Τι ζητά ο πολίτης από τον βουλευτή του;
Κυρίως να έχει τις...
υποκειμενικές ικανότητες να διασφαλίζει τα συμφέροντά του κόντρα σε φανερά και κρυφά συμφέροντα, εξουσίες και συντεχνίες, να υπερασπίζεται το κράτος δικαίου αλλά και την κοινωνική δικαιοσύνη, να διαφυλάττει το δημόσιο χρήμα, να είναι αδέσμευτος και να καταγγέλλει με παρρησία την αδικία και την παρανομία όπου την συναντά...
Πιστεύετε ότι τα δύο πρόσωπα που κοσμούν την κορυφή των ψηφοδελτίων επικρατείας των δύο μεγάλων κομμάτων, που είναι εκ των πραγμάτων εμβληματικά και συμβολικά της πολιτικής, κοινωνικής και αισθητικής υπόστασης των σχηματισμών που εκπροσωπούν,
πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις;
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας είναι ακριβώς αυτό που λέει η ιδιότητά του.
Δημιούργημα μιας Ελλάδας που ζούσε το όνειρο ότι την κατοικεί έθνος νικητών.
Στον βωμό αυτής της απατηλής Ελλάδας ρίχτηκαν ποταμοί ευρώ που μετά συνειδητοποιήσαμε ότι ήσαν δανεικά και ποταμοί φαρμακευτικών σκευασμάτων που μετά παραδεχτήκαμε ότι ήσαν παράνομα.
Ο Πύρρος ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του συναρπαστικού εκείνου τοπίου και έσερνε πρώτος τον χορό των μεταλλίων που τα παλιά χρόνια ήταν ζεϊμπέκικο με καναδυό ηρωικούς μοναχικούς χορευτές και στα χρόνια του έγινε καλαματιανός με πολλά άγνωστα πρόσωπα που ούτε καν θυμόμαστε πια.
Ο ίδιος δεν ήταν Τσιαμήτα και Χαλκιά, δεν ήταν αθλητής του ενός αγώνα.
Η διάρκειά του δεν σου επιτρέπει να αμφισβητήσεις ότι ήταν πραγματικά παγκοσμίου βεληνεκούς αθλητής.
Και ασφαλώς δεν βρέθηκε ποτέ ντοπαρισμένος.
Όμως αναδείχθηκε σε ένα άθλημα που εκ των υστέρων μάθαμε ότι οι αμαρτίες του ήσαν βαρύτερες από τα κιλά που σήκωνε.
Ο προπονητής του και, ο ένας μετά τον άλλον, πολλοί από τους συναθλητές του αποδείχθηκε ότι δεν έπιναν πορτοκαλάδες όπως και ο ίδιος ο Πύρρος ισχυρίστηκε για τον Σαμπάνη και ότι ο Τζέκος δεν τους επισκεπτόταν για παρέα.
Ο ίδιος τι είχε καταλάβει από όλα αυτά;
Γίνονταν τόσο σκοτεινά και υπόγεια μέσα στο γυμναστήριο που μοιράζονταν όλοι;
Δεν υποψιάστηκε τίποτα όταν 13 συναθλητές του τραυματίστηκαν ταυτόχρονα και αποσύρθηκαν από το Παγκόσμιο της Κίνας;
Γιατί τότε κάποιοι υπέθεσαν ότι από λάθος (κοινή) δοσολογία είχαν όλοι ανιχνεύσιμα επίπεδα. Αν υποψιάστηκε τότε συγκάλυψε, αν δεν υποψιάστηκε τότε πώς θα γίνει ο θεματοφύλακας των συμφερόντων μας σε έναν κόσμο που έχει πολλές σκοτεινές περιοχές;
Ο κ. Χαράλαμπος Αθανασίου ήταν για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων είχε πρωτοστατήσει στην διεκδίκηση μέσω Μισθοδικείου των τερατωδών ποσών που οι δικαστικοί επεδίκασαν στους εαυτούς τους με ένα γελοίο νομιμοφανές πρόσχημα.
Επειδή οι αποδοχές του Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων υπερέβαιναν κατά πολύ τον μισθό του Προέδρου του Αρείου Πάγου (προσέξτε, αντιπαρέβαλαν αυθαιρέτως μισθό μόνιμου κρατικού υπαλλήλου με αποδοχές λειτουργού επί θητεία),
αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες να διπλασιάσουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους
και μάλιστα αναδρομικά, βυθίζοντας σε μαύρη απελπισία τότε τον Αλογοσκούφη που έπρεπε να βρει καμμιά διακοσαριά εκατομμύρια, άμεσα.
Έχει καμμιά σχέση αυτό με την κοινωνική δικαιοσύνη, το περί δικαίου αίσθημα και την προστασία του δημοσίου χρήματος που ο βουλευτής οφείλει να υπηρετεί;
Ο άνθρωπος δεν έκανε καμμιά παρανομία, διεκδίκησε για την συντεχνία του το καλύτερο όπως περίπου θα έκανε ο κάθε Φωτόπουλος, χρησιμοποιώντας και τα επιπλέον όπλα που διέθετε έναντι των υπολοίπων Φωτόπουλων δηλαδή τις αποφάσεις δικαστικών για αποδοχές δικαστικών.
Άλλο ένα ερώτημα στην υποκατηγορία “νόμιμο και ηθικό”.
Και ο Πύρρος Δήμας και ο Χαράλαμπος Αθανασίου ανήκουν στους διακριθέντες της Ελλάδας που αφήσαμε πίσω μας.
Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό για την πολιτεία τους ως ατόμων που να αφορά την επαγγελματική τους αξιοσύνη, το ήθος και την εντιμότητά τους.
Όμως η Ελλάδα εκείνη της ευωχίας και κατασπατάλησης χρήματος προς όφελος κάποιων ομάδων, είχε κάποια χαρακτηριστικά με τα οποία συνέδεσαν το όνομά τους.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι δύο αρχηγοί είναι αν θέλουμε να τα πάρουμε μαζί μας στο αύριο.
Ανδρέας Πετρουλάκης
Πηγή:http://stoxasmos-politikh.blogspot.co
m
Κυρίως να έχει τις...
υποκειμενικές ικανότητες να διασφαλίζει τα συμφέροντά του κόντρα σε φανερά και κρυφά συμφέροντα, εξουσίες και συντεχνίες, να υπερασπίζεται το κράτος δικαίου αλλά και την κοινωνική δικαιοσύνη, να διαφυλάττει το δημόσιο χρήμα, να είναι αδέσμευτος και να καταγγέλλει με παρρησία την αδικία και την παρανομία όπου την συναντά...
Πιστεύετε ότι τα δύο πρόσωπα που κοσμούν την κορυφή των ψηφοδελτίων επικρατείας των δύο μεγάλων κομμάτων, που είναι εκ των πραγμάτων εμβληματικά και συμβολικά της πολιτικής, κοινωνικής και αισθητικής υπόστασης των σχηματισμών που εκπροσωπούν,
πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις;
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας είναι ακριβώς αυτό που λέει η ιδιότητά του.
Δημιούργημα μιας Ελλάδας που ζούσε το όνειρο ότι την κατοικεί έθνος νικητών.
Στον βωμό αυτής της απατηλής Ελλάδας ρίχτηκαν ποταμοί ευρώ που μετά συνειδητοποιήσαμε ότι ήσαν δανεικά και ποταμοί φαρμακευτικών σκευασμάτων που μετά παραδεχτήκαμε ότι ήσαν παράνομα.
Ο Πύρρος ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του συναρπαστικού εκείνου τοπίου και έσερνε πρώτος τον χορό των μεταλλίων που τα παλιά χρόνια ήταν ζεϊμπέκικο με καναδυό ηρωικούς μοναχικούς χορευτές και στα χρόνια του έγινε καλαματιανός με πολλά άγνωστα πρόσωπα που ούτε καν θυμόμαστε πια.
Ο ίδιος δεν ήταν Τσιαμήτα και Χαλκιά, δεν ήταν αθλητής του ενός αγώνα.
Η διάρκειά του δεν σου επιτρέπει να αμφισβητήσεις ότι ήταν πραγματικά παγκοσμίου βεληνεκούς αθλητής.
Και ασφαλώς δεν βρέθηκε ποτέ ντοπαρισμένος.
Όμως αναδείχθηκε σε ένα άθλημα που εκ των υστέρων μάθαμε ότι οι αμαρτίες του ήσαν βαρύτερες από τα κιλά που σήκωνε.
Ο προπονητής του και, ο ένας μετά τον άλλον, πολλοί από τους συναθλητές του αποδείχθηκε ότι δεν έπιναν πορτοκαλάδες όπως και ο ίδιος ο Πύρρος ισχυρίστηκε για τον Σαμπάνη και ότι ο Τζέκος δεν τους επισκεπτόταν για παρέα.
Ο ίδιος τι είχε καταλάβει από όλα αυτά;
Γίνονταν τόσο σκοτεινά και υπόγεια μέσα στο γυμναστήριο που μοιράζονταν όλοι;
Δεν υποψιάστηκε τίποτα όταν 13 συναθλητές του τραυματίστηκαν ταυτόχρονα και αποσύρθηκαν από το Παγκόσμιο της Κίνας;
Γιατί τότε κάποιοι υπέθεσαν ότι από λάθος (κοινή) δοσολογία είχαν όλοι ανιχνεύσιμα επίπεδα. Αν υποψιάστηκε τότε συγκάλυψε, αν δεν υποψιάστηκε τότε πώς θα γίνει ο θεματοφύλακας των συμφερόντων μας σε έναν κόσμο που έχει πολλές σκοτεινές περιοχές;
Ο κ. Χαράλαμπος Αθανασίου ήταν για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων είχε πρωτοστατήσει στην διεκδίκηση μέσω Μισθοδικείου των τερατωδών ποσών που οι δικαστικοί επεδίκασαν στους εαυτούς τους με ένα γελοίο νομιμοφανές πρόσχημα.
Επειδή οι αποδοχές του Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων υπερέβαιναν κατά πολύ τον μισθό του Προέδρου του Αρείου Πάγου (προσέξτε, αντιπαρέβαλαν αυθαιρέτως μισθό μόνιμου κρατικού υπαλλήλου με αποδοχές λειτουργού επί θητεία),
αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες να διπλασιάσουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους
και μάλιστα αναδρομικά, βυθίζοντας σε μαύρη απελπισία τότε τον Αλογοσκούφη που έπρεπε να βρει καμμιά διακοσαριά εκατομμύρια, άμεσα.
Έχει καμμιά σχέση αυτό με την κοινωνική δικαιοσύνη, το περί δικαίου αίσθημα και την προστασία του δημοσίου χρήματος που ο βουλευτής οφείλει να υπηρετεί;
Ο άνθρωπος δεν έκανε καμμιά παρανομία, διεκδίκησε για την συντεχνία του το καλύτερο όπως περίπου θα έκανε ο κάθε Φωτόπουλος, χρησιμοποιώντας και τα επιπλέον όπλα που διέθετε έναντι των υπολοίπων Φωτόπουλων δηλαδή τις αποφάσεις δικαστικών για αποδοχές δικαστικών.
Άλλο ένα ερώτημα στην υποκατηγορία “νόμιμο και ηθικό”.
Και ο Πύρρος Δήμας και ο Χαράλαμπος Αθανασίου ανήκουν στους διακριθέντες της Ελλάδας που αφήσαμε πίσω μας.
Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό για την πολιτεία τους ως ατόμων που να αφορά την επαγγελματική τους αξιοσύνη, το ήθος και την εντιμότητά τους.
Όμως η Ελλάδα εκείνη της ευωχίας και κατασπατάλησης χρήματος προς όφελος κάποιων ομάδων, είχε κάποια χαρακτηριστικά με τα οποία συνέδεσαν το όνομά τους.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι δύο αρχηγοί είναι αν θέλουμε να τα πάρουμε μαζί μας στο αύριο.
Ανδρέας Πετρουλάκης
Πηγή:http://stoxasmos-politikh.blogspot.co
m
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου