Μας κοροϊδεύουν, μας δουλεύουν, μας βαυκαλίζουν, μας αποκοιμίζουν και δεν παίρνουμε χαμπάρι. Ποιοι; Οι πάντες: το σχολείο, η οικογένεια, η κοινωνία, οι παπάδες, οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί, τα ΜΜΕ, όλοι οι mind-controllers, όλοι αυτοί που θέλουν να υποτάξουν τη συνείδησή μας για να τη χρησιμοποιήσουν για δικό τους όφελος ή για να διαιωνιστούν οι ίδιοι μέσα από εμάς.
Ζούμε σε ένα κόσμο διαρκούς κατήχησης και προπαγάνδας γύρω μας, εστιασμένου στην καθυπόταξη των μυαλών μας, στο πλήρη αποκοίμισμά μας για να μπορούν να το χρησιμοποιούν οι υπνωτιστές μας. Η νύστα και ο ύπνος είναι μεταδοτικές, κολλάμε από τα γεννοφάσκια μας. Δεχόμαστε ό,τι μας λένε, ό,τι ακούμε, ό,τι μας σερβίρουν έτοιμο, ό,τι δέχονται και «όλοι» οι άλλοι - η περίφημη κοινή γνώμη που μας καταδυναστεύει.
Προκαθοριζόμαστε, προγραμματιζόμαστε από το περιβάλλον μας και τις απόψεις του. Έχουμε μια μηχανική συμπεριφορά. Διαθέτουμε έναν αδύναμο εγκέφαλο, χωρίς αντιστάσεις, ευάλωτο στα κατευθυνόμενα μηνύματα των αφεντικών μας, των εκμεταλλευτών μας, των φαύλων, πονηρών και αδίκων. Υποβαλλόμαστε εύκολα σε ιδέες και κινούμαστε μετά σε πράξεις που ωφελούν πάντα αυτούς και ποτέ εμάς τους ίδιους. Παρασυρόμαστε εύκολα, είμαστε ιδιαίτερα εύπιστοι και αφελείς στην κατευθυνόμενη πληροφόρηση των αφεντικών μας.
Όποιος μπορέσει να μας συγκινήσει με οποιοδήποτε τρόπο, χαράζει ανεξίτηλα σημάδια πάνω μας, σημάδια υποβολής και υποδούλωσης της σκέψης μας και ατράνταχτες πεποιθήσεις για τη φύση του αληθινού και του πρέποντος. Ό,τι είναι ρυθμικό κι επαναλαμβανόμενο μας επηρεάζει άμεσα, μας διαπαιδαγωγεί, μας διαμορφώνει, μας διαπλάθει, μας εκπαιδεύει, μας προσδιορίζει, μας προκαθορίζει, μας υποβάλει, βαυκαλίζει και υπνωτίζει.
Ο άνθρωπος γεννιέται με τη δυνατότητα της εγρήγορσης, αλλά γρήγορα το ρίχνει στον ύπνο και πάνω στον ύπνο ξεγελιέται και δέχεται όλα όσα του σερβίρουν οι κατευθυντές του, τα οποία και αποτελούν στη συνέχεια τις ιδέες και τα πιστεύω του. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στη κοινωνική και πολιτισμική μας παράδοση, στα ήθη και έθιμα της ιδιαίτερης κοινωνίας μας, του ιδιαίτερου περιβάλλοντός μας
Εγρήγορση σημαίνει ένα διαυγές, ξάστερο, ανοιχτό μυαλό, παρόν πλήρως στη στιγμή, χωρίς προϊδεασμούς, προκαταλήψεις, νοητικά χαλκεύματα, φαντασιώσεις, προβολές, αναμασήματα παλαιών υποβολών, φοβίες ή προγράμματα. Σημαίνει τη γυμνή, απροκάλυπτη, καθαρή αντίληψη και παρουσία μας στη στιγμή.
Ύπνος σημαίνει την ταύτιση – απορρόφηση - κατάληψή μας από τις εκάστοτε ανεξέλεγκτες σκέψεις που προβάλλουν μηχανικά στο κρανίο μας κάτω από την πίεση των προϊδεασμών και προκαταλήψεών μας και των ενσωματωμένων προγραμμάτων και κοσμοθεωρήσεών μας για το πώς πρέπει να είναι η πραγματικότητα και για το τι πρέπει να κάνουμε, να επιθυμούμε και να επιδιώκουμε.. Σημαίνει την απόσπασή μας από το εδώ και το τώρα και τη διαρκή μας ταλάντωση ανάμεσα στο χθες και στο αύριο των αναμνήσεων, των επίκτητων τάσεων και των επιθυμιών μας.
Εγρήγορση πάλι σημαίνει το πλήρες άνοιγμα του εαυτού μας προς το κόσμο, τη μη προσκόλληση, τη μη ταύτιση, την αποδοχή αυτού που είναι εκείνη τη στιγμή και όχι εκείνου που θα ’πρεπε να είναι. Σημαίνει να χαλαρώνεις στη φυσική σου κατάσταση και να αφήνεις όλη τη λάσπη της σύγχυσης και αναταραχής να καταλαγιάσει, διαυγάζοντας τα εσωτερικά σου ύδατα. Η εγρήγορση ακόμα μπορεί να οριστεί σαν η αναγνώριση ότι ονειρεύεσαι όταν ονειρεύεσαι και η μη ταύτισή σου έτσι με το όνειρό σου.
Ύπνος πάλι σημαίνει το να είσαι διαρκώς αφηρημένος, κυνηγώντας τις χίμαιρές σου και τις αυταπάτες σου. Σημαίνει να νομίζεις ότι είσαι ξύπνιος, όταν στη πραγματικότητα κοιμάσαι βαθιά και απλά ονειρεύεσαι ότι ξύπνησες ή που ξύπνησες για μια μόνο στιγμή και μετά πάλι αποκοιμήθηκες - όπως στην περίπτωση ενός λεωφορείου που ο μονότονος δρόμος που ακολουθεί σε έχει αποκοιμίσει και ξαφνικά, πάνω σε απότομη στροφή ή λακκούβα, πετάγεσαι από τον ύπνο σου με μια στιγμιαία λάμψη της συνείδησής σου, για να ξαναπέσεις όμως βαθιά στον ύπνο αμέσως μετά της στροφή, μέχρι την επόμενη λακκούβα ή απότομη στροφή...Ύπνος τέλος σημαίνει ένα μπερδεμένο, θολό, συγκεχυμένο, ζαλισμένο, αποβλακωμένο μυαλό, αναποφάσιστο, φοβισμένο, αμήχανο, μπλεγμένο, κατειλημμένο από μια και μοναδική θεώρηση ή έμμονη ιδέα που τη θεωρεί σαν τη μόνη αληθινή.
Το τέλος του ονείρου έρχεται με την απόσπαση, αποστασιοποίησή μας από τα πράγματα, από τα όνειρα-σκέψεις μας, με την αποταύτισή μας από αυτά. Έρχεται με τη παρουσία της συνείδησής μας. Το φως της είναι αρκετό για να εξαφανίσει κάθε είδος ονείρου, κάθε νυκτερινή ή σκοτεινή προβολή μας.
Η κοινωνική μας ζωή και οι αρχές της, τα ήθη και τα έθιμα, η κοινή γνώμη, είναι ένα όνειρο που μοιραζόμαστε μαζί με τους άλλους ανθρώπους. Όποιος προσπαθήσει να αντικαταστήσει αυτό το όνειρο μ’ ένα άλλο, γίνεται ένας επαναστάτης ή ένας κοινωνικός αναμορφωτής. Εκτός από την πάλη των τάξεων, υπάρχει και μια πάλη ονείρων και ο καθένας προσπαθεί να κάνει την ανθρωπότητα να συντονιστεί με το δικό του όνειρο. Ο καθένας πιστεύει ότι η δική του περιορισμένη και ιδιοτελής αλήθεια είναι η Αλήθεια και για τον άλλον ή πρέπει τουλάχιστον να είναι για το δικό του καλό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάντως δεν ξέρουν πως να επιβάλουν στους άλλους τα όνειρά τους για να κάνουν έτσι τη ζωή τους πιο ευχάριστη για το δικό τους υποκειμενικό καλό, ούτε και έχουν τη δύναμη να το κάμουν. Μερικοί όμως και ξέρουν και μπορούν να το κάνουν και το κάνουν!
Θα πρέπει να το ξέρουμε αυτό και να τους αναγνωρίζουμε εύκολα, διότι αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί μας: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΑΣ ΒΑΥΚΑΛΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΑΦΙΟΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΟΚΟΙΜΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΣΑΝ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ, ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.. Είναι τα φιλόδοξα εκείνα, χυδαία και χαμερπή άτομα που μάχονται για τη προσωπική τους δύναμη και κυριαρχία, αδιαφορώντας για τη γνώση και προ πάντων για όλους εμάς, που μας χρησιμοποιούν σαν αναλώσιμα υλικά για τις μηχανές τους. Πρόκειται για εκείνα τα ιδιοτελή, άπληστα και συμπλεγματικά άτομα που μας εκμεταλλεύονται καθημερινά γεμίζοντας τις τσέπες τους από τις ουτοπίες, ανοησίες και αναξιότητες που μας πουλούν με χρυσό περιτύλιγμα. Είναι οι εκμεταλλευτές της ευπιστίας μας, οι κατά την άποψή τους “ξύπνιοι και πονηροί”, μα βαθιά νυχτωμένοι στη πραγματικότητα, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να μας χρησιμοποιούν και να μας κάνουν πιόνια τους. Είναι οι ψευδολόγοι της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας, οι διαστρεβλωτές των ειδήσεων, οι γραβατωμένοι υπνωτιστές και αφιονιστές μας, οι εσκεμμένοι παραγωγοί των ποταπών ονείρων μας, οι δημιουργοί και προπαγανδιστές της υπερκατανάλωσης, οι Κίρκες και Σειρήνες των μεγάλων μαζών που τις υποδουλώνουν και απανθρωπίζουν με τα μαγικά ραβδάκια τους και τα τραγούδια τους για άχρηστα προϊόντα και θεάματα ή ακόμα με παραμυθίες και χιμαιρικά οράματα
Όλοι αυτοί οι εκμεταλλευτές της νοσηρής μας αφέλειας, οι έμποροι του λόγου και της επικοινωνίας, οι γαργαντούες της πολιτικής και οικονομικής ζωής προσπαθούν έντεχνα, ψυχολογικά κι επιστημονικά να μας αδρανοποιήσουν, να μας καταστήσουν μηχανικά, ανεγκέφαλα ρομπότ για να μπορέσουν να μας χρησιμοποιούν άμεσα ή έμμεσα για τους ιδιοτελείς σκοπούς τους. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε μια ιστορία της Ανατολής που αναφέρει ο Γκουρντζίεφ:
« Ήταν κάποτε ένας πλούσιος μάγος που είχε πολλά πρόβατα. Ήταν όμως συγχρόνως και πολύ φιλάργυρος. Δεν ήθελε να πάρει βοσκούς, ούτε να βάλει φράκτη γύρω από το λιβάδι όπου έβοσκαν τα πρόβατά του. Γι αυτό τα πρόβατα συχνά περιπλανιόνταν στο δάσος ή έπεφταν στις χαράδρες. Πάνω απ’ όλα έφευγαν γιατί ήξεραν ότι ο μάγος ήθελε το κρέας και το τομάρι τους και αυτό δεν τους άρεσε καθόλου.
Τελικά ο μάγος βρήκε μια λύση. Υπνώτισε τα πρόβατά του και πρώτα απ' όλα τους υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν αθάνατα και ότι δε θα πάθαιναν τίποτα αν τα έγδερναν, ότι, αντίθετα, αυτό θα ήταν για το καλό τους και μάλιστα πολύ ευχάριστο. Τους υπέβαλε ύστερα την ιδέα ότι ο μάγος ήταν καλό αφεντικό, ότι αγαπούσε το κοπάδι του, τόσο πολύ που ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα στον κόσμο για χατίρι του. Ύστερα τους είπε ότι και να τους συνέβαινε κάτι, αυτό δε θα συνέβαινε τότε, οπωσδήποτε όχι εκείνη τη μέρα και γι’ αυτό δεν ήταν ανάγκη να χολοσκάνε γι’ αυτό ή να το σκέπτονται. Μετά τους υπέβαλε την ιδέα ότι δεν ήταν καν πρόβατα. Σε μερικά υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν λιοντάρια, σε άλλα ότι ήταν αετοί, σε άλλα ότι ήταν άνθρωποι και σε άλλα ότι ήταν μάγοι..
Μετά από αυτό τελείωσαν οι έγνοιες και οι στενοχώριες του με τα πρόβατα. Ποτέ πια αυτά δεν ξανάφυγαν, αλλά περίμεναν ήσυχα την ώρα που θα απαιτούσε το κρέας και το τομάρι τους.»
Αυτά τα πρόβατα βέβαια είμαστε εμείς φίλοι μου και ο μάγος-τσοπάνης τα ασύστολα αφεντικά μας που μας καλλιεργούν για το κρέας μας και παίζουν το ρόλο των προστατών και πατεράδων μας….
Ζούμε σε ένα κόσμο διαρκούς κατήχησης και προπαγάνδας γύρω μας, εστιασμένου στην καθυπόταξη των μυαλών μας, στο πλήρη αποκοίμισμά μας για να μπορούν να το χρησιμοποιούν οι υπνωτιστές μας. Η νύστα και ο ύπνος είναι μεταδοτικές, κολλάμε από τα γεννοφάσκια μας. Δεχόμαστε ό,τι μας λένε, ό,τι ακούμε, ό,τι μας σερβίρουν έτοιμο, ό,τι δέχονται και «όλοι» οι άλλοι - η περίφημη κοινή γνώμη που μας καταδυναστεύει.
Προκαθοριζόμαστε, προγραμματιζόμαστε από το περιβάλλον μας και τις απόψεις του. Έχουμε μια μηχανική συμπεριφορά. Διαθέτουμε έναν αδύναμο εγκέφαλο, χωρίς αντιστάσεις, ευάλωτο στα κατευθυνόμενα μηνύματα των αφεντικών μας, των εκμεταλλευτών μας, των φαύλων, πονηρών και αδίκων. Υποβαλλόμαστε εύκολα σε ιδέες και κινούμαστε μετά σε πράξεις που ωφελούν πάντα αυτούς και ποτέ εμάς τους ίδιους. Παρασυρόμαστε εύκολα, είμαστε ιδιαίτερα εύπιστοι και αφελείς στην κατευθυνόμενη πληροφόρηση των αφεντικών μας.
Όποιος μπορέσει να μας συγκινήσει με οποιοδήποτε τρόπο, χαράζει ανεξίτηλα σημάδια πάνω μας, σημάδια υποβολής και υποδούλωσης της σκέψης μας και ατράνταχτες πεποιθήσεις για τη φύση του αληθινού και του πρέποντος. Ό,τι είναι ρυθμικό κι επαναλαμβανόμενο μας επηρεάζει άμεσα, μας διαπαιδαγωγεί, μας διαμορφώνει, μας διαπλάθει, μας εκπαιδεύει, μας προσδιορίζει, μας προκαθορίζει, μας υποβάλει, βαυκαλίζει και υπνωτίζει.
Ο άνθρωπος γεννιέται με τη δυνατότητα της εγρήγορσης, αλλά γρήγορα το ρίχνει στον ύπνο και πάνω στον ύπνο ξεγελιέται και δέχεται όλα όσα του σερβίρουν οι κατευθυντές του, τα οποία και αποτελούν στη συνέχεια τις ιδέες και τα πιστεύω του. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στη κοινωνική και πολιτισμική μας παράδοση, στα ήθη και έθιμα της ιδιαίτερης κοινωνίας μας, του ιδιαίτερου περιβάλλοντός μας
Εγρήγορση σημαίνει ένα διαυγές, ξάστερο, ανοιχτό μυαλό, παρόν πλήρως στη στιγμή, χωρίς προϊδεασμούς, προκαταλήψεις, νοητικά χαλκεύματα, φαντασιώσεις, προβολές, αναμασήματα παλαιών υποβολών, φοβίες ή προγράμματα. Σημαίνει τη γυμνή, απροκάλυπτη, καθαρή αντίληψη και παρουσία μας στη στιγμή.
Ύπνος σημαίνει την ταύτιση – απορρόφηση - κατάληψή μας από τις εκάστοτε ανεξέλεγκτες σκέψεις που προβάλλουν μηχανικά στο κρανίο μας κάτω από την πίεση των προϊδεασμών και προκαταλήψεών μας και των ενσωματωμένων προγραμμάτων και κοσμοθεωρήσεών μας για το πώς πρέπει να είναι η πραγματικότητα και για το τι πρέπει να κάνουμε, να επιθυμούμε και να επιδιώκουμε.. Σημαίνει την απόσπασή μας από το εδώ και το τώρα και τη διαρκή μας ταλάντωση ανάμεσα στο χθες και στο αύριο των αναμνήσεων, των επίκτητων τάσεων και των επιθυμιών μας.
Εγρήγορση πάλι σημαίνει το πλήρες άνοιγμα του εαυτού μας προς το κόσμο, τη μη προσκόλληση, τη μη ταύτιση, την αποδοχή αυτού που είναι εκείνη τη στιγμή και όχι εκείνου που θα ’πρεπε να είναι. Σημαίνει να χαλαρώνεις στη φυσική σου κατάσταση και να αφήνεις όλη τη λάσπη της σύγχυσης και αναταραχής να καταλαγιάσει, διαυγάζοντας τα εσωτερικά σου ύδατα. Η εγρήγορση ακόμα μπορεί να οριστεί σαν η αναγνώριση ότι ονειρεύεσαι όταν ονειρεύεσαι και η μη ταύτισή σου έτσι με το όνειρό σου.
Ύπνος πάλι σημαίνει το να είσαι διαρκώς αφηρημένος, κυνηγώντας τις χίμαιρές σου και τις αυταπάτες σου. Σημαίνει να νομίζεις ότι είσαι ξύπνιος, όταν στη πραγματικότητα κοιμάσαι βαθιά και απλά ονειρεύεσαι ότι ξύπνησες ή που ξύπνησες για μια μόνο στιγμή και μετά πάλι αποκοιμήθηκες - όπως στην περίπτωση ενός λεωφορείου που ο μονότονος δρόμος που ακολουθεί σε έχει αποκοιμίσει και ξαφνικά, πάνω σε απότομη στροφή ή λακκούβα, πετάγεσαι από τον ύπνο σου με μια στιγμιαία λάμψη της συνείδησής σου, για να ξαναπέσεις όμως βαθιά στον ύπνο αμέσως μετά της στροφή, μέχρι την επόμενη λακκούβα ή απότομη στροφή...Ύπνος τέλος σημαίνει ένα μπερδεμένο, θολό, συγκεχυμένο, ζαλισμένο, αποβλακωμένο μυαλό, αναποφάσιστο, φοβισμένο, αμήχανο, μπλεγμένο, κατειλημμένο από μια και μοναδική θεώρηση ή έμμονη ιδέα που τη θεωρεί σαν τη μόνη αληθινή.
Το τέλος του ονείρου έρχεται με την απόσπαση, αποστασιοποίησή μας από τα πράγματα, από τα όνειρα-σκέψεις μας, με την αποταύτισή μας από αυτά. Έρχεται με τη παρουσία της συνείδησής μας. Το φως της είναι αρκετό για να εξαφανίσει κάθε είδος ονείρου, κάθε νυκτερινή ή σκοτεινή προβολή μας.
Η κοινωνική μας ζωή και οι αρχές της, τα ήθη και τα έθιμα, η κοινή γνώμη, είναι ένα όνειρο που μοιραζόμαστε μαζί με τους άλλους ανθρώπους. Όποιος προσπαθήσει να αντικαταστήσει αυτό το όνειρο μ’ ένα άλλο, γίνεται ένας επαναστάτης ή ένας κοινωνικός αναμορφωτής. Εκτός από την πάλη των τάξεων, υπάρχει και μια πάλη ονείρων και ο καθένας προσπαθεί να κάνει την ανθρωπότητα να συντονιστεί με το δικό του όνειρο. Ο καθένας πιστεύει ότι η δική του περιορισμένη και ιδιοτελής αλήθεια είναι η Αλήθεια και για τον άλλον ή πρέπει τουλάχιστον να είναι για το δικό του καλό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάντως δεν ξέρουν πως να επιβάλουν στους άλλους τα όνειρά τους για να κάνουν έτσι τη ζωή τους πιο ευχάριστη για το δικό τους υποκειμενικό καλό, ούτε και έχουν τη δύναμη να το κάμουν. Μερικοί όμως και ξέρουν και μπορούν να το κάνουν και το κάνουν!
Θα πρέπει να το ξέρουμε αυτό και να τους αναγνωρίζουμε εύκολα, διότι αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί μας: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΑΣ ΒΑΥΚΑΛΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΑΦΙΟΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΟΚΟΙΜΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΣΑΝ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ, ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.. Είναι τα φιλόδοξα εκείνα, χυδαία και χαμερπή άτομα που μάχονται για τη προσωπική τους δύναμη και κυριαρχία, αδιαφορώντας για τη γνώση και προ πάντων για όλους εμάς, που μας χρησιμοποιούν σαν αναλώσιμα υλικά για τις μηχανές τους. Πρόκειται για εκείνα τα ιδιοτελή, άπληστα και συμπλεγματικά άτομα που μας εκμεταλλεύονται καθημερινά γεμίζοντας τις τσέπες τους από τις ουτοπίες, ανοησίες και αναξιότητες που μας πουλούν με χρυσό περιτύλιγμα. Είναι οι εκμεταλλευτές της ευπιστίας μας, οι κατά την άποψή τους “ξύπνιοι και πονηροί”, μα βαθιά νυχτωμένοι στη πραγματικότητα, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να μας χρησιμοποιούν και να μας κάνουν πιόνια τους. Είναι οι ψευδολόγοι της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας, οι διαστρεβλωτές των ειδήσεων, οι γραβατωμένοι υπνωτιστές και αφιονιστές μας, οι εσκεμμένοι παραγωγοί των ποταπών ονείρων μας, οι δημιουργοί και προπαγανδιστές της υπερκατανάλωσης, οι Κίρκες και Σειρήνες των μεγάλων μαζών που τις υποδουλώνουν και απανθρωπίζουν με τα μαγικά ραβδάκια τους και τα τραγούδια τους για άχρηστα προϊόντα και θεάματα ή ακόμα με παραμυθίες και χιμαιρικά οράματα
Όλοι αυτοί οι εκμεταλλευτές της νοσηρής μας αφέλειας, οι έμποροι του λόγου και της επικοινωνίας, οι γαργαντούες της πολιτικής και οικονομικής ζωής προσπαθούν έντεχνα, ψυχολογικά κι επιστημονικά να μας αδρανοποιήσουν, να μας καταστήσουν μηχανικά, ανεγκέφαλα ρομπότ για να μπορέσουν να μας χρησιμοποιούν άμεσα ή έμμεσα για τους ιδιοτελείς σκοπούς τους. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε μια ιστορία της Ανατολής που αναφέρει ο Γκουρντζίεφ:
« Ήταν κάποτε ένας πλούσιος μάγος που είχε πολλά πρόβατα. Ήταν όμως συγχρόνως και πολύ φιλάργυρος. Δεν ήθελε να πάρει βοσκούς, ούτε να βάλει φράκτη γύρω από το λιβάδι όπου έβοσκαν τα πρόβατά του. Γι αυτό τα πρόβατα συχνά περιπλανιόνταν στο δάσος ή έπεφταν στις χαράδρες. Πάνω απ’ όλα έφευγαν γιατί ήξεραν ότι ο μάγος ήθελε το κρέας και το τομάρι τους και αυτό δεν τους άρεσε καθόλου.
Τελικά ο μάγος βρήκε μια λύση. Υπνώτισε τα πρόβατά του και πρώτα απ' όλα τους υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν αθάνατα και ότι δε θα πάθαιναν τίποτα αν τα έγδερναν, ότι, αντίθετα, αυτό θα ήταν για το καλό τους και μάλιστα πολύ ευχάριστο. Τους υπέβαλε ύστερα την ιδέα ότι ο μάγος ήταν καλό αφεντικό, ότι αγαπούσε το κοπάδι του, τόσο πολύ που ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα στον κόσμο για χατίρι του. Ύστερα τους είπε ότι και να τους συνέβαινε κάτι, αυτό δε θα συνέβαινε τότε, οπωσδήποτε όχι εκείνη τη μέρα και γι’ αυτό δεν ήταν ανάγκη να χολοσκάνε γι’ αυτό ή να το σκέπτονται. Μετά τους υπέβαλε την ιδέα ότι δεν ήταν καν πρόβατα. Σε μερικά υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν λιοντάρια, σε άλλα ότι ήταν αετοί, σε άλλα ότι ήταν άνθρωποι και σε άλλα ότι ήταν μάγοι..
Μετά από αυτό τελείωσαν οι έγνοιες και οι στενοχώριες του με τα πρόβατα. Ποτέ πια αυτά δεν ξανάφυγαν, αλλά περίμεναν ήσυχα την ώρα που θα απαιτούσε το κρέας και το τομάρι τους.»
Αυτά τα πρόβατα βέβαια είμαστε εμείς φίλοι μου και ο μάγος-τσοπάνης τα ασύστολα αφεντικά μας που μας καλλιεργούν για το κρέας μας και παίζουν το ρόλο των προστατών και πατεράδων μας….
blog zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου