Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Έτος καταστροφής ή ανατροπής;

Το Ποντίκι

Μακράν χειρότερο του 2012 προβλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι θα είναι το 2013 αν συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων, αν και επιλέγουν την αισιόδοξη οπτική, σύμφωνα με την οποία το 2013 μπορεί να είναι «έτος ανατροπής».


Δεδομένου ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κάνει την εκτίμηση ότι τους πρώτους μήνες του έτους θα επέλθει κυβερνητική κατάρρευση, οδηγώντας τα πράγματα σε ένα κρίσιμο όριο γύρω στον Μάρτιο, η χρονιά που έρχεται είναι ένα κρίσιμο κρας-τεστ και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό διότι καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή, να αντιπαρέλθει εμπόδια και παγίδες που του στήνουν οι αντίπαλοί του, ενώ έχει ζητήματα να διαχειριστεί και στο εσωτερικό του.

Η πρόβλεψη των επιτελικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το 2013 βασίζεται σε τρεις βασικούς παράγοντες:

◆ Στο γεγονός ότι το χρέος δεν έχει καταστεί βιώσιμο, άρα η λιτότητα θα συνεχιστεί κι επομένως υπονομεύεται η όποια δυνατότητα αναπτυξιακής προοπτικής.
◆ Στο ότι τα μέτρα που ψηφίστηκαν στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου χτυπούν ακόμη σφοδρότερα την κοινωνία και κυρίως τα ασθενή και μεσαία στρώματα.
◆ Κι ακόμη, στο ότι αυτά δεν θα είναι τα τελευταία μέτρα, καθώς η ύφεση αναμένεται να βαθύνει εκτροχιάζοντας τον προϋπολογισμό, που σημαίνει ότι θα απαιτηθούν νέα μέτρα. Την ίδια ώρα, επισημαίνουν πως το μεγαλύτερο μέρος της δόσης (περίπου 97%) θα χρησιμοποιηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την επαναγορά ομολόγων και την εξόφληση βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Συνεπώς, υποστηρίζουν, δεν ισχύουν επ’ ουδενί οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί ρευστότητας στην αγορά.

Κυρίως εστιάζουν στον κοινωνικό παράγοντα και τα σημάδια που θα αφήσει πάνω του, ήδη από τους δύο πρώτους μήνες, η εφαρμογή των νέων μέτρων που θα τεθούν σε εφαρμογή από τον Ιανουάριο.

Μέσα σ’ όλα αναμένουν ότι το κλίμα θα επιδεινωθεί και από την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ», καθώς κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτιμούν ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια κυβερνητικών χειρισμών πέρα από τη συγκάλυψη των ευθυνών σε ανώτατο επίπεδο, ώστε να μη διαταραχθεί περαιτέρω η κυβερνητική συνοχή.

Όλα τα παραπάνω για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υπαγορεύουν ένα τρίμηνο πυκνών διεργασιών κι εξελίξεων, όπου από τη μία το σύστημα θα επιχειρήσει να ανασυνταχθεί, από την άλλη θα προσπαθεί να πλήξει τον ίδιο.

Ωστόσο, όπως υπογραμμίστηκε σε πρόσφατη ενημέρωση δημοσιογράφων από ηγετικά στελέχη του σχήματος, η κινητικότητα που επιδεικνύει το σύστημα εξουσίας όσον αφορά κινήσεις ανασύνθεσης πολιτικών χώρων, είτε στην Κεντροδεξιά είτε στην Κεντροαριστερά, έρχεται ως συνέπεια της «αποδόμησης του πολιτικού σκηνικού που, υπό το βάρος της μνημονιακής πολιτικής, αποσυντίθεται».

Πόλος σταθερότητας
Εκτιμάται λοιπόν ότι όποιες προσπάθειες ανασύνθεσης δρομολογηθούν, δεν θα μπορέσουν να καρποφορήσουν καθώς προέρχονται από τα ίδια «φθαρμένα υλικά» που μας έφεραν ώς εδώ και δεν μπορούν ούτε να συμβολίσουν ούτε να υπηρετήσουν το «νέο» που έχει ανάγκη ο τόπος και η κοινωνία.

Στον αντίποδα των παραπάνω, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φιλοτεχνεί σιγά - σιγά ένα προφίλ μεγαλύτερης συνεκτικότητας και αυτοπεποίθησης καθώς, όπως επισημάνθηκε στην προαναφερθείσα ενημέρωση, πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται σε «ισχυρό πόλο σταθερότητας» του πολιτικού συστήματος.

Στις αναλύσεις τους τα επιτελικά στελέχη του σχήματος βλέπουν προς το παρόν ως μη αναστρέψιμο το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον οι εσωτερικές διαδικασίες σύνθεσης και συγκρότησης σε ενιαίο κόμμα, σε συνδυασμό με την εξελισσόμενη προσπάθεια για την οικοδόμηση διεθνών σχέσεων, θεωρείται ότι εκπέμπουν δυναμικό σήμα στην κοινωνία αλλά και τη διεθνή σκηνή.

Με βάση αυτά τα στοιχεία, θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη θέση που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα, αναπόφευκτα θα λειτουργήσει ως «μαγνήτης» νέων προοδευτικών δυνάμεων που μπορεί να προκύψουν από τις ευρύτερες διεργασίες ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού. Στο ερώτημα ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις, από την Κουμουνδούρου απαντούν, κάπως αόριστα, ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις σε επίπεδο μεσαίων κομματικών ή συνδικαλιστικών στελεχών εγκλωβισμένες στους άλλους πολιτικούς χώρους.

Σε αυτό το πλαίσιο ενίσχυσης του «κυβερνητικού» προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο επικοινωνιακά όσο και επί της ουσίας, εντάσσεται το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στη Λατινική Αμερική που ολοκληρώνεται σήμερα. Μπορεί για την κυβέρνηση το ταξίδι αυτό να αποσκοπούσε στην «υπονόμευση» της χώρας στο εξωτερικό και της δυνατότητας να εξακολουθεί να χρηματοδοτείται από το ΔΝΤ, ωστόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτού του είδους η συζήτηση είναι «χαμηλού επιπέδου», όπως λέγεται.

Αντ’ αυτού η ηγεσία επιδιώκει, όπως υπογραμμίζουν συνεργάτες του προέδρου, να αναβαθμίσει την πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τόσο αναφορικά με την ανάγκη μιας εναλλακτικής πολιτικής που αντίκειται στα «νεοφιλελεύθερα δόγματα» αλλά βασίζεται στην απόρριψη της λιτότητας και την ανάπτυξη με κοινωνικά κριτήρια, όσο και σε σχέση με την ανάγκη αναβάθμισης των σχέσεων Ευρώπης - Λατινικής Αμερικής.

Ταυτόχρονα, σε επικοινωνιακό επίπεδο επιδιώκεται να καταδειχθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια υπολογίσιμη στο εξωτερικό πολιτική δύναμη και πως οι διάφοροι παράγοντες της διεθνούς σκηνής όλων των πολιτικών και ιδεολογικών αποχρώσεων διαβλέπουν την πιθανότητα πολιτικής επικράτησής της στο εσωτερικό, οπότε σπεύδουν να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας μαζί της.

Η προσπάθεια αυτή θα κλιμακωθεί με το επόμενο ταξίδι που είναι στα σχέδια της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και πάλι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού...

http://gregordergrieche.blogspot.gr/2013/01/blog-post_5265.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου