Υπερήφανη στάση από τους δέκα αγωνιστές
Με πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας και βίαιη συμπεριφορά που σε πολλούς θύμισαν τα τούρκικα στρατοδικεία της εποχής Εβρέν, ξεκίνησε την Παρασκευή 17 Ιουνίου, η δίκη των δέκα Τούρκων κομμουνιστών της Συνομοσπονδίας Τούρκων Εργατών Ευρώπης (ΑΤΙΚ), στο Ανώτατο Δικαστήριο του Μονάχου. Δεμένοι με αλυσίδες από τα πόδια κατά τη μεταφορά τους, χτυπήθηκαν από τους δεσμοφύλακες όταν αντέδρασαν να δεθούν και να δεχθούν εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο δίχως ρούχα. Επιλέχθηκε μάλιστα η επίσημη διαδικασία να ξεκινήσει στην αίθουσα στην οποία έγινε παλιότερα η δίκη του νεοναζιστικού γερμανικού κόμματος NSU, σε μια προφανή προσπάθεια συσχέτισης των λεγόμενων «ακραίων» δυνάμεων.
Όλα όσα συνέβησαν πριν μπουν στην αίθουσα του δικαστηρίου, προϊδέασαν για τον τρόπο με τον οποίο το γερμανικό κράτος και η λεγόμενη δικαιοσύνη του θα επιχειρήσουν να διεξάγουν την δίκη των δέκα κομμουνιστών. Η απάντηση που πήραν όμως τόσο από τους ίδιους όσο και από τους εκατοντάδες συμπαραστάτες, μέσα και έξω από το δικαστήριο, ήταν περήφανη και αποστομωτική. Τόσο οι τηλεοπτικές εικόνες που μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ κατά τη στιγμή της εισόδου των κατηγορούμενων στην αίθουσα όσο και οι μαρτυρίες εκείνων που βρίσκονταν μέσα, δείχνουν πως οι δέκα Τούρκοι αγωνιστές όχι μόνο αντέχουν αλλά και είναι πανέτοιμοι να δώσουν μια σκληρή μάχη για να μετατρέψουν τη δίκη ενάντιά τους σε δίκη της πολιτικής του γερμανικού καθεστώτος, του τούρκικου φασισμού και του ιμπεριαλισμού που τον στηρίζει.
Με όλα όσα συνέβησαν την πρώτη ημέρα της δίκης έγινε ολοφάνερο ότι αποτελεί μια κορυφαία κίνηση του γερμανικού κράτους που έχει πολύ μεγαλύτερο εύρος και στοχεύσεις πέρα από τους δέκα Τούρκους αγωνιστές αλλά ακόμη και την ΑΤΙΚ. Ούτε είναι αποκλειστικά ένα «πεσκέσι» στο τουρκικό καθεστώς και τον Ερντογάν, στα πλαίσια της βελτίωσης γερμανικών-τουρκικών σχέσεων. Αν έβλεπε κανείς τους μεγάλους τίτλους των γερμανικών ΜΜΕ, την επόμενη ημέρα, θα αντιλαμβανόταν πολύ καλά πως ο μεγάλος στόχος είναι το κομμουνιστικό κίνημα στην Ευρώπη, οι δυνάμεις που αναφέρονται στον σοσιαλισμό, την ταξική πάλη και προωθούν την αναμέτρηση, με όρους μαζικούς αλλά και αδιάλλακτους, με το καπιταλιστικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό. Όπως επισήμαναν οι δικηγόροι, είναι η πρώτη μαζική δίκη τέτοιου είδους στην Γερμανία ύστερα από τριάντα χρόνια. Τελευταία ανάλογη δίκη ήταν αυτή που έγινε στο Ντίσελντορφ, τη δεκαετία του 1980, με κατηγορούμενους 80 στελέχη του PKK. Το κατηγορητήριο περιέχει τουλάχιστον 100 χιλιάδες σελίδες. Με στοιχεία που είναι χαλκευμένα, είτε προέρχονται από τις τούρκικες αστυνομικές και δικαστικές αρχές είτε έχουν κατασκευαστεί από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Το κατηγορητήριο μάλιστα ήταν πλημμελώς μεταφρασμένο στην τουρκική γλώσσα με πολλά λάθη, ένδειξη όχι ανοργανωσιάς της ομοσπονδιακής εισαγγελίας αλλά της βιασύνης της γερμανικής κυβέρνησης να προσαχθούν οι αγωνιστές στο εδώλιο. Σύμφωνα με τους συνηγόρους, η εκδίκαση, αν και δεν υπάρχει επίσημη δικαστική πρόβλεψη, μπορεί να κρατήσει έως και δύο χρόνια! Το πρόγραμμα των συνεδριάσεων που ανακοινώθηκε περιέχει ημερομηνίες μέχρι και την 28 Οκτωβρίου του 2016, με διάλειμμα τον Αύγουστο.
Παραμονές της δίκης αλλά και την ημέρα έναρξής της, η διεθνής αλληλεγγύη στην ΑΤΙΚ εκφράστηκε με πολύμορφες κινητοποιήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Με συγκεντρώσεις μπροστά σε γερμανικές διπλωματικές αποστολές, εκδηλώσεις ενημέρωσης, ψηφίσματα και ανακοινώσεις κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων, ενώσεων ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τέτοιες εκδηλώσεις έγιναν στη Βραζιλία, το Μεξικό, τη Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Τουρκία και φυσικά στην Ελλάδα. Μπροστά στο δικαστικό μέγαρο στο Μόναχο, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας με την συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών. Η συν-πρόεδρος του HDP, Figen Yüksekdağ, που παρακολουθεί τη δίκη, στην ομιλία της στη συγκέντρωση, είπε ότι αυτή η δίκη είναι μια υπόθεση που ετοιμάστηκε σε συνθήκες εργαστηρίου με την σύμπραξη Γερμανίας και Τουρκίας: «Αυτή η δίκη είναι αποτέλεσμα των βρόμικων διαπραγματεύσεων και στήθηκε από το γερμανικό κράτος με την κυβέρνηση του AKP. Στην αίθουσα είδαμε τα πρόσωπα των αγαπημένων μας που άντεξαν σε όλες τις συνθήκες. Τους γνωρίζουμε από τις φυλακές της Τουρκίας. Πίσω από τη στάση τους, απέναντι στην αδικία και την καταπίεση, υποστηρίζοντας το σωστό, σε κάθε περίσταση, είδαμε την θέληση και το θάρρος. Σήμερα στο πρόσωπο των δικαζόμενων φίλων μας χαιρετίζω αυτήν την επαναστατική βούληση και την συνείδηση». Ο βουλευτής του CHP Hilmi Yarayıcı εξέφρασε την αλληλεγγύη του στους 10 κρατούμενους. Είπε ότι οι ιμπεριαλιστές επιτίθενται σ’ αυτούς που συμμετέχουν στους δημοκρατικούς αγώνες και σήμερα ακόμη περισσότερο, χωρίς προσχήματα. Η πρόεδρος του ιδρύματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, καθηγήτρια Şebnem Korur Fincancı, επέστησε την προσοχή στις επιθέσεις κατά των δημοκρατικών και επαναστατικών δυνάμεων και την αύξηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είπε ότι οι 10 κρατούμενοι κρατήθηκαν στις τουρκικές φυλακές μεγάλα διαστήματα, επειδή ήταν επαναστάτες και αντιμετώπισαν περήφανα τα βασανιστήρια. Κάλεσε την γερμανική δικαιοσύνη να μην γίνει συμμέτοχη της πολιτικής της τουρκικής κυβέρνησης που παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα. Η βουλευτής του HDP Felekans Uca είπε ότι τα άρθρα 129a/b, είναι αντισυνταγματικός νόμος και δεν έχει νομική βάση. Δήλωσε την ανάγκη κατάργησης αυτού του νόμου. Ο εκπρόσωπος της επιτροπής υποστήριξης της ΑΤΙΚ στην Ελλάδα, δήλωσε ότι αυτή η δίκη θα κερδηθεί στους δρόμους και ότι πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας σε όλα τα επίπεδα. Δήλωσε ότι στην Ελλάδα θα συνεχιστεί ο αγώνας σχετικά με αυτήν την υπόθεση.
http://antigeitonies.blogspot.gr/2016/06/blog-post_19.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου