Σχόλιο προ κειμένου. Η αντίληψη του αρθρογράφου πάσχει στο ίδιο σημείο που έπασχε - και το πλήρωσε - ο Κωστάκης: 1. Στην εποχή του διεθνοποιημένου κεφαλαίου πολλές φορές τα λόμπι υπερκαλύπτουν το εθνικό συμφέρον των ιμπεριαλιστικών χωρών.
2. Το παγκόσμιο γεωπολιτικό παιγνίδι έχει μεταφερθεί από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, με αποτέλεσμα να πέσει το ειδικό βάρος της Ευρώπης.
3. Οι ΗΠΑ θέλουν την ΕΕ αδύναμη οικονομικά (τα χρέη του Νότου να τα πληρώσει ο Βοράς και να εξασθενίσει), αλλά δίπλα τους!
2. Το παγκόσμιο γεωπολιτικό παιγνίδι έχει μεταφερθεί από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, με αποτέλεσμα να πέσει το ειδικό βάρος της Ευρώπης.
3. Οι ΗΠΑ θέλουν την ΕΕ αδύναμη οικονομικά (τα χρέη του Νότου να τα πληρώσει ο Βοράς και να εξασθενίσει), αλλά δίπλα τους!
Του ΓΙΑΝΝΗ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗ
Πριν λίγες μέρες ο ΟΟΣΑ δημοσίευσε τις τελευταίες επίσημες προβλέψεις του. Θεωρεί ότι το ΑΣΕΠ στην Ευρωζώνη θα συρρικνωθεί0,6% το 2013 και τον επόμενο χρόνο θα έχει μικρή αύξηση 0,9%. Να σημειωθεί ότι και το 2012 στην Ευρωζώνη υπήρξε συρρίκνωση του ΑΕΠκατά 0,6%. Παρ΄ όλα αυτά η ηγεσία της Γερμανίας συνεχίζει ανελέητα την οικονομική «καθοδήγηση» της Ευρωζώνης στην γνωστή στυγνήνεοφιλελεύθερη γραμμή.
Α) Ο ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Την μισή αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωζώνης το 2014 θα την καρπωθεί η Γερμανία. Την άλλη μισή οι υπόλοιπες 16 χώρες. Ειδικά η Ισπανίαμάλλον θα έχει απόλυτη μηδενική ανάπτυξη ( εφ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ 10/07/2013) μετά την συρρίκνωση κατά 3% την διετία 2012-13. Η Ελλάδα ευελπιστεί σε μίζερη ανάπτυξη έως 1% μετά την συρρίκνωση κατά 24% την πενταετία 2009,10,11,12,13. Η Κύπρος θα υποστεί νέα μεγάλη συρρίκνωση και το 2014.
Πάντως και η ίδια η Γερμανία έχει πενιχρά αποτελέσματα. Στα 14 χρόνια ( 2001-2014) η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ μόλις θα υπερβεί το 1%. Δηλαδή ο «μονόφθαλμος Γερμανός» οδηγεί τους «τυφλούς» του Ευρωπαικού Νότου.
Η ιμπεριαλιστική Γερμανία συνετρίβη στρατιωτικά το 1945 και ακόμη και σήμερα πληρώνει τις συνέπειες της βαριάς ήττας: παραμένει αδύναμη στρατιωτικοπολιτικά σε σχέση με ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα αλλά και Αγγλία, Γαλλία.Πάντως και η ίδια η Γερμανία έχει πενιχρά αποτελέσματα. Στα 14 χρόνια ( 2001-2014) η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ μόλις θα υπερβεί το 1%. Δηλαδή ο «μονόφθαλμος Γερμανός» οδηγεί τους «τυφλούς» του Ευρωπαικού Νότου.
Έχει όμως οικονομικά πλεονεκτήματα: ισχυρή εξαγωγική βιομηχανία και υψηλή τεχνολογία.
Η Γερμανική μεγαλοαστική τάξη που καθοδηγεί τη χώρα ( η ίδια που στήριξε τον Χίτλερ το 1933-45 ) θέλει να εκμεταλλευτεί την οικονομική υπεροχή της Γερμανίας στα πλαίσια της Ευρωζώνης, ώστε να καταφέρει να μπει πάλι στο παγκόσμιο πολιτικοστρατιωτικό παιχνίδι.
Η Γερμανία θέλει να μειώσει τη Γαλλία ώστε να μείνει κυρίαρχο το «βόρειο γερμανικό μπλόκ»: Γερμανία , Αυστρία, Ολλανδία, Φιλανδία, Σλοβεκία και πρόσφατα Κροατία.
Πρόσφατα η Μέρκελ πίεσε δημοσίως τον Ολάντ να μειώσει τον ρόλο του κράτους στην Γαλλία και ανάλογες νεοφιλελεύθερες πιέσεις ασκεί και η Κομισιόν ( εφ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 31/05/2013 ). Ο Πρόεδρος Ολάντ αν και σε πολλά σημεία έχει καταντήσει «Ολαντρέου» εκφράζει αρκετές αντιρρήσεις και κρατά ( έως τώρα) κάποια άμυνα στις πιέσεις της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία το δημόσιο χρέος της Γαλλίας θα ανέλθει τον Δεκέμβρη του 2014 στο 96% του ΑΕΠ, δηλ σε πρωτοφανή μεταπολεμικά επίπεδα ( εφ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 13/07/2013 ).
Β) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η εξαρτημένη αστική Ελλάδα ανήκει πολιτικοστρατιωτικά στο αγγλοαμερικανικό μπλοκ. Όμως η οικονομική επιρροή της Γερμανίας είναι μεγάλη. Η πρόσφατη βαθύτατη κρίση της Ελλάδας την έκανε πιο ευάλωτη στις ξένες ιμπεριαλιστικές πιέσεις. Οι πολιτικοί μνημονιακοί ηγέτες ( Σαμαράς – Βενιζέλος-Στουρνάρας κλπ ) και τα ΜΜΕ των μεγαλοαστών καλλιεργούν συστηματικά τον ραγιαδισμό ( οι Έλληνες φταίνε, είναι τεμπέληδες, η τρόικα λέει τα αυτονόητα) και χλευάζουν συνεχώς τις εθνικοανεξαρτησιακές αντιλήψεις.
Ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων μεταναστών είναι με την Γερμανία, αλλά το ισχυρότατο εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι με τους Αγγλοσάξωνες.
Οι ΗΠΑ ( και η παρακμασμένη Αγγλία ως ακολούθως ) θέλουν να έχουν τον κύριο λόγο στην Αν. Μεσόγειο. Για το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, Ρωσία και ΛΔ Κίνας παραμένουν πάντα εχθροί ( όπως και Β. Κορέα, Κούβα, Βενεζουέλα, ακόμη και το Βιετνάμ ).
Οι ΗΠΑ ανησυχούν πολύ από τη συνεχή άνοδο της βιομηχανίας της ΛΔ Κίνας που ήδη είναι ξεκάθαρα η μεγαλύτερη στη γη. Το 2014-15 το ρωσικό μπλοκ ( Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν κλπ ) και οι ΛΔ της Ασίας ( βασικά η Κίνα ) θα έχουν πραγματικό ΑΕΠ σχεδόν 20 τρισεκ.$ και η Δύση 40τρις$. όμως στην βιομηχανική παραγωγή το μπλοκ Ρωσίας – Κίνας υπερέχει σαφώς έναντι της Δύσης. Ειδικά στον χάλυβα – τσιμέντο Κίνα και Ρωσία προσεγγίζουν το 60% του παγκόσμιου συνόλου έναντι 25% της Δύσης. Η Δύση υπερέχει σαφέστατα στην κατανάλωση. Αλλωστε το 70% του ΑΕΠ στις ΗΠΑ το δίνει η κατανάλωση. Όμως η Δύση έχει τεράστιο δημόσιο χρέος σχεδόν 45 τρις$ έναντι μόλις 1,5τρις$ που έχουν Ρωσία και Κίνα. Κάθε Ρώσος χρωστά μόλις 1700$ κάθε Κινέζος 1000$ όμως κάθε πολίτης των ΗΠΑ χρωστά 45000$ σε δημόσιο χρέος!
Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια οι ΗΠΑ δεν θέλουν να χάσουν κανένα «πιόνι» στην διεθνή σκακιέρα ειδικά στην Αν. Μεσόγειο. Ετσι εξηγείται και η ωμή ανατροπή του Μόρσι με τα τανκς, έτσι εξηγείται και η προσπάθεια να καλοπιάσουν την Τουρκία παρά τα «παρατράγουδα» του ισλαμιστή Ερντογάν.
Οι ΗΠΑ χρειάζονται βέβαια την Γερμανία σαν σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Αλλωστε η ΛΔ Κίνας είναι η 2η παγκόσμια Δύναμη στις στρατιωτικές δαπάνες και ως το 2020 θα τη ξαναδιπλασιάσει. Ισχυροποιεί και το πυρηνικό δυναμικό της με ταχείς ρυθμούς ( βλ. άρθρο στην Monde Diplomatique - ΑΥΓΗ 14/07/2013 )
Όμως οι ΗΠΑ δεν θέλουν μια «γερμανική» Ευρώπη θέλουν μια ΕΕ «αντιρωσική, αντικινεζική, αντιβορειοκορεατική και αντικουβανική» που να αναγνωρίζει την υπεροχή των Αγγλοσαξώνων στον Δυτικό κόσμο και να υποτάσσεται σ' αυτούς στα πολιτικοστρατιωτικά ζητήματα. Ετσι οι ΗΠΑ κριτικάρουν δημόσια την Γερμανία για την οικονομική της πολιτική όμως κατά βάθος την προειδοποιούν να ην αποτολμήσει ανεξάρτητη πολιτικοστρατιωτική επέκταση.
Ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων μεταναστών είναι με την Γερμανία, αλλά το ισχυρότατο εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι με τους Αγγλοσάξωνες.
Οι ΗΠΑ ( και η παρακμασμένη Αγγλία ως ακολούθως ) θέλουν να έχουν τον κύριο λόγο στην Αν. Μεσόγειο. Για το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, Ρωσία και ΛΔ Κίνας παραμένουν πάντα εχθροί ( όπως και Β. Κορέα, Κούβα, Βενεζουέλα, ακόμη και το Βιετνάμ ).
Οι ΗΠΑ ανησυχούν πολύ από τη συνεχή άνοδο της βιομηχανίας της ΛΔ Κίνας που ήδη είναι ξεκάθαρα η μεγαλύτερη στη γη. Το 2014-15 το ρωσικό μπλοκ ( Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν κλπ ) και οι ΛΔ της Ασίας ( βασικά η Κίνα ) θα έχουν πραγματικό ΑΕΠ σχεδόν 20 τρισεκ.$ και η Δύση 40τρις$. όμως στην βιομηχανική παραγωγή το μπλοκ Ρωσίας – Κίνας υπερέχει σαφώς έναντι της Δύσης. Ειδικά στον χάλυβα – τσιμέντο Κίνα και Ρωσία προσεγγίζουν το 60% του παγκόσμιου συνόλου έναντι 25% της Δύσης. Η Δύση υπερέχει σαφέστατα στην κατανάλωση. Αλλωστε το 70% του ΑΕΠ στις ΗΠΑ το δίνει η κατανάλωση. Όμως η Δύση έχει τεράστιο δημόσιο χρέος σχεδόν 45 τρις$ έναντι μόλις 1,5τρις$ που έχουν Ρωσία και Κίνα. Κάθε Ρώσος χρωστά μόλις 1700$ κάθε Κινέζος 1000$ όμως κάθε πολίτης των ΗΠΑ χρωστά 45000$ σε δημόσιο χρέος!
Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια οι ΗΠΑ δεν θέλουν να χάσουν κανένα «πιόνι» στην διεθνή σκακιέρα ειδικά στην Αν. Μεσόγειο. Ετσι εξηγείται και η ωμή ανατροπή του Μόρσι με τα τανκς, έτσι εξηγείται και η προσπάθεια να καλοπιάσουν την Τουρκία παρά τα «παρατράγουδα» του ισλαμιστή Ερντογάν.
Οι ΗΠΑ χρειάζονται βέβαια την Γερμανία σαν σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Αλλωστε η ΛΔ Κίνας είναι η 2η παγκόσμια Δύναμη στις στρατιωτικές δαπάνες και ως το 2020 θα τη ξαναδιπλασιάσει. Ισχυροποιεί και το πυρηνικό δυναμικό της με ταχείς ρυθμούς ( βλ. άρθρο στην Monde Diplomatique - ΑΥΓΗ 14/07/2013 )
Όμως οι ΗΠΑ δεν θέλουν μια «γερμανική» Ευρώπη θέλουν μια ΕΕ «αντιρωσική, αντικινεζική, αντιβορειοκορεατική και αντικουβανική» που να αναγνωρίζει την υπεροχή των Αγγλοσαξώνων στον Δυτικό κόσμο και να υποτάσσεται σ' αυτούς στα πολιτικοστρατιωτικά ζητήματα. Ετσι οι ΗΠΑ κριτικάρουν δημόσια την Γερμανία για την οικονομική της πολιτική όμως κατά βάθος την προειδοποιούν να ην αποτολμήσει ανεξάρτητη πολιτικοστρατιωτική επέκταση.
Γ) ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΧΗ ΗΠΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν την παγιωμένη ισχύ της αριστεράς στην Ελλάδα. Π.χ η public Issue τον Ιούλη του 2013 δίνει στην Αριστερά ( ΣΥΡΙΖΑ,ΚΚΕ, Εξωκοινοβουλευτικοί) περίπου 36% των ψήφων έναντι 36,5% του κυβερνητικού δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η μνημονιακή κυβέρνηση υπερτερεί στους ηλικιωμένους και στις ορεινές επαρχιακές περιοχές ενώ η Αριστερά υπερτερεί σαφέστατα στους νέους και στους εργαζόμενους.
Ακόμα και οι πιο σκληροί καθεστωτικοί καταλαβαίνουν ότι η Αριστερά πλησιάζει στην κυβερνητική εξουσία και προσπαθούν να πάρουν τα μέτρα τους. πέρα από την σκληρή, ωμή αντιδραστική προπαγάνδα τύπου ΕΣΤΙΑΣ και Αδ. Γεωργιάδη ή Πάγκαλου, υπάρχει και η πιο πονηρή παρέμβαση με πιέσεις, παραινέσεις και συμβουλές προς την Αριστερά να βάλει νερό στο κρασί της, να συνεννοηθεί με τους ανθρώπους του καθεστώτος, ώστε να της επιτραπεί να κυβερνήσει!
Εδώ ξεχωρίζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και άλλα μέσα, που πάντα στηρίζουν το μνημόνιο και τη νεοφιλελεύθερη γραμμή αλλά χρησιμοποιούν πιο μετρημένη φρασεολογία.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, εκτός από τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, θα αντιμετωπίσει και το πρόβλημα: την εξάρτηση της χώρας, οικονομική και πολιτικοστρατιωτική. ΗΠΑ – Αγγλία από τη μια και Γερμανία από την άλλη θα παλέψουν άγρια για να κρατήσουν τις θέσεις τους και να τη διευρύνουν.
Σωστά μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τις αντιθέσεις των ξένων ιμπεριαλιστών ώστε να κάνει βήματα προόδου και ανεξαρτησίας. Λάθος όμως θα είναι αν στηριχτεί στρατηγικά στον ένα Δυνάστη για να εξασθενήσει τον άλλο.
Αλλωστε ΗΠΑ, Αγγλία και Γερμανία παραμένουν στρατηγικοί σύμμαχοι παρά τις αντιθέσεις και τις διαφωνίες τους. και οι τρείς εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερη στρατηγική – απλώς ο Ομπάμα ασκεί κριτική στην ακραία κοινωνική αδικία πχ στο φορολογικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο Ομπάμα ( και λόγω πολιτικής αδυναμίας ) δεν μπορεί να εφαρμόσει το κευνσιανό οικονομικό πρόγραμμα του Ρούσβελτ, στις ΗΠΑ παραμένουν τραγικές ταξικές ανισότητες. Αλλωστε και οι ΗΠΑ είναι ένα ιμπεριαλιστικό κράτος, που παρακμάζει οικονομικά με τεράστιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, συνολικά το χρέος στις ΗΠΑ φθάνει το 360% του ΑΕΠ ενώ δεκάδες εκατομμύρια ζουν σε άθλιες συνθήκες;. Στις ΗΠΑ είναι υπερώριμη αντικειμενικά η πραγματοποίηση μιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης! Ποιος όμως θα την κάνει; Όχι βέβαια ο Ομπάμα!
Ακόμα και οι πιο σκληροί καθεστωτικοί καταλαβαίνουν ότι η Αριστερά πλησιάζει στην κυβερνητική εξουσία και προσπαθούν να πάρουν τα μέτρα τους. πέρα από την σκληρή, ωμή αντιδραστική προπαγάνδα τύπου ΕΣΤΙΑΣ και Αδ. Γεωργιάδη ή Πάγκαλου, υπάρχει και η πιο πονηρή παρέμβαση με πιέσεις, παραινέσεις και συμβουλές προς την Αριστερά να βάλει νερό στο κρασί της, να συνεννοηθεί με τους ανθρώπους του καθεστώτος, ώστε να της επιτραπεί να κυβερνήσει!
Εδώ ξεχωρίζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και άλλα μέσα, που πάντα στηρίζουν το μνημόνιο και τη νεοφιλελεύθερη γραμμή αλλά χρησιμοποιούν πιο μετρημένη φρασεολογία.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, εκτός από τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, θα αντιμετωπίσει και το πρόβλημα: την εξάρτηση της χώρας, οικονομική και πολιτικοστρατιωτική. ΗΠΑ – Αγγλία από τη μια και Γερμανία από την άλλη θα παλέψουν άγρια για να κρατήσουν τις θέσεις τους και να τη διευρύνουν.
Σωστά μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τις αντιθέσεις των ξένων ιμπεριαλιστών ώστε να κάνει βήματα προόδου και ανεξαρτησίας. Λάθος όμως θα είναι αν στηριχτεί στρατηγικά στον ένα Δυνάστη για να εξασθενήσει τον άλλο.
Αλλωστε ΗΠΑ, Αγγλία και Γερμανία παραμένουν στρατηγικοί σύμμαχοι παρά τις αντιθέσεις και τις διαφωνίες τους. και οι τρείς εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερη στρατηγική – απλώς ο Ομπάμα ασκεί κριτική στην ακραία κοινωνική αδικία πχ στο φορολογικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο Ομπάμα ( και λόγω πολιτικής αδυναμίας ) δεν μπορεί να εφαρμόσει το κευνσιανό οικονομικό πρόγραμμα του Ρούσβελτ, στις ΗΠΑ παραμένουν τραγικές ταξικές ανισότητες. Αλλωστε και οι ΗΠΑ είναι ένα ιμπεριαλιστικό κράτος, που παρακμάζει οικονομικά με τεράστιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, συνολικά το χρέος στις ΗΠΑ φθάνει το 360% του ΑΕΠ ενώ δεκάδες εκατομμύρια ζουν σε άθλιες συνθήκες;. Στις ΗΠΑ είναι υπερώριμη αντικειμενικά η πραγματοποίηση μιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης! Ποιος όμως θα την κάνει; Όχι βέβαια ο Ομπάμα!
Tετάρτη 17 Ιουλίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου