Από τη μια μεριά βρίσκονται οι ορδές των πραιτοριανών της ισπανικής «δημοκρατίας». Πάνοπλοι πυροβολούν τους ανθρακωρύχους με πλαστικές σφαίρες. Από την άλλη βρίσκονται εκατοντάδες αποφασισμένοι εργάτες που απαντούν με το μόνο τρόπο που καταλαβαίνει η κρατική τρομοκρατία. Εξοπλισμένοι με αυτοσχέδιες ρουκέτες, κατάφεραν την περασμένη Τρίτη να εξαναγκάσουν σε υποχώρηση τους μπάτσους από τη Θινέρα, όπως ανέφερε ο ανταποκριτής του Ασοσιέιτεντ Πρες που ήταν παρών στο πεδίο των συγκρούσεων.
Οι 8.000 ισπανοί ανθρακωρύχοι, που συνεχίζουν για ένα σχεδόν μήνα τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στις περικοπές που θα τους στείλουν στο απόσπασμα της ανεργίας, έχουν προχωρήσει σε 170 αποκλεισμούς δρόμων και 30 μπλόκα σε σιδηροδρομικές γραμμές, δίνοντας ένα σπουδαίο μάθημα αντίστασης στους εργάτες όλης της Ευρώπης. Γιατί αντιμετωπίζουν στα ίσα τις δυνάμεις καταστολής, δείχνοντας αποφασισμένοι να νικήσουν. Mε λίγα και σταράτα λόγια περιγράφει τα κίνητρά τους ένας απ’ αυτούς, ο Χοσέ Λουίς, στην ισπανική El Pais (20/6/12): «Βαρεθήκαμε να μας συμπεριφέρονται σαν εγκληματίες. Είμαστε εργάτες που προστατεύουμε τους εαυτούς μας απέναντι σε όσους θέλουν να εξαφανίσουν τον τρόπο ζωής μας... Ο παππούς μου πολέμησε το 1934, ο πατέρας μου το 1962. Τώρα ήρθε η δική μου σειρά».
Στις αρχές της εβδομάδας, κατέβηκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους σε πολλές πόλεις, κατά την 24ωρη απεργία που αναγκάστηκε να κηρύξει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. 50.000 στο Λανκρέο, 15.000 στη Λεόν. Το δίκιο είναι με το μέρος τους. Και το ισπανικό κράτος, που χαρίζει προκλητικά 100 δισ. ευρώ στις τράπεζες, τολμά να κόψει το ένα χιλιοστό αυτού του ποσού (110 εκατ. ευρώ) από το κρατικό πρόγραμμα επενδύσεων για την εξορυκτική βιομηχανία άνθρακα, για να στείλει χιλιάδες ανθρακωρύχους στην ανεργία που έχει ήδη εκτιναχτεί στη χώρα (πάνω από 25% συνολικά και πάνω από 50% στους νέους).
ΥΓ: Για να μην… πάρουν αέρα τα μυαλά των ελλήνων εργατών, ο «Ριζοσπάστης» (που δε θα μπορούσε ν’ αποκρύψει ένα γεγονός όπως η απεργία των ανθρακωρύχων) αποκρύπτει επιμελώς την αντιβία που ασκούν οι εργάτες στις δυνάμεις καταστολής. Τα... τηλεγραφήματα που δημοσιεύει αναφέρουν μόνο τη βία της αστυνομίας ενώ οι φωτογραφίες με τις αυτοσχέδιες ρουκέτες, τις ασπίδες, τα καλυμμένα πρόσωπα της μαχητικής εμποσροσθοφυλακής των ανθρακωρύχων, φωτογραφίες με τις οποίες είναι γεμάτο το διαδίκτυο, απουσιάζουν κι αυτές. Βλέπετε, ο αγώνας των ισπανών ανθρακωρύχων δεν μπορεί να θεωρηθεί προβοκατόρικος (εργάτες είναι οι άνθρωποι), ούτε όμως και να προβληθεί, αφού έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική του Περισσού (της ενδυνάμωσης του... κινήματος μέσω της υπερψήφισής του στις κάλπες και της ευλαβικής τήρησης της αστικής νομιμότητας). Μια σύγκριση με το πώς χειρίστηκαν την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία αρκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου