«Ο επιθανάτιος ρόγχος της Αριστεράς»

Γεια σου Πιτσιρίκο.Ο σκοπός αυτού του κειμένου που σου γράφω είναι το άγριο πάρσιμο αλλά και η απύθμενη απογοήτευση που μου έχει δημιουργηθεί εκ μέρους της εξωκοινοβουλευτικής-ριζοσπαστικής-νεοκομμουνιστικής, όπως θες πες το, Αριστεράς. Σου παραθέτω λοιπόν τους εξής δύο συνδέσμους:

Μια φωτογραφία που απεικονίζει έναν αυθόρμητο μάλλον χορό πάνω εκεί στα βουνά την εποχή του εμφυλίου.

και ο παρακάτω…

Προσπαθώ πραγματικά να βρω τις ομοιότητες και τις διαφορές.
Θα μου πεις, τι ζόρι τραβάς ρε παλιοκομμούνι (ας αναφέρω απλά ότι δεν εντάσσω τον εαυτό μου πουθενά συγκεκριμένα πλέον. Τα προηγοὐμενα χρόνια και όσο ήμουν μια «ανέμελη» φοιτήτρια της αγωνιστικής(!) αρχιτεκτονικής ήμουν ενεργή στα ΕΑΑΚ που -όπως μάλλον γνωρίζεις- σχετίζονται άμεσα με την παραπάνω συλλογικότητα-πολιτική έκφραση- δεν ξέρω πώς σκατά να το περιγράψω τέλος πάντων.) και σε κόφτει πώς κάνουν διακοπές οι σύντροφοι. Απ΄όλα έχει ο μπαχτσές, συζητήσεις, εργαστήρια, ημερίδες, συναυλίες, συλλογική κουζίνα και δε συμμαζεύεται.

Μπορεί επίσης να σκεφτείς, ότι το έχεις προαναφέρει στο μπλογκ σου πόσο στωικά δέχτηκαν τα νέα μέτρα οι νεοέλληνες ξαπλωμένοι στην παραλίες της Αττικής.

Αυτό που εμένα με κόφτει εν προκειμένω, είναι η απογοήτευσή μου από τον συγκεκριμένο χώρο.
Διότι, προφανώς, η πιο λογική και υγιής αντίδραση θα έπρεπε να ήταν στο δρόμο και όχι στις γαμωπαραλίες (που τις έχουμε και όμορφες πανάθεμα τες στην κωλοχώρα μας.)

Σε τι ακριβώς προσμένει ο κακομοίρης ο ελληνικός λαός; Και τι σκατά έχει στο μυαλό της η Αριστερά;

Μήπως να μείνουμε στην αναμονή για 1-2 χρόνια έως ότου ξαναστηθεί το πανηγυράκι που ονομάζεται εκλογές, να ψηφίσουμε πλειοψηφικά αριστερά που θα έχει να αντιμετωπίσει μια χώρα υπό διάλυση και να κομπαζόμαστε τους δήθεν αγωνιστές; Και μέχρι τότε τι; Τι γαμώ το χριστούλη και την παναγίτσα;; Τί;;;;

Θα περιμένουμε τον ανεξέλεγκτο τραπεζιτικό καπιταλισμό να πέσει μόνος του ως ώριμο φρούτο;; Θα συνεχίζονται ανελέητα τα σύγχρονα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες; Θα βιάζεται ο δημόσιος πλούτος της χώρας και εμείς οι αριστεροί θα έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας καθώς «καλά τα είπε ο Μηλιός»; Ενώ θα εκκαθαρίζουν με τον πιο ανηλεή τρόπο τις «υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας» τα ελληνάρια ανθρωποειδή, εμείς θα σερνόμαστε κατά το «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη» κάθε καλοκαίρι στα κατά τόπους αντιρατσιστικά φεστιβάλ και κάμπιγνκ τρώγοντας εξωτική κουζίνα;

Είναι τουλάχιστον ανήθικο και άκρατα υποκριτικό να μιλάς για «συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις» στην παραλία με τη μπύρα στο χέρι λιώμα, μπανίζοντας με τον τρόπο που μόνο ο καθαρόαιμος αριστερός γνωρίζει, «κουλτουριάρικα», την τύπισσα με το κωλαράκι και το βυζάκι έξω, ενώ την ίδια ώρα στο λιοπύρι του κέντρου μετανάστες παίρνονται στο κατόπι και κυνηγιούνται, σε κάποιο 2άρι στον Αγ. Ελευθέριο κάποιος απέλπιδα πηδάει από το μπαλκόνι του, στα τραίνα του Στ. Λαρίσης ξαναστήνεται σκηνικό κρατικής νεοναζιστικής τρομοκρατίας και ο εγκληματίας Πέρες γίνεται δεκτός με δάφνες και ανοιχτές αγκάλες από τον πρόεδρο του Συριζα-εκμ Τσίπρα.

Ας αναλάβει επιτέλους με τον πιο δραστικό και άμεσο τρόπο τις ευθύνες που της αναλογούν η αριστερά. Η αντίσταση πρέπει να είναι εδώ και τώρα. Με κάθε μέσο και κάθε αρχή. Η χώρα αυτή πεθαίνει όπως έλεγε και ο σοφός συγχωρεμένος Βέγγος. Άμα είναι να πεθάνει, ας το κάνει μια ώρα αρχύτερα.

Φιλικά,
Α.Β.

(Αγαπητή φίλη, μια διαφορά ανάμεσα στη φωτογραφία και το βίντεο είναι πως στη φωτογραφία είναι χειμώνας και στο βίντεο καλοκαίρι. Η Αριστερά έχει ένα θέμα και πολλές ενοχές με το καλοκαίρι, αν και της αρέσει πολύ. Πέρσι στο Σύνταγμα, στις αρχές Ιουλίου, εκατοντάδες σύντροφοι φώναζαν με πάθος «Η επανάσταση δεν πάει διακοπές» και την επόμενη μέρα εξαφανίστηκαν· θα είχαν πάρει το πλοίο για τη Σαμοθράκη, την Ικαρία και τη Νίσυρο. Επίσης, ίσως, τα πρόσωπα στη φωτογραφία πίστευαν πως δεν έχουν άλλη επιλογή, ενώ τα πρόσωπα στο βίντεο δεν έχουν φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο. Από την άλλη, προτιμώ το camping στο Χορευτό από τον Εμφύλιο. Όσο για την Αριστερά και τους αριστερούς, βγήκαμε στο δρόμο και -δυστυχώς- ήμασταν λιγότεροι. Το απέδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές. Πάντως, και στη φωτογραφία και στο βίντεο, τα πρόσωπα έχουν ερωτική διάθεση και αυτό δείχνει πως υπάρχει μια συνέχεια, αφού η Αριστερά ή θα είναι ερωτική ή, αλλιώς, δεν θα είναι Αριστερά. Και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο έρωτας είναι η πιο αντιστασιακή κίνηση. Venceremos. Εκτός αν χάσουμε.)

pitsirikos


http://paganeli.wordpress.com/