 |
φωτ. Οδοφρ. |
Σήμερα η πατρίδα μας διέρχεται μια βαθύτατη κρίση. Κρίση αξιών και ηθικής. Κρίση οικονομική, πολιτιστική και εθνική. Η ελληνική κοινωνία συνθλίβεται κάτω από την βαρβαρότητα που επιβάλλει μεθοδευμένα δεκαετίες τώρα το πολιτικό σύστημα και οι ξένοι εντολείς του.
Η διαφθορά κυριαρχεί παντού. Τεράστια ποσά, με αδιαφάνεια, δίνονται στους εκλεκτούς και ημέτερους του εκάστοτε κομματικού κράτους που στηρίζουν με κάθε τρόπο το καθεστώς. Οι όποιες αντιρρήσεις από τα υπάρχοντα κόμματα της βουλής και τα ελεγχόμενα συνδικάτα, γίνονται για λόγους αντιπολιτευτικούς και για να εξυπηρετείται το πολιτικό παιχνίδι εξαπάτησης του λαού.
Η αναξιοκρατία, τα κομματικά ρουσφέτια, η τοποθέτηση ανίκανων αλλά προθύμων να υπηρετούν το σύστημα, η πολυνομία με την παράγωγη αντικρουόμενων – φωτογραφικών νόμων και διατάξεων, δημιούργησε ένα σαθρό και διαλυμένο κράτος. Αποτέλεσμα να χάνονται οι δημιουργικές και οι άξιες δυνάμεις του τόπου.
Η απαξίωση της εθνικής παραγωγής
Η απαξίωση σ’ όλους σχεδόν τους τομείς της εθνικής παραγωγής, κατέστρεψε τον παραγωγικό ιστό της χώρας μεταβάλλοντας τον σε ποσοστό που αγγίζει το 80% σε μεταπρατικό, εισαγωγικό και εξυπηρετητή ξένων συμφερόντων.
Η ερήμωση της υπαίθρου, η μεθοδευμένη καταστροφή της γεωργίας, το κλείσιμο των εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης, της κλωστοϋφαντουργίας και δεκάδων άλλων παραγωγικών τομέων συνδεδεμένων με την γεωργική καλλιέργεια μείωσαν δραματικά την ντόπια παράγωγη. Αποτέλεσμα, από την εσωτερική επάρκεια και τις εξαγωγές να εισάγουμε πλέον, άνω του 80% των προϊόντων για την διατροφή μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα δημητριακά, το αλεύρι κλπ, όπου παράγονται σε ποσοστό άνω του 90% με εισαγόμενα σιτηρά.
Εκατοντάδες εργοστάσια έκλεισαν και η όποια βιομηχανική παραγωγή εξακολουθεί να υφίσταται, έχει περιοριστεί σε τομείς που είτε ελέγχονται, είτε δεν θίγονται τα συμφέροντα του παγκόσμιου νέου αποικιακού συστήματος.
Η ναυτιλία μας, μια παγκόσμια δύναμη, ενώ θα μπορούσε να μετατρέψει τον Πειραιά σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, να συμβάλει στην ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας καθώς και σε άλλους τομείς της οικονομίας, μεθοδευμένα απαξιώθηκε. Οι ναυτικοί μας που συνέβαλλαν τα μέγιστα στην καθιέρωση της, με την εμπειρία, την εργατικότητα και το φιλότιμο τους, αντί να είναι περιζήτητοι, αντικαταστάθηκαν από τριτοκοσμικούς και οδηγηθήκαν στην ανεργία και την εξαθλίωση. Η έλλειψη μέτρων και κανόνων κοινωνικής ευθύνης, η λεηλασία των αποθεματικών του ΝΑΤ, η κατάργηση του υπουργείου ναυτιλίας και του λιμενικού, οδήγησαν σ’αυτό το αποτέλεσμα.
Οι πολυεθνικές δρουν ανεξέλεγκτα, δημιουργούν καταναλωτικά πρότυπα και ψεύτικες πλασματικές ανάγκες. Κατακλύζουν με τα προϊόντα τους την χώρα και επιβάλλουν την αγορά τους. Ενώ, ταυτόχρονα μπαίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια σε όποια μη ελεγχόμενη, από το σύστημα, ελληνική αναπτυξιακή προσπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αλυσίδες τροφίμων που προωθούν μαζικά εισαγόμενα προϊόντα και απαξιώνουν τα Ελληνικά..
Οι επιστήμες, η έρευνα και η τεχνολογική εξέλιξη, αντί να είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας και ανάπτυξης του έθνους, ελέγχονται από λίγους και υπηρετούν το κέρδος..
Για τους Έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και για λογαριασμό των ξένων, είναι απαγορευτική κάθε προσπάθεια τους να προσφέρουν τις γνώσεις τους και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου