Λευτεριά στους Χιμπατζήδες.

   Καλοκαίρι τέλος κύριοι, όσοι είχατε βγάλει τα κεφάλια σας έξω, καιρός να τα ξαναβάλετε μέσα, βαθιά στο σώβρακό. Γενικά φέτος το καλοκαίρι δεν ασχολήθηκα με την επικαιρότητα, την πολιτική, τις επαναστάσεις και τα παρελκόμενα και για να πω την αλήθεια δεν με απασχολεί και τόσο πλέον.  

  Ήδη από τις εκλογές και μετά έφαγα τρελό ξενέρωμα και δεν με ενδιαφέρει τι θα απογίνουμε σαν σύνολο παρά μόνο το τι θα απογίνω εγώ σαν μονάδα- όλοι οι υπόλοιποι ας βρούνε την άκρη μόνοι τους γιατί το όλοι μαζί θέλει μυαλό και μερικά κιλά αρχίδια και δυστυχώς δεν τα διαθέτουμε οπότε…

Το μόνο που μου έκανε τρελή εντύπωση

και το είδα κάπου στα μέσα του καλοκαιριού είναι ένα συγκινητικό βίντεο με έναν χιμπατζή που κλεισμένος σε ένα κλουβί ενός ζωολογικού κήπου προσπαθεί στην νοηματική να εξηγήσει στους επισκέπτες να τον αφήσουν ελεύθερο. Βέβαια ο παπαρογράφος του άρθρου εστιάζει όχι σε αυτό που προσπαθεί να πει ο χιμπατζής αλλά στο γεγονός ότι προσπαθεί να επικοινωνήσει.

Οι ζωολογικοί κήποι έχουν σημαντική θέση στην κουλτούρα του ανθρώπινου είδους. Όσοι έχετε πάει και έχετε περάσει καλά είσαστε ανώμαλοι και χρειάζεστε επειγόντως βοήθεια. Όσοι πάλι έχουμε  πάει και έχουμε στεναχωρηθεί από το προφανές πρέπει με κάποιο τρόπο να δράσουμε, κάτι να πούμε, κάτι να γίνει.

Πάνω στο θέμα έχω καταφέρει να κάνω κάτι σαν κουβέντα με δύο εκπρόσωπους του είδους  που γουστάρει να βολτάρει σε φυλακές αθωότητας απολαμβάνοντας την δυστυχία και τον εγκλεισμό.

Ο ένας έθετε το επιχείρημα ότι δεν γίνεται διαφορετικά διότι με ποιο άλλο τρόπο θα δεις αυτά τα είδη; Του απάντησα απλά ότι εγώ δεν έχω δει ποτέ Εσκιμώο και ότι πολύ θα ήθελα να δω κάποια στιγμή κάποιον μαστουρωμένο σε ένα γυάλινο κλουβί· να του χτυπάω το τζάμι για να τον πάρω φωτογραφία και άλλα τέτοια ωραία.

Την δεύτερη φορά δε, μια γνωστή, μου είπε το εξής: Αγαπάω τρελά τα δελφίνια και πηγαίνω στο αττικό πάρκο να τα δω. - Συγχαρητήρια της απάντησα , είσαι τόσο ηλίθια όσο περιγράφεις παραπάνω.

***Για να προλάβω μερικούς με την δικαιολογία που τους έχουν πασάρει οι επιχειρήσεις αυτές- ότι δηλαδή έχουν γεννηθεί σε ενυδρεία και δεν μπορούν να ζήσουν στην ανοιχτή θάλασσα γιατί δεν ξέρουν- θα πω το εξής: το είδος δελφινιού πισίνιους δεν υπάρχει και δεν υπήρχε ποτέ. Θέλουν να μας πουν δηλαδή ότι μετανάστευσαν  μια μέρα τα δελφίνια από τις θάλασσες και άρχισαν να γεννοβολάνε στα ενυδρεία;(κοινώς ξύπνησα ένα πρωί και τι βρήκα στην πισίνα μου; ένα δελφίνι!). Η αλήθεια είναι μία, κάθε χρόνο αιχμαλωτίζονται εκατοντάδες δελφίνια και μοσχοπουλιούνται στους ζωολογικούς κήπους. Στο επικερδές αυτό κυνήγι όσα χιλιάδες δεν είναι αρκετά δυνατά και μεγάλα ώστε να πουληθούν εκεί γίνονται κονσέρβα.***

  

Αυτά κύριοι, επιστρέφουμε σιγά σιγά για να ασχοληθούμε κυρίως με τους χιμπατζήδες απ ότι βλέπω- που σίγουρα αν τους αφήναμε ελεύθερους και τους δίναμε δικαίωμα ψήφου θα είχαμε όλοι ένα πολύ καλύτερο μέλλον.

http://kolopaidablog.blogspot.gr/2012/08/blog-post_29.html