(Το Λαμπρακιστάν περνάει στην αντίσταση ... κατά της ...αντιδιαπλοκίστικης πολιτικής της εξωτερικής Τρόικας! Λέει αλήθειες...πλέον)... Φάρμακο ως «ταξικό» όπλο;

Παρακολουθώντας την εξαγγελία του νέου προτύπου αποζημίωσης των φαρμάκων στους ασφαλισμένους, από τον Αν.Υπ.Υγείας κ.τ.λ. κ. Σαλμά, πλήθος αποριών και πονηρών συνακόλουθων σκέψεων με κατέλαβαν.   
Αν αντιλαμβάνομαι όντως ορθώς τα πράγματα, μάλλον το περιβόητο «Δελτίο Τιμών Φαρμάκων» είναι προς κατάργηση. Από τούδε και στο εξής, όλοι μπορούν να απολαμβάνουν την θεραπεία που τους ορίζει ο ιατρός τους, με μερικές απλές προϋποθέσεις:  
-Να διαθέτουν το μέγεθος της διανοίας που τους επιτρέπει να κατανοήσουν την σημασία επιλογής του α΄ έναντι του β΄ σκευάσματος, της ίδιας δραστικής ουσίας και επιβεβαιωμένου θεραπευτικού αποτελέσματος, σε σύγκριση με αυτό που ο ασφαλιστικός τους φορέας επιλέγει ως σκεύασμα «αναφοράς», στην τιμή του οποίου θα συνεχίσουν να συμμετέχουν όπως οι κανονισμοί παροχών ορίζουν (0,10 ή 25%).   
-Να είναι σε θέση να καταβάλλουν την μικρή η μεγάλη διαφορά από το φάρμακο «αναφοράς», κατά το 50%, εφόσον τα εισοδήματά τους το επιτρέπουν.
 
-Να απολαμβάνουν την φορολογική τους ελάφρυνση, όταν υφίσταται, χρεώνοντας το σύνολο των ανάλογων δαπανών προς έκπτωση από το εισόδημά τους.   
Με απλά λόγια, η ηγεσία του Υπ.Υγείας πελαγοδρομεί, ευρισκόμενη προφανώς προ αδιεξόδου, παρά τα ανακοινωθέντα για την επίτευξη του «στόχου» της φαρμακευτικής δαπάνης. Έναντι ακριβώς αυτού του γεγονότος, μιας και η δαπάνη δεν είναι μόνο θέμα τιμών αλλά και όγκου σκευασμάτων, καταλήγουμε στο μέτρο του «τόσα δίνω, πόσα θες» στην προσπάθεια να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα συμφέροντα Πολιτείας-Προμηθευτών, εφαρμόζοντας ένα μέτρο που θα οδηγήσει ίσως πολλούς προμηθευτές, ιδιαίτερα εγχώριους παραγωγούς, στην «έξοδο» από την Αγορά, με πολύ δυσάρεστα και απευκταία επακόλουθα.  
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν και κατά πόσον ο κ. Σαλμάς και οι σύμβουλοί του έχουν ακούσει κάτι για «ταξικό» μετασχηματισμό της Αγοράς Υγείας. Γνώμη μου όμως είναι πως μάλλον σύντομα θα δρέψουν τους καρπούς της προαναφερόμενης ενέργειας. Το κόστος της προαγωγής και προστασίας της Υγείας των πολιτών της χώρας, θεμελιώδους αρχής της Ε.Ε, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι του ίδιου βαθμού, σε σχέση με το εισόδημα ενός εκάστου. 
Σε ό,τι αφορά την ενιαία αντιμετώπιση των ασθενών και των οικογενειών τους, υπάρχουν διαθέσιμα πολλά άλλα μέτρα προς την κατεύθυνση του εξορθολογισμού, του ελέγχου και της ενίσχυσής τους.   
Στα κείμενα που συνθέτουν το εγχείρημα του Ε.Ο.Π.Υ.Υ, ρητά αναφέρεται η δυνατότητα της «διαπραγμάτευσης» με τους προμηθευτές, ένεκα και του μεγέθους και της δύναμης του Οργανισμού. Για λόγους που δεν είναι γνωστοί, οι αρμόδιες υπηρεσίες ευρίσκονται διαρκώς «εν υπνώσει». Όταν π.χ. δεν είμαστε σε θέση (ή δεν θέλουμε;) να συμφωνήσουμε για 50 έστω φάρμακα που «μαζεύουν» το περισσότερο «χαρτί» της αγοράς με την λογική της Τιμής έναντι όγκου, τότε ποιος ο λόγος να μιλάμε για Πολιτική «Υγείας». Εκτός και εάν η Υγεία των «πολλών» δεν αφορά το Υπ.Υγείας.  
Σχετικά με το ενδεχόμενο της κλιμάκωσης του ποσοστού συμμετοχής στο κόστος των φαρμάκων, με βάση το εισόδημα και τα «βάρη» που φέρει ο ασφαλισμένος, όπως είχε γίνει λόγος και σε πρόσφατη πρόταση της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, αλλά και δια στόματος ή γραφίδας πολλών ασχολουμένων με το Φάρμακο, είναι πασίδηλη η απραξία των «μανδαρίνων» που αυτό-αποκαλούνται «ειδικοί» και εντοπίζονται περί την οδόν του «Αριστοτέλους».    
http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=490631