Το «Κοινωνικό ΌΧΙ» και οι εκλογές

Γιώργος Καπελλαρής

Tις τελευταίες ημέρες οι εξελίξεις προχωρούν ραγδαία σε ένα πυκνό πολιτικό χρόνο που παρόμοιο δεν έχουμε ζήσει στη Μεταπολιτευτική πολιτική Ιστορία. Πυκνός πολιτικός χρόνος, συνεχής  ροή των γεγονότων και στο βάθος… εκλογές. Παρά τις διαβεβαιώσεις κορυφαίων Υπουργών της Κυβέρνησης ή άλλων πολιτικών παραγόντων ότι δεν θα πάμε σε εκλογές, θα στοιχημάτιζα ότι σε εκλογές θα πάμε, γιατί αυτό θέλει ο Αλέξης Τσίπρας.

Εκεί είτε θα καθαρίσει μια και καλή από την Αριστερή Πλατφόρμα και όλες τις τάσεις που βρίσκονται ιδεολογικά κοντά της ή μακριά του, είτε θα δει τα ποσοστά του να πέφτουν και να υποχρεούται σε συγκυβέρνηση, άλλου τύπου.
Όλα αυτά θα τα κρίνει, σε μεγάλο βαθμό, κάτι που τείνουμε να ξεχάσουμε μέσα στη ροή.  Θα τα κρίνει το λεγόμενο, «Κοινωνικό ΌΧΙ».  Αν έδινα σε αυτό τον όρο έναν ορισμό , θα ήταν: «Το κομμάτι εκείνων των πολιτών που έχει δώσει τέλος στον κυρίαρχο ιδεολογικό άξονα, αναπτύσσοντας ριζοσπαστικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, εναντιωμένο στην περαιτέρω φτώχεια της ζωής του που μπορεί εκλογικά να συμπεριφερθεί με απρόβλεπτο τρόπο».   

Τί σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι εκεί έξω, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που είναι έτοιμο να τα παίξει όλα για όλα και δεν έχει τίποτα να χάσει. Αυτό το κομμάτι του πληθυσμού περιμένει να ακούσει, να δει, να νοιώσει, να συζητήσει, να μιλήσει , να τιμωρήσει ή/ και να επιβραβεύσει. Παρακολουθεί τις εξελίξεις και ακτινογραφεί τους λόγους των κομμάτων του Κοινοβουλίου αλλά και άλλων , στα σκαριά ακόμη, κομμάτων.

Πώς θα διαμορφωθεί ο πολιτικός λόγος των κομμάτων σε μια προεκλογική περίοδο; Πώς θα πείσουν για τον εναλλακτικό δρόμο; Πώς θα απευθυνθούν στα κοινωνικά αντανακλαστικά αυτού του πληθυσμού; Ποιό θα είναι το διακύβευμα που θα θέσουν; Πώς θα απαντήσουν αξιόπιστα στο δίπολο Ευρώ- Άλλο νόμισμα;  Πώς θα απαντήσουν πλήρως στα ευρωπαϊκά διλλήματα μετά τη συνθηκολόγηση Τσίπρα;

Όλα αυτά είναι μεγάλα και καίρια ερωτήματα που χρήζουν εξαιρετικής αναλυτικής καταγραφής των χαρακτηριστικών των πολιτών του «Κοινωνικού ΟΧΙ». Ας μην ξεχνάμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που ανήκουν στο «Κοινωνικό ΟΧΙ», είναι κάτοικοι υποβαθμισμένων περιοχών (τυχαία η αναφορά του Πρωθυπουργού ότι κανένα σπίτι σε υποβαθμισμένη περιοχή δεν θα βγει στο σφυρί; Δεν νομίζω..), που όσοι έχουμε κάνει προεκλογική εκστρατεία ξέρουμε πολύ καλά τί ακριβώς σημαίνει για τους υποψήφιους βουλευτές. Γολγοθάς.

Επίσης, δεν πρέπει να αμελήσουμε ότι ένα σεβαστό ποσοστό του «Κοινωνικού ΟΧΙ» είναι οι νέοι αλλά και οι παραγωγικές ηλικίες. Από έρευνες, φαίνεται ότι αυτές οι ηλικίες κάνουν στροφή προς τον ευρωσκεπτικισμό αμφισβητώντας τις υπάρχουσες δομές της Ε.Ε. Αντίθετα, προτάσσουν την αλληλεγγύη των λαών και το δικαίωμα στην εθνική ιδιαιτερότητα. Με λίγα λόγια, άλλο ένα πεδίο, πολιτικής, δόξης λαμπρό.

Πώς τα κόμματα θα εξηγήσουν και θα ορίσουν την αλληλεγγύη των λαών και το δικαίωμα στην εθνική ιδιαιτερότητα όταν το σύνολο του ευρωπαϊκού Τύπου μιλάει για γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη, που ουσιαστικά βάζει βόμβα στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Όλα αυτά, συνθέτουν ένα δύσκολο πολιτικό τοπίο και σίγουρα αυτές οι εκλογές, όποτε και αν γίνουν, ίσως αναπτύξουν συσχετισμούς και δυνάμεις που θα προβληματίσουν αρκετά το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο αλλά και τους υποστηρικτές του.

* O Γιώργος Καπελλαρής είναι επικοινωνιολόγος - Σύμβουλος επικοινωνίας στη 4dm Business Consultants

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/koinoniko-oxi-kai-oi-ekloges