Το πιο χαρακτηριστικό έθιμο των Θεοφανίων είναι οι βουτηχτάδες που πέφτουν στο νερό, για να πιάσουν τον σταυρό. Ειδικά, στα μέρη που η τελετή μεταδίδεται από την τηλεόραση, γίνεται χαμός από βουτηχτάδες. Λογικό είναι αυτό, γιατί δεν υπάρχει λόγος να πέσεις στα νερά και να πουντιάσεις, αν δεν σε δείξει η τηλεόραση.
Πέφτουν λοιπόν οι βουτηχτάδες και αρχίζουν να τραβάνε ο ένας το μαγιό και το πόδι του αλλουνού, ώστε να φτάσουν πρώτοι στον σταυρό.
Κάποιος πιάνει πρώτος τον σταυρό, οι άλλοι προσπαθούν να του τον πάρουν, αυτός αρχίζει να τους κοπανάει με το σταυρό στα κεφάλια και γίνεται της πουτάνας μέσα στη θάλασσα.
Βέβαια, δεν είναι και περίεργο αυτό. Αυτοί που βουτάνε για να πιάσουν τον σταυρό κάποιο πρόβλημα πρέπει να έχουνε. Δεν πρέπει να είναι και πολύ στα καλά τους. Άσε δε, που είναι όλοι τους επιδειξίες.
Όλοι αυτοί που βουτάνε για το σταυρό έχουν πλακωθεί πρώτα στα βάρη και στους κοιλιακούς. Δεν έχω δει κανέναν σαπιοκοιλιά ή κανένα τόφαλο να βουτάει για τον σταυρό – είναι όλοι μποντιμπιλντεράδες.
Οι σφίχτηδες και οι μποντιμπιλντεράδες έχουν πρόβλημα το χειμώνα γιατί δεν μπορούν να επιδείξουν την κορμάρα τους.
Οπότε, βρίσκουν ευκαιρία, ανήμερα των Θεοφανίων, να βουτήξουν για τον σταυρό και να φανούν οι γραμμωμένοι κοιλιακοί. Γιατί να πλακώνεσαι στους κοιλιακούς, αν δεν μπορείς να τους δείξεις;
Για τον σταυρό βουτάνε οι άντρες. Βέβαια, βούτηξε και η Βουγιουκλάκη στη «Μανταλένα», αλλά δεν μετράει γιατί την έσπρωξε ο Παντελής Ζερβός.
Δεν ξέρω γιατί δεν βουτάνε οι γυναίκες για τον σταυρό. Θα είχε μεγάλη φάση να μαλλιοτραβιούνται οι γυναίκες μέσα στη θάλασσα και να πλακώνονται στα μπουνίδια, για να πιάσουν τον σταυρό.
Οι γυναίκες μάλλον δεν βουτάνε για τον σταυρό, γιατί είναι αμαρτωλές. Όλο και κάποια αμαρτωλή σκέψη θα έχουν κάνει, θα έχουν κολαστεί, ενώ δεν αποκλείεται να έχουν περίοδο –ή να έχουν γεννήσει πρόσφατα- και αυτά η εκκλησία μας δεν τα επιτρέπει.
Εν τω μεταξύ, η γκόμενα δεν είναι εύκολο να πάει να βουτήξει στη θάλασσα Γενάρη μήνα. Εδώ οι γκόμενες έχουν πρόβλημα να βουτήξουν τον Αύγουστο που σκάει ο τζίτζικας. Είναι η άλλη στην παραλία, η θάλασσα βράζει και αυτή κάνει λες και είναι στο Βόρειο Πόλο.
Επίσης, οι γυναίκες δεν βουτάνε για τον σταυρό, επειδή έχουν πρόβλημα με τα κιλά τους και είναι τίγκα στην κυτταρίτιδα.
Τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά έχουν σαβουρώσει όλες τους από δυο γαλοπούλες, τρεις βασιλόπιτες, δέκα πουτίγκες, είκοσι κιλά κουραμπιέδες και τριάντα κιλά μελομακάρονα, και έχουν γίνει σαν φώκιες.
Πού να βουτήξει η άλλη στη θάλασσα για να πιάσει τον σταυρό, αν έχει γίνει σαν φάλαινα; Με το πού θα βουτήξει, θα σηκώσει κύμα δέκα μέτρα και θα τους πνίξει όλους – θα πιάσει αυτή το σταυρό και η θάλασσα θα έχει γεμίσει πτώματα.
Την επομένη των Θεοφανίων, ανήμερα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έχουμε το έθιμο του βρεξίματος των νιόπαντρων ζευγαριών.
Σύμφωνα με αυτό το έθιμο, τα νιόπαντρα ζευγάρια οδηγούνται στην παραλία με συνοδεία μουσικής. Φαντάζομαι πως αυτό γίνεται μόνο με τα ζευγάρια που μένουν κάπου κοντά στη θάλασσα. Δεν πιστεύω να ξεκινάει το ζευγάρι από την Πίνδο, για να πάει να βραχεί στη θάλασσα.
Τέλος πάντων, όταν το ζευγάρι πάει στη θάλασσα, οι υπόλοιποι τους σπρώχνουν προς τη θάλασσα και τους εύχονται να αποκτήσουν παιδιά.
Δεν είναι και πολύ έξυπνο να σπρώχνεις την άλλη στη θάλασσα μέσα στο χειμώνα –και να της εύχεσαι να κάνει παιδιά-γιατί μπορεί να πάθει μητρικά η γυναίκα, ή καμιά πνευμονία, και αντί για γεννητούρια να έχουμε κηδεία. Δεν πειράζει, όμως, σημασία έχει να κρατάμε το έθιμο.
Σε κάποια χωριά της Δράμας αναβιώνει κάθε χρόνο το έθιμο των Αράπηδων. Σύμφωνα με το έθιμο, οι άνδρες βάφονται σαν αράπηδες και πηδάνε ξανθιές τουρίστριες, ενώ το τραβάνε και σε βίντεο για να το πουλήσουν και να πληρώσουν το χαράτσι.
Φέτος, μετά από έντονο διάβημα της αμερικανικής πρεσβείας, το έθιμο αλλάζει όνομα και δεν θα λέγεται «Αράπηδες» αλλά «Αφροαμερικανοί».
Σε αρκετά χωριά της Αργολίδας, τα ξημερώματα των Φώτων αναβιώνει το «γιάλα-γιάλα».
Σύμφωνα με το ωραίο αυτό έθιμο, τα αγόρια που πρόκειται να παρουσιαστούν τη νέα χρονιά στον στρατό συγκεντρώνονται στην πλατεία και αρχίζει να σακατεύει το ένα το άλλο με βαριοπούλες και σιδεροπρίονα, για να βγουν I5 και να πάρουν απαλλαγή.
Στη Λευκάδα τηρείται κάθε χρόνο το έθιμο των πορτοκαλιών που είναι πολύ αγαπητό και στην Αθήνα -σε όλη τη διάρκεια του χρόνου- αλλά στην Αθήνα γίνεται με τα νεράτζια.
Οι πιστοί βάζουν ξυραφάκια στα πορτοκάλια και τα πετάνε στους μπάτσους που τρέχουν να σωθούν και να πουλήσουν ναρκωτικά, όπως προστάζει ένα άλλο πανάρχαιο έθιμο.
http://pitsirikos.net/2013/01/%CE%AE%CE%B8%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%AD%CE%B8%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%86%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+pitsirikos%2FuPfN+%28%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%29
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου