. Αν λεγόταν «σχέδιο Marshall 2.0» κάτι θα θύμιζε. Και είμαστε σίγουροι ότι θα έτρεχαν τα σάλια πολλών στα μέρη μας. Δεν λέγεται έτσι. Μπορεί να ειπωθεί «σχέδιο Jinping», αν και το επίσημο όνομα (στα αγγλικά) είναι οne belt and one road – και το ανεπίσημο «δρόμοι του μεταξιού». Όσο για το μέγεθος (αν τα ποσά των αρχικών επενδύσεων δείχνουν κάτι): το αμερικανικό «σχέδιο Marshall», με σημερινές τιμές του δολαρίου, ήταν ύψους 140 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ένα ποσό τεράστιο, αρκετό για να “ξανακτιστεί” η κατεστραμμένη απ’ τον β παγκόσμιο πόλεμο δυτική ευρώπη· να ξαναστηθεί στα πόδια του το ιστορικό ευρωπαϊκό τμήμα του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ποιο είναι το ποσό του τωρινού «σχέδιου Jinping»; Οκτώ (8) τρισεκατομμύρια δολάρια…
Για να έχετε μια πρόχειρη πρώτη προσέγγιση: βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο παγκόσμιας καπιταλιστικής «ανασυγκρότησης» 57 φορές το «σχέδιο Marshall» – κινέζικης έμπνευσης και, εν πολλοίς, χρηματοδότησης (τυπικά μέσα απ’ την κινεζοκαθοδηγούμενη «ασιατική τράπεζα επενδύσεων», που αντικαθιστά την αμερικανοκαθοδηγούμενη «παγκόσμια τράπεζα», των διευθετήσεων της αμερικανικής ηγεμονίας μέσα απ’ τις συμφωνίες του Bretton Woods, το 1944…) . Κάθεστε ακόμα στην καρέκλα σας; 57 φορές το «σχέδιο Marshall», απ’ την άλλη άκρη του κόσμου…
Το κινεζικό σχέδιο είναι θηριωδώς καπιταλιστικό· αλλά, επίσης, ακόμα πιο θηριωδώς προκλητικό για τον «δυτικό κόσμο». Δεν πρόκειται «απλά» για το άνοιγμα ή την διαπλάτυνση κάποιων δρόμων (στην ελλάδα 200 ή 300 χιλιόμετρα καινούργιου δρόμου θεωρούνται «μεγάλο έργο»…). Πρόκειται για ένα σχέδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης μεγάλου μέρους της ασίας, ξεκινώντας απ’ την κεντρική· και υπαγωγής όλης αυτής της καπιταλιστικής ανάπτυξης σ’ έναν ενιαίο εμπορικό, οικονομικό, και σε τελευταία ανάλυση γεωπολιτικό χώρο που θα μπορούσε να ονομάζεται ευρασία.
Το one belt / one road ΔΕΝ είναι «τρυπάμε τα βουνά, ρίχνουμε άσφαλτο, βάζουμε διόδια και φτιάχνουμε βενζινάδικα και σ.ε.ε.»!!! Είναι η δημιουργία χερσαίων και θαλάσσιων γραμμών και σημείων σύγκλισης της παραγωγής, της μεταποίησης, των υπηρεσιών (για έναν μεγάλο αριθμό ασιατικών κρατών) απ’ την κίνα προς και από την ευρώπη και την αφρική. Δεν είναι μόνο δρόμοι, σιδηροδρομικές γραμμές, αεροδρόμια και λιμάνια. Είναι επίσης χωροθέτηση εκατοντάδων βιομηχανικών ζωνών στην κεντρική, στην ανατολική και στη νότια ασία· είναι οργάνωση της πρωτογενούς παραγωγής με τέτοιες μορφές ώστε να είναι καπιταλιστικά εμπορεύσιμη και κερδοφόρα· είναι οργάνωση της επιμελητείας των μεταφορών, των χρηματοδοτήσεων, της ασφάλειας· είναι νέες τεχνολογίες εν θερμώ· είναι μετασχηματισμός των «καθυστερημένων» παραγωγικών σχέσεων (εκεί που είναι τέτοιες) και αναδιάρθρωσή τους εκεί που παρακολουθούν τις εξελίξεις του καπιταλιστικού εικοστού πρώτου αιώνα.
Και δεν είναι διακήρυξη. Το 57 φορές «σχέδιο Marshall» βρίσκεται σε εξέλιξη! Works in progress… Μέσα σε μόλις 4 χρόνια απ’ την πρώτη εξαγγελία του (φθινόπωρο του 2013).
Πόσους παγκόσμιους πολέμους θα «δικαιολογούσε» η προσπάθεια των δυτικών καπιταλισμών να σταματήσουν αυτήν την ασιατική (με οδηγό το Πεκίνο) καπιταλιστική αναδιάρθρωση; Πριν απαντήσετε θυμηθείτε: έχουν γίνει τέτοιοι (παγκόσμιοι πόλεμοι) και για πολύ λιγότερα…
____________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου