επιχείρημα του εθνικού κινδύνου.

Πόσες φορές μιλήσαμε για αντιδημοκρατικές μεθόδους.. Κι όμως ο υπήκοος δε θέλει να το καταλάβει. Προτιμά το αφιόνι, βουλιάζει σε μία κουβέρτα (ευτυχώς ο χειμώνας είναι μαλακός -αν και αυτό είναι κακό για την κυβέρνηση γιατί έφερε λιγότερους φόρους και το νέφος κάνει κακό στους φόρους) μήπως και γλιτώσει...
Αυτό που ζούμε δεν είναι χούντα και δεν λέγεται δημοκρατία, είναι τρομοκρατία! Ένα καθεστώς εκτάκτων μέτρων, στρατιωτικών διατάξεων, αντισυνταγματικών ρυθμίσεων που δε σέβεται ούτε Κοινωνικό Συμβόλαιο ούτε την ασφάλεια των πολιτών.
Οι φιλελεύθεροι δίδασκαν ότι η πολιτική αλλαγή μόνο με εκλογές. Μα αν ο νικητής δε σέβεται το Συμβόλαιο που υπέγραψε με το λαό προεκλογικά; Αν βλέπεις να ασκείται συστηματικά βία, πώς να μην αντιδράσεις; Και φυσικά όταν αντιδράς γίνεσαι ύποπτος, τρομοκράτης, επικίνδυνος... Οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι υποτακτικοί του Σαμαρά ξεπουλούν τις δικές τους κατακτήσεις (τη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την ισότητα).
Η ακολουθούμενη πολιτική ξεπερνά τα στενά όρια της μονόπλευρης λιτότητας, δεν είναι απλό πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης. Οδηγεί σε καταστροφή την κοινωνία και την όποια δημοκρατία, λειτουργεί ως τρομοκρατική επίδειξη. Αποτελεί μία συνειδητή επιλογή άσκησης αυταρχισμού και δεσποτισμού ανατολίτικου τύπου (με την επικοινωνιακή κάλυψη πεφωτισμένης δεσποτείας δίπλα στο σουλτάνο) που ξεπερνά ακόμα και τον ίδιο το θατσερισμό και το σαρκοζισμό. Αυτοί λειτουργούσαν στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας και είχαν φανερή υποστήριξη από μεγάλο μέρος του κόσμου. Σήμερα η κυβέρνηση διατηρεί τον έλεγχο μόνο με τη χρήση βίας και τρομοκράτησης των υπηκόων της.
Το φιλελεύθερο δόγμα για την ιερότητα του νόμου έχει χαθεί. Ο νόμος δεν μπορεί να υπόκειται σε ηθολογικές προσεγγίσεις. Οφείλουμε να εξετάσουμε τα αποτελέσματά του, την επιρροή του στην κοινωνία.
Η βία πια κυριαρχεί παντού, σε όλες τις οθόνες σε όλο τον κοινωνικό στίβο. Είναι η βία των ΜΑΤ, η βία των εικόνων φρίκης του γείτονα που πεινά, η βία της προπαγάνδας... Πώς να μη γίνεις υποτακτικός; Με τι κουράγιο να αντιδράσεις; Τόσο χρόνια μάθαινες ότι η κοινωνική ειρήνη είναι πάνω από όλα....
Η υπέρτατη αξία της κοινωνικής συμβίωσης έχει σπάσει. Οι νόμοι πλέον δεν ανταποκρίνονται ούτε στις ανάγκες επιβίωσης των πολιτών. Οι νόμοι όχι απλά είναι αντιδημοκρατικοί υποταγμένοι στη Βία και το Κράτος, υπηρετούν την ίδια την ανθρωπιστική κρίση, τη φτώχεια και το θάνατο της κοινωνίας. Γιατί τελικά, δε σέβονται κανένα Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Η Βία και το Κράτος, τα δυο αδέλφια, που κάποτε πολέμησαν μαζί για να φέρουν την ευταξία του Δία και τη δημοκρατία με το σεβασμό στους θνητούς, τώρα επιβουλεύονται τον ανθρώπινο αγώνα για επιβίωση και ισονομία. Η Θέμις εγκατέλειψε τη χώρα προ ετών...
Και ακόμα μας αφιονίζουν με την τρομοκρατία και τον κίνδυνο πτώχευσης...
http://chldimos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_11.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου