Γρηγοριάδης Κώστας
«Είμαστε η μόνη σταθερά του συστήματος που μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή του νέου μνημονίου και να διασφαλίσει την παραμονή στο ευρώ». Στη φράση αυτή συνοψίζεται ο ρόλος που διεκδικεί να διαδραματίσει η ηγεσία της ΝΔ στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης της κρίσης, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δηλώσεις του Α. Σαμαρά.
Οπως είναι αναμενόμενο, η ηγεσία της ΝΔ φιλοδοξεί να καταξιωθεί στα μάτια της πλουτοκρατίας και των ξένων δανειστών και συμμάχων της ως άξιος διαχειριστής των συνολικών συμφερόντων τους, αλλά και ως αναντικατάστατη δύναμη για να υλοποιηθούν τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού.
Στην κατεύθυνση αυτή, έχει φροντίσει να δώσει σαφέστατα δείγματα γραφής, όχι μόνο υπερψηφίζοντας το νέο μνημόνιο, αλλά αναλαμβάνοντας και ενυπόγραφη δέσμευση ότι αυτό θα αποτελέσει το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ όταν κυβερνήσει. «Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει στοχοπροσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και στη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία», υπογραμμίζεται στην επιστολή που έστειλε στις 15 Φλεβάρη προς την τρόικα ο πρόεδρος της ΝΔ.
Προκειμένου μάλιστα να πείσει για την στοχοπροσήλωση και την αποφασιστικότητά του στην υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων του νέου μνημονίου, δεν δίστασε να θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας και να διαγράψει 21 βουλευτές, στέλνοντας γενικότερα μήνυμα πυγμής και επιβολής των μέτρων «διά πυρός και σιδήρου».
Γνωρίζει όμως καλά, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο που φιλοδοξεί να παίξει ως πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, αν δεν καταφέρει να υφαρπάξει την ψήφο ενός μέρους των λαϊκών στρωμάτων, που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την αστική πολιτική. Ακριβώς γι' αυτό επιχειρεί να μασκαρέψει την βάρβαρη πολιτική της, με νέες φιλολαϊκές μάσκες στη θέση των παλαιών που έχουν προ πολλού ξεφτίσει και καταπέσει (π.χ. αντιμνημονιακή δημαγωγία), ενώ κατασκευάζει νέα ιδεολογήματα για να αντικαταστήσει τα προηγούμενα που χρεοκόπησαν πλήρως στη λαϊκή συνείδηση, όπως αυτό της «επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου».
Το καινούριο παραμύθι
Το καινούριο παραμύθι που λανσάρει, είναι τα λεγόμενα «αντι-υφεσιακά» και «αναπτυξιακά» μέτρα, που θα πρέπει να εφαρμοστούν συμπληρωματικά με το νέο μνημόνιο, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι έτσι θα γίνει «λιγότερο» κόλαση η ζωή του λαού, ενώ θα έρθει και πιο γρήγορα η ανάκαμψη. Πρόκειται για οργανωμένη επιχείρηση παραπλάνησης και παγίδευσης των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία η ηγεσία της ΝΔ μοιράζει αφειδώς ψεύτικες υποσχέσεις και πουλάει φρούδες ελπίδες.
Ιδού πως το περιέγραψε ο Α. Σαμαράς στην ομιλία που έκανε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο ελληνογαλλικό επιμελητήριο: «Τα ελλείμματα πρέπει να εκμηδενισθούν. Σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Το χρέος πρέπει να ελεγχθεί και να περιοριστεί δραστικά. Και σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Οι διαρθρωτικές αλλαγές που διασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα πρέπει να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν το ταχύτερο. Και σε αυτό δεν υπάρχει διαφωνία. Οι αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας πρέπει κι αυτά να γίνουν. Τα φωνάζαμε χρόνια. Σε τίποτε απ' όλα αυτά δεν υπάρχει διαφωνία (...) Εκείνο που λείπει όμως, εκείνο που δεν υπάρχει και η απουσία του ακυρώνει τα αποτελέσματα όλων των άλλων, είναι μέτρα ανάκαμψης και ανάπτυξης».
Ποια είναι όμως αυτά τα περιβόητα μέτρα «ανάκαμψης και ανάπτυξης», που η ηγεσία της ΝΔ τα προβάλει ως θεραπεία «δια πάσαν νόσο», ακόμα και για την καπιταλιστική κρίση; Είναι μια δέσμη μέτρων που αποσκοπεί στην ταχεία και γενναιόδωρη ενίσχυση της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία, σύμφωνα με την θεωρία της ηγεσίας της ΝΔ, θα οδηγήσει σε δημιουργία θέσεων εργασίας και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Φυσικά, πρόκειται για θεωρία που έχει ιστορικά και στην πράξη χρεοκοπήσει.
Τα φιλομονοπωλιακά αυτά μέτρα εφαρμόστηκαν στο παρελθόν και το μόνο που κατάφεραν ήταν να οδηγήσουν και να βαθύνουν την καπιταλιστική κρίση. Η εφαρμογή της δέσμης των μέτρων που προβάλλει ως «αναπτυξιακά» η ηγεσία της ΝΔ, παράλληλα βέβαια με τα μέτρα του μνημονίου, θα βοηθήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να βγουν πιο ενισχυμένοι από την κρίση, πατώντας πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων, στην διάλυση του λεγόμενου κράτους πρόνοιας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Τι προτείνει
Ποια είναι αυτά τα μέτρα; Πρώτον, η (πλήρης) απαλλαγή των επιχειρήσεων από το μη μισθολογικό κόστος (εργοδοτικές εισφορές) και η δραστική μείωση της φορολογίας στα κέρδη του κεφαλαίου. Ηδη στο πλαίσιο του «διαλόγου» με τη συμμετοχή των εκπροσώπων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. για τη σύνταξη του νέου Εθνικού Φορολογικού Συστήματος, έχει γίνει αποδεκτή η «κεντρική» πρόταση της ΝΔ για θέσπιση ενιαίου φορολογικού συντελεστή 15% για τα επιχειρηματικά κέρδη. Εννοείται ότι το ισοδύναμο μέτρο προκειμένου να πιαστεί ο στόχος του μνημονίου για τα έσοδα, είναι η πιο άγρια φορολογία των λαϊκών εισοδημάτων.
Δεύτερο, η πλήρης απελευθέρωση όλων των αγορών, με την αιχμή του δόρατος να στρέφεται στην αγορά εργασίας. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η επόμενη κυβέρνηση από τη ΝΔ θα προχωρήσει τα μέτρα για την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Το υπαινίχθηκε άλλωστε τις προάλλες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ όταν δήλωσε ότι «η μείωση του συνολικού κόστους εργασίας» θα περιλαμβάνεται, μαζί με το φορολογικό νομοσχέδιο και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, στα θέματα που θα προωθήσει η ΝΔ αν κερδίσει τις εκλογές.
Τα υπόλοιπα «αναπτυξιακά» μέτρα (αποκρατικοποιήσεις, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας) αναφέρονται στο παραπάνω απόσπασμα από την προχθεσινή ομιλία του προέδρου της ΝΔ, που δικαιολογημένα υποστηρίζει ότι είναι μέτρα που θωρακίζουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ είναι κόλαση και όχι σωτηρία για το λαό.
Ακριβώς επειδή το γνωρίζει η ηγεσία της ΝΔ, αποφεύγει να πολυ-αναφέρεται σε αυτά τα μέτρα και κυρίως να γίνεται συγκεκριμένη. Αντίθετα, προτιμά να καταφεύγει σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και φούσκες για να ξεγελάσει το λαό. Τέτοια είναι αυτά που ανέφερε ο Α. Σαμαράς μιλώντας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ, προβάλλοντάς τα ως μέτρα που θα στηρίξουν την «μελλοντική ανάκαμψη», δηλαδή, τα ευρω-ομόλογα, τα «αναπτυξιακά μέτρα» που προτείνουν με επιστολή τους 12 πρωθυπουργοί της ΕΕ (σ.σ. αφορούν την πλήρη απελευθέρωση των αγορών), καθώς και «η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας με την αξιοποίηση της ΑΟΖ» (!), για την οποία η ΝΔ δεν έκανε τίποτα όσο ήταν στην κυβέρνηση, με υπουργό τον Α. Σαμαρά.
Να συντριβούν!
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι η ηγεσία της ΝΔ τα δίνει όλα προκειμένου να γίνει πράξη η ανάπτυξη, που είναι μαρτύριο δίχως τέλος για το λαό. Τις προϋποθέσεις αυτής της ανάπτυξης, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο ο αρμόδιος τομεάρχης, Κ. Χατζηδάκης, δηλώνοντας (στον ΣΚΑΪ) ότι «για να πετύχεις τους στόχους για την ανάπτυξη χρειάζονται δύο πράγματα, το πρώτο είναι κατάλληλο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα και το δεύτερο είναι ανταγωνιστικότητα». Και δε δίστασε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Οπως κανένας δεν πάει να κόψει ξύλα μέσα σε ένα φλεγόμενο δάσος, έτσι και κανένας δεν θα κάνει επένδυση σε μια χώρα στην οποία υπάρχει πολιτική αστάθεια και κοινωνική ένταση». Αλίμονο αν ο λαός, τους επιτρέψει να πετύχουν τις «προϋποθέσεις» της ανάπτυξης. Θα έχει υπογράψει την καταδίκη του.
«Είμαστε η μόνη σταθερά του συστήματος που μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή του νέου μνημονίου και να διασφαλίσει την παραμονή στο ευρώ». Στη φράση αυτή συνοψίζεται ο ρόλος που διεκδικεί να διαδραματίσει η ηγεσία της ΝΔ στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης της κρίσης, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δηλώσεις του Α. Σαμαρά.
Οπως είναι αναμενόμενο, η ηγεσία της ΝΔ φιλοδοξεί να καταξιωθεί στα μάτια της πλουτοκρατίας και των ξένων δανειστών και συμμάχων της ως άξιος διαχειριστής των συνολικών συμφερόντων τους, αλλά και ως αναντικατάστατη δύναμη για να υλοποιηθούν τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού.
Στην κατεύθυνση αυτή, έχει φροντίσει να δώσει σαφέστατα δείγματα γραφής, όχι μόνο υπερψηφίζοντας το νέο μνημόνιο, αλλά αναλαμβάνοντας και ενυπόγραφη δέσμευση ότι αυτό θα αποτελέσει το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ όταν κυβερνήσει. «Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει στοχοπροσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και στη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία», υπογραμμίζεται στην επιστολή που έστειλε στις 15 Φλεβάρη προς την τρόικα ο πρόεδρος της ΝΔ.
Προκειμένου μάλιστα να πείσει για την στοχοπροσήλωση και την αποφασιστικότητά του στην υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων του νέου μνημονίου, δεν δίστασε να θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας και να διαγράψει 21 βουλευτές, στέλνοντας γενικότερα μήνυμα πυγμής και επιβολής των μέτρων «διά πυρός και σιδήρου».
Γνωρίζει όμως καλά, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο που φιλοδοξεί να παίξει ως πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, αν δεν καταφέρει να υφαρπάξει την ψήφο ενός μέρους των λαϊκών στρωμάτων, που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την αστική πολιτική. Ακριβώς γι' αυτό επιχειρεί να μασκαρέψει την βάρβαρη πολιτική της, με νέες φιλολαϊκές μάσκες στη θέση των παλαιών που έχουν προ πολλού ξεφτίσει και καταπέσει (π.χ. αντιμνημονιακή δημαγωγία), ενώ κατασκευάζει νέα ιδεολογήματα για να αντικαταστήσει τα προηγούμενα που χρεοκόπησαν πλήρως στη λαϊκή συνείδηση, όπως αυτό της «επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου».
Το καινούριο παραμύθι
Το καινούριο παραμύθι που λανσάρει, είναι τα λεγόμενα «αντι-υφεσιακά» και «αναπτυξιακά» μέτρα, που θα πρέπει να εφαρμοστούν συμπληρωματικά με το νέο μνημόνιο, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι έτσι θα γίνει «λιγότερο» κόλαση η ζωή του λαού, ενώ θα έρθει και πιο γρήγορα η ανάκαμψη. Πρόκειται για οργανωμένη επιχείρηση παραπλάνησης και παγίδευσης των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία η ηγεσία της ΝΔ μοιράζει αφειδώς ψεύτικες υποσχέσεις και πουλάει φρούδες ελπίδες.
Ιδού πως το περιέγραψε ο Α. Σαμαράς στην ομιλία που έκανε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο ελληνογαλλικό επιμελητήριο: «Τα ελλείμματα πρέπει να εκμηδενισθούν. Σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Το χρέος πρέπει να ελεγχθεί και να περιοριστεί δραστικά. Και σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Οι διαρθρωτικές αλλαγές που διασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα πρέπει να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν το ταχύτερο. Και σε αυτό δεν υπάρχει διαφωνία. Οι αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας πρέπει κι αυτά να γίνουν. Τα φωνάζαμε χρόνια. Σε τίποτε απ' όλα αυτά δεν υπάρχει διαφωνία (...) Εκείνο που λείπει όμως, εκείνο που δεν υπάρχει και η απουσία του ακυρώνει τα αποτελέσματα όλων των άλλων, είναι μέτρα ανάκαμψης και ανάπτυξης».
Ποια είναι όμως αυτά τα περιβόητα μέτρα «ανάκαμψης και ανάπτυξης», που η ηγεσία της ΝΔ τα προβάλει ως θεραπεία «δια πάσαν νόσο», ακόμα και για την καπιταλιστική κρίση; Είναι μια δέσμη μέτρων που αποσκοπεί στην ταχεία και γενναιόδωρη ενίσχυση της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία, σύμφωνα με την θεωρία της ηγεσίας της ΝΔ, θα οδηγήσει σε δημιουργία θέσεων εργασίας και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Φυσικά, πρόκειται για θεωρία που έχει ιστορικά και στην πράξη χρεοκοπήσει.
Τα φιλομονοπωλιακά αυτά μέτρα εφαρμόστηκαν στο παρελθόν και το μόνο που κατάφεραν ήταν να οδηγήσουν και να βαθύνουν την καπιταλιστική κρίση. Η εφαρμογή της δέσμης των μέτρων που προβάλλει ως «αναπτυξιακά» η ηγεσία της ΝΔ, παράλληλα βέβαια με τα μέτρα του μνημονίου, θα βοηθήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να βγουν πιο ενισχυμένοι από την κρίση, πατώντας πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων, στην διάλυση του λεγόμενου κράτους πρόνοιας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Τι προτείνει
Ποια είναι αυτά τα μέτρα; Πρώτον, η (πλήρης) απαλλαγή των επιχειρήσεων από το μη μισθολογικό κόστος (εργοδοτικές εισφορές) και η δραστική μείωση της φορολογίας στα κέρδη του κεφαλαίου. Ηδη στο πλαίσιο του «διαλόγου» με τη συμμετοχή των εκπροσώπων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. για τη σύνταξη του νέου Εθνικού Φορολογικού Συστήματος, έχει γίνει αποδεκτή η «κεντρική» πρόταση της ΝΔ για θέσπιση ενιαίου φορολογικού συντελεστή 15% για τα επιχειρηματικά κέρδη. Εννοείται ότι το ισοδύναμο μέτρο προκειμένου να πιαστεί ο στόχος του μνημονίου για τα έσοδα, είναι η πιο άγρια φορολογία των λαϊκών εισοδημάτων.
Δεύτερο, η πλήρης απελευθέρωση όλων των αγορών, με την αιχμή του δόρατος να στρέφεται στην αγορά εργασίας. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η επόμενη κυβέρνηση από τη ΝΔ θα προχωρήσει τα μέτρα για την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Το υπαινίχθηκε άλλωστε τις προάλλες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ όταν δήλωσε ότι «η μείωση του συνολικού κόστους εργασίας» θα περιλαμβάνεται, μαζί με το φορολογικό νομοσχέδιο και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, στα θέματα που θα προωθήσει η ΝΔ αν κερδίσει τις εκλογές.
Τα υπόλοιπα «αναπτυξιακά» μέτρα (αποκρατικοποιήσεις, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας) αναφέρονται στο παραπάνω απόσπασμα από την προχθεσινή ομιλία του προέδρου της ΝΔ, που δικαιολογημένα υποστηρίζει ότι είναι μέτρα που θωρακίζουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ είναι κόλαση και όχι σωτηρία για το λαό.
Ακριβώς επειδή το γνωρίζει η ηγεσία της ΝΔ, αποφεύγει να πολυ-αναφέρεται σε αυτά τα μέτρα και κυρίως να γίνεται συγκεκριμένη. Αντίθετα, προτιμά να καταφεύγει σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και φούσκες για να ξεγελάσει το λαό. Τέτοια είναι αυτά που ανέφερε ο Α. Σαμαράς μιλώντας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ, προβάλλοντάς τα ως μέτρα που θα στηρίξουν την «μελλοντική ανάκαμψη», δηλαδή, τα ευρω-ομόλογα, τα «αναπτυξιακά μέτρα» που προτείνουν με επιστολή τους 12 πρωθυπουργοί της ΕΕ (σ.σ. αφορούν την πλήρη απελευθέρωση των αγορών), καθώς και «η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας με την αξιοποίηση της ΑΟΖ» (!), για την οποία η ΝΔ δεν έκανε τίποτα όσο ήταν στην κυβέρνηση, με υπουργό τον Α. Σαμαρά.
Να συντριβούν!
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι η ηγεσία της ΝΔ τα δίνει όλα προκειμένου να γίνει πράξη η ανάπτυξη, που είναι μαρτύριο δίχως τέλος για το λαό. Τις προϋποθέσεις αυτής της ανάπτυξης, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο ο αρμόδιος τομεάρχης, Κ. Χατζηδάκης, δηλώνοντας (στον ΣΚΑΪ) ότι «για να πετύχεις τους στόχους για την ανάπτυξη χρειάζονται δύο πράγματα, το πρώτο είναι κατάλληλο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα και το δεύτερο είναι ανταγωνιστικότητα». Και δε δίστασε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Οπως κανένας δεν πάει να κόψει ξύλα μέσα σε ένα φλεγόμενο δάσος, έτσι και κανένας δεν θα κάνει επένδυση σε μια χώρα στην οποία υπάρχει πολιτική αστάθεια και κοινωνική ένταση». Αλίμονο αν ο λαός, τους επιτρέψει να πετύχουν τις «προϋποθέσεις» της ανάπτυξης. Θα έχει υπογράψει την καταδίκη του.
blog zougla
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου