ΤΙ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ, ΤΙ ΑΛΕΞΗΣ...

(Πεμ. 10/3/16 - 11:30)

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΔΟΜΑΝΩΛΑΚΗ

18 Φεβρουαρίου 1952, η μετεμφυλιακή Βουλή επικυρώνει τη συμφωνία ένταξης της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, με μοναδικέςαρνητικές ψήφους αυτές της Αριστεράς.

Πρωθυπουργός της χώρας τότε είναι ο κεντρώος Πλαστήρας, ο οποίος δηλώνει στην αγόρευσή του:

«Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί ότι όταν η Ελλάςσυμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των μεγάλων δυνάμεων, αι οποίαι κατοικούνται από ελευθέρους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται αυτή ασφαλεστέραν… Αι άλλαι θεωρίαι περί ειρηνεύσεων και ουδετερότητος… δεν έχουν καμμίαν σχέσιν με το γεγονός αυτό».

Είναι γεγονός ότι οι λεγόμενες κεντρώες, δημοκρατικές κυβερνήσεις κατά την περίοδο πριν και μετά το εμφύλιο, ήταν αυτές που αναλάμβαναν την βρώμικη δουλειά. Αρκεί να σκεφτούμε πως και η λευκή τρομοκρατία εγκαινιάστηκε επί κυβερνήσεως του "Γέρου της Δημοκρατίας", του "παπατζή" κατά τοΕΑΜ, Γ. Παπανδρέου. Ο λόγος είναι ότι ακριβώς προωθούν ένα κλίμα άμβλυνσης των πνευμάτων και συναίνεσης, σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις της παραδοσιακής Δεξιάς. Έτσι και ο "Μαύρος Καβαλάρης", όπως ήταν επίσης γνωστός ο Πλαστήρας, όχι μόνο έβαλε τη χώρα στο ΝΑΤΟ, αλλά την πήρε τσακισμένη από τον εμφύλιο και την έμπλεξε και στον πόλεμο της Κορέας. Επί Πλαστήρα ακόμα, και ενώ η κυβέρνηση ρητορικά έβαζε τέλος στις εκτελέσεις, δολοφονήθηκαν οι Μπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος, Αργυριάδης με την κατηγορία της κατασκοπίας. Μετά από τα παραπάνω και αφού το κεντρώο-δημοκρατικό άλλοθι δεν είναι πλέον χρήσιμο, οι Αμερικάνοι και τα Ανάκτορα ανοίγουν ένα κύκλο αποστασιών που θα οδηγήσει τελικά στην παλινόρθωση της Δεξιάς του Παπάγου, ο οποίος είναι κυριολεκτικά ο "αχυράνθρωπος" τους.

Κάτι παρόμοιο επαναλαμβάνεται και στο βρώμικο '89, όπου το πλιάτσικο και οι μίζες χρειάζονται το επικάλυμμα μια κυβέρνησης "εθνικής ενότητας"(δυστυχώς για πρώτη φορά με την συνενοχή και τουΚΚΕ), όπως και στην είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ με το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ να αλυσοδένει την χώρα στο άρμα του ευρώ. Το ίδιο άλλοθι λειτουργεί ακόμα και όταν η "αριστερά της ευθύνης" του Γ. Παπανδρέου μας επιβάλει το πρώτο μνημόνιο ή η άλλη "αριστερά της ευθύνης" του Κουβέλη γίνεται η τσόντα στην πρώτη συγκυβέρνηση του παλιού δικομματισμού. Μπορούμε λοιπόν να διαπιστώσουμε ότι οι παλιές κυβερνήσεις του δημοκρατικού-κεντρώου προσανατολισμού, που έβγαζαν τα κάστανα από τη φωτιά, έδωσαν την σειρά τους σε αυτοαποκαλούμενες κεντροαριστερές ή "αριστερές" κυβερνήσεις, το ίδιο πρόθυμες να υπηρετήσουν ξένους και ντόπιους αφεντάδες. Εδώ έρχεται και ο ΣΥΡΙΖΑ...

Με το προσωπείο της Αριστεράς και ενός "εκβιασμού" από τους ίδιους που αποκαλεί εταίρους ο νέος ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να υλοποιήσει ένα ακόμη αντιλαϊκό τρίτο μνημόνιο μιας δεξιάς νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης. Πέρα από αυτό βαθαίνει ακόμα περισσότερο την εξάρτηση της χώρας πέρα από το οικονομικό και πολιτικό, σε γεωστρατηγικό επίπεδο. Από κάργα απέναντι στην Frontex αρχικά, στηρίζει τώρα την ενίσχυσή της σε ευρωπαϊκή ακτοφυλακή, ενώ στρώνει κόκκινο χαλί στο ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Η απεμπολή από την ατλαντική συμμαχία στα συνέδρια του κόμματος, μετατρέπεται σε βαθύτερη εμπλοκή των δολοφόνων των λαών στις ελληνικές θάλασσες.

Μια "δημοκρατική" κυβέρνηση, όπως αυτή του Πλαστήρα, άνοιξε τον δρόμο για το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα.

Μια "αριστερή", του Τσίπρα, το βάζει μπάστακα στο Αιγαίο.

Μόνο που κ. Τσίπρα θυμηθείτε ότι τον Πλαστήρα τον ανέτρεψαν οι "σύμμαχοι", όπως σκοτώνεις το άρρωστο γαϊδούρι, όπως και τον Γέρο, όταν δεν τους χρειάζονταν άλλο. Ο γέρος και άρρωστος στρατηγός ανατράπηκε, φοβούμενος να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της ΕΔΑ για εκδημοκρατισμό του κράτους. Ο δε σημερινός πρωθυπουργός τέτοιο κάλεσμα δεν θα έχει, αφού ως "αριστερός" είχε ήδη την ευκαιρία, μα επέλεξε να διαβεί τον Ρουβίκωνα...

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23712:plast-papadom&catid=78:ygeia&Itemid=178