Τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στην Ελλάδα η επονομαζόμενη «Διεθνής Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για τα Εργασιακά», η επιτροπή που συστήθηκε από κοινού μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου, για να προετοιμάσει τον οριστικό σφαγιασμό των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων και να ταπροσαρμόσει στο νεοφιλελεύθερο «κουστούμι» των «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών».
Και αντί οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να πρωτοστατούν, προκειμένου να οργανώσουν την «υποδοχή» που της αρμόζει - για να μην μπορεί να βρει γραφείο και χώρο να συνεδριάσει - όχι μόνο «συμμετείχαν» στη «συζήτηση», άλλα διαμαρτύρονται κιόλας άλλοι γιατί αποκλείστηκαν και άλλοι για το ποιος υπονομεύει και χαλάει το κλίμα της συνάντηση αυτής ή όχι!
Τη μια μέρα συναντήθηκε η ΓΣΕΕ και κάποιοι διαμαρτύρονταν γιατί δεν συμπεριελήφθησαν στην αντιπροσωπεία και την άλλη συμμετείχαν οι ίδιοι μέσω της συνάντησης κοινής αντιπροσωπείας της ΟΙΥΕ και του ΕΚΑ.
Η εικόνα και μόνο της συνάντησης αυτών των συνδικαλιστών με τους εκπροσώπους και τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών αποτελεί πρόκληση και ταπεινωτική πράξη για τους εργαζόμενους της χώρας μας και θυμίζει συνάντηση των «ιθαγενών» με τους αποικιοκράτες των αρχών του προηγούμενου αιώνα, ενώ ο ισχυρισμός της ΟΙΥΕ ότι η αντιπροσωπεία πήγε εκεί για να αναδείξει «“...την άθλια εικόνα που παρουσιάζει η αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ως συνέπεια των μνημονιακών πολιτικών και της σημερινής κυβέρνησης...» μόνο ως κακόγουστο ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί!
Από πότε το συνδικαλιστικό κίνημα, πλην της αλήστου μνήμης συνάντησης Παναγόπουλου-Μέρκελ,αναγορεύει τους τροϊκανούς ως συνομιλητές του; Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο και αγωνίζονται μαζί ενάντια στους δανειστές και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους! Αν πιστεύουν όμως κάτι τέτοιο όχι μόνο διεκδικούν επάξια βραβείο πολιτικής βλακείας, αλλά συναινούν και συμμετέχουν στην πλήρη απορρύθμισητης εργατικής νομοθεσίας σε βάρος του κόσμου της δουλειάς.
Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι το πρόβλημα για το συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους δεν είναι ποιος «...θορυβήθηκε ότι θα χάσει το “μονοπώλιο” εκπροσώπησης των εργαζομένων...» ή όχι, αλλά αν θα σταματήσει ο φαύλος κύκλος της εναλλαγής και του διαγκωνισμού μεταξύ αυτών που κάθε φορά διεκδικούν το «προνόμιο» του καλού συνομιλητή με την κυβέρνηση και τους εργοδότες.
Η λογική κι η αντίληψη των κοινωνικών διαλόγων και του κοινωνικού εταιρισμού, που ενσωμάτωσε το συνδικαλιστικό κίνημα στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, των εργοδοτών και των κυβερνήσεών τους τις προηγούμενες δεκαετίες και τους ανέδειξε σε «εταίρους» και όχι σε ταξικούς αντιπάλους, που εξανδραπόδισε την έννοια της ταξικής πάλης από το λεξικό του, έχει πλέον ενταφιαστεί μαζί δυστυχώς με τις εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις. Αυτό πρέπει επιτέλους να το κατανοήσουν κάποιοι που επιμένουν να συμμετέχουν κατ’ εξακολούθηση στις επικοινωνιακές φιέστες της σημερινής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ!
Η εργατική τάξη της χώρας δεν δίνει «συγχωροχάρτι» στους οικονομικούς της δολοφόνους και σε καμία περίπτωση δεν θα συμμετάσχει ούτε θα νομιμοποιήσει με την συμμετοχή της το «διάλογο» για τα εργασιακά. Την απάντηση μας θα τη δώσει στον δρόμο και στους αγώνες.
Ο μόνος λόγος που θα δικαιολογούσε την προσέλευση της εργατικής πλευράς σ’ αυτή τη συνάντηση, θα ήταν για να τους «αναποδογυρίσουν» τα τραπέζια και να τους «πετάξουν» έξω από τα υπουργεία. Κανένας άλλος!
Αλλά για ένα να είναι σίγουροι όλοι: ότι θα έρθει η μέρα που θα είναι και πάλι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας. Και αυτό θα γίνει ντάλα μεσημέρι.
23-06-16
http://www.ergasianet.gr/menu-anakoinoseis/an_meta/21350-meta230616-21350
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου