Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Όταν οι αγορές τρελάθηκαν…




Praxis : Αστικές αναγνώσεις και ερμηνείες της δομικής καπιταλιστικής αναρχίας


Οι αγορές τρελάθηκαν. Ή μάλλον αυτή την εντύπωση δίνουν τις τελευταίες εβδομάδες, με τους χρηματιστηριακούς δείκτες μνα επιδίδονται σε ράλι. Χρηματιστηριακές αγορές, ομόλογα, νομίσματα και πρώτες ύλες ακολουθούν μία ανοδική πορεία από τον Ιούνιο. Δεν είναι μόνο η τιμή του πετρελαίου, η οποία έχει βάλει πλώρη για τα 100 δολάρια, ή ο παγκόσμιος δείκτης – βαρόμετρο, S&P 500, ο οποίος σκαρφάλωσε πάνω από τις 1.400 μονάδες. Είναι οι ίδιες οι αγορές, οι οποίες αναρριχήθηκαν σε πολυετή υψηλά.



Και όλα αυτά παρά την ανασφάλεια και αβεβαιότητα για την δημοσιονομική κρίση στην Ευρώπη και το διαρκώς αυξανόμενο ενδεχόμενο παγκόσμιας ύφεσης. Και μπορεί οι επενδυτές απεχθάνονται την αβεβαιότητα. Οπως ακριβώς και οι γάτες το νερό. Σε έναν απλό κόσμο, θα βρισκόμασταν μπροστά σε μία χρηματιστηριακή διόρθωση, η οποία θα έπληττε τις αγορές από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Μπροστά ακόμα σε μία κρίση, η οποία θα οδηγούσε τα επιτόκια στα ύψη και θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, με χρεοκοπίες επιχειρήσεων και κρατών. Οι αγορές λειτουργούν όμως, με το δικό τους τρόπο και κινούνται με βάση τους δικούς τους νόμους. «Γυρίζουν την πλάτη» στις σοβαρές προκλήσεις, δημιουργώντας μία επενδυτική ευφορία, που δεν δικαιολογείται από την τρέχουσα συγκυρία.



Η ρευστότητα και το carry trade



Η ρευστότητα ήταν το βασικό καύσιμο της ασταμάτητης ανοδικής πορείας των αγορών από τον Ιούνιο. Ρευστότητα σε κάθε επίπεδο, η οποία είχε καταστήσει, καθ’ όλο το διάστημα αυτό, ιδιαίτερα ελκυστικό το δανεισμό, σε μία εντυπωσιακή ανακύκλωση χρήματος. Οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις εκμεταλλεύονταν τα χαμηλά μακροπρόθεσμα επιτόκια, προκειμένου να αντικαταστήσουν τα υψηλότοκα ομόλογα, τα οποία είχαν εκδώσει στο παρελθόν. Το φθηνό κόστος χρήματος για επιχειρήσεις και κυβερνήσεις «φρενάρει» την οικονομική επιβράδυνση. Παράλληλα, οι χαμηλές αποδόσεις των μακροχρόνιων ομολόγων οδηγεί νέα κεφάλαια στις χρηματιστηριακές αγορές, ενισχύοντας τις αποδόσεις.



Οι επιλογές υψηλού ρίσκου



Την ίδια στιγμή, η ρευστότητα στήριξε σε μεγάλο βαθμό την εκτίναξη των εναλλακτικών μορφών επένδυσης, όπως private equity και hedge funds, επενδυτές δηλαδή οι οποίοι χρησιμοποιούν αφειδώς τη μόχλευση, είτε για εξαγορές επιχειρήσεων, κυρίως οι πρώτοι, είτε για το carry trade οι δεύτεροι. Και πράγματι το carry trade ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη μετακύλιση της ρευστότητας προς τις αγορές, στηρίζοντας την άνοδό τους. Το carry trade, στην πιο απλή μορφή του, είναι ο δανεισμός κεφαλαίων με χαμηλό κόστος για την επανεπένδυσή τους σε άλλες αποδοτικότερες αγορές. Η ιδιαιτερότητα του carry trade όμως είναι ότι είναι αποτελεσματικότερο όσο μεγαλύτερος αριθμός επενδυτών ακολουθεί ακριβώς την ίδια στρατηγική. Καθώς πολλοί επενδυτές δανείζονται για παράδειγμα σε γεν και μετέπειτα μετατρέπουν τα γεν τα οποία δανείστηκαν σε δολάρια, σε ευρώ, ή σε άλλα νομίσματα, δημιουργείται αύξηση της ζήτησης των νομισμάτων αυτών και προσφοράς γεν, η οποία οδηγεί αυτόματα στη δημιουργία πιέσεων στο ιαπωνικό νόμισμα, το οποίο και διολισθαίνει. Οσο περισσότεροι επενδυτές δανείζονται σε γεν και τα μετατρέπουν σε δολάρια, τόσο περισσότερο διολισθαίνει το ιαπωνικό νόμισμα.





Πώς κερδίζουν από τις ισοτιμίες



Με άλλα λόγια, εφόσον αυξάνεται το μέγεθος των κεφαλαίων και ο αριθμός των επενδυτών, οι οποίοι πραγματοποιούν τις παραπάνω κινήσεις, δηλαδή να δανείζονται σε γεν για να τα μετατρέψουν σε δολάρια, έχουν ήδη κερδίσει από τη διολίσθηση του γεν, καθώς χρειάζονται πλέον λιγότερα δολάρια για να αποπληρώσουν το δάνειό τους. Την ίδια στιγμή, καθώς ο προορισμός των κεφαλαίων είναι ο ίδιος, είτε είναι αμερικανικές μετοχές είτε ομόλογα αναδυόμενων αγορών, αυξάνονται οι τιμές τους, με αποτέλεσμα το κέρδος των επενδυτών, τόσο στο νόμισμα όσο και στο πάγιο. Οι αποδόσεις αυτές δυνητικά πολλαπλασιάζονται με τη χρήση μόχλευσης. Ο κίνδυνος όμως ελλοχεύει να παγιδευτούν οι επενδυτές στην τοποθέτησή τους, αν για οποιονδήποτε λόγο οι αγορές κινηθούν αντίθετα από τις προσδοκίες. Απώλειες οι οποίες πάλι δυνητικά πολλαπλασιάζονται, λόγω ακριβώς της μόχλευσης. Για το λόγο αυτό, οι επενδυτές σε carry trades κινούνται ταχύτατα, προκειμένου να προλάβουν την αντίθετη κίνηση στις αγορές. Κλείνοντας τις θέσεις τους, δημιουργούν δύο ταυτόχρονες μεταβολές. Καταρχάς στην αγορά στην οποία επένδυσαν και αμέσως μετά στην ισοτιμία έναντι του νομίσματος του δανείου τους. Καθώς όμως οι αγορές λειτουργούν πλέον ως ντόμινο, μόλις κλείσουν τα carry trades, η πτώση μεταφέρεται σχεδόν άμεσα στις υπόλοιπες αγορές. Κινήσεις, οι οποίες με την τρέχουσα άστατη ψυχολογία των επενδυτών, μεγεθύνονται και ενισχύουν τη μεταβλητότητα.



Η ρευστότητα παραμένει στις αγορές

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και τη στιγμή αυτή, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι η ρευστότητα δεν έχει φύγει από τις αγορές. Αντίθετα, έχει μετατοπισθεί από αγορές όπως του ευρωπαϊκού νότου σε άλλες αγορές, οι οποίες έχουν το βασικό χαρακτηριστικό ότι προσφέρουν υψηλές αναπτυξιακές προοπτικές. Δηλαδή, μετατοπίζεται το επενδυτικό ενδιαφέρον από τις αποτιμήσεις των επιχειρήσεων στις αναπτυξιακές προοπτικές. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, μετά την απαξίωση της «φούσκας» της δεκαετίας του 1990, οι επενδυτές αναζητούσαν τις εταιρείες οι οποίες ήταν «φθηνές». Και δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν οι μετοχές των εταιρειών αυτών, καθώς όλες είχαν ακολουθήσει μία έντονα πτωτική πορεία λόγω της πιστωτικής κρίσης του 2007. Τώρα όμως το ενδιαφέρον εστιάζεται στις εταιρείες ανάπτυξης. Σε αυτές δηλαδή οι οποίες, ακόμα και αν οι αποτιμήσεις τους δεν είναι «φθηνές», δικαιολογούν υπεραξία λόγω ακριβώς της αναπτυξιακής δυναμικής στην οποία βρίσκονται. Και με τη διαθέσιμη ρευστότητα και το χαμηλό κόστος χρήματος, όπως αυτό φαίνεται από το επίπεδο των μακροπρόθεσμων επιτοκίων, οι αναπτυξιακές προοπτικές είναι πραγματοποιήσιμες

Πηγή : Sofokleus10



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου