Η Ιαπωνία, η χώρα με το υψηλότερο δημόσιο χρέος / ΑΕΠ (233%), αντιμετωπίζει ένα ακόμα “πρόβλημα” καθώς οι ηλικιωμένοι της πολίτες δε θέλουν να πεθάνουν. Διαβάζουμε λοιπόν πως πλεον το προσδόκιμο ζωής έχει ανέβει στα 83 χρόνια, χωρίς αντίστοιχη θεαματική αύξηση των γεννήσεων, γεγονός που σε καπιταλιστικές συνθήκες σημαίνει ένα πράμα, πίεση στα ασφαλιστικά ταμεία και περικοπές συντάξεων προκειμένου να μην “καταρρεύσει το όλο σύστημα”.
Στα της δικής μας χώρας, ο Cogito ergo sum έκανε κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς καταδεικνύοντας την κλοπή που υφίστανται οι έλληνες συνταξιούχοι με τις περικοπές των συντάξεών τους.
Πολλοί κακοήθεις ισχυρίζονται πως, οι στυλοβάτες και απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος, θα ‘θελαν πολύ οι εργαζόμενοι να παρέδιδαν πνεύμα την επόμενη μέρα της συνταξιοδότησής τους. Κ αν όχι την επόμενη μέρα, για να μην τους πουν και αναίσθητους, σε λίγα χρονάκια. Για να υπάρχει και ένα κίνητρο κατά τον εργασιακό βίο να δουλεύεις ευσυνείδητα, να ακουμπάς τις εισφορές σου, περιμένοντας την ξεκούραση και την ανταμοιβή των συντάξιμων χρόνων (βέβαια αν έχεις την ατυχία να είσαι οικοδόμος και βγαίνεις-πλέον-με σύνταξη στα 60 το πιθανότερο είναι-αν ζεις-να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα). Λίγα όμως και σε καμία περίπτωση 18 (απο τα 65 που παίρνουν σύνταξη στην Ιαπωνία μέχρι τα 83 που τα τινάζουν κατά μέσο όρο). Εξάλλου τι χαρά μπορεί να χει η ζωή αν δεν δουλεύει κανείς.
Μέχρι τώρα όμως κανείς δεν είχε βγει να το εκφράσει τόσο άμεσα όσο ο υπουργός οικονομικών και αντιπρόεδρας της κυβέρνησης της Ιαπωνίας Taro Aso . Να τι είπε, κατα τη διάρκεια συνάντησης του εθνικού συμβουλίου για τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, αναφερόμενος στη θεραπεία ηλικιωμένων που βρίσκονται κοντά στο θάνατο (ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό):
“ Θεός φυλάξει εαν είστε αναγκασμένοι να ζήσετε όταν θέλετε να πεθάνετε. Προσωπικά, θα ξυπνούσα και θα ένιωθα πολύ άσχημα γνωρίζοντας, ότι αυτή (η θεραπεία) πληρωνόταν εξ’ ολοκλήρου απο την κυβέρνηση. Το πρόβλημα δε θα λυθεί εκτός και αν τους αφήσουμε να βιαστούν να πεθάνουν.”Απο τη μεριά μου θα ‘θελα να ευχαριστήσω τον κύριο Άσο για την ειλικρίνειά του και την ευκαιρία που μας δίνει να θαυμάσουμε για μια ακόμα φορά το ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού.
http://evritanas.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου