Διαγράφεται εξαιρετικά δύσκολο -για να μην πούμε απίθανο- να γεφυρωθούν οι διαφορές
Απορρίπτει το Σχέδιο Β’ τις προτάσεις που διατυπώνονται στο προσχέδιο κοινής δήλωσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων συλλογικοτήτων καθώς θεωρεί ότι «δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ευρεία απεύθυνση», «είναι πίσω από τις ανάγκες της περιόδου» και «αποφεύγουν να διατυπώσουν ρητά την επιδίωξη μιας κεντρικής πολιτικής συνεργασίας».
Το «Σχέδιο Β’» στην απάντηση του γραμματέα του Τάσου Σταυρόπουλου τονίζει ότι είναι μεν αναγκαία η Μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς…αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει την επιφύλαξη ότι συμπόρευση με τις θέσεις που διατυπώθηκαν από ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα «περιοριστεί σε ένα συνασπισμό των δυνάμεων του αντί» και δεν θα μπορέσει να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει και να οργανώσει τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. »
Το «Σχέδιο Β’» στην απάντηση του γραμματέα του Τάσου Σταυρόπουλου τονίζει ότι είναι μεν αναγκαία η Μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς…αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει την επιφύλαξη ότι συμπόρευση με τις θέσεις που διατυπώθηκαν από ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα «περιοριστεί σε ένα συνασπισμό των δυνάμεων του αντί» και δεν θα μπορέσει να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει και να οργανώσει τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. »
Το Σχέδιο Β’ του Αλέκου Αλαβάνου πιστεύει ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ένα πρόγραμμα που θα αποτελεί και λύση διακυβέρνησης. Όπως τονίζεται «το προσχέδιοπροϋποθέτει ταύτιση πάνω σε ιδεολογικές θέσεις» {…} «που δεν μπορούν να τίθενται ως προϋποθέσεις για μετωπική συμπόρευση» και αυτό αφήνει περιθώρια για «ατέρμονες ιδεολογικές συζητήσεις που και θα κουράσουν και κανένας δε θα μας λάβει σοβαρά υπόψη.»
Η απάντηση μιλάει για έξοδο από την ευρωζώνη και αναφέρει μεγάλο μέρος των θέσεων που προώθησαν από τα τέλη του 2009 πρωτοβουλίες αριστερών οικονομολόγων, η ΕΛΕ και δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ωστόσο στις προτάσεις που διατυπώνονται από το Σχέδιο Β’ απουσιάζουν θέσεις που αποτελούν τον πυρήνα της φυσιογνωμίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως ο στόχος της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (και όχι μόνο από το ευρώ), η πρωταρχική σημασία ενός ταξικά ανασυγκροτημένου κινήματος ανατροπής και η προοπτική να ανοίξει ένας άλλος δρόμο στην ελληνική κοινωνία, σε αντικαπιταλιστική και αντι-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
Η απάντηση στο τέλος αφήνει μια μικρή χαραμάδα για πιθανότητα συνεργασίας αποδεχόμενη τις προτάσεις του Γιώργου Ρούση στη συνάντηση της 3ης Οκτωβρίου ως «αναγκαία και επαρκή βάση για τη μετωπική συμπόρευση».
Αναλυτικά η απάντηση του Σχεδίου Β” προς ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συλλογικότητες της Αριστεράς:
Το ΣΧΕΔΙΟ Β’ θεωρεί αναγκαία τη Μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων ριζοσπαστικής αριστεράς, έχει κάνει αντίστοιχες προτάσεις από το 2011 και έχει συμμετάσχει μέχρι τώρα σε όλες τις συζητήσεις. Η Μετωπική πολιτική συμπόρευση πρέπει να γίνει πάνω στη βάση ενός πολιτικού και οικονομικού προγράμματος και θα απευθύνεται στα κοινωνικά στρώματα που σηκώνουν τα βάρη της οικονομικής κρίσης: Στους ανέργους, στους εργαζόμενους, στους αγρότες, στους μικροεπαγγελματίες, στους φοιτητές που σπουδάζουν χωρίς όνειρα, στους νέους που αναγκάζονται να ακολουθούν τα βήματα των παππούδων τους για την ξενιτειά.
Αν η Μετωπική αυτή συμπόρευση δεν μπορεί να δώσει όραμα και ελπίδα σ’ αυτά ακριβώς τα στρώματα, αν δεν μπορέσει να τα εμπνεύσει, να τα κινητοποιήσει και να τα οργανώσει σε ένα πρόγραμμα που θα αποτελεί και λύση διακυβέρνησης, η συγκρότηση αυτής της μετωπικής πολιτικής συμπόρευσης δε νομίζουμε ότι θα έχει κοινωνικό αντίκρισμα.
Οι προγραμματικές θέσεις της μετωπικής συμπόρευσης πρέπει να αποπνέουν θετική διέξοδο, θετικό μήνυμα για τους εργαζόμενους. Δεν μπορεί να περιοριστεί σ’ ένα συνασπισμό δυνάμεων του αντί-. Ο ορίζοντάς της θα πρέπει να είναι το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων. Γι’ αυτό επιμένουμε ότι η μετωπική συμπόρευση πρέπει να επιτευχθεί πάνω σε προγραμματικούς στόχους με δεδομένη την αυτοτέλεια όλων των συμμετεχόντων, όπως: έξοδο από την ευρωζώνη και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, κατάργηση των μνημονιακών μέτρων, εθνικοποίηση των τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, αναδιοργάνωση της οικονομίας, με άμεσο στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας, της μείωσης των εργατικών εισοδημάτων, της κατάρρευσης των κοινωνικών δομών προστασίας , υγείας, παιδείας, πολιτισμού, τη διασφάλιση των λαϊκών ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Χωρίς αμφιβολία οι προγραμματικές αυτές θέσεις θα μας φέρουν σε σύγκρουση με την Ε.Ε που είναι ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα οικονομικής ολοκλήρωσης και φορτώνει την κρίση στους εργαζόμενους. Το πρόγραμμα διασφαλίζει ευρεία απεύθυνση στη σημερινή συγκυρία, δίνει διέξοδο από την κρίση και ανοίγει άλλο δρόμο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Σε αντίθετη περίπτωση, ο λαός θα μας γυρίσει την πλάτη και θα έχει δίκιο.
Για το ΣΧΕΔΙΟ Β’ οι προτάσεις και οι σκέψεις που διατυπώνονται στο προσχέδιο κοινής δήλωσης που μας αποστείλατε, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ευρεία απεύθυνση. Είναι πίσω από τις ανάγκες της περιόδου το ότι το προσχέδιο κοινής δήλωσης αποφεύγει να διατυπώσει ρητά την επιδίωξη μιας κεντρικής πολιτικής προγραμματικής συνεργασίας. Ταυτόχρονα προϋποθέτει ταύτιση πάνω σε ιδεολογικές θέσεις και στοχεύσεις, πράγματα που είναι μεν αναγκαίο να διατυπώνονται, με την ιδιαιτερότητα και αυτοτέλεια της κάθε δύναμης, αλλά δεν μπορούν να τίθενται ως προϋποθέσεις για τη μετωπική συμπόρευση. Απ” αυτή την άποψη, αφήνει περιθώρια για
Το ΣΧΕΔΙΟ Β’ θεωρεί τις προτάσεις του Γιώργου Ρούση στη συνάντηση της 3ης Οκτωβρίου ως αναγκαία και επαρκή βάση για τη μετωπική συμπόρευση. Τα προγραμματικά σημεία που αναφέρει δίνουν διέξοδο από την κρίση, αντανακλούν τις βαθιές κοινωνικές και οικονομικές τομές που πρέπει να γίνουν άμεσα, πείθουν ότι μπορούν να εφαρμοστούν και έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ευρεία συσπείρωση οργανώσεων και αγωνιστών.
Για το ΣΧΕΔΙΟ Β’
Τάσος Σταυρόπουλος
Γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου