Σε μία χώρα όπου παραπαίει, σε ένα πολιτικό σκηνικό που ψυχορραγεί λόγω της ανατροπής του δικομματισμού, και σε μία υπαρξιακή αλλοτρίωση συνέπεια της οικονομικής κρίσης, υπάρχουν ακόμα πράγματα που γίνονται και ξεφεύγουν από τα γνωστά και τετριμμένα που ζούμε εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Τώρα θα μου πείτε ότι δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για κάτι άλλο πέρα από την πολιτική με τα μνημόνια της. Πόσο μάλλον, όταν τα προβλήματα είναι τόσο έντονα και καθημερινά έρχονται κι άλλα στην επιφάνεια. Χάσαμε τους εαυτούς μας, είναι γεγονός. Χάσαμε ωστόσο, και κάθε ενδιαφέρον για την κοινωνικότητα που μας περιβάλει. Δίπλα μας συμβαίνουν πράγματα, αλλά είμαστε κλεισμένοι στις παρωπίδες του μικρόκοσμου και της καθημερινής επιβίωσης.
Κι όμως υπάρχει χρόνος, για τα απλά, καθημερινά, αυτά που δεν έχουν καμία ουσία και θέση τον τελευταίο καιρό στη ζωή κι όμως έχουν μεγάλη αξία. Γιατί ακόμα και σήμερα, γίνονται πράγματα, που ξεφεύγουν από την αθλιότητα της πολιτικής με όλες της τις παραμέτρους.
Αύριο, θα συνοδέψουμε μία συνάδελφο από το γραφείο, σε μία εκδήλωση βράβευσης. Βραβεύεται η δωδεκάχρονη κόρη της. Και ναι, αυτό είναι ένα σπουδαίο γεγονός. Γιατί γίνονται κι άλλα σπουδαία πράγματα σε αυτή τη χώρα, μόνο που δεν προβάλλονται.
Αυτό το παιδί, πήρε μέρος σε ένα διαγωνισμό. Δεν μίλησε σε κανέναν γιατί ο κόσμος των μεγάλων ήταν απασχολημένος με άλλα πιο σοβαρά θέματα. Δεν αντιλέγω. Είναι πολύ σοβαρό το θέμα της επιβίωσης. Αυτό το παιδί ωστόσο, δήλωσε συμμετοχή σε αυτόν τον διαγωνισμό (το ποιος είναι δεν έχει σημασία), έκανε την προσπάθεια του, χωρίς να ζητήσει καμία βοήθεια. Έδωσε έναν αγώνα όμορφο, έζησε όλες τις αγωνίες από την αρχή μέχρι το τέλος και ξαφνικά ανακοίνωσε ότι αύριο βραβεύεται γι’ αυτήν την προσπάθεια του με το πρώτο βραβείο. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε άδεια από τη δουλειά, να αφήσουμε την καθημερινότητα και να βρεθούμε δίπλα σε αυτό το παιδί. Να μοιραστούμε τη χαρά του, να χειροκροτήσουμε την προσπάθεια του και να του χαρίσουμε το καλύτερο χαμόγελο που έχουμε.
Δεν περιμένει τίποτε άλλο από εμάς. Το έχουμε προβληματίσει ήδη πολύ με την κρίση και τις συνέπειες της. Έχει αλλάξει και η δική του ζωή. Έχει σκοτεινιάσει και το δικό του όνειρο. Όμως, μέσα σε όλη αυτή τη φρίκη, το παιδί βρήκε τη θέληση να κάνει κάτι όμορφο. Όχι με ροζ συννεφάκια και ρομαντισμούς αλλά με ευγένεια και ήθος.
Γιατί σε αυτή τη χώρα που όλα διαλύονται, γίνονται κι άλλα πράγματα, που δεν έχουν να κάνουν με τα συνηθισμένα της οικονομικής και ηθικής κρίσης. Υπάρχουν τόσα πράγματα που γίνονται γύρω μας. Τόσα που δεν φτάνει το μυαλό μας. Η κρίση μας άλλαξε και μας έβαλε σε μία διαρκή διαδικασία να σκεφτόμαστε μόνο τα τρέχοντα. Σημαντικό γεγονός για την ζωή μας με πολλές διαστάσεις και παραμέτρους. Κι όμως, πέρα από αυτά υπάρχουν και τα άλλα. Δεν έχουν οικονομικό κόστος. Λίγο χρόνο απαιτούν και πολύ αγάπη.
Αυτό το παιδί μας ξύπνησε λίγο από τον λήθαργο. Μας έδωσε μία νότα διαφορετική. Μας έβαλε τα γυαλιά που λένε. Ας ανοίξουμε τους ορίζοντες μας λοιπόν, γιατί γίνονται και άλλα πράγματα. Ας τους δώσουμε τη θέση που αξίζουν.
Πηγή:http://www.protagon.g
r
Τώρα θα μου πείτε ότι δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για κάτι άλλο πέρα από την πολιτική με τα μνημόνια της. Πόσο μάλλον, όταν τα προβλήματα είναι τόσο έντονα και καθημερινά έρχονται κι άλλα στην επιφάνεια. Χάσαμε τους εαυτούς μας, είναι γεγονός. Χάσαμε ωστόσο, και κάθε ενδιαφέρον για την κοινωνικότητα που μας περιβάλει. Δίπλα μας συμβαίνουν πράγματα, αλλά είμαστε κλεισμένοι στις παρωπίδες του μικρόκοσμου και της καθημερινής επιβίωσης.
Κι όμως υπάρχει χρόνος, για τα απλά, καθημερινά, αυτά που δεν έχουν καμία ουσία και θέση τον τελευταίο καιρό στη ζωή κι όμως έχουν μεγάλη αξία. Γιατί ακόμα και σήμερα, γίνονται πράγματα, που ξεφεύγουν από την αθλιότητα της πολιτικής με όλες της τις παραμέτρους.
Αύριο, θα συνοδέψουμε μία συνάδελφο από το γραφείο, σε μία εκδήλωση βράβευσης. Βραβεύεται η δωδεκάχρονη κόρη της. Και ναι, αυτό είναι ένα σπουδαίο γεγονός. Γιατί γίνονται κι άλλα σπουδαία πράγματα σε αυτή τη χώρα, μόνο που δεν προβάλλονται.
Αυτό το παιδί, πήρε μέρος σε ένα διαγωνισμό. Δεν μίλησε σε κανέναν γιατί ο κόσμος των μεγάλων ήταν απασχολημένος με άλλα πιο σοβαρά θέματα. Δεν αντιλέγω. Είναι πολύ σοβαρό το θέμα της επιβίωσης. Αυτό το παιδί ωστόσο, δήλωσε συμμετοχή σε αυτόν τον διαγωνισμό (το ποιος είναι δεν έχει σημασία), έκανε την προσπάθεια του, χωρίς να ζητήσει καμία βοήθεια. Έδωσε έναν αγώνα όμορφο, έζησε όλες τις αγωνίες από την αρχή μέχρι το τέλος και ξαφνικά ανακοίνωσε ότι αύριο βραβεύεται γι’ αυτήν την προσπάθεια του με το πρώτο βραβείο. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε άδεια από τη δουλειά, να αφήσουμε την καθημερινότητα και να βρεθούμε δίπλα σε αυτό το παιδί. Να μοιραστούμε τη χαρά του, να χειροκροτήσουμε την προσπάθεια του και να του χαρίσουμε το καλύτερο χαμόγελο που έχουμε.
Δεν περιμένει τίποτε άλλο από εμάς. Το έχουμε προβληματίσει ήδη πολύ με την κρίση και τις συνέπειες της. Έχει αλλάξει και η δική του ζωή. Έχει σκοτεινιάσει και το δικό του όνειρο. Όμως, μέσα σε όλη αυτή τη φρίκη, το παιδί βρήκε τη θέληση να κάνει κάτι όμορφο. Όχι με ροζ συννεφάκια και ρομαντισμούς αλλά με ευγένεια και ήθος.
Γιατί σε αυτή τη χώρα που όλα διαλύονται, γίνονται κι άλλα πράγματα, που δεν έχουν να κάνουν με τα συνηθισμένα της οικονομικής και ηθικής κρίσης. Υπάρχουν τόσα πράγματα που γίνονται γύρω μας. Τόσα που δεν φτάνει το μυαλό μας. Η κρίση μας άλλαξε και μας έβαλε σε μία διαρκή διαδικασία να σκεφτόμαστε μόνο τα τρέχοντα. Σημαντικό γεγονός για την ζωή μας με πολλές διαστάσεις και παραμέτρους. Κι όμως, πέρα από αυτά υπάρχουν και τα άλλα. Δεν έχουν οικονομικό κόστος. Λίγο χρόνο απαιτούν και πολύ αγάπη.
Αυτό το παιδί μας ξύπνησε λίγο από τον λήθαργο. Μας έδωσε μία νότα διαφορετική. Μας έβαλε τα γυαλιά που λένε. Ας ανοίξουμε τους ορίζοντες μας λοιπόν, γιατί γίνονται και άλλα πράγματα. Ας τους δώσουμε τη θέση που αξίζουν.
Πηγή:http://www.protagon.g
r
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου