Σεισαχθεια
Άρθρο του Ambrose Evans Pritchard της Telegraph, που αναλύει μία έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ένα τμήμα της Ευρώπης είναι παγιδευμένο σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας .
Telegraph – Την περασμένη εβδομάδα, η ΕΚΤ του Draghi ανακοίνωνε ότι η οικονομική κρίση της ευρωζώνης έλειξε, αλλά με την ανεργία και την ύφεση, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν και πρόκειται για μια ύφεση που απέτυχε να προβλέψει και σε μεγάλο βαθμό την προκάλεσε επιτρέποντας τη συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος, κυρίως από τα μέσα του 2012.
Έτσι, η ΕΚΤ και ο Draghi δήλωσαν ότι δεν θα αναλάβουν νέες δράσεις για να αντισταθμιστεί η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών) του τρέχοντος έτους το 2,3% του ΑΕΠ στην Ισπανία, 2% στη Γαλλία και 1,2% στην Ιταλία – για να μην αναφέρουμε τις δραματικές μειώσεις στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Στην Ιαπωνία, αντίθετα, ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε λίγο πολύ έδωσε εντολή στην κεντρική τράπεζα να “πληθωρίσει” και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (και όχι το “spread” ή κάποιο άλλο χρηματοοικονομικό τέχνασμα). Η Federal Reserve στην Αμερική, αντίθετα, ανακοίνωσε αυτό το καλοκαίρι ότι θα συνεχίσει να κάνει ενέσεις ρευστότητας τη μία μετά την άλλη μέχρις ότου το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ κατέβει στο 6,5%.
Μόνο η ΕΚΤ δηλώνει ανίσχυρη μπροστά σε ένα ποσοστό ανεργίας 11 0.8% στην Ευρώπη που αυξάνεται μήνα με το μήνα. Ο Mario Draghi είπε ότι η νομισματική πολιτική μπορεί να κάνει “λίγα” για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία. Αν όμως ήταν πραγματικά ” διαρθρωτική” θα μπορούσε και να πείσει. Αλλά δεν είναι. Η Ιρλανδία έχει μια από τις πιο ευέλικτες αγορές εργασίας στον κόσμο, αλλά το ποσοστό ανεργίας εκτινάχθηκε από 4,6% σε 14,6%, παρά τη δικλείδα ασφαλείας της μετανάστευσης προς τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.
Το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία από 7,8% ανέβηκε στο 26,6% μέσα σε τέσσερα χρόνια, και στο 55% για τους νέους. Αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, γιατί τώρα πλέον είναι εύκολο να απολυθεί ένας ισπανός εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Μόλις δημοσιεύθηκε, την περασμένη εβδομάδα, η 400σελιδη έκθεση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, για την ανεργία που καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι η ακαμψία της αγοράς εργασίας είναι η βασική αιτία της κοινωνικής καταστροφής που μαστίζει το κλαμπ των μεσογειακών χωρών και μέρος της Ανατολικής Ευρώπης.
Στην έκθεση αναφέρονται όλα όσα πρέπει να γίνουν : τη σκανδιναβική ευελιξία με ασφάλεια και τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στο κόστος εργασίας.
Στη συνέχεια, όμως, η έκθεση προχωράει πιο κάτω και δείχνει “το σοκ ζήτησης” ως τον πραγματικό ένοχο. Όλα τα άλλα, λέει η ΕΕ είναι “λιγότερο σημαντικά”. Το έγγραφο ανατρέπει το κεντρικό επιχείρημα των ευρωπαίων μανδαρίνων περί λιτότητας, ότι η “μεταρρύθμιση εργασίας” ως δια μαγείας, θα οδηγήσει στην ανάκαμψη, πριν οι δημοκρατίες των χωρών που επλήγησαν θαξαναπάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Στην Ισπανία, τώρα η ευρωσκεπτικιστή Ενωτική Αριστερά στις δημοσκοπήσεις ανεβαίνει στο 16%, πλησιάζοντας τους Σοσιαλιστές , στο 23%. Η αριστερά κάνει επιτέλους τη φωνή της να ακουστεί.
Η ανεργία στην Ελλάδα μόλις έφτασε το 27%,ενώ το ποσοστό ανεργίας στην Ιταλία είναι απατηλά χαμηλό, μόνο 11 .1%, αλλά όπως μπορείτε να δείτε από το παρακάτω διάγραμμα στην έκθεση της Επιτροπής, υπάρχει και ένα άλλο 12% αποθαρρυμένων εργαζομένων, δηλαδή ανθρώπων που έχουν πάψει να ψάχνουν για δουλειά, ακόμη και αν θα μπορούσαν και θα ήθελαν να εργαστούν που δεν καταγράφονται. Το συνδυασμένο ποσοστό της πραγματικής ανεργίας στην Ιταλία είναι περίπου 23%.
http://gregordergrieche.blogspot.gr/2013/01/blog-post_9318.html
Άρθρο του Ambrose Evans Pritchard της Telegraph, που αναλύει μία έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ένα τμήμα της Ευρώπης είναι παγιδευμένο σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας .
Telegraph – Την περασμένη εβδομάδα, η ΕΚΤ του Draghi ανακοίνωνε ότι η οικονομική κρίση της ευρωζώνης έλειξε, αλλά με την ανεργία και την ύφεση, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν και πρόκειται για μια ύφεση που απέτυχε να προβλέψει και σε μεγάλο βαθμό την προκάλεσε επιτρέποντας τη συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος, κυρίως από τα μέσα του 2012.
Έτσι, η ΕΚΤ και ο Draghi δήλωσαν ότι δεν θα αναλάβουν νέες δράσεις για να αντισταθμιστεί η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών) του τρέχοντος έτους το 2,3% του ΑΕΠ στην Ισπανία, 2% στη Γαλλία και 1,2% στην Ιταλία – για να μην αναφέρουμε τις δραματικές μειώσεις στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Στην Ιαπωνία, αντίθετα, ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε λίγο πολύ έδωσε εντολή στην κεντρική τράπεζα να “πληθωρίσει” και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (και όχι το “spread” ή κάποιο άλλο χρηματοοικονομικό τέχνασμα). Η Federal Reserve στην Αμερική, αντίθετα, ανακοίνωσε αυτό το καλοκαίρι ότι θα συνεχίσει να κάνει ενέσεις ρευστότητας τη μία μετά την άλλη μέχρις ότου το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ κατέβει στο 6,5%.
Μόνο η ΕΚΤ δηλώνει ανίσχυρη μπροστά σε ένα ποσοστό ανεργίας 11 0.8% στην Ευρώπη που αυξάνεται μήνα με το μήνα. Ο Mario Draghi είπε ότι η νομισματική πολιτική μπορεί να κάνει “λίγα” για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία. Αν όμως ήταν πραγματικά ” διαρθρωτική” θα μπορούσε και να πείσει. Αλλά δεν είναι. Η Ιρλανδία έχει μια από τις πιο ευέλικτες αγορές εργασίας στον κόσμο, αλλά το ποσοστό ανεργίας εκτινάχθηκε από 4,6% σε 14,6%, παρά τη δικλείδα ασφαλείας της μετανάστευσης προς τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.
Το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία από 7,8% ανέβηκε στο 26,6% μέσα σε τέσσερα χρόνια, και στο 55% για τους νέους. Αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, γιατί τώρα πλέον είναι εύκολο να απολυθεί ένας ισπανός εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Μόλις δημοσιεύθηκε, την περασμένη εβδομάδα, η 400σελιδη έκθεση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, για την ανεργία που καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι η ακαμψία της αγοράς εργασίας είναι η βασική αιτία της κοινωνικής καταστροφής που μαστίζει το κλαμπ των μεσογειακών χωρών και μέρος της Ανατολικής Ευρώπης.
Στην έκθεση αναφέρονται όλα όσα πρέπει να γίνουν : τη σκανδιναβική ευελιξία με ασφάλεια και τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στο κόστος εργασίας.
Στη συνέχεια, όμως, η έκθεση προχωράει πιο κάτω και δείχνει “το σοκ ζήτησης” ως τον πραγματικό ένοχο. Όλα τα άλλα, λέει η ΕΕ είναι “λιγότερο σημαντικά”. Το έγγραφο ανατρέπει το κεντρικό επιχείρημα των ευρωπαίων μανδαρίνων περί λιτότητας, ότι η “μεταρρύθμιση εργασίας” ως δια μαγείας, θα οδηγήσει στην ανάκαμψη, πριν οι δημοκρατίες των χωρών που επλήγησαν θαξαναπάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Στην Ισπανία, τώρα η ευρωσκεπτικιστή Ενωτική Αριστερά στις δημοσκοπήσεις ανεβαίνει στο 16%, πλησιάζοντας τους Σοσιαλιστές , στο 23%. Η αριστερά κάνει επιτέλους τη φωνή της να ακουστεί.
Η ανεργία στην Ελλάδα μόλις έφτασε το 27%,ενώ το ποσοστό ανεργίας στην Ιταλία είναι απατηλά χαμηλό, μόνο 11 .1%, αλλά όπως μπορείτε να δείτε από το παρακάτω διάγραμμα στην έκθεση της Επιτροπής, υπάρχει και ένα άλλο 12% αποθαρρυμένων εργαζομένων, δηλαδή ανθρώπων που έχουν πάψει να ψάχνουν για δουλειά, ακόμη και αν θα μπορούσαν και θα ήθελαν να εργαστούν που δεν καταγράφονται. Το συνδυασμένο ποσοστό της πραγματικής ανεργίας στην Ιταλία είναι περίπου 23%.
http://gregordergrieche.blogspot.gr/2013/01/blog-post_9318.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου