Ο συνήγορος του πολίτη ( κ. Ανδρέας Ι. Ποττάκης ) απέστειλε επιστολή στον πρόεδρο και τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου με σχόλια επί του Νομοσχεδίου «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» . ΕΔΩ
Ο κ. Ποττάκης κάνει πολύ σημαντικές παρατηρήσεις με βάση αναφορές από διάφορες περιοχές της χώρας με τις οποίες ζητήθηκε η παρέμβασή του για την προστασία του περιβάλλοντος από πράξεις ή παραλείψεις της διοίκησης στα διάφορα στάδια της διαχείρισης των αστικών στερεών
Προσέξτε τι λέει για την συχνή επίκληση λόγων ανωτέρας βίας ή λόγους προστασίας της δημόσιας
υγείας. «Συγκεκριμένα στην προσπάθεια προσωρινής ευκαιριακής επίλυσης ακραίων καταστάσεων με επιπτώσεις στην δημόσια υγεία την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής των κατοίκων, ορισμένες Περιφέρειες προέβησαν σε διαδοχικές εκδόσεις αποφάσεων κήρυξης ορισμένων Δήμων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, παρέχοντας τη δυνατότητα στους Δήμους, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, να χρησιμοποιούν άλλους ΧΥΤΑ και κυρίως το ΧΥΤΑ Φυλής».
Παραθέτουμε ολόκληρο το ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι – ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
Από την έναρξη λειτουργίας του, ο Συνήγορος του Πολίτη, έχει δεχθεί σημαντικό αριθμό αναφορών, από διάφορες περιοχές της χώρας, με τις οποίες ζητήθηκε η παρέμβασή του για την προστασία του περιβάλλοντος από πράξεις ή παραλείψεις της διοίκησης στα διάφορα στάδια της διαχείρισης των αστικών στερεών αποβλήτων .
Από τις υποθέσεις που έχουν κατατεθεί στην Αρχή αναδεικνύεται, ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει καταστεί εφικτό να εφαρμοστούν οι προβλέψεις του ΕΣΔΑ και οι ΠΕΣΔΑ, ως προς την εγκατάσταση έργων διαχείρισης αποβλήτων, αλλά και την επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αφενός να προξενείται υποβάθμιση του περιβάλλοντος με τη δημιουργία ΧΑΔΑ, αφετέρου να ανακύπτουν ζητήματα δημόσιας υγείας και αδυναμίας διαχείρισης των αποβλήτων εντός του οικιστικού ιστού.
Άρθρο 83 παρ. 3.δ.:
Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει διαπιστώσει και επανειλημμένως επισημάνει, ότι η διαιώνιση του ζητήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων, ανάγκασε τη διοίκηση να επικαλείται συχνά λόγους ανωτέρας βίας ή λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.
Συγκεκριμένα στην προσπάθεια προσωρινής ευκαιριακής επίλυσης ακραίων καταστάσεων με επιπτώσεις στην δημόσια υγεία την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής των κατοίκων, ορισμένες Περιφέρειες προέβησαν σε διαδοχικές εκδόσεις αποφάσεων κήρυξης ορισμένων Δήμων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, παρέχοντας τη δυνατότητα στους Δήμους, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, να χρησιμοποιούν άλλους ΧΥΤΑ και κυρίως το ΧΥΤΑ Φυλής. Διαπιστώθηκε συνεπώς ότι το εξαιρετικά «έκτακτο» μέτρο, της κήρυξης της πόλης σε κατάσταση έκτακτης
Συγκεκριμένα στην προσπάθεια προσωρινής ευκαιριακής επίλυσης ακραίων καταστάσεων με επιπτώσεις στην δημόσια υγεία την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής των κατοίκων, ορισμένες Περιφέρειες προέβησαν σε διαδοχικές εκδόσεις αποφάσεων κήρυξης ορισμένων Δήμων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, παρέχοντας τη δυνατότητα στους Δήμους, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, να χρησιμοποιούν άλλους ΧΥΤΑ και κυρίως το ΧΥΤΑ Φυλής. Διαπιστώθηκε συνεπώς ότι το εξαιρετικά «έκτακτο» μέτρο, της κήρυξης της πόλης σε κατάσταση έκτακτης
ανάγκης και ως εκ τούτου της δυνατότητας μεταφοράς των απορριμμάτων σε άλλο ΧΥΤΑ, τείνει να γίνει μόνιμο και να αποτελέσει μια στρεβλή μέθοδο διαχείρισης των απορριμμάτων των περιοχών, κατά παράβαση των διατάξεων της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας.
Άρθρο84 παρ. 2: Προβλέπεται ότι έως τις 31/12/2022 τα βιολογικά απόβλητα πρέπει υποχρεωτικά είτε να διαχωρίζονται και να ανακυκλώνονται στην πηγή είτε να συλλέγονται χωριστά.Η εν λόγω διάταξη κρίνεται προβληματική, δεδομένου ότι τα υφιστάμενα ποσοστά ανακύκλωσης με τα εφαρμοζόμενα συστήματα διαλογής στην πηγή που, κατά δήλωση κάποιων δήμων επιτυγχάνονται, υπολείπονται κατά πολύ από τους στόχους που έχουν τεθεί από την Οδηγία 2008/98/ΕΚ και το ν. 4042/2012.
Αντίθετα, έχει διαπιστωθεί ότι μείζον είναι και το ζήτημα έλλειψης οικονομικών κινήτρων που προάγουν την πρόληψη και συμμετοχή στη χωριστή συλλογή. Απαιτείται η διαμόρφωση κανονισμού τιμολόγησης η ενσωμάτωση της αρχής ο ρυπαίνων πληρώνει στα τέλη καθαριότητας των Δήμων ενώ, ειδικά για τα βιοαπόβλητα, κρίσιμη είναι η εφαρμογή της εισφοράς της κυκλικής οικονομίας (άρθρο 55 ν. 4609/2019) η οποία αντικατέστησε το τέλος ταφής.
Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι, σύμφωνα με τις γενικές κατευθύνσεις της Οδηγίας 1999/31/ΕΚ όπως ενσωματώθηκε στην εθνική έννομη τάξη με την ΚΥΑ 29407/3508/2002 «Μέτρα και όροι για την υγειονομική ταφή αποβλήτων», οι οποίες ενσωματώθηκαν στο ΕΣΔΑ, προβλέπεται ο διαχρονικός περιορισμός της ποσότητας των βιοαποδομήσιμων κλασμάτων αποβλήτων που προορίζονται για διάθεση σε ΧΥΤΑ και συγκεκριμένα μείωση σε 75%, 50%, 35% μέχρι το έτος 2010, 2013, 2020, αντίστοιχα.
Η εν λόγω Οδηγία τροποποιήθηκε το 2018 από την Οδηγία 2018/850/ΕΚ και τέθηκαν πιο φιλόδοξοι στόχοι (περιορισμός στο 10% εως το 2035).
Άρθρο 92: Η διάταξη με την οποία επιτρέπεται, είτε με έγκριση είτε με τροποποίηση του ρυμοτομικού, η προσωρινή λειτουργία έως και 5 έτη των Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) υποκαθιστά τους εγκεκριμένους ΠΕΣΔΑ και την υφιστάμενη νομοθεσία για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, καθώς με τον τρόπο αυτό δεν εξετάζονται εναλλακτικές λύσεις και εξαλείφονται τα περιβαλλοντικά κριτήρια, τα οποία συνδέονται με την καταλληλότητα του χώρου. Σημειώνεται ότι ένας χώρος προσωρινής αποθήκευσης δεν παύει να χρήζει αναγκαίων υποδομών (γηπέδου, εγκαταστάσεων διαχείρισης στραγγισμάτων και βιοαερίου).
Άρθρο 93:Η συγκεκριμένη ρύθμιση κρίνεται προβληματική, δεδομένου ότι αναφορικά με τους Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ), ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επισημάνει επανειλημμένα ότι α) ο υφιστάμενος εγκεκριμένος σχεδιασμός ειδικά στις νησιωτικές περιφέρειες δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα, β) η εφαρμογή ενός ΠΕΣΔΑ απαιτεί χρόνο για να καταλήξει σε ώριμες και βιώσιμες λύσεις, γ) η προώθηση ενός νέου σχεδιασμού θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη το διαθέσιμο χρόνο, σε συνδυασμό με τον ενδεχόμενο κίνδυνο των επιπτώσεων από τις νέες καθυστερήσεις που τυχόν προκύψουν και εμποδίσουν τη διαχείριση των απορριμμάτων σε τοπικό επίπεδο για μία ακόμη φορά. Ως εκ τούτου η αλλαγή των φορέων διαχείρισης των αποβλήτων για μια ακόμη φορά, ειδικά στις περιφέρειες αυτές, ενδεχομένως επιφέρει εκ νέου καθυστερήσεις στην υλοποίηση των έργων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ –ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο118 παρ. 4:Η επέκταση λειτουργίας των λατομείων για 70 έτη που συνδέονται με τσιμεντοβιομηχανίες ή ασβεστοποίες και λειτουργούν, κατ’ εξαίρεση, εκτός λατομικών ζωνών, πρέπει να εξεταστεί με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς η λειτουργία εκτός λατομικών ζωνών πρέπει να πραγματοποιείται με ιδιαίτερη φειδώ, δεδομένου ότι ο χρόνος των 70 ετών δημιουργεί μια υπέρμετρη δέσμευση εκτάσεων υπέρ των εκμεταλλευτών και περιβαλλοντική υποβάθμισή τους.
Η ανωτέρω δυνατότητα παράτασης λειτουργίας στα 70 έτη θέτει, κυρίως, ζητήματα που σχετίζονται με την αναγκαιότητα δέσμευσης των επιχειρηματιών περί σταδιακής αποκατάστασης μιας έκτασης πριν τη λήξη της εκμετάλλευσης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου