Στις 16 Σεπτεμβρίου 2012, «Το Βήμα» δημοσίευσε την πληροφορία πως «ο Αντώνης Σαμαράς έχει προβληματιστεί σοβαρά σχετικά με το ενδεχόμενο να ζητήσει να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή… Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος φέρεται να είναι ανάμεσα στους πιο ένθερμους υποστηρικτές της άποψης ότι το κράτος πρέπει να επιδείξει αποφασιστικότητα και πυγμή και να θέσει εκτός νόμου τη Χρυσή Αυγή. Το επιχείρημα του υπουργού Άμυνας είναι ότι οι πολιτικές κατευνασμού έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα».
Λίγες ημέρες πριν, στις 10 Σεπτεμβρίου 2012, «Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τέντες ζήτησε σήμερα από τους κατά τόπον αρμόδιους Εισαγγελείς την επίσπευση των διενεργουμένων προκαταρκτικών εξετάσεων για τα γεγονότα της Ραφήνας και της Λαϊκής Αγοράς Μεσολογγίου, ούτως ώστε το γρηγορότερο δυνατόν να ζητηθεί από τη Βουλή η άρση του ασύλου των εμπλεκομένων βουλευτών». Πόσο ειλικρινείς είναι οι προθέσεις των δύο αυτών ανωτάτων λειτουργών της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης, με δεδομένο πως, στο παρελθόν, όταν επίσημα και θεσμικά τέθηκαν σε κυβέρνηση και δικαιοσύνη ανάλογα αιτήματα, στην καλύτερη περίπτωση τα έστειλαν στις ελληνικές καλένδες και στη χειρότερη αρνήθηκαν την ύπαρξη ναζιστικής οργάνωσης ή ναζιστικού λόγου;
Ελλάδα σε ΟΗΕ: «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένο νεο-ναζιστικό κίνημα»
Τον Αύγουστο 2009, η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) εξέταζε την εφαρμογή από την Ελλάδα της αντίστοιχης σύμβασης του ΟΗΕ. Η CERD είχε στα χέρια της κοινή έκθεση των δύο ΜΚΟ Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ) και Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) με πληροφορίες μεταξύ άλλων και για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Τεκμηριώνονταν με φωτογραφικό υλικό του φθινοπώρου 2005 με ναζιστικούς χαιρετισμούς και νεοναζιστικά σύμβολα στελεχών της και σβάστικες και ρατσιστικά συνθήματα «Έξω οι ξένοι», «Τσακίστε τους σιωνιστές», «Juden Raus» με την υπογραφή «Χρυσή Αυγή» έξω από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων και στο Αργοστόλι όπου είχαν φτάσει να βεβηλώσουν και την αναμνηστική πλάκα για την αρωγή του ισραηλινού ναυτικού στη σεισμόπληκτη Κεφαλονιά.
Ρώτησε λοιπόν η CERD την Ελλάδα: «Έχετε απαγορεύσει νομικά οργανώσεις και ομάδες που προωθούν ρατσιστικές διακρίσεις, περιλαμβανόμενων νεοναζιστικών ομάδων, και έχετε δικάσει τους οργανωτές τους;». Η κυβέρνηση ΝΔ με Υπουργό Εξωτερικών την Ντόρα Μπακογιάννη απάντησε πως «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένο νεο-ναζιστικό κίνημα. Για το λόγο αυτό οι αρμόδιες αρχές δεν έχουν αντιμετωπίσει θέμα απαγόρευσης παρόμοιων ομάδων. Όταν προκύψει παρόμοιο θέμα στο μέλλον, όλα τα απαραίτητα μέτρα θα παρθούν, σύμφωνα με τη σχετική εθνική νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις».
Φυσικά, η CERD δεν πίστεψε την Ελλάδα και στις συστάσεις της, στην ενότητα «ιδιαίτερα σημαντικές συστάσεις», περιέλαβε και την ακόλουθη: «Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης ανησυχίες από αναφορές για τη διάδοση ρατσιστικών στερεοτύπων και μισαλλόδοξων σχολίων από συγκεκριμένες οργανώσεις και ΜΜΕ κατά προσώπων που ανήκουν σε διαφορετικές εθνοτικές και φυλετικές ομάδες και απηύθυνε σύσταση στο Κράτος μέλος να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για την τιμωρία των οργανώσεων και ΜΜΕ που είναι ένοχα τέτοιων πράξεων. Περαιτέρω απηύθυνε σύσταση στο Κράτος μέλος να απαγορεύσει συγκεκριμένα νεοναζιστικές ομάδες από την επικράτειά του και να λάβει πιο αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσει την ανεκτικότητα απέναντι σε πρόσωπα με διαφορετική εθνοτική καταγωγή.» Η κυβέρνηση που τις παρέλαβε (στο μεταξύ ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ με Υπουργό Εξωτερικών το Γιώργο Παπανδρέου), απλώς τις περιφρόνησε, όπως και όλες τις άλλες συστάσεις διεθνών οργανισμών.
Δικαστικό θάψιμο αιτήματος απαγόρευσης της Χρυσής Αυγής και δίωξης των υπευθύνων της
Έτσι, ανενόχλητη η Χρυσή Αυγή ενισχυόταν και ένα χρόνο αργότερα εξέλεξε τον αρχηγό της Νικόλαο Μιχαλολιάκο δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο Αθηναίων. Σε μιαν από τις πρώτες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, στις 17 Ιανουαρίου 2011, ο εκλεγείς χαιρέτισε ναζιστικά. Ακολούθησαν φραστικές καταδίκες αλλά ούτε ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης ούτε καμιά δημοτική παράταξη ούτε κανένας άλλος δεν θεώρησε σκόπιμο να κινητοποιήσει τη δικαιοσύνη. Δύο ημέρες αργότερα, ο επίσης εκλεγείς με τη Χρυσή Αυγή σύμβουλος του Κοινοτικού Συμβουλίου της 6ης Κοινοτικής Ενότητας Χρήστος Αθανασάκος έκανε τον ίδιο χαιρετισμό κατά τη συνεδρίασή του.
Το ΕΠΣΕ στις 24 Ιανουαρίου 2011 κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη-Σπυρίδωνα Τέντε αίτημα να κινήσει τις διαδικασίες για την απαγόρευση λειτουργίας της Χρυσής Αυγής γιατί αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 37 παρ. 5γ΄ του π.δ. 96/5.6.2007, συνδυαζόμενη µε τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 1 του Συντάγματος. Στο αίτημα υπήρχε η σύσταση της CERD, οι ναζιστικοί χαιρετισμοί και αναφορά με φωτογραφίες στη ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής όπως παρουσιάστηκε στη CERD. Επίσης, υπενθυμιζόταν πως ο Άρειος Πάγος είχε αποφανθεί πως φασιστικά κόμματα είναι αντίθετα με τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Με την απόφαση 4/1-9-2007, το Α’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ανακήρυξε έναν υποψήφιο ως μεμονωμένο υποψήφιο χωρίς τον τίτλο του συνδυασμού «Νέος Φασισμός», γιατί αυτό αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 29 παράγραφος 1 του Συντάγματος που προβλέπει ότι «η οργάνωση και η δράση των κομμάτων οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου σιωπηρά απέρριψε το αίτημα και παρέπεμψε την αναφορά στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Ελένη Ράικου για τη διερεύνηση των καταγγελλόμενων αδικημάτων της παράβασης του Ν. 927/79, και δημόσιας προτροπή σε, ή/και εγκωμιασμό, εγκλημάτων και ειδικότερα εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Η Εισαγγελέας σχημάτισε μια δικογραφία και την έστειλε στις 23 Μαΐου 2011 σε Πταισματοδίκη για προκαταρκτική εξέταση. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2011, το ΕΠΣΕ πρόσθεσε ως επιβαρυντικά στοιχεία μεταξύ άλλων κείμενο της 29 Ιανουαρίου 2011 της «Χρυσής Αυγής» με τον εύγλωττο και εγκωμιαστικό εγκλήματος τίτλο «Ο ρατσισμός είναι το αντίδοτο στην παγκοσμιοποίηση», κείμενα του Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για επεισόδια και πράξεις βίας που αποδίδονται στη «Χρυσή Αυγή» μετά από πορεία που οργάνωσε η ίδια όπως αναφέρει και της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Άννας Φραγκουδάκη για τη «Χρυσή Αυγή», την ανάγκη τιμωρίας της ρατσιστικής βίας και των ρατσιστικών «ιδεών που σκοτώνουν», καθώς και άρθρο των «New York Times» της 7 Αυγούστου 2011 για τη «Χρυσή Αυγή» με δήλωση του εκπροσώπου της «Χρυσής Αυγής» Ηλία Παναγιώταρου που ουσιαστικά εγκωμιάζει τις επιθέσεις κατά μουσουλμανικών τεμενών. Οι εγκαλούμενοι Νικόλαος Μιχαλολιάκος και Χρήστος Αθανασάκος έδωσαν εξηγήσεις και η δικογραφία επέστρεψε στις 11 Νοεμβρίου 2011 στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Ελένη Ράικου η οποία εδώ και δέκα μήνες δεν τη χρέωσε καν σε κάποιο εισαγγελέα για να την επεξεργαστεί!
Αξίζει να σημειωθεί πως για τα ρατσιστικά συνθήματα με την υπογραφή της Χρυσής Αυγής στο Αργοστόλι και στα δικαστήρια της Αθήνας που προαναφέρθηκαν, μετά από μηνύσεις του ΕΠΣΕ με τη σύμπραξη του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (ΚΙΣ), σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε Αθήνα και Κεφαλονιά. Οι εισαγγελείς και στις δύο περιπτώσεις άσκησαν ποινική δίωξη για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου 927/1979 αλλά μόνο κατά αγνώστων και έτσι τις έστειλαν στο αρχείο άγνωστων δραστών. Κι’ όμως, υπάρχει στο νόμο αυτό η παράγραφος 2 του άρθρου 1 με την οποία τιμωρείται «όστις συνιστά ή συμμετέχει εις οργανώσεις, αι οποίαι επιδιώκουν ωργανωμένην προπαγάνδαν ή δραστηριότητας πάσης μορφής τεινούσας εις φυλετικάς διακρίσεις». Το ΕΠΣΕ ζήτησε την ενεργοποίησή του, αλλά οι εισαγγελείς κώφευσαν…
Είναι εμφανές πως μέχρι τώρα τόσο η κυβέρνηση (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) όσο και η δικαιοσύνη (σε επίπεδο Εισαγγελέα του Άρειου Πάγου και Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών) επέλεξαν θεσμικά και επανειλημμένα να μην κινήσουν καμιά διαδικασία σε βάρος της Χρυσής Αυγής, παρ’ όλο που το ζήτησαν συγκεκριμένα, επίσημα και θεσμικά από τη μια ο ΟΗΕ και από την άλλη μια ελληνική ΜΚΟ. Η Χρυσή Αυγή λοιπόν εκκολάφθηκε απολαμβάνοντας τη θεσμική ατιμωρησία του ναζισμού και του ρατσισμού.
Η δικαστική αθώωση του ρατσιστή και νεο-ναζιστή Κώστα Πλεύρη και η δίκη των μηνυτών του
Ουσιαστικά, πίσω από τη φαινομενική απραξία της εξουσίας στην Ελλάδα, κρύβεται η διαδεδομένη υποστήριξη φασιστικών και ναζιστικών αντιλήψεων ακόμα και στα υψηλότερα επίπεδα της πολιτείας. Αυτό καταδείχτηκε περίτρανα με την κατά πλειοψηφία (27-12) απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου στις 15 Απριλίου 2010 στη δίκη για το βιβλίο «Οι Εβραίοι: Όλη η αλήθεια» του ναζί Κώστα Πλεύρη. Η πλειοψηφία θεώρησε τον Κώστα Πλεύρη «επιστήμονα και ιστορικό» ο οποίος στο βιβλίο του ασκεί «κριτική των ιστορικών προσώπων, η οποία δεν είναι προσχηματική και δεν εκφεύγει από τα επιστημονικά πλαίσια» και αποφάνθηκε πως ο Κώστας Πλεύρης με το βιβλίο του δεν προσβάλλει την αξία των Εβραίων λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους, αφού υποτίθεται πως στρέφεται κατά των … «εβραιοσιωνιστών» και όχι των Εβραίων. Η μειοψηφία αντίθετα αποφάνθηκε πως «τα ανωτέρω αποσπάσματα του βιβλίου του κατηγορουμένου… αναφέρονται αδιακρίτως κατά των Εβραίων, διακρίνονται από εμπάθεια και φανατισμό και εμπεριέχουν αφενός δημόσια πρόκληση σε πράξεις που μπορούν να προκαλέσουν εναντίον των Εβραίων, εκ μόνου του λόγου της εθνικής καταγωγής των, διακρίσεις, μίσος ή βία και αφετέρου προσβλητικές της τιμής και της υπολήψεώς των ιδέες, λόγω της εθνικής και μόνο καταγωγής των, αφού εμφανίζουν αυτούς, συλλήβδην, ως ραδιούργους, δολοφόνους και υπανθρώπους» πως τα περί «εβραιοσιωνιστών» ήταν προσχηματική δήλωση του Κώστα Πλεύρη για να αποφύγει την καταδίκη του την οποία κακώς υιοθέτησαν εφέτες και αρεοπαγίτες).
Η πλειοψηφία των δικαστών του Άρειου Πάγου με την επικύρωση της «επονείδιστης» κατά τον Καθηγητή Μιχάλη Σταθόπουλο (‘Θέμα και Παραλλαγές’ ΕΤ-1 29 Ιανουαρίου 2010) αθωωτικής απόφασης του Εφετείου Αθηνών απέδειξε περίτρανα αυτό που επί δεκαετίες το ΕΠΣΕ έχει δηλώσει και τεκμηριώσει. Ο αντισημιτισμός όπως και οι άλλες μορφές ρατσισμού αποτελούν κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας ενσωματωμένο και υποστηριζόμενο από τους θεσμούς της πολιτείας. Η Ελλάδα διαφέρει από όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ, στις οποίες ο ρατσισμός αποτελεί περιθωριακό φαινόμενο, καταδικάζεται συστηματικά από τα θεσμικά όργανα και την πλειοψηφία των κοινωνιών τους και συνήθως διώκεται ποινικά. Η Ελλάδα θυμίζει περισσότερο τη Γερμανία λίγο πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία στην οποία ο ρατσισμός κυριαρχούσε και ενσωματωνόταν θεσμικά.
Γι’ αυτό άλλωστε, οι άνθρωποι που τόλμησαν να εγκαλέσουν τον Κώστα Πλεύρη για το νεο-ναζιστικό βιβλίο του, δηλαδή οι εκπρόσωποι του ΚΙΣ Μωυσής Κωνσταντίνης, Βενιαµίν Αλµπάλα, Αβραάμ Ρειταν και Λέων Γαβριηλίδης, και οι εκπρόσωποι του ΕΠΣΕ Andrea Gilbert και Παναγιώτης Δηµητράς δικάζονται στις 14 Δεκεμβρίου 2012 για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και συκοφαντική δυσφήμηση του Κώστα Πλεύρη με μάρτυρα κατηγορίας το συνεκδότη του βιβλίου του Κώστα Πλεύρη Άδωνι Γεωργιάδη. Ο τελευταίος ίσως κληθεί εκεί να επαναλάβει το σχόλιό του της 19 Σεπτεμβρίου 2012: «Ο φίλος μου ο Κώστας Πλεύρης είναι δηλωμένος Ναζί».
Σε μιαν κοινωνία όπου κυρίαρχες (mainstream) αξίες είναι ο ρατσισμός και ο ναζισμός, και όχι ο αντιρατσισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναμενόμενο ήταν η Χρυσή Αυγή να εκκολαφθεί με θαλπωρή.
Το άρθρο δημοσιεύται στο τεύχος Οκτωβρίου 2012 του Books Journal
http://www.zougla.gr/blog/article/640743
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου