Σουλατσάρουν ήδη και θα σουλατσάρουν και μελλοντικά, εν όψει βέβαια και της άγρας ψήφου, οι αιώνιοι καθεστωτικοί πολιτικάντηδες. Θα φορέσουν ξανά την προβιά του σωτήρα, που τάχα μου-τάχα μου νοιάζεται και αγωνιά για τις τύχες του λαουτζίκου, και θα καμώνονται τους γηγενείς συμπατριώτες διαλαλώντας σε κάθε περαντζάδα τους πως... "και μένα οι παππούδες μου ήταν αγρότες και κτηνοτρόφοι"! Ποιοί;;; αυτοί οι ψαλιδόκολοι κρυόπλαστοι "εθνοπατέρες"- πολιτικοί διεκπεραιωτές ενός άθλιου κοινωνικού συστήματος αδικίας και εκμετάλλευσης που καταδυναστεύει τον κόσμο και που οι "κύριοι" αυτοί υπηρετούν πιστά όντας γρανάζι της καθεστωτικής ανθρωποκτόνας μηχανής που αλέθει συνεχώς όνειρα, ελπίδες και προσδοκίες των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης. Θα τάξουν και πάλι "φύκια για μεταξωτές κορδέλες" εκείνοι που ψήφισαν φρικώδη μνημόνια και απάνθρωπα μέτρα περικοπών συντάξεων, μισθών και κοινωνικών δαπανών, αφήνοντας το φτωχό χωρικό στη μοίρα του δίχως μέλλον, τα παιδιά του δίχως σχολειά και δουλειές, τους γέροντες δίχως γιατρούς και τα χωριά της ορεινής ξεχασμένης Ελλάδας μία μαραζωμένη νεκρή ζώνη...
Θα περάσουν -δεν θα περάσουν ντε- κι απ' τα... κονάκια μας;;;
Nα τους... υποδεχτούμε καταλλήλως τους σωτήρες μας! Αλλά πως;
Να μια ιδέα:
Πρώτα να τ'ς φιλέψουμε λιγάκ' ψωμουτύρ' για του καλωσόρσμα καθότ' ιμείς οι βουνίσ' δεν αφήνουμι τον κουσμάκη πεινασμένου σαν και του λόγου τ'ς.
Αλλά μιτά του χλαπάκιασμα, κατευθείαν στρώσιμο στη δλειά! Ένα καλό δεμάτ' άχυρα στην πλάτ' κι βουρ στουν ανήφορου για τ' στάνη! Να ιδούν από πρώτου χέρ' τι πάει να πει φόρτωμα γαϊδουρνό, αφού καμώνουνται πως ξέρνε από χωριατιά! Κι ύστερις, να μαζέψνε τα ζωντανά από τ'ς ρεματιές, να τα σταλίσνε, να τ΄αρμέξνε, να μάσνε του γάλα, να φκιάσνε τυρί κι μετά με του τσεκούρ' παραμάσχαλα να παν' πέεεερα να κόψνε ξύλα και να τα κβαλήσνε ζαλίγκα για τ' φωτιά! Κι μετά στ'ν ουρά για νυχτερινό συσσίτιου: ξυνόγαλου και τραχανά κι ουόχι χαβιάρ' που 'ξεραν! Θα τ'ς φιλοξενήσουμι κιόλα ικεί στου κουνάκι, και θα τ'ς στρώσουμι τραγότσολο καταϊς αντίς για πάπλωμα ιταλιάνικο! Να σιάξνε λιγάκ' π' καλόμαθαν τόσουν καιρό!
Κι άμα καλοκοιτάξνε του καλύβ' για χαράτσωμα, έχουμι παραδίπλα για καλό και για κακό και τη σαρακατσανέϊκ' τ' γκλίτσα!
Μωρέ θα καλοπεράσνε, ας κοπιάσνε...!
Eυχαριστούμε για την αναδημοσίευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήAς μην ξεχνάμε ότι... και το χιούμορ "όπλο" είναι!