(Κατάντια! Όταν οι εγκυκλοπαιδιστές της αριστεροθολούρας δομούν το λόγο τους πάνω στον πνευματικό πατέρα του Ναζισμού Φρήντριχ Νίτσε)! "Οι τα φαιά φορούντες, περί ηθικής λαλούντες"

Οι τα φαιά φορούντες, περί ηθικής λαλούντες

Κ. Καβάφης - Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984

Ηταν αναμενόμενο εδώ και μερικές μέρες ότι η λογοκρισία θα «έσφαξε» την θεατρική παράσταση «Ισορροπία του Nash», στο Εθνικό θέατρο που είχε βασιστεί και σε κείμενα του Σάββα Ξηρού.
Το «νέο κύμα λογοκρισίας», όπως έγραφε η Αντα Ψαρρά στην εφημερίδα των Συντακτών, οι αντιδράσεις «συγγενών θυμάτων της 17Ν» (Μπάμπαλη, Πέτρου, Μάλιου κλπ) μαζί με την «εντολή» της Αμερικάνικης πρεσβείας που εκφράστηκε με ένα τουίτισμα, ήταν αρκετά για να «κατέβει» η παράσταση.

Λογικό ήταν να αιφνιδιαστεί η σκηνοθέτης της παράστασης Πηγή Δημητρακοπούλου και να χρειασθεί δυο μέρες για να συνέλθει από την έκπληξη όπως σημειώνει σε κείμενο της στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook.

Δεν έχω κάνει τίποτα που να θέλω να απολογηθώ, συμπληρώνει η ίδια και τονίζει «Δυο μέρες “στη δίνη του κυκλώνα” που έβλεπα τη φωτογραφία μου σ' όλα τα δελτία ειδήσεων και δεν το πίστευα, το όνομα μου παντού, ένοιωσα σαν καταζητούμενη.
Μέσα σε μια νύχτα “κέρδισα” όλη τη δημοσιότητα που είχα καταφέρει να αποφύγω στα 20 χρόνια δουλειάς στην τηλεόραση. Νόμισα πως δεν ζω στην Ευρώπη του 2016, αλλά σε κάποια μακρινή χώρα της Ασίας, απ' αυτές που λιθοβολούν τους ¨ασεβείς”».

Και καταλήγει την αποστομωτική απάντησή της, η σκηνοθέτης Π. Δημητρακοπούλου, σε όσους συντέλεσαν να αναβιώσει για άλλη μια φορά η φασιστική λογοκρισία: «Στους πολιτικούς και δημοσιογράφους που γέμισαν έξαλλοι τα τηλεπαράθυρα έχω να πω το εξής:
Δεν κινδυνεύει πια από κανέναν Σάββα Ξηρό η Δημοκρατία μας κύριοι, αυτός έχει αφοπλιστεί χρόνια τώρα. Κινδυνεύει από πολλά άλλα, πολύ πιο σοβαρά, που τα ξέρουμε καλά όλοι μας, και ένα απ' αυτά, το ελάχιστο, που πρέπει να προασπιζόμαστε καθημερινά, είναι η ελευθερία της έκφρασης. Αν πάλι κάποιοι εκμεταλλεύονται την παράσταση μόνο για να κάνουν “εύκολη” αντιπολίτευση, να ξέρουν ότι το Θέατρο και γενικά ο Πολιτισμός δεν προσφέρονται γι αυτόν τον σκοπό. Άλλωστε δεν είναι και το δυνατό τους σημείο, ας ‘’αγωνιστούν’’ αλλού».

Δεν έχουμε να συμπληρώσουμε τίποτα παραπάνω εμείς από μια ρήση του Γερμανού φιλοσόφου Φρήντριχ Νίτσε:

"Η ηθική είναι ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός για να σέρνεις την ανθρωπότητα από τη μύτη".

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/01/blog-post_718.html