Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

(Όταν το γέρικο πυροβολικό του ΚΚΕ... μπουμπουνίζει με τά από περίεργη σιωπή 9 ετών)! ο ορισμός της αθλιότητας ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ !!!




Μελετώντας την μηνυτήρια αναφορά των αυτοδιοικητικών στελεχών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ,  καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος των παρανομιών που έχουν γίνει προκειμένου να μην φύγουν ποτέ τα σκουπίδια από την περιοχή της δυτικής Αθήνας , αλλά και το πόσο ανάλγητες διαχρονικά ήταν οι κυβερνήσεις , οι θεσμοί της αυτοδιοίκησης όπως ο ΕΔΣΝΑ και οι Περιφερειακές Αρχές και τον βρώμικο ρόλο των τοπικών αρχόντων του δήμου Άνω Λιοσίων και Φυλής.



Ο ΧΥΤΑ Φυλής είναι ακόμα και σήμερα σε προστατευόμενη ζώνη Α !

Η  θέση «Σκαλιστήρι» του Δήμου Φυλής, όπου βρίσκεται και λειτουργεί παράνομα  ο ΧΥΤΑ Φυλής βρίσκεται εντός της Ζώνης Α Απολύτου Προστασίας του Όρους Αιγάλεω, όπως οριζόταν στον Ν. 2742/1999 χωρίς ποτέ η θέση αυτή να έχει μέχρι και σήμερα αποχαρακτηριστεί  και να απενταχθεί, με την τήρηση των νομίμων διαδικασιών, από την ζώνη αυτή.
 Συγκεκριμένα στο άρθρο 21 του Ν. 2742/1999 ορίζεται ρητά ότι η ζώνη Α καθορίζεται ως περιοχή απόλυτης προστασίας και αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος, στην οποία επιτρέπεται ΜΟΝΟ η εγκατάσταση υπαιθρίων ή ημιυπαιθρίων καθιστικών (περίπτερα αναψυχής).
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η θέση «ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΙ», ευρίσκεται εντός της Ζώνης Απολύτου Προστασίας (Ζώνη Α) του Όρους Αιγάλεω, προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας από έγγραφα της ίδιας της Διοίκησης. Συγκεκριμένα:
Η  Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε.) στην οποία ανατέθηκε η εκπόνηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων Αττικής - Β’ Στάδιο αναφέρει στην μελέτη της ότι:
«…Η υπό εξέταση θέση ανήκει στην θεσμοθετημένη περιοχή προστασίας του Όρους Αιγάλεω (Ν. 2742/99 ΦΕΚ 207/Α) και μάλιστα στην Ζώνη Α, η οποία αποτελεί ζώνη απολύτου προστασίας και αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και επιτρέπεται εντός των ορίων της μόνο η εγκατάσταση υπαίθριων ή ημιυπαίθριων καθιστικών (περίπτερα αναψυχής)…..».
Και : πως στην συνοπτική περιγραφή της  θέσης Σκαλιστήρι αναφέρει ρητά πως «Ανήκει στη Ζώνη Α του όρους Αιγάλεω»!

Το τρυκ της ανταλλαγής που δεν έγινε ποτέ.

Για να ξεπεράσουν το «εμπόδιο» , επικαλέστηκαν το άρθρο 21 του Ν. 2742/1999, η οποία αναφέρει επί λέξει τα εξής: «Είναι δυνατή η ανταλλαγή ίσων εκτάσεων μεταξύ των ζωνών Ε και Α, όπως καθορίστηκαν στο άρθρο 21 του ν. 2742/1999, εντός των ορίων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Φυλής και Άνω Λιοσίων.
Έστειλαν λοιπόν ένα έγγραφο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας, το οποίο απευθυνόταν  προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο Δυτικής Αττικής και τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων Άνω Λιοσίων και Φυλής, ζητήθηκε από τους αρμόδιους αυτούς φορείς να γνωμοδοτήσουν επί της πρότασης του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής για  την ανταλλαγή ίσων εκτάσεων μεταξύ των Ζωνών Α και Ε, ζωνών προστασίας του Όρους Αιγάλεω, όπως καθορίστηκαν στο άρθρο 21 του Ν. 2742/1999, όπου βρίσκονται εντός των ορίων των Δήμων Φυλής και Άνω Λιοσίων.
Φρόντισαν δηλαδή να φανεί  ότι είχε γίνει απόπειρα να  ξεκινήσει η διαδικασία ανταλλαγής μεταξύ των ζωνών Α και Ε, πλην όμως η διαδικασία αυτή ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ με αποτέλεσμα η θέση «Σκαλιστήρι» να παραμένει μέχρι και σήμερα εντός της ΖΩΝΗΣ Α απολύτου προστασίας του Όρους Αιγάλεω!
Τελικά με το τρυκ της «επικείμενης ανταλλαγής»  την έκαναν την δουλειά και ας μην έγινε ποτέ η ανταλλαγή .. 

Ο ορισμός της ξετσιπωσιάς

 Πως όμως πήρε τελικά προβάδισμα η θέση Σκαλιστήρι; «Το προβάδισμα της θέσης «Σκαλιστήρι» ενισχύεται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ο εξεταζόμενος χώρος εντάσσεται σε περιοχή περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη ! (σ.σ. η οποία βέβαια σε άλλο σημείο αναφέρεται ως ζώνη απολύτου προστασίας) λόγω ……... και κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή δραστηριοτήτων (κυρίως όχι νόμιμα αδειοδοτημένων) συναφών με διαχείριση απορριμμάτων αλλά και της συνεχιζόμενης λειτουργίας των βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων και αποθηκών».
Απίστευτοι ! αφού εκεί η περιοχή είναι ήδη υποβαθμισμένη ας τους φορτώσουμε και ένα ΧΥΤΑ παραπάνω .
Η μελέτη λοιπόν αποκρύπτει το γεγονός ότι η περιοχή του ΧΥΤΑ βρίσκεται σε ζώνη απολύτου προστασίας και πως οι περίφημες ανταλλαγές δεν έγιναν  ποτέ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι  η θέση «Σκαλιστήρι» προκύπτει να «παρουσιάζει σημαντικά «λειτουργικά και περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα»!
Και δεν φτάνει αυτό αναφέρουν πως : «Με την απόδοση του εν λειτουργία Χ.Υ.Τ.Α. (Ι & ΙΙ) όσο και του προτεινόμενου, μετά το πέρας της ωφέλιμης λειτουργίας του, στο φυσικό περιβάλλον θα βελτιωθεί το αισθητικά υποβαθμισμένο τοπίο της περιοχής και θα δημιουργηθούν νέες χρήσεις» !!!
Έχουν το θράσος να μιλάνε και για αισθητική αναβάθμιση της περιοχής λόγω του ΧΥΤΑ!
Το πιο εξωφρενικό όμως είναι αυτό που αναφέρουν στην σελίδα 24 της Μελέτης Περιβαλλοντικών επιπτώσεων όπου λένε συγκεκριμένα τα εξής :  «… με επιτόπου επισκέψεις και επαφές με τους άμεσα ενδιαφερόμενους φορείς διαφαίνεται ότι η θέση «Σκαλιστήρι» συγκεντρώνει την αποδοχή (;;;;) φορέων και πολιτών….». Και συνεχίζει πιο κάτω «….Επομένως η κατασκευή του 2ου ΧΥΤΑ … δεν αναμένεται να επιβαρύνει το ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής [!!]  … και δεν αλλάζει τις ‘’συνήθειες’’ των πολιτών».
Ώστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι φορείς ( ο Δήμος Φυλής δηλαδή) φαίνεται πως αποδέχτηκε την κατασκευή του 2ου ΧΥΤΑ γιατί αυτός δεν αναμένεται να επιβαρύνει το ήδη υποβαθμισμένο περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής  και δεν αλλάζει τις ‘’συνήθειες’’ των πολιτών».
Οι πολίτες κατά αυτούς συνήθισαν να ζουν δίπλα στα σκουπίδια άρα δεν τρέχει τίποτα ..
Το  «συμπέρασμα» είναι τουλάχιστον προκλητικό.
 Τεκμαίρει ότι οι κάτοικοι έχουν «συνηθίσει» να ζουν σε ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον, ως εκ τούτου η περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους και η μη «αλλαγή στις συνήθειές τους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη Μελέτη , με το «ευνοϊκό» για την Διοίκηση δεδομένο, ότι οι κάτοικοι «δεν αντιδρούν» και δεν αντιτίθενται, κρίνεται ως συνταγματικά, νομικά αλλά και ηθικά επιτρεπτή !!!!! Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η περαιτέρω υποβάθμιση του «ήδη υποβαθμισμένου περιβάλλοντος» στο οποίο ζούσαν αποφασίστηκε το 2003 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, εν έτη 2020 όπως λέει στην μηνυτήρια αναφορά της η Λαϊκή Συσπείρωση .
Τελικά όπως αποδείχτηκε τα περί αισθητικής αναβάθμισης της περιοχής και τα περί προστασίας του περιβάλλοντος ήταν παραμύθια για τους ιθαγενείς .
Η περιοχή χαρακτηρίστηκε από την ίδια την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου».
Όταν έσκασε το σκάνδαλο με τις κρυμμένες μελέτες του δήμαρχου Φυλής ο ΕΔΣΝΑ (επί διοίκησης κ. Δούρου εξέδωσε ανακοίνωση που ανέφερε τα εξής : «Οι αποκαλύψεις που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας σχετικά με την επεξεργασία στοιχείων για τους θανάτους και τις αιτίες θανάτου για το 2015 (βλ. ΕΛΣΤΑΤ- Φυσική Κίνηση Πληθυσμού), που επιβεβαιώνει την «τρομακτική τάση ανόδου συμμετοχής των νεοπλασιών στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής» καθώς και το γεγονός ότι ο ΧΥΤΑ Φυλής αποτελεί "τοξική βόμβα" για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία.
Όλοι λοιπόν πλέον παραδέχονταν πως ο ΧΥΤΑ Φυλής όχι μόνο δεν αναβάθμισε την περιοχή όπως έλεγαν το 2002,  αλλά έγινε   "τοξική βόμβα" για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον .

Πως ξεχάστηκε η «τοξική βόμβα» 2 χρόνια αργότερα.

Την 1η Αυγούστου 2019 υπό την προεδρία της κ. Δούρου ο ΕΔΣΝΑ με την υπ. Αριθμ. 248/1-8-019 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής αποφάσισε να κάνει και μια νέα χωματερή στον ίδιο χώρο που είχε χαρακτηρισθεί ως τοξική βόμβα.
Λέει η απόφαση της Ε.Ε : « Η Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων (ΟΕΔΑ) Δυτικής Αττικής, βρίσκεται στη θέση Σκαλιστήρι του Δήμου Φυλής, που έχει κριθεί ως κατάλληλη για εγκαταστάσεις ολοκληρωμένης διαχείρισης αποβλήτων με το άρθρο 33 του Ν. 3164/2003 (Α’ 176)».
Ρε δεν πάει να είναι  το σύνολο της ΟΕΔΑ Φυλής, όπου προβλέπεται και ο νέος ΧΥΤΑ, στη Ζώνη Α απολύτου προστασίας του όρους Αιγάλεω, που είναι απόλυτα απαγορευτική για εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων ; Ρε δεν πα να είναι ο ΧΥΤΑ "τοξική βόμβα" ; αυτά είναι ψιλά γράμματα ..
Πέρα όμως και από το ηθικό μέρος της υπόθεσης που δεν χωρά αμφιβολίες υπάρχει και το τυπικό – νομικό ζήτημα  .

Παράνομη και τυπικά η απόφαση του ΕΔΣΝΑ για τη νέα χωματερή

Δημοσιεύουμε αυτούσιο το απόσπασμα από την μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο της Λαϊκής Συσπείρωσης για να καταλάβουν όλοι πως η απόφαση για τη νέα χωματερή εκτός από ηθικά απαράδεκτη είναι και νομικά απαράδεκτη :
2.  Ως προς τον τύπο, η υπ’ αρ. 248/1.8.19 απόφαση  της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. είναι παράνομη στα παρακάτω σημεία:
2.1. Η δημιουργία ενός ΧΥΤΑ επιβάλλει να προηγηθεί και να ολοκληρωθεί η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, όπως περιγράφεται αναλυτικά στο Ν. 4014/11 (ΦΕΚ Α΄ αρ.φυλ.209/21-9-2011) (Σχετ. 43). Στο Παράρτημα ΙΙ (σελ. 6245) με τίτλο «Ελάχιστα περιεχόμενα φακέλου ΜΠΕ» (Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων), ορίζεται ως απαιτούμενη η εξέταση εναλλακτικών λύσεων ως προς τη χωροθέτηση του έργου.
Η σχετική διάταξη έχει ως εξής: «3) Περιγραφή και αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων, ιδίως ως προς τη θέση, το μέγεθος ή/και την τεχνολογία αυτών, συμπεριλαμβανομένης της μηδενικής λύσης, που εξετάστηκαν από τον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας και παρουσίαση των κύριων λόγων της επιλογής της προτεινόμενης λύσης σχετικά με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον».
2.2. Η ίδια απαιτούμενη προς εκπλήρωση προϋπόθεση επαναλαμβάνεται και διευκρινίζεται περαιτέρω στην ΚΥΑ 170225/27.1.14  (ΦΕΚ Β΄ 135/27.1.2014, σχετ. 44), όπου στο Παράρτημα 2 με τίτλο, «Βασικές προδιαγραφές Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) έργων και δραστηριοτήτων Α’ Κατηγορίας» και στο κεφάλαιο 7 με τίτλο  «Εναλλακτικές λύσεις», στην παρ. 7.1. (σελ. 1.494 του ΦΕΚ) ορίζεται ότι απαιτείται η «Παρουσίαση των βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων που εξετάσθηκαν, ως προς τη θέση, το μέγεθος … του έργου ή της δραστηριότητας. Περιλαμβάνεται και η μηδενική λύση (μη-υλοποίηση προτεινόμενου έργου/ δραστηριότητας) …». Συνεπώς είναι σαφές ότι η παρουσίαση της «μηδενικής λύσης» τίθεται επιπρόσθετα της απαίτησης για την «Παρουσίαση των βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων που εξετάσθηκαν, ως προς τη θέση… ..».
2.3. Άλλωστε, και με το άρθρο 28 του Ν. 4122/12.2.13 τροποποιούνται αρκετές διατάξεις του άρθ. 33 του Ν. 3164/2003,  μεταξύ των οποίων και η κάτωθι: «2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 33 του ν. 3164/2003 αντικαθίσταται ως εξής: ‘’Για την πραγματοποίηση κάθε έργου ή δραστηριότητας που αφορά τη διαχείριση αποβλήτων στις θέσεις των προηγουμένων παραγράφων, απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας που προβλέπεται στο Κεφάλαιο Α΄ του ν. 4014/2011  για τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης.’’».
Επομένως, στη διαδικασία αυτή περιλαμβάνεται και για τη συγκεκριμένη περίπτωση η εξέταση εναλλακτικών λύσεων ως προς τη χωροθέτηση του έργου. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού με το άρθρο 33 οι αναφερόμενες σε αυτό θέσεις για την ΟΕΔΑ Δυτ. Αττικής χαρακτηρίζονται απλά ως «κατάλληλες», ανεξάρτητα από τον καταχρηστικό χαρακτήρα της υπόψη διάταξης, δηλαδή ως κατ’ αρχάς επιλέξιμες για ένταξη στο μελετητικό αντικείμενο οριστικής επιλογής της βέλτιστης θέσης, μεταξύ ενδεχομένως και άλλων κατά την κρίση της αναθέτουσας Αρχής ή/και του οικείου μελετητή.
2.4. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η υπ’ αρ. 248/1.8.19 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. είναι παράνομη δεδομένου ότι η επιβληθείσα με την απόφαση αυτή, με έμμεσο πλην όμως σαφή τρόπο, μονοσήμαντη χωροθέτηση:

 α) Παραβιάζει κάθε γενική και ειδική διάταξη του Συντάγματος και του Νόμου για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, καταστρατηγώντας τις αρχές της προφύλαξης και της πρόληψης. Παραβιάζει το άρθρο 24 του Σ όπου ορίζεται ότι «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός».

β) παραβιάζει βασική διάταξη της νομοθεσίας για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων και δραστηριοτήτων, που θεσπίζει την υποχρέωση για την εξέταση εναλλακτικών λύσεων ως προς την χωροθέτηση των έργων και δραστηριοτήτων.
γ) Παραβιάζει  συγκεκριμένες διατάξεις του άρθ. 22 του Ν.2742 και του Ν.4277/2014 («Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις», όπως αναλυτικά τεκμηριώσαμε ανωτέρω. (Σχετ. 23)

δ) Παραβιάζει το άρθρο 33 παρ. 1 του Ν. 3164/2003 όπως ισχύει, όπου προβλέπεται στον υπόψη χώρο και την εγκατάσταση μονάδων επεξεργασίας χαρακτηρίζοντας τη χρήση του όλου γηπέδου ως «Εγκατάσταση Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Αποβλήτων» (ΟΕΔΑ και όχι αποκλειστικά ως ΧΥΤΑ). Με την εναπομένουσα «λωρίδα» των 300 στρεμμάτων να καταλαμβάνεται τώρα, με βάση την νέα με αριθμό 248/1.8.19 απόφαση, από ένα νέο ΧΥΤΑ διάρκειας τουλάχιστον 8 ετών (με το «δικαίωμα προαίρεσης» για παράταση του αρχικού χρόνου των 4 τουλάχιστον ετών για άλλα 4 τουλάχιστον έτη), για όλα τα σκουπίδια της Αττικής, δεν απομένει χώρος για τη δημιουργία άλλων μονάδων ώστε να πληρούται ο όρος της «ολοκληρωμένης διαχείρισης».
Σημειώνεται ότι στην Αιτιολογική Έκθεση του υπ’ όψιν άρθρου 33 σημειώνεται: «Κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι στους ανωτέρω προτεινόμενους χώρους [σ.σ.: ως ΟΕΔΑ] θα αναπτυχθούν όλες οι δραστηριότητες της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων όπως επιβάλλουν οι κοινοτικές οδηγίες και η ΚΥΑ 14312/1302/200 για τον Εθνικό Σχεδιασμό».

ε) παραβιάζει το ΠΕΣΔΑ-2016, το οποίο δεν προβλέπει την εναπομείνασα έκταση της μη εγκεκριμένης μέσω ΑΕΠΟ ΟΕΔΑ του άρθρου 33 του Ν. 3164/2003, ως θέση για τη δημιουργία νέου ΧΥΤΑ και εν προκειμένω του  3ου ΧΥΤΑ Δυτικής Αττικής.

3. Ως προς την ουσία η υπ’ αρ. 248/1.8.19 απόφαση  της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ε.Δ.Σ.Ν.Α. είναι παράνομη στα παρακάτω σημεία:
Επιπλέον των όσων έχουμε ήδη εκθέσει ως στοιχεία αποκλεισμού για τον 2ο ΧΥΤΑ, που ισχύουν αυτούσια και για την υπόψη «λωρίδα» των 300 στρ. στην οποία επιχειρείται να χωροθετηθεί ο νέος 3ος ΧΥΤΑ, σημειώνουμε και τα παρακάτω πρόσθετα στοιχεία:

3.1. Όλο το γήπεδο των 300 στρεμμάτων είναι πασιφανές ότι εμπίπτει σε έκταση της Ζώνης Α απολύτου προστασίας του Όρους Αιγάλεω, Ζώνη η οποία,  σύμφωνα με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας ΡΣΑ – 21 (σχετ. 23), υφίσταται και θα πρέπει να υπάρχει ως αισθητικό φυσικό στοιχείο της ΒΔ Πύλης του Λεκανοπέδιου μέσω της Αττικής Οδού και της Σιδηροδρομικής Γραμμής Αθηνών – Πελοποννήσου, προς τις οποίες πλησιάζει σε ελάχιστη πλέον απόσταση, όπως εμφαίνεται στο χάρτη του ΠΕΣΔΑ-2003 Β’ Στάδιο (Τεύχος Γ, Τελική Έκθεση, Αρ. Σχεδίου 6.1 «Ευρύτερη Περιοχή Έργου στις Θέσεις ΔΑ.1: «Σκαλιστήρι – Φυλή …», Μάρτιος 2003)

3.2. Συνεπώς το υπόψη γήπεδο εμπίπτει στο σύνολό του στο κάτωθι κριτήριο αποκλεισμού που τίθεται από τον ΠΕΣΔΑ-2016 (ΑΔΑ  ΩΩΠΟ7Λ7-ΕΟ4).
Συγκεκριμένα  στο κεφάλαιο 12 με τίτλο «Γενικά Κριτήρια Καταλληλότητας για τη χωροθέτηση Εγκαταστάσεων Διαχείρισης» στο στοιχείο 12.1.1. με τίτλο «Κριτήρια Περιβαλλοντικής Προστασίας» (σελ. 62) αναφέρεται ότι «Οι θεσμοθετημένες περιοχές προστασίας του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, σύμφωνα µε την ισχύουσα νομοθεσία (Ν.3937/11) [σ.σ.: αναφέρεται  σε  όλες  τις  προστατευόμενες περιοχές σύμφωνα με το νόμο – πλαίσιο για το περιβάλλον 1650/1986] και τους όρους και περιορισμούς που θέτουν τα ειδικά καθεστώτα προστασίας τους» συνιστούν κριτήρια αποκλεισμού  μίας θέσης.

3.3. Η έκταση αυτή των 300 στρ.  εμπίπτει σε περιοχή που χαρακτηρίζεται ως «Δάση και Δασικές Εκτάσεις», όπως προκύπτει  και από τον  «Δασικό Χάρτη Δημοτικής Κοινότητας Φυλής – Σχήμα 4.1.4-1», σελ. 57 της «Μελέτης Περιβάλλοντος», σύμφωνα με τον οποίο η υπόψη έκταση των 300 στρ. χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση.
Σύμφωνα, όμως, με το άρθ. 18 «Προστασία του φυσικού χώρου και της βιοποικιλότητας και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή», παρ.1, εδάφ. β  του Ν.4277/2014 (ΡΣΑ 21), προκειμένου για την Αττική: «…….β) Δεν επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων, με εξαίρεση λόγους δημόσιου συμφέροντος και με προϋπόθεση την εξέταση και τον τεκμηριωμένο αποκλεισμό εναλλακτικών λύσεων…….».
Συνεπώς η μονοσήμαντη επιλογή του υπόψη γηπέδου προκειμένου μόνο αυτό να μελετηθεί ως 3ος ΧΥΤΑ χωρίς να εξεταστούν άλλες εναλλακτικές περιοχές («θέσεις») παραβιάζει την υπόψη διάταξη του Ν. 4277/2014 και παραβιάζει την καταρχήν απαγόρευση της αλλαγής χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων.

3.4. Το ανατολικό όριο του βόρειου τμήματος της ΟΕΔΑ του άρθρου 33, όπου προβλέπεται να λειτουργήσει ο 3ος ΧΥΤΑ, εισχωρεί σε βάθος περίπου 100 μ. στη ζώνη προστασίας του Αρχαίου Δέματος, 150 μ. εκατέρωθεν αυτού, καθώς προσεγγίζει σε απόσταση μόλις 40 μέτρων το εμβληματικό Αρχαίο Δέμας του 4ου π.Χ. αιώνα (βλ. «Μελέτη Περιβάλλοντος …», «Χάρτης Κατηγοριών Κάλυψης και Χρήσεων Γης Άμεσης Περιοχής Μελέτης», Αρ. Σχεδίου 5 – Μάρτιος 2017). 
Η υπόψη ζώνη προστασίας θεσπίστηκε με την «Έγκριση γενικού πολεοδομικού σχεδίου (ΓΠΣ) του δήμου Άνω Λιοσίων (Ν. Αττικής)» (ΥΑ 43726/1987, ΦΕΚ 829 Δ’/31.8.1987, σελ. 8562, σχετ. 45).
Επιπλέον, ΒΔ της υπόψη θέσης και σε απόσταση 250 μ. από το πλησιέστερο όριο του προτεινόμενου ΧΥΤΑ, και σε πλήρη οπτική επαφή με αυτόν, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος «Σκαλιστήρι – Σπηλιές», που κηρύχθηκε με την ΥΑ 48335/15.2.96 (ΦΕΚ 272 Β’/1996, οι συντεταγμένες διορθώθηκαν με το ΦΕΚ 639 Β’/1996 σχετ. 46) «για λόγους προστασίας των αξιόλογων λειψάνων του αρχαίου δήμου της Όης, που εντοπίστηκαν στη θέση αυτή». Σημειώνεται ότι η βόρεια και ανατολική γωνία του υπ’ όψη χώρου  των 300 στρ. έρχεται σε επαφή με τη βόρεια και δυτική πλευρά της ζώνης προστασίας του Αρχαίου Δέματος.
Συνεπώς η μονοσήμαντη επιλογή του υπόψη γηπέδου, προκειμένου μόνο αυτό να μελετηθεί ως 3ος ΧΥΤΑ χωρίς να εξεταστούν άλλες εναλλακτικές περιοχές («θέσεις»)  παραβιάζει:

α) το κριτήριο αποκλεισμού του ΠΕΣΔΑ-2016, όπου ορίζεται ότι: «4. Κριτήρια Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Οι οριοθετηµένες Αρχαιολογικές Ζώνες προστασίας Α θεσμοθετημένων αρχαιολογικών χώρων και άλλων πολιτιστικών μνημείων, εφόσον υφίστανται ειδικοί όροι και περιορισμοί» και
β) την βασική κατεύθυνση του ΡΣΑ 21, όπου στο άρθρο 15 με τίτλο  «Προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και πολιτιστικών πόρων και των πολιτιστικών υποδομών», και στην παρ. 3 με τίτλο  «Ανάδειξη και διασύνδεση μνημείων και αρχαιολογικών χώρων» ορίζεται ρητά ότι:
«Καθορίζονται ζώνες προστασίας αρχαιολογικών χώρων και μνημείων και προωθείται η συντήρηση, η ανάδειξη και η επισκεψιμότητά τους, με την ένταξή τους στη σύγχρονη ζωή, την αναβάθμιση της αντιληπτικής εικόνας τους και τη βελτίωση των συνθηκών περιβάλλοντος».

Τι κάνουμε τώρα ;

Εντάξει καλές (και αποκαλυπτικές ) οι μηνυτήριες αναφορές και οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων .
Πιστεύει όμως κανείς πως  τα δικαστήρια και τα ψηφίσματα είναι ικανά να ακυρώσουν τα σχέδια των ιθυνόντων και των μεγαλοεργολάβων που έχουν αποφασίσει να κάνουν στην δυτική Αθήνα τον μεγαλύτερο σκουπιδότοπο του πλανήτη;
Όποιος το πιστεύει αυτό είναι βαθιά νυχτωμένος. 


Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς 


http://anntilogos.blogspot.com/2020/02/blog-post_18.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου