Λεγόταν Milton Rogovin. Αυτοσυστήνονταν ως φωτογράφος που υπηρετούσε το κοινωνικό ντοκιμαντέρ κι αφιέρωσε περισσότερα από 40 χρόνια της ζωής τους για να συλλαμβάνει με τον φακό του αυτούς που ήταν «οι ξεχασμένοι». Φωτογράφιζε τους φτωχούς της Αμερικής, γιατί όπως έλεγε «οι πλούσιοι έχουν ούτως ή άλλως τους φωτογράφους τους».
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, ο Rogovin εργαζόταν ως οφθαλμίατρος στο Μανχάταν, όταν κατετάγη στο αριστερό κίνημα της εποχής. Ορμώμενος από την ανεξέλεγκτη κοινωνική αναταραχή και την εκτεταμένη φτώχεια που προκάλεσε η Μεγάλη Ύφεση, πράγματα για τα οποία διάβαζε στην κομουνιστική εφημερίδα «The Daily Worker», ο Rogovin σπούδασε κι έγινε δικηγόρος αναλαμβάνοντας υποθέσεις κοινωνικής ισότητας.
Το 1957 μπήκε στη μαύρη λίστα της αμερικανικής κυβέρνησης που τότε δίωκε τους αριστερούς επαγγελματίες και καλλιτέχνες, καλώντας τον κόσμο να τους μποϊκοτάρει. Όταν οι δουλειές του άρχισαν να μην πηγαίνουν καλά, είχε αρκετό χρόνο για να σκοτώσει, και το έκανε παρατώντας όλες τις προηγούμενες δραστηριότητες του και αφιερώνοντας το υπόλοιπο της ζωή του στη φωτογραφία: την τέχνη που έγινε το όχημα του για να επικοινωνήσει τα ιδανικά του.
Οι φωτογραφίες του, βαθύτατα ειλικρινείς, απεικονίζουν την κατώτερη κι εργατική τάξη της Αμερικής. Στις φωτογραφίες του «επισκέπτεται» κανείς από εργοτάξια μέχρι σαλόνια μικρομεσαίων οικογενειών. Θυμίζουν ότι η δουλειά είναι θυσία, αλλά κι ότι δίνει σχήμα και δομή στη ζωή μας.
Η δουλειά του είναι μια απόδειξη για την αξιοπρέπεια της εργασίας, τον σκοπό και την ευπρέπεια της.
Όπως έχουν γράψει οι New York Times για τις φωτογραφίες του: «Δεν πρόκειται για κοινωνιολογική απόδοση μιας εποχής, αλλά για προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων, που τα πρόσωπα τους δεν εμφανίζονται συχνά σε μια κουλτούρα που έχει μάθει να ‘γιορτάζει” την ομορφιά και τη δύναμη».
Δείτε ένα δείγμα από το έργο του:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου