Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Συλλάβετέ με!!!! Θέλω να παραδοθώ...


Σας παρακαλώ πιάστε με! Μπουντρουμιάστε με σας ικετεύω! 
... ψυχικό θα κάνετε... θα με γλυτώσετε από κακές σκέψεις (που δεν αργούν να εξελιχθούν σε πράξεις ) που έρχονται στο μυαλό μου! Βάλτε με όπου θέλετε, όπου έχετε άδειο κρεββάτι , έστω μια γωνιά, σε ψυχιατρείο, σε φυλακή ...όπου σας κάνει κέφι ...

Το πιο σημαντικό είναι ότι θα με γλυτώσετε από το να βάψω τα χέρια μου με αίμα... Ούτε στις ταινίες δεν το άντεχα και τώρα γίνεται όνειρό μου.
Μου σαλεύει , μου "στρίβει" το νοιώθω, σιγά σιγά χάνω τα λογικά μου. Μια γελάω και μια κλαίω. Μια προσπαθώ να κρατηθώ όρθια, και μια σέρνομαι , νοιώθω σα να κουβαλάω ένα φορτηγό μεγατόνων στην πλάτη μου. Μια φωνάζω μέσα μου ακόμη αντέχω, και την άλλη δεν έχω φωνή ούτε για σκέψη . Σας αναφέρω ευθαρσώς ότι ο στόχος σας εστέφθη με επιτυχία, με κουρελιάσατε!!!
Κάποιες στιγμές νομίζω πως απλώς λυγίζω, όμως δεν λυγίζω, στην πραγματικότητα έσπασα.
Κύριοι, δεν είμαι ήρωας, δεν αντέχω τα βασανιστήριά σας που είναι πιο ύπουλα και από αυτά που θα μπορούσαν να εφεύρουν τα πιο διεστραμμένα μυαλά. Είναι επιστημονικά και εξευγενισμένα, είναι βαφτισμένα ως "πολιτισμένα" και "δημοκρατικά" και δεν τα βγάζω πέρα. Εσείς έχετε βοήθεια απ΄έξω κι εγώ δεν έχω ούτε την βοήθεια του μυαλού ούτε της ψυχής μου πια! Είστε πολλοί κι είμαι μία, γιατί καταφέρατε να μ΄απομονώσετε από τους άλλους.
Γιατί με διαβάλλεται στους φίλους μου, στους συνανθρώπους μου και πρέπει κάθε στιγμή και κάθε λεπτό ν΄αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας κι αυτό με εξουθένωσε. Σπείρατε τον φθόνο στους γύρω μου και τους καταντήσατε να τρέφονται από τον πόνο μου κι από την δυστυχία μου. Με συκοφαντήσατε στα πέρατα του κόσμου για να καλύψετε την δική σας ανικανότητα. Με χρησιμοποιείτε όταν και όπως σας βολεύει για να κρύβετε τις πομπές σας όπως κρύβει η γάτα το σκατό της. Είστε συκοφαντικά παχύδερμα που μπολιάζετε τον δημόσιο βίο με τους κλώνους σας για να καλλιεργείτε την διαπόμπευσή μου και να εμπλουτίζετε το άλλοθί σας!
Δεν αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο της σταγόνας!!! ΄Ελεος!!!
φοβάμαι ν΄ανοίξω τηλεόραση. Με τρομάζουν τα δελτία ειδήσεων , οι δημοσιογράφοι με τις "ανακαλύψεις" τους και τις επί τούτου ακαταλαβίστικες και εμετικές αναλύσεις τους , οι πολιτικοί μου δημιουργούν ένα αίσθημα πολιτικής γαστρεντερίτιδας, τους ακούω και αναγουλιάζω.... αγριεύω...
Φοβάμαι να ρωτήσω γνωστούς κι αγνώστους το συνηθισμένο : τι κάνεις; είναι σα να τους ειρωνεύομαι, αφού ούτε κι εμένα με νοιάζει τι κάνουν, απλώς σκόνταψα επάνω τους κι έπρεπε κάτι να πω... εγκλωβιστήκαμε ο καθένας χώρια, στα αδιέξοδα του μυαλού μας.
Φοβάμαι να πω καλημέρα στους ανθρώπους. Είναι σαν να τους βρίζω κατάμουτρα, σε ποια καλή μέρα να ποντάρουν άλλωστε;
Φοβάμαι να κοιτάξω τα παιδιά μου στα μάτια, για να μην δουν τον τρόμο στο βλέμμα μου, την ανασφάλειά μου, μη διαβάσουν στα μάτια μου ότι πια, δεν είμαι το στήριγμά τους , τ΄αποκούμπι τους στα δύσκολα , ότι δεν έχω κουράγιο να τους πω: προχώρα και μη φοβάσαι, εγώ εδώ είμαι!!
Φοβάμαι να δω τους γονείς μου και τ΄αδέλφια μου , γιατί θα μαλώσουμε για το ποιος θα πρωτοπεί τους καημούς του.
Φοβάμαι να πάω στην δουλειά μου, γιατί κάθε μέρα δεν ξέρω αν θα την έχω την επόμενη μέρα και πρέπει συνέχεια να "μεταφράζω" τα διάφορα δημοσιεύματα τρομοκρατίας που μου πετάτε στα μούτρα για να διασκεδάζετε με τις αντιδράσεις μου, παίζετε με την ανάγκη και το δικαίωμά μου στην εργασία και στην αξιοπρέπεια!
Φοβάμαι να χρησιμοποιήσω λέξεις όπως: θα .... την επόμενη στιγμή...αύριο...μετά ...
Με στριμώξατε να ζω για την στιγμή μονάχα, και να΄μαι ευχαριστημένη αν την ξεπεράσω έστω και μόνο επειδή αναπνέω...
Φοβάμαι ν΄αρρωστήσω, φοβάμαι ν΄ανάψω τα φώτα, φοβάμαι τον χειμώνα και το κρύο, φοβάμαι μην πεινάσω, μην κορακιάσω από δίψα....
Φοβάμαι να ονειρευτώ, φοβάμαι να σηκωθώ από το κρεββάτι μου , φοβάμαι να ζήσω....
Μ΄έχετε τρελάνειιιιιιιι. Χάνω τα λογικά μου!!!
Υποτιμάτε συνέχεια την νοημοσύνη μου, βγάλατε σκάρτη την λογική μου, ξεφτιλίσατε την αξιοπρέπειά μου, ρεζιλέψατε την υπόληψή μου, με διασύρατε σ΄όλο τον κόσμο και τον ντουνιά, ρημάξατε την ζωή μου και καταστρέψατε το κουράγιο μου και τις δυνάμεις μου.
΄Ημουν νομοταγής, σας άκουγα , σας πίστευα, ήμουν καλοπροαίρετη, εργατική και όλα αυτά τα εκμεταλλευτήκατε για να γίνετε πιο ισχυροί, πιο αλαζόνες, πιο πλούσιοι! Πατήσατε πάνω μου για να νοιώθετε ψηλοί, μα στα μάτια μου πέσατε τόσο χαμηλά, που ακόμη κι αυτό δεν το αντέχω. Δεν μπορώ να αντιληφθώ τόση σαπίλα, τόση σαβούρα τόση απανθρωπιά από πάνω μου, δεν μπορώ να χωνέψω την ανυποψία μου τόσα χρόνια.
Προκαλείτε έναν "τουρισμό " και προσκαλείτε τους ξένους να έρθουν να μας περιεργαστούν ως αξιοθέατο.
Με βάζετε στη δουλειά μου και λέω λόγια που ντρέπομαι να ξεστομίσω. Προσπαθώ να τους πείσω για τα παράλογα και θυμώνω με τον εαυτό μου . Βλέπω την απορία στα μάτια τους και ντρέπομαι που καταντήσατε έτσι την δουλειά μου.Με κάνετε επίορκο του όρκου μου όταν διορίστηκα για να μπορείτε να με πετάξετε έξω στην δήθεν αξιοκρατική σας αξιολόγηση που θα σκαρφιστείτε. Βάζετε εμένα να υλοποιώ τις αρρωστημένες αποφάσεις σας. Είστε άνανδροι και αδίστακτοι ανθρωποφάγοι!
΄Ενα χαμόγελο ήταν όλο κι όλο μου το βιος , που όταν χαμογελούσα ένιωθα ότι πετούσα, γελούσε όλο το πρόσωπό μου και ευχαριστιόταν η ψυχούλα μου, κι αυτό το παγώσατε. Το κάνατε σαν εκείνα τα ηλίθια χαμόγελα στις ψυχοθεραπείες γέλιου για να νοιώθει ο κόσμος καλά. ΄Ακουστε που μας φτάσατε, "ενέσεις" γέλιου, για μακροζωϊα.... ξεγελιέται μωρέ η ψυχή τ΄ανθρώπου, ξεγελιέται ο χρόνος με τέτοια τερτίπια;;; από μόνο του αυτό είναι αρρωστημένο!!
Δεν σας έφτανε που αδειάσατε το πορτοφόλι μου, αδειάσατε και τα σωθικά μου, την ψυχή μου. Είστε "πολιτισμένοι δράκουλες" που μου ρουφάτε το αίμα και μεταλλάσσετε την ψυχή μου! Σαν καρκινικά κύτταρα μολύνετε κάθε μέρα τα ζωτικά μου όργανα. Με βιάζετε καθημερινά και κατ΄εξακολούθηση ... Πόσα ν΄αντέξω η γυναίκα!!!
Είστε ψυχροί εγκληματίες σε καιρό ειρήνης, και ένας υγιής νους στους εγκληματίες επαναστατεί! Ούτε κι αυτό μου "επιτρέπεται" να κάνω, με φιμώσατε , με τυφλώσατε, με πνίξατε στ΄ αναφιλητά μου και με καταντήσατε ένα άδειο κουφάρι που περιφέρεται σαν ζόμπι χωρίς προορισμό. Νοιώθω ένας σύγχρονος δεινόσαυρος που εξαφανίζεται μέρα με την μέρα, κι αφήνω τ΄ αποστεωμένα ίχνη μου στη γραφή μου...
Αλήθεια πως μπορείτε εσείς κι αντέχετε το προφίλ του ΄Ελληνα έτσι όπως τον καταντήσατε. Ο ΄Ελληνας εκτός από "τσαρλατάνος" όπως διατυμπανίζετε, ήταν και περήφανος, είχε φιλότιμο, ήταν κεφάτος απ΄την φτιάξη του , ήταν αψύς στο δίκιο του και τον καταντήσατε ένα άβουλο , ένα πράγμα ανεξήγητο που ούτε ο ίδιος δεν μπορεί ν΄αναγνωρίσει το είδωλό του μέσα σ΄αυτό. Απορεί και αναρωτιέται πως του συμβαίνει αυτό και νοιώθει ανήμπορος ν΄αντιδράσει για την κατάντια του και βουλιάζει περισσότερο σ΄έναν ανεκδιήγητο μαζοχισμό!
Με αναγκάζετε να σκέφτομαι βάρβαρα, απάνθρωπα , με καταντήσατε σαν τα μούτρα σας , κατ ΄εικόνα και καθ΄ ομοίωσίν σας ...
Δε με νοιάζει πια, η κρίση σας, με νοιάζει η κρίση πανικού η δική μου, με νοιάζει που γυαλίζει το μάτι μου και που αγρίεψε το μέσα μου!
Προσέξτε! Ο απελπισμένος δεν έχει να χάσει τίποτα, οπότε γίνεται πολύ επικίνδυνος!
Δαίμονες τριγυρίζουν στο μυαλό μου ...ντοπαρίστηκα από την "δημοκρατία" σας και γουστάρω "βία" και διψάω για "αίμα" ...
Γι΄αυτό σας λέω...συλλάβετέ με , απαλλάξτε με από τις άσχημες σκέψεις που λίγο απέχουν να γίνουν πράξεις , σας μισώ, θέλω να πάρω ένα όπλο και να σας καθαρίσω έναν έναν για να μπορώ να το "απολαύσω" ... και μη γελιέστε ότι θα γλυτώσετε, έχω δική μου λίστα. Επίσης μην ποντάρετε στην ασχετοσύνη και στην απειρία μου, θα έχω την τύχη του ατζαμή και του πρωτάρη με το μέρος μου ...
Είμαι αποφασισμένη! ΄Η θα μου δώσετε πίσω τον εαυτό μου, την Βουλίτσα μου ή θα σας εκδικηθώ για το έκτρωμα που δημιουργήσατε στη θέση μου! Θέλω το κακό σας, βάλτε το καλά στο μυαλό σας ....
΄Ηδη ακούω την μουσική από τον πυρρίχιο μέσα μου σαν σάλπισμα , κι εμείς οι Πόντιοι δεν αντέχουμε ν΄ακούμε χωρίς να χορεύουμε .... για όσους δεν γνωρίζουν είναι πολεμικός χορός ....
Εκπέμπτω μηνύματα ΣΟΣ ...και για μένα και για σας ...
Σας παρακαλώ συλλάβετέ με να γλυτώσουμε το κακό που έρχεται ...
Υ.Γ1. Κύριοι μην τολμήσετε να με αδικήσετε λασπολογώντας με, γιατί εγώ ήμουν εντάξει, στην αρχή σας πήρα με το καλό και το παρεξηγήσατε, μετά σας έγραφα και σεις με "γράψατε", μετά σας παρακάλεσα κι εσείς με κοροϊδέψατε, μετά απήργησα κι εσείς κωφεύατε, διαδήλωνα κι εσείς με διαλύσατε... τα δοκίμασα όλα...προσπάθησα στ΄ αλήθεια με ότι μέσα διέθετα , μα εσείς με αγνοείτε και με γλεντάτε, δεν έχω άλλον τρόπο παρά να γίνω ο "Ζορό" της ζωής των παιδιών μου. Εσείς με μασκαρέψατε έτσι και τώρα θαυμάστε τα έργα σας!!! Είστε γονείς και θα με καταλάβετε, κι εσείς το ίδιο θα κάνατε στη θέση μου ... ο "θάνατός" σας, είναι η ζωή τους !!! Ας την χτίσουν αυτά κατά πως θέλουν ...
Υ.Γ2. Θα βρεθεί σίγουρα κάποιος να μου πει: και γιατί δεν πας στην Χρυσή Αυγή, που κι αυτοί "καθαρίζουν" και θέλουν "κάθαρση" για να σου περάσει η τρέλα;
Απλούστατα γιατί αυτοί χτυπούν το σαμάρι ενώ τους φταίει ο γαϊδαρος!
Γιατί εγώ θέλω να "καθαρίσω" τους "γαϊδάρους"!
Δεν θέλω απλώς να με γράψουν στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας γιατί καθάρισα έναν έρμο μελαμψό που δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
Είμαι ψωνάρα και θέλω να με γράψει η ΙΣΤΟΡΙΑ με μεγάλα γράμματα!
Μη ζητάτε επιπλέον εξηγήσεις, σας το είπα ...άρχισε να μου στρίβει...αυτό τα εξηγεί ΟΛΑ!!!
Υ.Γ.3 Θυμάστε την ταινία: ένας νομοταγής πολίτης;;; παρακάτω σας θυμίζω ένα τραγουδάκι από κει...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου