Πέθανε σε ηλικία 71 ετών ο Λου Ριντ, εμβληματική φυσιογνωμία της ροκ και σημείο αναφοράς του μουσικού ρεύματος εδώ και σχεδόν πενήντα χρόνια. Η αιτία του θανάτου δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί, ωστόσο τα διεθνή μέσα αναφέρουν πως πρόσφατα είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος.
Όπως υπογραμμίζει το περιοδικό Rolling Stone, με το συγκρότημα Velvet Underground στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα συνδύασε τη μουσική του δρόμου με την ευρωπαϊκή «avant-garde» παντρεύοντας ουσιαστικά την ομορφιά με τη δύναμη και δημιουργώντας μια νέα λυρική διάσταση στην ποίηση του «rock & roll». Ως «σόλο» δημιουργός, από τη δεκαετία του ‘70 μέχρι σήμερα, ο Λου Ριντ ήταν απρόβλεπτος προκαλώντας τους οπαδούς του σε κάθε βήμα του. Έπαιξε με ήχους glam, punk και alternative rock.
Ο Λούις Άλαν «Λου» Reed γεννήθηκε στο Μπρούκλιν το 1942. Στα πρώτα του βήματα εμπνεύστηκε από το «doo-wop» και το «rock & roll», αλλά και από την ποίηση του Ντέλμορ Σβαρτς. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στο «Syracuse University» κάνει την πρώτη του εμφάνιση ως τραγουδοποιός με την Pickwick Records και το χιουμοριστικό χορευτικό τραγούδι «The Ostrich»
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ο Λου Ριντ με τον βιολιστί Τζον Κέιλ δημιουργούν το συγκρότημα «Primitives» το οποίο στη συνέχεια μετονόμασαν σε «Warlocks». Με τη προσθήκη του κιθαρίστα Στέρλινγκ Μόρισον και του ντράμερ Μοριν Τάκερ δημιουργείται ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα της ροκ μουσικής η Velvet Underground.
Ως Velvet Underground θα τους γνωρίσει και ο Άντι Γουόρχολ, ο οποίος βοήθησε καθοριστικά στο να απογειωθεί η φήμη τους. Το δισκογραφικό ντεμπούτο των Velvet Underground «The Velvet Underground and Nico» αποτελεί ορόσημο για τη ροκ σκηνή, όπως σημειώνεται στο περιοδικό Rolling Stone, ενώ και μεγάλη επιτυχία θα γίνουν και τα επόμενα τρία άλμουμ. (White Light/White Heat, 1968, The Velvet Underground, 1969, Loaded, 1970).
Με την αποχώρησή του από τους Velvet Underground ο Λου Ριντ θα ταξιδέψει στην Αγγλία όπου θα ξεκινήσει τη σόλο καριέρα του με το συγκρότημα «Yes». Ο Ριντ θα καθιερωθεί στο μουσικό στερέωμα με το επόμενο άλμπουμ του το «Transformer» (1972) με παραγωγό τον Ντέιβιντ Μπάουι, τον οποίο γνώρισε στο Λονδίνο. Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι όμως όχι τόσο επιτυχημένοι και με διάφορους πειραματισμούς. Μιλώντας στον δημοσιογράφο Λέστερ Μανγκς ο Λου Ριντ είχε δώσει μια απάντηση στους σφοδρούς επικριτές του: «Οι μαλακίες μου αξίζουν περισσότερο από τα διαμάντια των υπολοίπων».
Η ερωτική του ζωή και τα ναρκωτικά συντέλεσαν στη δημιουργία ενός «underground rock» μύθου. Ωστόσο στη δεκαετία του ’80 αλλάζει τρόπο ζωής. Παντρεύεται τη Σίλβια Μοράλες και κάνει μια νέα μουσική αρχή με το «Blue Mask» (1982) την καλύτερη δουλειά του, σύμφωνα με τους κριτικούς, από το Transformer.
Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν τραγούδια με πολιτικό στίχο, ενώ θα αναπτύξει και πολιτική δράση. Όπως αναφέρεται στο Wikipedia «ο Ριντ έδειξε ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα το 1986 όταν συμμετείχε στην περιοδεία της Διεθνούς Αμνηστίας A Conspiracy of Hope Tour. Στο άλμπουμ του New York το 1989, αποδοκίμασε το έγκλημα, τα υψηλά ενοίκια, τον πολιτευόμενο ιεροκήρυκα Τζέσε Τζάκσον, τον Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. Κουρτ Βάλντχαϊμ ακόμη και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'. Επίσης, συνδεόταν φιλικά με τον Τσέχο αντιφρονούντα συγγραφέα και πολιτικό Βάτσλαβ Χάβελ».
Στις αρχές του ’90 οι Velvet Underground θα ενωθούν και πάλι για μια σειρά από επιτυχημένες συναυλίες στην Ευρώπη. Την ίδια εποχή χωρίζει με την Σίλβια Μοράλες και εμφανίζεται με την Λόρι Άντερσον με την οποία θα υπάρξουν και ζευγάρι στη σκηνή. Το 2008 θα παντρευτούν. Το 1996 το συγκρότημα Velvet Underground καταχωρήθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Ρίντ θα συνεχίσει τον ιδιότυπο καλλιτεχνικό του δρόμο και μετά το 2000 με διάφορες πειραματικές δημιουργίες. «Πάντα τα σκέφτομαι όλα αυτά ως ένα βιβλίο. Θα έχουμε ένα μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα, κάθε δίσκος και ένα κεφάλαιο», είχε δηλώσει στο Rolling Stone το 1987.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου